Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όταν τίποτα δεν μας ικανοποιεί

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όταν τίποτα δεν μας ικανοποιεί Facebook Twitter
32


________________
1.


παυει ποτε η αισθηση του ανικανοποιητου? ειμαστε φτιαγμενοι γιανα ζηταμε το "κατι περισσοτερο" ή καλυτερα το "κατι αλλο"? γιατι ενω εχω μια ωραια οικογενεια,μια καλη ζωη και ενω δεν θα αλλαζα τιποτα το μυαλο μου φτιαχνει "σεναρια" για εναλλακτικες πραγματικοτητες και προσπαθει να φανταστει την τροπη που θα ειχαν ολα αν οι αποφασεις ηταν διαφορετικες?πραγματικα ειμαι μια χαρα...αυτο ειναι που με προβληματιζει...η χωρις προφανη λογο αναζητηση-Νεφελη


Αν τα εναλλακτικά σενάρια παραμένουν στη σφαίρα της ονειροπόλησης, δε βλέπω γιατί πρέπει να σε προβληματίζουν. Είναι άσκηση του μυαλού, για να επιβεβαιώσει ότι έχει καταλάβει πού βρίσκεται. Εφόσον πιστεύεις ότι δε θα άλλαζες τίποτα, σκέψου ό,τι θέλεις. Αν γίνονται εμμονικά, αν δυσκολεύουν τη ζωή σου, αν χρησιμοποιείς τα εναλλακτικά σενάρια για να αποφύγεις να ζήσεις το εδώ και το τώρα, τότε χρειάζεται να αναρωτηθείς.


Αυτό δεν είναι απαραίτητα ταυτόσημο με την αίσθηση του ανικανοποίητου. Άλλο να μην σου είναι τίποτα αρκετό, άλλο να φαντασιώνεσαι τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Το πρώτο είναι πιο δύσκολη περίπτωση.

________________
2.


Αγαπητή Α, μπα.
Το τελευταίο διάστημα κάνω παρέα με μία κοπέλα, η οποία είναι πολύ όμορφη, έξυπνη, περιποιημένη, μορφωμένη ευγενική κτλ. και προσφάτως άρχισαν να υποπίπτουν στην αντίληψη της παρέας διάφορα ατοπήματα. Ας πούμε ψέματα ότι έκανε ένα κέικ ενώ ήταν αγοραστό και άλλα κάποια παρατηρημένα "χαζά" ψέματα, δηλαδή ψέματα που δεν είχε καμία ανάγκη να τα πει. Τελευταία, μάλλον φαίνονται και μεγαλύτερα ψέματα από τα οποία διέκρινα μια ανάγκη για επιβεβαίωση. Γενικά δε μπορώ να πω ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα καθώς τα περισσότερα στρέφονται γύρω από αυτήν και δε μας βλάπτουν με κάποιο τρόπο.

Ας έρθουμε λοιπόν στην ερώτηση, η οποία δεν ξέρω και αν απαντιέται. Γιατί ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν το έχει καθόλου ανάγκη να πρέπει να επιβεβαιώνεται συνέχεια και πώς (ή αν) θα μπορούσα να βοηθήσω; Φοβάμαι πως αν συνεχιστεί θα πλακωθούμε και δε θα το ήθελα και ας έχω ξενερώσει... Αρκετός κόσμος την αποφεύγει ήδη. Σε πέθανα ε; Ευχαριστώ εκ των προτέρων και δηλώνω το θαυμασμό μου! :)- και όμως γυρίζει...

 

Ποιος ξέρει τι κρύβεται μέσα στην ψυχούλα της;


Είναι ένα καλό παράδειγμα του πώς μερικές φορές υπάρχει μεγάλη διαφορά στο πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Εσύ λες ότι είναι πολύ όμορφη, έξυπνη, περιποιημένη, μορφωμένη και ευγενική. Κανονικά θα έπρεπε να πανηγυρίζει και να είναι γενναιόδωρη με τον εαυτό της, αλλά όπως φαίνεται, δε μπορεί να το κάνει. Ποιος ξέρει γιατί. Απαιτητικοί, τελειομανείς γονείς;


Να τη βοηθήσεις... αν είναι φίλη σου, προσέγγισέ την με αγάπη. Μην της πεις ότι την αποφεύγετε, θα περιχαρακωθεί κι άλλο. Πες της ότι πιστεύεις ότι έχει όλα αυτά τα καλά, ότι όλοι τα βλέπουν. Δείξε της ότι την αποδέχεσαι όπως είναι, μίλησε για τις δικές σου ανησυχίες σχετικά με το πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Ίσως έτσι κάνετε μια συζήτηση με μεγάλο ενδιαφέρον.

