10 χρόνια Reworks Festival

Λίγο πριν την έναρξη του, οι διοργανωτές του μεγαλύτερου φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής της χώρας θυμούνται τις αγαπημένες τους στιγμές της τελευταίας δεκαετίας

ΜΟΥΣΙΚΗ / ΘΕΜΑΤΑ 9.9.2014 | 11:13

9.9.2014 | 11:13

Ο Aναστάσιος Διόλατζης και ο Τάσος Ανθόπουλος είναι οι άνθρωποι που πριν από δέκα χρόνια έβαλαν για τα καλά την Θεσσαλονίκη στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη, ιδρύοντας το Reworks Festival, το μεγαλύτερο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής της χώρας κι ένα από τα σημαντικότερα της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου.

Έκτοτε, κάθε διοργάνωση του Reworks αποτελεί σημαντικό γεγονός και θεσμό της Θεσσαλονίκης.

Τα τελευταία επτά χρόνια ο έγκυρος Βρετανο-Γερμανικός μουσικός οδηγός Resident Advisor κατατάσσει το Reworks ανάμεσα στα 10 καλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, για τον μήνα Σεπτέμβρη, ενώ η Sunday Telegraph το συμπεριλαμβάνει στα προτεινόμενα γεγονότα της χρονιάς.

Λίγο πριν την έναρξη της φετινής διοργάνωσης γνωρίσαμε επιτέλους τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για όλη αυτή τη μεγάλη μουσική γιορτή, και τους ζητήσαμε να μοιραστούν με το LIFO.gr τις πιο ξεχωριστές στιγμές που θυμούνται από την τελευταία δεκαετία.

Who is who:

O Τάσος Ανθόπουλος γεννήθηκε στην Κολωνία της Γερμανίας.
Έχει σπουδάσει τεχνικός υπολογιστών και προγραμματιστής, αλλά άντεξε μόλις δέκα χρόνια σ' αυτό τον χώρο μιας που μεγάλη του αγάπη ήταν ανέκαθεν η επαφή με τον κόσμο μέσω events και διοργανώσεων.
Μαζί με τον Αναστάση ξεκίνησε το Reworks θέλοντας να κάνει σαλονικώτικη υπόθεση ένα φεστιβάλ που μέχρι τότε μπορούσε να απολαύσει κανείς μόνο στο εξωτερικό. Για εκείνον το Reworks είναι ο παλμός και τα πρόσωπα της πόλης, είναι ένα προσωπικό στοίχημα, ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε με τον πιο δημιουργικό τρόπο.

Ο Aναστάσιος Διόλατζης, a.k.a ΙSON, μεγάλωσε στην Αθήνα και την Καβάλα, και στο 18 του έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές περνώντας τα υπόλοιπα χρόνια μεταξύ Μ. Βρετανίας, Δανίας, και Ολλανδίας.
Ανακάλυψε την ηλεκτρονική μουσική ήδη από το 1992 και κόλλησε κατευθείαν.

Η Αγγλία ήταν η τέλεια ευκαιρία για να βρίσκεται ακόμα πιο κοντά της.
Πίσω στην Θεσσαλονίκη ξεκίνησε να διοργανώνει πάρτι μαζί με μια ομάδα ανθρώπων, μέχρι που γνώρισε τονΤάσο και ξεκίνησαν όλοι μαζί την κολεκτίβα NON. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, είναι ακόμα εδώ...

Πώς θα περιγράφατε εσείς το Reworks Festival;

Το Reworks είναι ένα διεθνές μουσικό φεστιβάλ το οποίο παρουσιάζει όλες τις νέες μουσικές τάσεις του σήμερα. Έχει ένα διπλό στόχο. Να παρουσιάζει τις τάσεις αυτές προσκαλώντας καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, αλλά ταυτόχρονα να παρουσιάζει και την ελληνική ηλεκτρονική σκηνή και να δίνει το βήμα σε Έλληνες καλλιτέχνες να δείχνουν την δουλειά τους.

