Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη»
0
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη»

Στην πρώτη του ατομική έκθεση -εγκαινιάζεται απόψε στις 8 στην Elika Gallery και διαρκεί ως τις 4 Ιουνίου- ο Βασίλης Παπαγεωργίου, επιχειρώντας να φτιάξει μια ενιαία πλατφόρμα για τα πρόσφατα έργα του, δημιούργησε μια μεγάλων διαστάσεων εγκατάσταση εμπνευσμένη από το μπαρ ως τόπο συνάντησης. Στο μπαρ και το γύρω χώρο του συγκεντρώνονται καθημερινά, πεζά αντικείμενα που δεν σχετίζονται το ένα με το άλλο -αποτελούν όμως το προσωπικό σύμπαν του εικαστικού- αντικείμενα που επανακαθορίζονται δραστικά απ' το αθηναϊκό τοπίο στο οποίο έχουν βρεθεί. 

Ο Παπαγεωργίου κατασκευάζει μια νεκρή φύση γεμάτη σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα, με σαρκασμό και χιούμορ. Εστιάζει έτσι στις σχέσεις: μεταξύ των αντικειμένων, μεταξύ των αντικειμένων και των ανθρώπων, και τελικά μιλά για το ευρή φάσμα των ανθρωπινων σχέσεων. Το μπαρ του Παπαγεωργίου παίζει με τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ενώ τα φτιαγμένα τοπία και οι μικρο-καταστάσεις που παρουσιάζονται στην γκαλερί, οδηγούν τον θεατή σε μια εξερεύνηση των ονείρων και του υποσυνειδήτου. 

 

Αλήθεια, τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Πώς μπήκε η τέχνη στη ζωή σου;

Θα έλεγα πως μικρός δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με την τέχνη, πάντα ζωγράφιζα αλλά νομίζω όπως κάθε παιδί. Ίσως να ήθελα να γίνω μπάρμαν. Στην εφηβεία άρχισα να ασχολούμαι με το γκράφιτι (το οποίο δεν συνδέω απαραίτητα με την τέχνη) και παράλληλα οικογενειακά πάντα επισκεπτόμασταν μουσεία και εκθέσεις στην πόλη, χωρίς όμως να έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά. Αποφάσισα να κατευθυνθώ προς την Σχολή Καλών Τεχνών γύρω στα δεκαέξι βλέποντας πως δεν με τραβούσε τίποτα άλλο περισσότερο. Το γκράφιτι έφερε ορισμένες γνωριμίες και η σχολή ακόμα περισσότερες ώστε με τον καιρό να φτάσω να ασχολούμαι με την γλυπτική. Ο Παντελής Χανδρής, καθηγητής μου στην ΑΣΚΤ πιστεύω πως ήταν καταλυτικός παράγοντας γι' αυτή την επιλογή. Παράλληλα με την πρακτική μου κάνω ένα μεταπτυχιακό στις Βρυξέλλες.

Τροποποιώ και κατασκευάζω καθημερινά αντικείμενα δίνοντας τους μία παραδοξότητα. Ένας μαρμάρινος αναπτήρας ή ένα μασίφ μπρούτζινο τσαλακωμένο μπουκαλάκι νερού δεν μπορούν πάρα να θυμίσουν ένα όνειρο.

Ποια είναι η έμπνευση πίσω απ' την έκθεση Somebody had to do it;

Ο τίτλος Somebody had to do it θα έλεγα ότι λειτουργεί γενικότερα στην δουλειά μου και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω τη ζωή και την καθημερινότητα μου. Δουλεύω καθημερινά χωρίς να αναζητώ αφορμές και λογούς για τα έργα μου, πράγμα που συχνά οδηγεί σε αποτυχημένες προσπάθειες. Πολλές φορές προσπαθώ να βρω τον λόγο γι' αυτό και οδηγούμαι σ' αυτήν την απάντηση. Κάποιος έπρεπε να το κάνει, ίσως κάποιος να το 'χει ήδη κάνει, παρ' όλα αυτά το κάνω κι εγώ, σαν κάτι τόσο ασήμαντο που γίνεται πιά απαραίτητο, αρχικά για μένα και έπειτα για τους γύρω μου- εύχομαι.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η Αθήνα καταφέρνει και επιβιώνει διατηρώντας παραδόσεις και επαγγέλματα και παράλληλα φιλοξενώντας στον ιστό της έντονα διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να μην συναντηθούν στην πόλη. Μπορεί να συναντηθούν σε ένα μπαρ...»

Μίλησέ μου για το μπαρ και το πώς εντάσσεται το αθηναϊκό τοπίο στη δουλειά σου...