________________
3.


Λαχταρώ να αγαπήσω τόσο πολύ.

Φοβάμαι μήπως καταλήξω με κάποιον όπως τον B. που ναι μεν τον αγαπώ, δεν είμαι ερωτευμένος μαζί του δε. Κι αυτό γιατί έχω ανάγκη να νιώσω πως υπάρχει κάποιος εκεί έξω για μένα που με νοιάζεται, που με σκέφτεται, που με αγαπάει. Αυτή τη στιγμή δε βλέπω φως, πραγματικά. Νιώθω ότι έτσι όπως είναι ο χαρακτήρας μου ντροπαλός, ούτε σε κλαμπ θα μπορέσω να γνωρίσω κάποιον να κάνω σχέση, ούτε φυσικά από τα τσατ γνωριμιών. Μα πόσο αστείο ακούγεται και σαν ιδέα... Ότι θα γνωρίσω κάποιον να κάνω σχέση εκεί...

Υπάρχουν κάποια άτομα που ενδιαφέρονται ή ενδιαφέρονταν για μένα ερωτικά, αλλά δεν μπόρεσα να ανταποδώσω.

Στην τελική είμαι τόσο μπερδεμένος που δε με ικανοποιεί τίποτα. Ή επειδή βρίσκω σε όλα ελαττώματα ή λόγους για να πρέπει να την κάνω, να γλιτώσω από κάτι, μπερδεύομαι και δεν ξέρω τι θέλω. Προκύπτει πλέον ότι δεν θέλω να θέλω.

Εάν θελήσω, θα υπάρξει ο κίνδυνος του να χάσω. Ίσως αυτό φοβάμαι.

Υπάρχει όμως μια άλλη πιθανότητα: μπορεί να θεωρώ τον εαυτό μου τόσο υπεράνω όλων που καταντάνε όλοι τους ανεπαρκείς. Όλοι τους κάπου χωλαίνουν και στα μάτια μου πέφτουν... Χάνονται σαν μέσα σε πηγάδια σε σκοτεινά βάθη μέσα μου και τους πνίγω εκεί. Ύστερα μπορεί να τους ανασύρω πάλι σε κάποιο ύψος και είναι σα να παίζω με το πτώμα τους. Δεν είναι όμως πτώμα... είναι απλώς ότι ενώ είναι πάλι εκεί, κάτι έχει πλέον οριστικά πεθάνει στο μεταξύ μας. Αμοιβαία πια.

Τι μου συμβαίνει;

 

Πιστεύω ότι η αίσθηση ανωτερότητας μπορεί να συνυπάρχει με τον φόβο απόρριψης, στον ίδιο άνθρωπο.
Δηλαδή νομίζω ότι έχεις εντοπίσει το πρόβλημα. Δεν είναι ή το ένα ή το άλλο. Είναι και τα δύο. Ο ναρκισσισμός κρέμεται από μια μεταξωτή κλωστή, και από κάτω της βρίσκονται τα πηγάδια με τα βάθη που περιγράφεις.
Αυτά τα άκρα σε ταλαιπωρούν, γιατί από τη μία δημιουργούν ανασφάλεια αλλά ταυτόχρονα και έναν ευχάριστο επικίνδυνο ίλιγγο. Αυτή την αίσθηση του επικίνδυνου ίσως την ερμηνεύεις ως έρωτα, ή ως το ιδανικό του.


