Είναι λογικό, το 2017, οι Foo Fighters να βρίσκονται στο Nο 1 σε Αγγλία και Αμερική;

Είναι λογικό, το 2017, οι Foo Fighters να βρίσκονται στο Nο 1 σε Αγγλία και Αμερική; Facebook Twitter
Είναι ραδιοφωνικό, ακίνδυνο ροκ που κάθε φορά ακολουθεί τον ίδιο τυφλοσούρτη για να πετύχει: μάτσο κιθάρες, ήχος διαστάσεων αρένας, κάποιες μελωδίες, μερικά ουρλιαχτά και... έχουμε ακόμα έναν δίσκο των Foo Fighters!
11

Την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου συνέβησαν μερικά πολύ αξιοσημείωτα πράγματα για τo ροκ στα αμερικανικά και βρετανικά charts. Αρχικά, στη δεκάδα των τελευταίων υπήρχαν πέντε ολόκληροι δίσκοι που εμπίπτουν στην κατηγορία του ρoκ, με τις περιπτώσεις των Prophets of Rage και National να ξεχωρίζουν, γεγονός που στις μέρες μας είναι τόσο σπάνιο όσο και ένας νέος δίσκος των Rolling Stones. Την ίδια στιγμή, στην κορυφή και των δύο charts βρισκόταν ένα άλλο ροκ άλμπουμ (το έκτο φέτος που φτάνει στο Νο 1 στα αμερικανικά charts) από μια μπάντα που είναι συνηθισμένη σε τέτοιες εμπορικές επιτυχίες. Ο λόγος φυσικά για τους Foo Fighters και το νέο, ένατο άλμπουμ τους με τίτλο «Concrete and Gold». Επίσης, αυτή την εβδομάδα κατάφερε να σκαρφαλώσει στη δεκάδα των βρετανικών charts και το άλμπουμ με τα greatest hits του συγκροτήματος που είχαν κυκλοφορήσει το 2009. Όχι ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση είτε σ' εμάς είτε στον ίδιο τον Dave Grohl και την μπάντα του, αφού μέχρι σήμερα έχουν βαρεθεί να κερδίζουν πρωτιές: δύο δίσκοι που έγιναν Νο 1 στο Billboard, 24 singles στο top 10 των αμερικανικών mainstream rock charts, 15 εκατομμύρια πωλήσεις άλμπουμ μόνο στη χώρα τους, τέσσερις δίσκοι βραβευμένοι με Grammy για το καλύτερο ροκ άλμπουμ της χρονιάς, συνεχόμενες sold-out συναυλίες και πολλές άλλες διακρίσεις που θα χρειαζόμουν ξεχωριστό κείμενο για να τις χωρέσω. Γιατί όμως τόση αγάπη για μια μπάντα της οποίας η μουσική, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι απλώς συμπαθητική;


Ένα πολύ μεγάλο μέρος της επιτυχίας οφείλεται στον Dave Grohl, τον τύπο που έχει αυτοανακηρυχθεί μέγας πρέσβης της σύγχρονης ροκ παγκοσμίως. Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία μέρα που χάζεψα στο Διαδίκτυο και δεν έπεσα πάνω του, πάντα για άσχετους με τη μουσική του λόγους, και πραγματικά δεν μπορώ. Ο άνθρωπος βρίσκεται παντού. Εξώφυλλο σε «Rolling Stone» θες; Το έχεις. Χαριτωμένη κουβεντούλα με τη μητέρα του στο Colbert show θες; Υπάρχει. Σατιρικό βιντεάκι για τη δήθεν διάλυση των Foo Fighters; Έχουμε κι απ' αυτό. Μιμήσεις διασήμων; Guest εμφάνιση στο Muppet show; Νερόβραστα πολιτικοκοινωνικά σχόλια για να το παίξει ευσυνείδητος πολίτης; Αμέτρητες εμφανίσεις σε κόκκινα χαλιά; Χιουμοριστικές φωτογραφίες για οτιδήποτε κάνει; Για όλα θα βρεις από κάτι με το σωστό γκουγκλάρισμα. Ok, το πιάσαμε, ο Dave Grohl είναι ο πιο γαμάτος και cool rocker στον γαλαξία. Πήραμε μάλιστα μια γερή δόση της «έντονης» προσωπικότητάς του και από κοντά, όταν εμφανίστηκαν τον Ιούλιο στο Ηρώδειο, σε μια ιστορική, όπως θεωρήθηκε, συναυλία. Όλοι τον αγαπάνε, μέσα, κριτικοί και κόσμος, και κανείς σχεδόν δεν έχει να πει τίποτα κακό γι' αυτόν. Too good to be true! Είναι σαν εκείνους τους τέλειους τύπους στις ταινίες που τα κάνουν όλα σωστά και κερδίζουν τη συμπάθεια όλων, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν κάποιο σατανικό σχέδιο για την καταστροφή του πλανήτη.