Για πρώτη φορά φέτος διαρκεί τέσσερις ημέρες και κάθε ημέρα θα περιλαμβάνει μια διαφορετική παρουσίαση και δράση σε διάφορα σημεία της πόλης. Από τον πολυχώρο ΜΥΛΟ και το Block33, μέχρι το Μέγαρο Μουσικής. Δεδομένου ότι η ηλεκτρονική μουσική σήμερα έχει ένα τεράστιο εύρος που εκτίνεται από την Κλασική μουσική μέχρι την τζαζ -διατηρώντας βέβαια και τα κατατεθέν στοιχεία της house και της techno- το φεστιβάλ μέσω των διαφορετικών αυτών δράσεων παρουσιάζει φέτος 60 ονόματα και σχήματα.

Πώς προέκυψε εξ' αρχής η ιδέα για το Reworks;
Α.Δ: Η δημιουργία ενός φεστιβάλ υπήρχε πάντα στο μυαλό μας. Διοργανώναμε ήδη πολλές βραδιές στη Θεσσαλονίκη, αλλά το φεστιβάλ ήταν εκείνο το κάτι παραπάνω που θέλαμε.

Προσωπικά είχα βρεθεί σε αντίστοιχα φεστιβάλ του εξωτερικού και από την στιγμή που επέστρεψα στην Ελλάδα ονειρευόμουν μια μέρα η Θεσσαλονίκη, η πόλη που ζω, να μπορεί να έχει το δικό της φεστιβάλ.

Βέβαια βοήθησαν και άλλα πράγματα. Εκείνη την εποχή η μουσική ήταν επικεντρωμένη γύρω από τα ίδια ονόματα, χωρίς να ανανεώνεται.

Τα clubs ήταν μεγάλα και δύσκαμπτα στο να ανοίγουν τις πόρτες τους σε νέες μουσικές και καλλιτέχνες. Αν δεν κάναμε σύντομα κάτι θα βρισκόμασταν κάπως εγκλωβισμένοι και με κίνδυνο να επαναλαμβανόμαστε. Κ

αθίσαμε, λοιπόν, και σκεφτήκαμε τις πιθανότητες και το πώς θα μπορούσε να διοργανωθεί ένα τέτοιο φεστιβάλ στην πόλη, και ξεκινήσαμε.

Η πρώτη χρονιά, το 2005, ήταν μια δύσκολη χρονιά, με πολλές βροχές και κακοκαιρία. Ο κόσμος όμως αγκάλιασε το φεστιβάλ από την αρχή του.
Οι Έλληνες καλλιτέχνες αλλά και οι ξένοι μας εμπιστεύθηκαν στο όραμα που είχαμε.

Από τότε πάμε όλοι μαζί, χέρι χέρι που λένε.

Το κοινό και η αναγνώριση του φεστιβάλ μεγαλώνει ραγδαία χρόνο με τον χρόνο. Πού απευθυνόταν το Reworks στο ξεκίνημά του, και πού απευθύνεται σήμερα;

Από την πρώτη στιγμή θέλαμε το Reworks να είναι ένα φεστιβάλ για όλους.

Αυτή ήταν η κατεύθυνση και ο στόχος μας. Να γίνει η Θεσσαλονίκη ένα σημείο συνάντησης του κοινού της πόλης, του κοινού της υπόλοιπης χώρας, αλλά και του εξωτερικού.

Η ηλεκτρονική μουσική ήταν παρεξηγημένη ως ένα βαθμό από κάποιους. Υπήρχαν άτομα που θεωρούσαν το Reworks πάρτι.
Η αλήθεια είναι ότι η Θεσσαλονίκη δεν είχε ακόμα αναπτύξει αυτό που λέμε φεστιβαλική κουλτούρα.

Όμως όλοι από κάπου αρχίζουν, έτσι κι εμείς εξελιχθήκαμε βήμα βήμα. Ο στόχος αυτός ποτέ δεν άλλαξε. Απλά το κοινό σήμερα είναι πιο κοντά σε αυτή τη μουσική. Εμπιστεύτηκε το φεστιβάλ, ήρθε, το παρακολούθησε, και έκτοτε επιστρέφει σ' αυτό.