Η πηγή, όπως καταλαβαίνεις κι εσύ, είναι ο εαυτός σου. Έχεις προσδοκίες από τους άλλους χωρίς να έχεις μεγάλη εμπειρία του εαυτού σου. Αν καταλάβαινες ποιοι είναι οι περιορισμοί σου, ίσως έδειχνες περισσότερη κατανόηση για τις αδυναμίες των άλλων, και ίσως δεν έλεγες «τον αγαπώ, αλλά δεν είμαι ερωτευμένος μαζί του.» Ίσως εκτιμούσες περισσότερο αυτούς που σε προσεγγίζουν ερωτικά.


Μην προσπαθείς να ερμηνεύσεις τον χαρακτήρα σου μέσα από τα ερωτικά σου, ή τουλάχιστον, όχι μόνο από αυτά. Μάζεψε στοιχεία από όλο το φάσμα της ζωής. Πώς είναι οι σχέσεις με την οικογένεια, με τους φίλους, με τους συνεργάτες, με τα αφεντικά σου; Ο έρωτας και η αγάπη δεν περιορίζονται στους ανθρώπους με τους οποίους κάνουμε σεξ.


Αυτά τα θέματα όμως, δε θα λυθούν με ονλάιν ανάλυση της πλάκας. Έχεις σκεφτεί να τα πεις σε κάποιον που σκαμπάζει;


________________
4.


γιατί δεν θέλουμε αυτούς που μας θέλουν; γιατί κυνηγάμε το δύσκολο;- αρμενιστής

Γιατί είναι πιο εύκολο να ρίξουμε στο κρεβάτι κάποιον απρόθυμο παρτενέρ παρά να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε να κάνουμε ένα καίριο σχόλιο πάνω στις μελέτες του Φράνζεν για τον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας.


Το παραπάνω δεν είναι δικό μου, είναι παράφραση κάποιου, που δυστυχώς δε θυμάμαι καθόλου ποιος είναι, ελπίζω να με συγχωρήσει. Συνοψίζει ό,τι πιστεύω για το θέμα. Διψάμε απεγνωσμένα για επιβεβαίωση, αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε τη σκληρή δουλειά που απαιτείται για να την αποκτήσουμε. Ξέρουμε ότι η επιβεβαίωση εξαρτάται από τους άλλους αλλά ψάχνουμε τον εύκολο δρόμο, ο οποίος περνάει μέσα από το κρεβάτι μας. Αυτός που μας θέλει δεν μας χαϊδεύει αρκετά τον εγωισμό μας, γιατί κατά βάθος πιστεύουμε ότι όλοι ανεξαιρέτως, αν μας γνώριζαν, θα πάθαιναν την πλάκα τους, οπότε αυτός που δεν ανταποκρίνεται, είναι επειδή δεν έχει δει όλη μας την γοητεία να ξετυλίγεται. Αν τον καταφέρουμε, ενισχύουμε την αρχική πεποίθηση (ότι όλοι μας θέλουν).
Δεν κυνηγάμε το δύσκολο. Κυνηγάμε το εύκολο, από το οποίο εξαρτάται και πολύ μεγάλο μέρος της αυτοεκτίμησης μας. Όμως η ακαταμάχητη γοητεία έρχεται μόνο μέσα από τον (πολύ) δύσκολο δρόμο.

________________
5.


Λοιπόν έχεις σπουδάσει αρχιτεκτονική , οι γονείς σου ειναι δάσκαλοι , δεν πιστεύεις στα ζώδια , ζεις στην νέα Υόρκη , απαντας σε ελληνικές καψούροερωτήσεις , δεν σηκώνεις τρολιες και κλέβεις τις ιδέες των αθώων τρολ. Αν αυτά δεν ειναι σουρεαλισμός , τότε τι ειναι;- Νιαου

Τι θα πει «κλέβω τις ιδέες των αθώων τρολ;»

________________
6.


γειά σου αμπάα!

