O Ανέστης Αζάς φέρνει στο Φεστιβάλ Αθηνών την υπόθεση για το Φαρμακονήσι

O Ανέστης Αζάς φέρνει στο Φεστιβάλ Αθηνών την υπόθεση για το Φαρμακονήσι Facebook Twitter
Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ο Ανέστης Αζάς μαζί με τον Πρόδρομο Τσινικόρη έχουν ασχοληθεί και κατά μόνας και στα πρότζεκτ που έχουν κάνει από κοινού με αυτό που λέγεται «θέατρο-ντοκουμέντο». Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
0

Πριν από μερικές μέρες βυθίστηκε στο Φαρμακονήσι μια λέμβος που μετέφερε μετανάστες. Μέχρι σήμερα υπάρχουν 13 αγνοούμενοι και πέντε νεκροί. Το Φαρμακονήσι, ένα μικρό, άνυδρο νησάκι, που στα 4 τετραγωνικά χιλιόμετρα της έκτασής του αφθονούν οι αγροαρουραίοι, με πληθυσμό δέκα κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ήρθε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας για πρώτη φορά στις 20 Ιανουαρίου του 2014. Δώδεκα άνθρωποι, όλοι γυναίκες και παιδιά, βρήκαν τον θάνατο όταν ανατράπηκε το μικρό βαρκάκι που τους μετέφερε από την Τουρκία σε ελληνικό έδαφος. Η ιστορία του ναυαγίου στο Φαρμακονήσι δεν ήταν τόσο απλή. Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο, καθώς διεθνείς οργανώσεις, εταίροι της Ελλάδας στην Ε.Ε. και ο ευρωπαϊκός Τύπος ζήτησαν από την Αθήνα να πραγματοποιήσει ανεξάρτητη έρευνα τόσο για τις συνθήκες του ναυαγίου στο Φαρμακονήσι όσο και για τις παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών στην Τουρκία από τους Έλληνες φύλακες των θαλάσσιων συνόρων.


Ο σκηνοθέτης Ανέστης Αζάς, έχοντας κατά νου να κάνει μια παράσταση με αυτό το θέμα, διάβασε στον Τύπο την απόφαση που καταδίκαζε ως μοναδικό υπεύθυνο για το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι έναν εικοσάχρονο Σύριο σε 125 χρόνια φυλάκιση. «Εμένα αυτό μου κίνησε την περιέργεια» λέει. «Τόσο το τι συνέβη στην πραγματικότητα αλλά και κατά πόσο ήταν αλήθεια. Έτσι ξεκινήσαμε με τη Μάρθα Μπουζιούρη, κοινωνική ανθρωπολόγο και ηθοποιό και βασική συνεργάτιδά μου σε αυτό το έργο, να κάνουμε μια βασική έρευνα για να δούμε τι συμβαίνει».

Πιστεύω ότι έχουμε έναν εξαιρετικά προβληματικό μηχανισμό απονομής δικαιοσύνης, μια ξενοφοβική δικαιοσύνη. Αυτό θεωρώ ότι είναι μεγάλο πρόβλημα. Το να μπεις ή να βγεις παράνομα από τη χώρα είναι κακούργημα, για παράδειγμα.


Η παράσταση που προκύπτει από την έρευνα αυτή, ένα ντοκουμέντο, ονομάζεται Φαρμακονήσι ή Το δίκαιο του νερού και θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου, στις 26, 27 και 28 Ιουλίου.


«Θεματικά», εξηγεί ο Ανέστης Αζάς, «κινείται γύρω από την προβληματική του σύγχρονου προσφυγικού ζητήματος, γύρω από αυτό που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή, κυρίως στο Αιγαίο, με αυξημένη τη ροή των προσφύγων, και το πώς γίνεται η διακίνησή τους από εμάς».


Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ο Ανέστης Αζάς μαζί με τον Πρόδρομο Τσινικόρη έχουν ασχοληθεί και κατά μόνας και στα πρότζεκτ που έχουν κάνει από κοινού με αυτό που λέγεται «θέατρο-ντοκουμέντο».

O Ανέστης Αζάς φέρνει στο Φεστιβάλ Αθηνών την υπόθεση για το Φαρμακονήσι Facebook Twitter
Θεματικά κινείται γύρω από την προβληματική του σύγχρονου προσφυγικού ζητήματος, γύρω από αυτό που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή, κυρίως στο Αιγαίο, με αυξημένη τη ροή των προσφύγων, και το πώς γίνεται η διακίνησή τους από εμάς... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Αυτή η θεματική», λέει ο Αζάς, «ήταν κάτι που με απασχολούσε τα τελευταία χρόνια και ήθελα να δοκιμάσω να κάνω κάτι γι' αυτό το θέμα. Το θεωρώ κομβικό για τον πολιτισμό μας, για το πού βρισκόμαστε ως κοινωνία σε σχέση με αυτό το φαινόμενο. Κάναμε, λοιπόν, μια έρευνα πεδίου με επιστημονικό και δημοσιογραφικό χαρακτήρα, με ανθρώπους από οργανώσεις και νομικούς οι οποίοι συμμετέχουν στην προσφυγή που έχει γίνει στο Στρασβούργο, και συγκεντρώσαμε υλικό που ξεπερνάει τις 1.000 σελίδες. Επίσης, κάνοντας την έρευνα γι' αυτή την ιστορία, άρχισα ν' ακούω κι άλλες αφηγήσεις. Για παράδειγμα, και από τις συνεντεύξεις που κάναμε και από τις εκθέσεις που έγιναν φαίνεται ότι η Ελλάδα εκείνο το διάστημα, παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες, έκανε παρανόμως επαναπροωθήσεις. Οπότε, αυτό το δυστύχημα αυτομάτως τοποθετείται σε άλλο πλαίσιο. Εμένα αυτό μου δίνει αμέσως μια νέα οπτική στην ιστορία. Έχοντας αυτά στα χέρια μας, θα κάνουμε μια προσπάθεια θεατρικής ανασύστασης της ιστορίας επί σκηνής. Ο δικός μου στόχος δεν είναι να πούμε μια ιστορία για τη δυστυχία και τον πόνο του μετανάστη –γιατί αυτό έγινε στα μίντια– αλλά να εστιάσουμε στον δικό μας θεσμικό ρατσισμό».


Ο ίδιος ο Ανέστης Αζάς κινείται και εργάζεται σε δύο χώρες, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Έζησε τα τελευταία χρόνια της κρίσης ακούγοντας την αφήγηση των Γερμανών.


«Το έζησα πολύ έντονα, βλέποντας πόσο χυδαίο και κατασκευασμένο ήταν όλο αυτό», διευκρινίζει, «για πράγματα τα οποία γνώριζα. Όταν ακούς να αφηγούνται με άλλον τρόπο αυτά που γνωρίζεις, αναρωτιέσαι πόσο κοντά στην πραγματικότητα βρίσκονται τα υπόλοιπα. Έτσι, προσπάθησα να οργανώσω μια δική μου αφήγηση για τους μετανάστες, κατανοώντας πρώτα τη γεωπολιτική κατάσταση. Αυτήν τη στιγμή, στη Μέση Ανατολή διεξάγεται ένας πόλεμος που πιθανώς οι ιστορικοί του μέλλοντος θα περιγράψουν ως τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Επίσης, ζούμε τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, χωρίς αμφιβολία. Επανέρχονται όλα αυτά τα ζητήματα που αφορούσαν κάποτε την Ευρώπη με νέα ερωτήματα. Πρώτο από πολλά τίθεται το θέμα τού κατά πόσο εμείς, ως κοινωνία, είμαστε ώριμοι να βοηθήσουμε. Κατά πόσο έχουμε ηθικό καθήκον να σώσουμε ανθρώπους που φτάνουν εδώ επειδή έχουν ξεφύγει από έναν πόλεμο ή αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εστιάσουμε στο πώς λειτουργεί η δική μας πολιτεία. Πιστεύω ότι έχουμε έναν εξαιρετικά προβληματικό μηχανισμό απονομής δικαιοσύνης, μια ξενοφοβική δικαιοσύνη. Θεωρώ ότι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Το να μπεις ή να βγεις παράνομα από τη χώρα είναι κακούργημα, για παράδειγμα».