Ζω και κυκλοφορώ στην Αθήνα από μικρός και τα τελευταία 7 χρόνια μένω στα Εξάρχεια. Έχω μία έντονη εξάρτηση από το αυτοκίνητο και μία εξίσου έντονη σχέση με την πόλη. Θεωρώ την Αθήνα ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με κάποια άλλη πρωτεύουσα. Η Αθήνα καταφέρνει και επιβιώνει διατηρώντας παραδόσεις και επαγγέλματα και παράλληλα φιλοξενώντας στον ιστό της έντονα διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να μην συναντηθούν στην πόλη. Μπορεί να συναντηθούν σε ένα μπαρ, σε ένα βενζινάδικο ή απλά στο δρόμο.
Το μπαρ πέραν του ότι αποτελεί μια πλατφόρμα που φιλοξενεί τα αντικείμενα μου στην προκείμενη περίπτωση, για μένα συνιστά ένα πολύ σημαντικό στοιχείο των πόλεων. Το μπαρ σαν σημείο συνεύρεσης αλλά και σαν ένα όριο ανάμεσα στους ανθρώπους.
Θα ήθελα οι σχέσεις μου να μπορούν να περνάνε από το φίλτρο της χαλαρότητας και της έντασης μιας μπάρας.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

Πώς θα περιέγραφες τα υλικά και τις τεχνικές που χρησιμοποιείς;

Ασχολούμαι κατά κύριο λόγω με τη γλυπτική και όσον αφορά στα υλικά μου θα μπορούσαν να έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζω. Προσπαθώ να συμπεριφερθώ σε όλες μου τις πρώτες ύλες σαν να ήταν μια κόλα χαρτί. Η υλικότητα, η ευθραυστότητα, η πλαστικότητα και τα χαρακτηριστικά των υλικών συχνά αποτελούν την κινητήριο δύναμη για την δημιουργία ενός έργου. Στην συγκεκριμένη έκθεση νομίζω κυριαρχεί το σίδερο, το αλουμίνιο και ο χυτός μπρούτζος καθώς και τα νέον φώτα που επίσης λειτουργούν σαν ρευστά όρια.

«Σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα». Τι σημαίνει αυτό για σένα;

Τα βασικά αντικείμενα που έχω επεξεργαστεί, ανακατασκευάσει και χρησιμοποιήσει στην συγκεκριμένη δουλειά, είναι κατά κύριο λόγω προσωπικά μου καθημερινά αντικείμενα. Ένας αναπτήρας, ένα ποτήρι ή ακόμα και κάποια φώτα αυτοκίνητων. Το σκηνικό που θέλω να δημιουργήσω είναι ίσως ένα ενσταντανέ από μια ανύπαρκτη ταινία. Μια εικόνα που κάνεις δεν ξέρει αν ξεκίνησε να κινείται, αν σταμάτησε ή αν κινήθηκε ποτέ. Υπάρχουν αναφορές σε χαρακτήρες, και σε μέρη αλλά κατά κύριο λόγω έχει να κάνει με μια άγνωστη ιστορία και αφήγηση. Το σύνολο αυτής αφήγησης δημιουργεί για μένα μια ιδέα τόσο πάγια, τόσο απόκοσμα διαχρονική που θα μπορούσε να περιγράφει ως ένα σύγχρονο αρχαιολογικό εύρημα.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

Πώς ενώνεται η πραγματικότητα με τη φαντασία στη δουλειά σου;

Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη. Τροποποιώ και κατασκευάζω καθημερινά αντικείμενα δίνοντας τους μία παραδοξότητα. Ένας μαρμάρινος αναπτήρας ή ένα μασίφ μπρούτζινο τσαλακωμένο μπουκαλάκι νερού δεν μπορούν πάρα να θυμίσουν ένα όνειρο.

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη στην Αθήνα της κρίσης;

Η τέχνη ευτυχώς δεν μπορεί να σώσει κανέναν και τίποτα, δεν είναι η δουλειά της.
Η κρίση γεννάει τη θέληση για πρωτοβουλίες οι οποίες μπορούν να είναι πολύ διαφορετικές από αυτό που ήδη υπάρχει και παράλληλα να βοηθήσουν σε πολλά επίπεδα.
Εύχομαι η επίδραση που θα έχει η τέχνη πάνω στην κρίση να είναι μεγαλύτερη τελικά από την επίδραση που θα έχει η κρίση πάνω στην τέχνη. 

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

*Somebody had to do it / 22 Απριλίου με 4 Ιουνίου

Elika Gallery, Ομήρου 27.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