Αρχικά να σου πώ ότι είσαι τό μόνο πράμα που μου θυμίζει την πρώην κοπέλα μου γιατί σε διάβαζε καθημερινά.
Στο ψητό τώρα. Πώς θα διώξω τις κατσαρίδες από το σπίτι;;;; Είναι από τις θεσσαλονικιές τις καπάτσες ρε! Στο Νιού Γιόρκ έχετε από δαύτες;- hidalgo

Έχουμε, έχουμε, με τα τσουβάλια. Εδώ το πιο αποτελεσματικό όπλο που έχω βρει είναι ένα δηλητήριο που πωλείται μέσα σε μια τεράστια σύριγγα. Γεμίζεις με αυτό το πράγμα (που έχει την υφή ελαφρώς νερουλού στόκου) τρύπες, γωνίες, χαραμάδες, και μετά από λίγο αυτό στερεοποιείται. Δεν έχω τολμήσει να διαβάσω τι περιέχει, μόνο ότι πρέπει να προσέχεις να μην ακουμπήσει στα χέρια σου πριν στεγνώσει. Αυτό αρκεί.

________________
7.


Είμαι 2,5 χρόνια ελεύθερη έπειτα από διαζύγιο. Παρότι ο χωρισμός ήταν επιθυμητός και παρότι νιώθω ότι θα ήθελα έναν άνθρωπο στη ζωή μου.. υπάρχει φόβος απέναντι στο ενδεχόμενο για νέα σχέση. Κάνοντας από τοτε ψυχοθεραπεία κατάλαβα ότι στο μακροχρόνιο γάμο μου είχα αφήσει την ευθύνη του εαυτού μου. Έδινα πολλά αλλά δεν υπήρχε δέσιμο. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή. Ήμουν βολεμένη στο ρόλο του ¨θύματος¨ που έκανε όλα τα χατίρια του άλλου και παραμελούσε τις δικές του ανάγκες. Τώρα που έχω αρχίσει να νιώθω υπεύθυνη του εαυτού μου φοβάμαι πολύ ότι αν ξαναμπώ σε σχέση θα κάνω τα ίδια λάθη. Επίσης, ενώ με πλησιάζουν άτομα με ερωτικό ενδιαφέρον δε μου αρέσει κανένας. Από τη μία σκέφτομαι ότι δεν μπορώ αφού δε με ελκύει κανείς από την άλλη δεν γίνεται να μην αναρωτιέμαι πως γίνεται να μη μου αρέσει κανείς; Τόσοι άνθρωποι ξεκινάνε χωρίς μεγάλες προσδοκίες και αφήνουν το πράγμα να δείξει που θα πάει.. Γιατί δυσκολεύομαι τόσο να νιώσω έλξη; Είναι ο φόβος μου ή φταίει κάτι άλλο που πάντα κάτι μου ξυνίζει;- πιο καλή η μοναξιά;;

Το 'κάνοντας από τότε ψυχοθεραπεία' σημαίνει ότι κάνεις ακόμα; Αν σημαίνει αυτό, όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να θέσεις την ώρα της θεραπείας. Εμπιστεύεσαι περισσότερο μια άγνωστη που δεν έχει ιδέα από ψυχοθεραπεία; Αν δεν κάνεις πια, κι αφού έχεις δει αποτέλεσμα στο παρελθόν, και αφού έχεις ερωτήματα για τον εαυτό σου που δεν μπορείς να απαντήσεις, δεν είναι καλύτερα να ξαναρχίσεις;

