Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ;

Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Οι Van der Graaf Generator είναι –υπάρχουν και σήμερα– ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του βρετανικού progressive rock... Φωτό: Ian Dickson
3

 

Οι Van der Graaf Generator είναι –υπάρχουν και σήμερα– ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του βρετανικού progressive rock. Οι δίσκοι τους από τη δεκαετία του ’70 έχουν γράψει ιστορία, και κομμάτια όπως τα “Darkness (11/11)”, “White hammer”, “Killer, “Theme one”, “Man-erg”, “Pilgrims” κ.λπ. εξακολουθούν και τώρα να συναρπάζουν.

Το ίδιο εξαιρετικοί ήταν οι Βρετανοί και στη φάση της επανασύνδεσής τους, το 2005, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια απουσίας! Το “Present”, που σηματοδότησε το τότε comeback, ήταν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της καριέρας τους και tracks όπως τα “Every bloody emperor” και “Nutter alert” ανήκουν, και αυτά, στη διαχρονική χρυσή προσφορά τους. Τυχεροί όσοι τους είχαν δει εκείνο το καλοκαίρι (2005) στο Λυκαβηττό…

Ίσως το ωραιότερο τραγούδι που ηχογράφησαν ποτέ οι Van der Graaf Generator να είναι το “Refugees”, σε μουσική και στίχους του Peter Hammill, που ακούγεται στο LP τους “The Least We Can Do Is Wave to Each Other” [Charisma, 1970].

Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Peter Hammill
Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Φαίνεται πως κάποια στιγμή η παρέα έσπασε (ξενιτεύτηκαν ο Mike και η Susan;), με τον Hammill να αποτυπώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα τής στιγμής σ’ ένα ανεπανάληπτο τραγούδι...

Στο τραγούδι αυτό ο Hammill χτυπάει κορυφή και στις τρεις διαστάσεις. Και σαν μελωδός, και σαν στιχουργός, και σαν ερμηνευτής. Το “Refugees” είναι ένα θαύμα, με όλο το συγκρότημα να δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Πιο συγκεκριμένα ακούγονται οι: Hugh Banton όργανο, φωνητικά, Peter Hammill πιάνο, φωνή, Nic Potter μπάσο, ηλεκτρική κιθάρα, Guy Evans ντραμς, David Jackson σαξόφωνα, φλάουτο, φωνητικά και Mike Hurwitz τσέλο (ως guest).

Η μελωδία είναι σταλμένη. Το φλάουτο και το τσέλο ζωγραφίζουν, με το όργανο (που περνάει από τις νότες τού “A whiter shade of pale” των Procol Harum) να κάνει φανταστική δουλειά. Πάνω απ’ όλα όμως είναι η φωνή του Peter Hammill. Στο δίσκο μπορεί να μην αντιλαμβάνεσαι 100% τη φόρτιση που νοιώθει και τα vibes που βγάζει, καθώς τραγουδάει αυτούς τους πολύ προσωπικούς στίχους, αν όμως τον δεις σ’ εκείνο το κακής ποιότητας promo βίντεο από το 1970 θα πάθεις. Πολύ μεγάλος ερμηνευτής. Ένας από τους ελάχιστους, σ’ αυτή την κλάση, που ανέδειξε το british rock.

Είναι το “Refugees” των Van der Graaf Generator το ωραιότερο τραγούδι για τους πρόσφυγες, που έχει ακουστεί ποτέ; Facebook Twitter
Peter Hammill

Το τραγούδι γράφτηκε περί το 1968, όταν ο Hammill συγκατοικούσε στο Λονδίνο με τους φίλους του – τον Mike McLean και την Susan Penhaligon (γνωστή αργότερα βρετανίδα ηθοποιός). Φαίνεται πως κάποια στιγμή η παρέα έσπασε (ξενιτεύτηκαν ο Mike και η Susan;), με τον Hammill να αποτυπώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα τής στιγμής σ’ ένα ανεπανάληπτο τραγούδι.

Πρόσφυγες δεν είναι μόνον όσοι εγκαταλείπουν τα πάτρια. Είναι κι εκείνοι που μένουν πίσω. Οι πρόσφυγες εντός, που αποχωρίζονται τους δικούς τους ανθρώπους ζώντας παντοτινά με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα τους ξανασυναντήσουν…

 

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

 

Ο Βορράς ήταν κάπου αλλού πριν χρόνια και ψυχρός…

πάγος κλείδωσε τις καρδιές των ανθρώπων, κάνοντάς τους γέρους·

στο Νότο μπορεί οι τόποι να ήταν ωραίοι, αλλά ήταν ξεροί·

περπάτησα στα βάθη των νερών και κόλλησε το μυαλό μου…

 

Η Ανατολή ήταν η αυγή, που ερχόταν γεμάτη ζωντάνια μέσα στον ολόχρυσο ήλιο…

οι άνεμοι φύσηξαν ήσυχα, και τα κεφάλια μας έγιναν ένα ΤΟ καλοκαίρι,

κι ας χλεύαζαν οι εκδρομείς του Αυγούστου·

Είχαμε ειρήνη και χαιρόμασταν…

 

Περπατούσαμε μαζί, κάποιες φορές χέρι με χέρι

ανάμεσα στις λεπτές γραμμές που σημάδευαν θάλασσα και άμμο,

χαμογελώντας εν ειρήνη·

αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε πως μπορούσε να ήμασταν ελεύθεροι

και προχωρήσαμε μαζί προς τη ΔΥΣΗ.

 

Η Δύση είναι εκεί όπου, κάποτε, όλες οι μέρες θα τελειώσουν,

εκεί όπου τα χρώματα αλλάζουν από γκρι σε χρυσό

εκεί όπου μπορείς να κάνεις παρέα με τους φίλους σου.

Με το φως να ξεφλουδίζει τα χρυσά σύννεφα στον ουρανό…

Δύση είναι ο Μάικ και η Σούζυ, Δύση είναι εκεί όπου αγαπώ…

 

Εκεί θα περάσουμε τις τελευταίες μέρες της ζωής μας,

θα πούμε τις ίδιες παλιές ιστορίες,

και θα ήμαστε ικανοποιημένοι αφού τουλάχιστον προσπαθήσαμε·
και στη Δύση, με χαμόγελα στα πρόσωπά μας, θα πάμε,
και ναι, να μας συγχωρούν όσοι ποτέ δε θα μάθουν πραγματικά τη διαδρομή.

 

Είμαστε πρόσφυγες, που εγκαταλείπουμε τη ζωή που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε,

δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε ούτε να πούμε, ούτε πουθενά να σταθούμε·

τώρα είμαστε μόνοι.

Πρόσφυγες, που κουβαλάμε όλα όσα έχουμε μέσα σε καφέ σάκους, δεμένους σφιχτά με σκοινί·
δεν έχουμε τίποτα να σκεφτούμε, δεν έχει τίποτα νόημα πια για μας,

αλλά παραμένουμε ευτυχείς κι έτσι όπως ζούμε…

 

Η Δύση είναι ο Μάικ και η Σούζυ

Η Δύση είναι ο Μάικ και η Σούζυ
Δύση είναι εκεί όπου αγαπώ,
Η Δύση είναι των προσφύγων το σπίτι…

 

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