Συνήθεις δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στην αρχή, ή και ακόμα, στην διοργάνωσή του; Είναι η διοργάνωση του φεστιβάλ είναι μία full time απασχόληση για εσάς;

Κάθε αρχή και δύσκολη. Και για εμάς αλλά και για το κοινό επρόκειτο για μία καινούρια διαδικασία.
Όταν δεν έχει υπάρξει κάτι ανάλογο, κι όταν ουσιαστικά το πρότζεκτ δουλεύει μόνιμα ως πιλότος για νέα πράγματα, υπάρχουν διαρκώς προκλήσεις άλλοτε μεγάλες άλλοτε μικρότερες.

Προκλήσεις που αφορούν το κοινό: Η συνειδητοποίηση του ότι ένα φεστιβάλ έχει άλλη φιλοσοφία από ένα απλό event ή μια συναυλία.
Αλλά και προκλήσεις που αφορούν την ίδια την πόλη, την υποστήριξη, και την συμπεριφορά της απέναντι σε ένα φεστιβάλ.
Το Reworks από την αρχή του απαιτούσε πολύ χρόνο και ενέργεια. Είναι ένα τρομερά απαιτητικό πρότζεκτ που χρειάζεται τρέλα και μεράκι για να γίνει πραγματικότητα.

Στην ουσία δουλεύουμε δέκα περίπου μήνες για κάθε Reworks.

Με ποια κριτήρια επιλέγονται κάθε φορά οι καλλιτέχνες που θα εμφανιστούν στο Reworks;
Tα κριτήρια είναι κάθε χρόνο τα ίδια: Nα διαμορφώνεται κάθε χρόνο ένα line up διεθνών προδιαγραφών, χωρίς όμως να γυρνάμε την πλάτη και στην ελληνική σκηνή. Επίσης, κάθε χρόνο παρουσιάζεται ένα ειδικό πρότζεκτ κατ' αποκλειστικότητα στο Reworks.
Φέτος, για παράδειγμα, θα εμφανιστεί ο Max Richter μαζί με την Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης στο Μέγαρο Μουσικής στην επίσημη έναρξη του φεστιβάλ.

Περιμένατε αυτή την τόσο επιτυχημένη πορεία όταν ξεκινήσατε; Πώς νιώθετε σήμερα για τα δέκα χρόνια του φεστιβάλ;

Νιώθουμε, φυσικά, μεγάλη χαρά. Και μέχρι έναν βαθμό νιώθουμε και ευθύνη στο να συνεχίσει το φεστιβάλ να εξελίσσεται χωρίς να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά του.

Όσον αφορά τα δέκα χρόνια, ούτε που καταλάβαμε πως πέρασαν!

Ποιες είναι οι πιο ξεχωριστές και αγαπημένες σας στιγμές από την πορεία του Reworks την τελευταία δεκαετία;

Τα χαμόγελα του κόσμου, ο χορός, και τα χέρια στον αέρα.

Η εμφάνιση των Autechre μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, το 2010. Είναι από τα σχήματα που είχαμε όνειρο να δούμε μιας που κάνουν ελάχιστα live. Bασικά, εκείνη ήταν και η τελευταία τους live εμφάνιση, αν δεν κανω λαθος. Ακόμη και σήμερα μας φαίνεται απίστευτο το πώς είχαν έρθει στην Ελλάδα! Η εμφάνιση τους ήταν μοναδική.

Το 2007 είχαμε στήσει μια σκηνή στην Αποθήκη 1, η οποία χρησιμοποιείται για προβολές στο Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Εκεί εμφανίστηκε ο πατέρας του chill out, Μixmaster Morris, σε μια αίθουσα όπου όλοι ήταν καθισμένοι, άκουγαν μουσική, και απολάμβαναν τα visuals μέσα σε απόλυτη ησυχία.

Το 2008 συζητούσαμε με τον Gaz Cobain των Future Sound Of London. Κάποια στιγμή μας λέει: "Tο φεστιβάλ σας ακούγεται πολύ ενδιαφέρον". Δεδομένου ότι πρόκειται για έναν από τους πιο εκκεντρικούς καλλιτέχνες σήμερα, μέχρι να μας ειδοποιήσει ο οδηγός ότι όντως προσγειώθηκε στην Θεσσαλονίκη δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα ερχόταν. Τελικά ήρθε με την οικογένεια του, έπαιξε ένα από τα καλύτερα σετ που έχουν ακουστεί ποτέ στο Reworks, κι έμεινε για δέκα μέρες στην πόλη.