32

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
Take it easy. Kαι σύμφωνα με τον Dali, ο σουρεαλισμός είναι ΑΥΤΟΣ ("Le surréalisme, c' est M O I !!!! Et... les autres...")! Ωστόσο, δεν παύουμε να δίνουμε κι εμείς τις δικές μας σημασίες ως προς το εννοιολογικό περιεχόμενο του ριζοσπαστικού καλλιτεχνικού ρεύματος του 20ου αιώνα και να επιχειρούμε τις δικές μας μεταφορές στις λίγο ή πολύ, έκτακτες για κάποιους, τετριμμένες για κάποιους άλλους, φανταστικές εφαρμογές στην καθημερινότητά μας (ως κατοικούντες τη σύγχρονη Ελλάδα δικαιούμαστε να ομιλούμε πιο πολύ από τον καθένα δια πάσα νόσον και... λειτουργίαν πέραν του λογικού ελέγχου).
#1 Αν έχεις και κάποια έφεση στο γράψιμο ξεκίνα να γράφεις. Θα μπορούσες με αυτόν τον τρόπο να διοχετεύεις εκεί όποιο σενάριο έρχεται στο μυαλό σου!#2 Αν δεν είναι τόσο ενοχλητικά τα ψέματα της, γιατί αυτό σε διακίνησε τόσο ώστε να το στείλεις ως ερώτηση;
Α μπα σου φαίνεται. Μασάζ κάνει, στο νου και στην καρδιά. Όταν φαίνεται ότι δεν παίρνουν μπρος, φωνάζει "απομακρυνθείτε" και ρίχνει μερικά γερά ηλεκτροσόκ. ER situation. Boredom comes in all the time and then the routine is interrupted by moments of intense effort to rescue humanity.
#5 Σουρεαλισμός είναι αυτό ακριβώς που συνέβη στον εγκέφαλό σου, ώστε να συνδυάσει αυτές τις σκέψεις, να συνθέσει αυτή την πρόταση και τέλος να πατήσει αποστολή σε αυτή την πλατφόρμα ερωτήσεων...
#1 Εφόσον το φαινόμενο παρατηρείται συνεχώς και αδιαλείπτως, ίσως η λέξη - κλειδί να βρίσκεται στο "αναζήτηση χωρίς *προφανή* λόγο".Η μη ύπαρξη προφανούς αιτίας, δε συνεπάγεται τη μη ύπαρξη προβλήματος.Το ασυνείδητο είναι ίσως το επόμενο μέρος για αναζήτηση. Σαφώς, με τη βοήθεια ενός επαγγελματία.
Λες να έστειλε ερώτηση ειδικά για να σου πει δημοσίως, κάπου που ξέρει ότι θα μπεις, ότι σε ξέχασε πλέον ή έχει πράγματι θέμα με τις κατσαρίδες;Όχι τίποτε άλλο αλλά του έγραφα και 10 λεπτά απάντηση για κατσαριδοκτονίες. Μήπως θα έπρεπε να τα είχα ξοδέψει περισσότερο εποικοδομητικά και να του είχα εξηγήσει πως το να αναφέρεις συνεχώς πως δεν σκέφτεσαι πλέον την πρώην σου σημαίνει ότι μάλλον δεν την ξέχασες;
#2 Οσο τα ψεματα αφορουν την ιδια ειναι καλα αλλα δεν θα ειναι για πολυ ετσι...Χρονια φιλη μου, αδελφικη (δυστυχως) ειχε ξεκινησει με μικρα αθωα ψεματακια, μετα αρχισε να λεει μεγαλυτερα σε αλλους, μου δικαιολογουνταν οτι αισθοναταν μειωνεκτικα και τα ειπε για να μην την θεωρησουν κατωτερη...Μετα αρχισε να λεει και σε μενα για θεματα που δεν υπηρχε λογος να αισθανεται κομπλεξ, καθως ημουν χειροτερα απο αυτην. Μεχρι τοτε απλα θυμωνα με τα ψεματα της. Μετα αρχισε να λεει ψεματα στον εναν για τον αλλον. Αποτελεσμα ηταν να διαλυθει μια παρεα 7 ατομων, να φτασω στα ορια του χωρισμου με τον δεσμο μου και να περασω σχεδον ενα χρονο με καταθληψη!!! Το αποκορυφωμα ειναι οτι οταν προσπαθησα να την βοηθησω με το προβλημα της αυτη απομακρυνθηκε αμεσως σε νεες παρεες που δεν την ειχαν αντιληφθει.