O Ανέστης Αζάς φέρνει στο Φεστιβάλ Αθηνών την υπόθεση για το Φαρμακονήσι Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Στην παράσταση ακούγονται αυτά που έχουν να κάνουν με τις πολιτικές του οικοδομήματος που λέγεται «Ευρώπη». Ως χώρα με τα μεγαλύτερα προβλήματα και τα λιγότερα μέσα για να αντιμετωπίσουμε κάθε ανθρωπιστική κρίση είμαστε σε χειρότερη κατάσταση. Η κρίση γύρω από το θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν είναι κάτι που απασχολεί τη δική μας πολιτεία. Είναι ένα θέμα που αφορά και απασχολεί όλη την Ευρώπη, ανεξάρτητα από το πόσο προνομιούχες ή όχι είναι οι κοινωνίες της. Και υπάρχει η ζοφερή πρόβλεψη ότι το πρόβλημα αυτό θα γιγαντωθεί και θα οξυνθεί μέσα στα επόμενα χρόνια, καθώς οξύνεται και η αιτία που τα προκαλεί. Σε ένα περιβάλλον, λοιπόν, που ορίζεται από αφηγήσεις, ο Ανέστης Αζάς επιχειρεί να δώσει τη δική του εναλλακτική κατασκευή που να μπορεί να σταθεί δίπλα σε μια ορθή αφήγηση.


«Ο λόγος που με ενδιαφέρει το θέατρο-ντοκουμέντο είναι γιατί ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα δεν βασίζεται μόνο στη δική μας εμπειρία αλλά, συχνότατα, και στις αφηγήσεις από τις οποίες περιβαλλόμαστε. Άρα, είναι ένας χώρος μέσα στον οποίο θέλω να κάνω τη δική μου υποκειμενική κατασκευή. Επίσης, με ενδιαφέρει γιατί είναι ένας τρόπος να ψάξω να βρω και να προτείνω μια πραγματικότητα. Νομίζω πως πρόκειται για μια γενικότερη αναζήτηση και το είδος αυτό του θεάτρου –πλάι στο θέατρο των σκηνοθετών που πάντα υπάρχει και πάντα μας αρέσει να βλέπουμε– δημιουργεί αυτήν τη στιγμή ένα έντονο ρεύμα σε όλη την Ευρώπη. Για μένα είναι ο τρόπος να συζητήσω το πολιτικό στην τέχνη. Όπως, επίσης, να επιδιώκω να υπάρχει υψηλό επίπεδο στους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό το είδος θεάτρου, ερευνητές, επιστήμονες, ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους και με διαφορετική αντίληψη, που έρχονται να συμπληρώσουν κάθε φορά το ψηφιδωτό μιας εικόνας που λέγεται "παράσταση"».

O Ανέστης Αζάς φέρνει στο Φεστιβάλ Αθηνών την υπόθεση για το Φαρμακονήσι Facebook Twitter
Ο λόγος που με ενδιαφέρει το θέατρο-ντοκουμέντο είναι γιατί ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα δεν βασίζεται μόνο στη δική μας εμπειρία αλλά, συχνότατα, και στις αφηγήσεις από τις οποίες περιβαλλόμαστε... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Yπόθεση Φαρμακονήσι ή Το δίκαιο του νερού
Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν - Φρυνίχου
26-28 Ιουλίου
21:00
www.greekfestival.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