Ασφαλές ροκ για όλη την οικογένεια, την εποχή που χρειαζόμαστε αιχμηρή ροκ περισσότερο από ποτέ.


Σοβαρά όμως, έχει καταντήσει ο μαϊντανός της mainstream μουσικής βιομηχανίας. Όλοι φτιάχνουν την αγιογραφία του, αλλά κανείς δεν πηγαίνει τη συζήτηση στην ουσία του θέματος, δηλαδή στη μουσική του. Μάλλον γιατί αν πιαστούμε από αυτή, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Αν το καλοσκεφτείτε, η τελευταία φορά που ο Dave Grohl συμμετείχε σε κάποιο μουσικό εγχείρημα που συζητήθηκε σοβαρά και είχε κάποια πραγματική μουσική αξία ήταν ως drummer σε ένα από τα καλύτερα ροκ άλμπουμ της νέας χιλιετίας, το «Songs for the deaf» των Queens Of The Stone Age. Αυτό όμως συνέβη πριν από 15 χρόνια. Τώρα, αν θέλουμε να τον συναντήσουμε σε κάποια άλλη σπουδαία δισκογραφική δουλειά, θα πρέπει να πάμε ακόμα πιο πίσω στον χρόνο, αρχές της δεκαετίας του 1990, στα δύο αριστουργήματα των Nirvana, το «Nevermind» και το «In Utero».

Είναι λογικό, το 2017, οι Foo Fighters να βρίσκονται στο Nο 1 σε Αγγλία και Αμερική; Facebook Twitter
Dave Grohl, Kurt Cobain και Kris Novoselic

Έτσι, έρχομαι στο ζουμί της υπόθεσης. Ό,τι και αν κάνει ο Dave Grohl στην καριέρα του, όλοι θα τον θυμούνται ως τον drummer των Nirvana. Αυτό όμως δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός πως η πρώην μπάντα του ήταν τόνους πιο θρυλική σε σχέση με την τωρινή. Ο ίδιος έχει βάλει το χεράκι του για να κρατήσει ζωντανό αυτόν το μύθο, κάνοντάς τον μέρος και λόγο επιτυχίας της μετέπειτα ζωής του. Παίζει τον ρόλο περίφημα και του ταιριάζει. Μοιράζει τις δυνάμεις του εξίσου στις δημόσιες σχέσεις της δικής του μπάντας και στη συντήρηση της ιδιότητάς του ως πρώην μέλους των Nirvana. Αποκαλύπτει συνεχώς νέες ιστορίες για τον Kurt Cobain, χώνεται σε οτιδήποτε τους αφορά, παίρνει βραβεία για χάρη τους, τους διασκευάζει, φτιάχνει ντοκιμαντέρ με αφορμή αυτούς και γενικά δεν λέει να αφήσει αυτό το κεφάλαιο της Ιστορίας στην άκρη, γιατί πολύ απλά δεν τον συμφέρει. Ναι, σύμφωνοι, υπήρξε βασικό μέλος ενός εκ των σπουδαιότερων συγκροτημάτων της μουσικής ιστορίας, αλλά αυτό δεν τον απαλλάσσει απ' οτιδήποτε έκανε στη συνέχεια.

Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, λοιπόν, αυτή του η συμμετοχή στο εμβληματικό συγκρότημα τού άνοιξε την πόρτα, στα πρώτα του προσωπικά βήματα, για τη συνεργασία του με τέρατα της αμερικανικής ροκ γενεαλογίας και του χάρισε συμβόλαια με μεγάλες δισκογραφικές. Ο Dave Grohl γνωρίζει τον τρόπο να είσαι επιτυχημένος rock star σήμερα: βάλε δυο-τρία θρυλικά ονόματα να συμμετέχουν στον δίσκο (John Paul Jones, Paul McCartney, Joe Walsh κ.ά.) μαζί με μερικά πιο ποπ για να πιάσεις κι άλλο κοινό (Justin Timberlake), οργάνωσε μια μεγάλη καμπάνια προώθησης του δίσκου και γενικά κάνε ό,τι μπορείς για να αποπροσανατολίσεις το κοινό από την ουσία. Αυτή είναι η μουσική, για να μην ξεχνιόμαστε. Και εκείνη των Foo Fighters, στη χειρότερη των περιπτώσεων, είναι κακή και στην καλύτερη, απλώς συμπαθητική. Είναι ραδιοφωνικό, ακίνδυνο ροκ που κάθε φορά ακολουθεί τον ίδιο τυφλοσούρτη για να πετύχει: μάτσο κιθάρες, ήχος διαστάσεων αρένας, κάποιες μελωδίες, μερικά ουρλιαχτά και... έχουμε ακόμα έναν δίσκο των Foo Figters! Άλλωστε, συνταγή που πετυχαίνει δεν την αλλάζεις.

Είναι λογικό, το 2017, οι Foo Fighters να βρίσκονται στο Nο 1 σε Αγγλία και Αμερική; Facebook Twitter
Ο Dave Grohl είναι ένας entertainer. Ξέρει πώς να ψυχαγωγήσει τους πιστούς του, πώς να κάνει ένα πολύ διασκεδαστικό show και τελικά να φτιάξει μουσική που δεν μπορείς ούτε να μισήσεις αλλά ούτε και να αγαπήσεις πραγματικά.


Για να είμαστε δίκαιοι όμως, δεν είναι ότι η μουσική των Foo Fighters δεν έχει απολύτως καμία αξία. Υπάρχουν αμέτρητοι fans ανά την υφήλιο που γεμίζουν στάδια και τραγουδούν όλοι μαζί τα τραγούδια των Αμερικανών. Ο Dave Grohl είναι ένας entertainer. Ξέρει πώς να ψυχαγωγήσει τους πιστούς του, πώς να κάνει ένα πολύ διασκεδαστικό show και τελικά να φτιάξει μουσική που δεν μπορείς ούτε να μισήσεις αλλά ούτε και να αγαπήσεις πραγματικά. Άλλωστε, το έχει πει και ο ίδιος: «Θέλω να θεωρούμαστε η απάντηση της γενιάς μου στον Tom Petty, μια συνεπής μηχανή παραγωγής hits που φτιάχνει ροκ της εργατικής τάξης». Αν εκεί τελειώνει ο ρόλος της κορυφαίας εμπορικά ροκ μπάντας του πλανήτη, του μουσικού είδους που κάποτε σήμαινε κάτι παραπάνω από μερικά ευπώλητα και πιασάρικα κομμάτια, τότε κάτι πάει όντως πολύ στραβά. Ασφαλές ροκ για όλη την οικογένεια, την εποχή που χρειαζόμαστε αιχμηρή ροκ περισσότερο από ποτέ.


Δυστυχώς, η πρωτιά των Foo Fighters στα αμερικανικά και ευρωπαϊκά charts δεν είναι απόδειξη της επιστροφής του ροκ αλλά επισφράγιση του αργού και βασανιστικού θανάτου του.

 

Foo Fighters - Run

Μουσική
11

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
REWORKS 2025 - Τα νέα / ανερχόμενα ονόματα του φετινού φεστιβάλ

Μουσική / Κρατήστε σημειώσεις: Αυτά είναι τα ανερχόμενα ονόματα του φετινού Reworks

Μέσα σε πέντε μέρες το κορυφαίο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής φέρνει στη Θεσσαλονίκη πολυσυλλεκτικά, απρόβλεπτα και ατμοσφαιρικά sets που συνδυάζουν την εγκεφαλική με τη χορευτική διάσταση.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Μουσική / Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Ο Taki Tsan και ο DJ Alx έχουν γράψει μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού χιπ χοπ. Τριάντα χρόνια μετά το ξεκίνημά τους είναι ακόμα εδώ, alive and kicking, με κοινό live στο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο ΠΛΥΦΑ, καινούργια σεζόν για το Taki Tsan Show αλλά και νέο άλμπουμ.
M. HULOT