#2: Έχω μια πρώην φίλη στο φέισμπουκ που έχει δημιουργήσει μερικούς (τουλάχιστον 3 έχω πάρει πρέφα) λογαριασμούς και ποστάρει βίντεο ή κάτι άλλο κ μετά σχολιάζει και πιάνει την κουβέντα με όλους τους λογαριασμούς σαν να είναι κανονικά άτομα...Πολύ κουλό...Και η κοπέλα εμφανίσιμη, συζητήσιμη, με μακροχρόνια σχέση και όλα τα σχετικά... Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου...
#3, #7 Η ιδέα να μην έχει τύχει (απλώς) ακόμα να συναντήσετε έναν άνθρωπο που να σας γεμίζει και να σας καλύπτει συναισθηματικά, σεξουαλικά και συντροφικά (διότι από τα λόγια σας διαφαίνεται ότι ο πήχης σας δεν είναι χαμηλότερος) δε σας πέρασε από το μυαλό ως πιθανό ενδεχόμενο; Ή το θεωρείτε αρκετά εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο και γι' αυτό το μεταμφιέζετε λόγω πλάνης σε πρόβλημα; Δε θεωρώ καθόλου απίθανο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, οπότε η δική μου συμβουλή είναι αρχικά να μη συγκρίνετε εαυτόν με άλλα άτομα του περίγυρού σας σ' αυτό το θέμα και να μην επηρεάζεστε από τη γενικότερη πίεση της μάζας που τείνει να εξισώνει την προσωπική ευτυχία και την ανθρώπινη ολοκλήρωση με το ζευγάρωμα, με συνέπεια όποτε αυτό αργεί η απλά δε συμβαίνει ποτέ (για τον χ ή ψ λόγο) να προϋποθέτει ως δυστυχισμένα τα αντίστοιχα μέλη της κοινωνίας έως ότου ο φαντασιακός της στόχος (της μάζας, εννοώ) επιτευχθεί. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι άνθρωποι (ιδιαιτέρως κραταιά κοινωνική συνήθεια) σπεύδουν να συγχαρούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα νέα ζευγάρια σε σχέση - σ' αυτήν την περίπτωση, είναι σύνηθες κάποιος να συγχαίρει τον έναν από τους δύο : τον (πιο) κοντινό του - ή τα ζευγάρια σε πιο θεσμικές ανακοινώσεις σχέσεων, όπως γάμοι και αρραβώνες (ακόμα κι αν το ζευγάρι δε δείχνει απαραίτητα ευτυχισμένο) αλλά ποτέ (ή έστω εξαιρετικά σπάνια) δε συγχαίρει κανείς κάποιο άτομο που διάγει μοναχικό προσωπικό βίο (ακόμα κι αν το τελευταίο δείχνει τρισευτυχισμένο)...
#5. Σύμφωνα με τον Αντρέ Μπρετόν, σουρεαλισμός είναι ο καθαρός ψυχικός αυτοματισμός που εκφράζει είτε προφορικά, είτε γραπτά, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, την πραγματική κατάσταση και λειτουργία της ψυχής. Η σκέψη υπαγορεύεται χωρίς κανέναν έλεγχο από τη λογική, πέρα από αισθητικές και ηθικές προκαταλήψεις.Αυτά που αναφέρεις εσύ για την Α,μπα είναι απλώς μαγκιά της.
#3 Όπως έμαθε όταν ήταν έτοιμος ποδήλατο χωρίς βοηθητικές και να βουτά χωρίς να πνίγεται έτσι θα μάθει ότι η και ο έρωτας είναι καρδιοχτύπι, πάθος με θάρρος που νικάει τον φόβο.#4 Ο έρωτας είναι ταυτόχρονη έμπνευση δύο ατόμων. Η σας έρχεται ή δεν σας έρχεται. Όρισε το δύσκολο. #5 Νιάου - Το βιογραφικό της Λένας προσπαθείς να κάνεις; Τι ερασιτεχνισμός! Έγραψες καμιά καλή ιδέα τελευταία; #6 Από όλα έχει η Νέα Υόρκη. Ποντικάκια σαν ελεφαντάκια με τεράστια αυτάκια και κατσαρίδες Ίκαρους που νομίζουν ότι οι ώμοι σου είναι αεροδρόμιο για προσγείωση. Δεν έχει σημασία πόσο καθαρό είναι το διαμέρισμα σου, έρχονται από του γείτονα, από έξω και από τις σωλήνες του καλοριφέρ, του γκαζιού και του νερού από το υπόγειο. Ακόμα και σε ουρανοξύστες θα τις βρεις, γραφεία κτλ. Το κλείσιμο με αφρό στις χαραμάδες στο πάτωμα βοηθά αλλά έρχονται από παντού, παράθυρα, φωταγωγούς, σακούλες από σουπερμάρκετ. Το πιο αποτελεσματικό όπλο και για τους δύο ανεπιθύμητους επισκέπτες είναι οι γάτες. Βιολογικό όπλο φόβου και τρόμου. Δεν τα αφήνουν να τολμήσουν να εμφανιστούν.
Α! Κι εμείς εδώ αυτή την τεράστια σύριγγα έχουμε. Είναι ό,τι πιο αποτελεσματικό υπάρχει, πραγματικά. Είναι ακριβούτσικη επειδή μάλλον προορίζεται για επαγγελματική χρήση και είναι μεγάλη ποσότητα. Εγώ το πήρα από κατάστημα με γεωργικά φάρμακα, το ίδιο όμως χρησιμοποίησε και ο Απεντόμωσης στο σπίτι της Αθήνας (πεταμένα λεφτά-πάρτε τη σύριγγα)Θα πρέπει να βάλεις μια τόση δα σταγονίτσα, σαν μισό κόκκο ρυζιού, σε σημεία που δε θα βραχούν ούτε και θα τα ακουμπήσεις. Δεν πρέπει να κάνεις κατάχρηση γιατί θα είναι βλαβερό και για τη δική σου υγεία.Π.χ. στην κουζίνα θα βάλεις κοντά στις σωληνώσεις, γύρω-γύρω, σε 3-4 σημεία. Στα επάνω ντουλάπια, στο σημείο που ενώνονται με το πλακάκι, υπολόγισε μια σταγόνα ανά μισό μέτρο. Προσοχή: Περιέχει αυτή την ορμόνη που ανταριάζει (φερορμόνη;), οπότε μόλις το εφαρμόσεις, μη φύγεις από το δωμάτιο. Κάτσε εκεί και περίμενε γιατί θα βγουν έξω σαν τις τρελές. Γίνονται τόσο γιούχου που δεν ξέρεις από πού μπορεί να περάσουν.
Είναι τόσο γιούχου και η ίδια η πόντια που παίζει και να στοιχημάτιζε ποια θα αναποδογυρίσει πρώτη,πόσα πλακάκια θα διανύσει μέχρι να τη βρει το μοιραίο,τέτοια..σιγοτραγουδώντας la cucaracha la cucaracha ya no puede caminar..
Τo φαντάζομαι σε ντοκυμαντέρ:"Ο ποντιακός χορός της μαστουρωμένης κατσαρίδας: ένα οδοιπορικό και μια συγκλονιστική μαρτυρία". Ποιος γενναίος όμως θα κινηματογραφούσε την πόντια που θα έπαιζε την ποντιακή λύρα στο κέντρο του κύκλου, αυτό μόνο θα θελα να'ξερα. Κρίμα, γιατί το ντοκυμαντέρ θα "έσκιζε" σίγουρα σε όλα τα ανεξάρτητα φεστιβάλ!
Μα συγνώμη. Τόσο καιρό γνωριζόμαστε, σας έχω δώσει την εντύπωση πως εγώ κάθισα και περίμενα να βγουν; Εγώ στεκόμουν όμορφα όμορφα έξω από την κουζίνα, με κλειστά αυτιά και μάτια, και του φώναζα 'χωρίζουμε' . Του αξιολάτρευτου αγαπημένου.
4: Δεν είναι ότι δεν θέλουμε αυτούς που μας θέλουν. Στατιστικά βλέποντας τα πράγματα, δεν θέλουμε πολλά δισεκατομμύρια ανθρώπους που ζούνε αυτή την στιγμή στον πλανήτη Γη. Οπότε δεν θέλουμε και πολλούς που όχι μόνο δεν μας θέλουν αλλά δεν μας έχουν καν ακουστά ή που δεν φαντάζονται καν ότι υπάρχουμε. Απλά δεν έτυχε να σε θέλει κάποιος που να τον θέλεις και εσύ – ακόμη. Δεν μπορείς να γενικεύεις έτσι. Η άποψη μου είναι ότι αν δεν θέλουμε αυτούς που μας θέλουν – απλά βρισκόμαστε σε λάθος μέρος και κάνουμε παρέες σε λάθος κύκλους. Στο χέρι μας είναι να δοκιμάσουμε νέα μέρη και κύκλους μέχρι να βρούμε κάποτε, κάπου, κάποιον που όταν θα εκδηλώσει ενδιαφέρον για μας θα θέλουμε να του το ανταποδώσουμε.
Έχεις μεγάλο δίκιο De La Net. Κι εγώ όταν ήμουν μικρή (πήγαινα σχολείο ακόμα δηλαδή), είχα το ίδιο πρόβλημα, δεν μου άρεσε σχεδόν κανένας ή όποιος κι αν μου είχε αρέσει για κάποιο λόγο δεν του άρεσα κι εκείνου ή ακόμα ακόμα δεν υπήρχε και περίπτωση να του αρέσω γιατί δεν κάναμε παρέα. Και σνόμπαρα όλους τους άλλους. Τώρα που μεγάλωσα και κοιτώντας πίσω καταλαβαίνω πως απλά δεν ταίριαζα με τα περισσότερα παιδιά του σχολείου μου και όταν πήρα τον δρόμο μου ως ενήλικας τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν. Τότε ένιωθα αρκετά απελπισμένη πάντως για την έλλειψη ταιριαστών ανθρώπων στη ζωή μου και τη μη ανταπόκριση των κανα δυο που εκτιμούσα, οπότε μπορώ να καταλάβω τις γενικεύσεις. Αλλά μην μένετε εκεί, ο De La Net έχει δίκιο.
#2 Φίλε οι μούφικες ιστορίες είναι χαρακτηριστικό πολλών ανθρώπων, ειδικά εκείνων που δείχνουν να έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση. Στον στρατό συνέχεια ακούγα ψεύτικες γκομενοιστορίες (ειδικά μερικές ήταν καθαρή επιστημονική φαντασία), ενώ κατά καιρούς έχω πιάσει αρκετούς φίλους μου να υπερβάλουν και να λένε μικροψεματάκια. Προσωπικά πλέον δεν με πειράζει (αν και αρχικά νιώθω λίγο άβολα, αφού οι φίλοι μου δεν έχουν ανάγκη να λένε ψέμματα σε εμένα) αφού το έχω καταχωρήσει ως μια ενοχλητική συνήθεια η οποία όμως μπορεί να γίνει ανεκτή.
Ε καλά, αν κάθε άνδρας έκοβε την παρέα με όλους τους φίλους του που παραφουσκώνουν τα ερωτικά τους κατορθώματα, η περιώνυμη ανδρική φιλία θα είχε καταντήσει πιο σπάνια κι απ'τον αργυροπελεκάνο...:)
*3..σκέψου λίγο ότι πιθανότατα είσαι και συ ένα ανεπαρκές πτώμα στο πηγάδι κάποιων άλλων ανθρώπων κι αν δεν σε ισορροπήσει κι αυτό,τι να σου πω,κλάψε με την υπέροχη μοναχική μοίρα σου..
6: Όταν ζούσα στο κέντρο μεγάλης πόλης και σε παλιάς κατασκευής πολυκατοικία είχα απηυδήσει με τις κατσαρίδες. Οι προσωπική μου προσπάθεια με προϊόντα σουπερμάρκετ είχε αποτύχει πλήρως πολλές φορές. Άσε που τα προϊόντα αυτά είναι και πολύ ακριβά αλλά και βλαβερά - ειδικά αν δεν ξέρεις πως να τα χρησιμοποιήσεις ή αν χρειάζεσαι μεγάλες ποσότητες και συχνές εφαρμογές.Τελικά βρήκα την τέλεια λύση: προσέλαβα επαγγελματίες. Με 25 ευρώ την επίσκεψη, έρχονται και σου κάνουν κατσαριδοκτονία μια φορά το εξάμηνο και καθαρίζεις. Άμεση λύση με αποτελέσματα και χωρίς κανένα κίνδυνο για κατοικίδια, παιδιά και για εσένα. Μετά από αυτό δεν ξαναείδα κατσαρίδα ζωντανή. Επίσης καλό είναι να πείσεις τον διαχειριστή σου και τους γείτονες να κάνουν και αυτοί. Τότε δεν θα έχεις και εστίες κατσαρίδων κοντά σου για να ξαναγεμίσει το σπίτι σου. Τέλος μην φοράς παπούτσια μέσα στο σπίτι και φέρνεις από έξω τα αυγά τους που κολλάνε στις σόλες σου.