Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter
76

__________________
1.


"Βρε Αμπα μου,
το αγόρι μου ξέχασε τα γενέθλια μου! Είμαστε μαζί δύο χρόνια και προτίμησε να πάει σινεμά σήμερα αντί να γιορτάσει μαζί μου! Του είπα να βγούμε σήμερα(νομίζοντας ότι θυμάται) και είπε ότι δυστυχώς έχει κανονίσει σινεμά! Βγήκα με τους φίλους μου χωρίς να πω κάτι και πιστεύοντας ότι θα περάσει αργότερα να μου πει ένα χρόνια πολλά ή έστω θα τηλεφωνήσει! Αλλά το ξέχασε παντελώς κι εγώ από τον εγωισμό μου δεν είπα τίποτα να το θυμίσω. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια δεν είναι και τραγικό! Γιατί με πείραξε λες τόσο πολύ που δεν μου είπε ένα χρόνια πολλά ενώ κάθε μέρα είναι γλυκός και στοργικός; Εσένα θα σε πείραζε;"

Αγαπητή φίλη, η ζωή δεν είναι σαν τις ταινίες. Αν χωρίσεις με κάποιον, μην περιμένεις να σε κυνηγήσει στο αεροδρόμιο, δεν θα ξέρει σε ποια πύλη είσαι. Δεν προτίμησε να πάει σινεμά αντί να γιορτάσει μαζί σου. Πήγε σινεμά γιατί δεν ήξερε ότι έχεις γενέθλια. Δεν το ξέχασε. Δεν το ξέχασε γιατί ποτέ δεν το θυμόταν, γιατί δεν είναι πολλά δύο χρόνια για να θυμάσαι κάτι τέτοιο, και τα γενέθλια δεν είναι το ίδιο σημαντικά για όλους, ούτε σε αγαπούν περισσότερο αυτοί που θυμούνται κάτι τέτοια. Μερικοί απλώς τα θυμούνται, και άλλοι δεν τα θυμούνται, γιατί δεν το θεωρούν σπουδαία υπόθεση.


Αν θέλεις το αγόρι σου στα γενέθλια σου, πες του μερικές μέρες πριν ότι έχεις γενέθλια, και άλλη μια φορά μια μέρα πριν. Αν τα ξέχναγε τότε, αυτό μάλιστα, θα ήταν λόγος για να θυμώσεις. Και την επόμενη φορά που θυμώσεις για κάτι, πες το. Η σιωπηλή τιμωρία είναι ο πιο παιδικός και ο πιο αναποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσεις ένα αρνητικό συναίσθημα.

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter

__________________
2.

"Διαβαζω συχνα τη στήλη σου και οι απαντησεις σου με βαζουν σε σκεψεις ειτε συμφωνω ειτε οχι... θελω να μοιραστω το πρόβλημά μου, προσπαθοντας να είμαι συντομη και σαφης.
Δεν ξερω αν εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση (πραγμα που δε θελω καν να σκέφτομαι για τον εαυτο μου). Απο τοτε που χωρισαμε επελεξα να εξαφανιστω κ να κοψω καθε επικοινωνια. Ειχαμε να μιλησουμε αρκετα χρονια, στο μεταξυ εκανα καποια αλλη σχεση,χωρισα εβγαινα με αλλους κλπ. Εμφανιστηκε ξανα με εντελως κουλη δικαιολογια κ ενω εγω ημουν ηδη ερωτευμενη με αλλον.θεωρησα οτι η προσεγγιση ηταν φιλικη γι αυτο κ συνεχισα να του μιλαω, ειχαμε φτασει στο σημειο να αναλυουμε τα γκομενικα μας κ να δινουμε συμβουλες ο ενας στον αλλο. Βγηκαμε μετα απο καιρο για ποτο,ηπιαμε λιγο παραπανω και εκεινος πηγε να με φιλησει (ενω ηξερε οτι ειμαι ερωτευμενη μ αλλον) τον σταματησα κ του εξηγησα οτι δεν τον βλεπω ετσι κ θεωρησα οτι το καταλαβε. Βγηκαμε ξανα και παλι τα ιδια. Εξαφανιστηκα για καποιο χρονικο διαστημα κ του στειλα μετα απο πολυ καιρο για να μαθω νεα του. Μου απαντησε οτι βγαινει με καποια κ οτι δεν ηξερε πως να μου το πει γιατι αντιδραω περιεργα οταν τον βλεπω με αλλη (να τονισω οτι μετα τον χωρισμο μας ειχε κανει σεξ με αλλη σε ενα παρτυ σχεδον μπροστα στα ματια μου, και 'γω απλως εφυγα απ το χωρο που γινόταν ολο αυτο χωρις να κανω τιποτ αλλο). του απαντησα με τροπο που τον εβαλε στη θεση του. Βγηκαμε μετα απο 9 μηνο και παλι για ποτο κ ενω εκεινος ειχε σχέση. Μετα το ποτο του ζητησα να με παει σπιτι κ αυτος με πηγε σπιτι του.καναμε σεξ.δεν ξερω γιατι το εκανα (χεστηκα για τη σχεση του εδω δεν νοιαζει αυτον... Εγω γιατι το εκανα;) και σε ρωταω. Γιατι ενας άνθρωπος που δε θελει κατι αλλο απο σενα τα κανει ολα αυτα; (η απαντηση που δινω στον εαυτο μου είναι ότι είναι ανασφαλης και κομπλεξικος πχ με το που χωριζει απο μια σχεση μπαινει κατευθειαν σε αλλη ) εγω ομως γιατι ελκυω αυτον τον ανθρωπο; τον εχω φτυσει τον εχω βρισει, κ εκεινος με ξαναπροσεγγιζει.(στην αρχη φιλικα παντα!!!και πολυ πολιτισμενα) πιστευω είναι λαθος μου που δεν τον πλακωσα στις μπουνιες τοτε που επρεπε .Δε γουσταρω να είμαι η ""καλη κοπελα"" ""το σιγουρακι"". Δε θελω να αποπνεω αυτο στους αλλους κ κυριως δε γουσταρω να είμαι χαλί κανενος. Θελω καποια στιγμη να κανω μια σοβαρη σχεση με καποιον που να με γουσταρει κ να με σεβεται. Ζηταω πολλά; Τι να κανω; "

Μόνη σου αποφάσισες ότι είσαι το χαλί, η αδικημένη, αυτή που έχει πρόβλημα αυτοπεποίθησης, μόνη σου πείστηκες, και μόνη σου κάθεσαι και βασανίζεσαι.


Το ζουμί της ερώτησης είναι το "γιατί κάποιος που δεν θέλει κάτι άλλο από σένα τα κάνει όλα αυτά". Ποια "όλα αυτά;" Τα όλα αυτά είναι φλερτ, κάτι ερωτικά ραντεβού, και λίγο περιστασιακό σεξ. Δεν είναι πολλά, αλλά και πολλά να ήταν, κερδίζει το γεγονός ότι είναι πολύ διασκεδαστικά. Αυτός διασκεδάζει πάντως. Εσύ γιατί δεν μπορείς; Γιατί δεν μπορείς να το δεις από την ανάλαφρη πλευρά, ακριβώς όπως του αξίζει: είναι ένας πρώην με τον οποίον καβλαντιζόσαστε όταν δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε. Γιατί τόσοι συμβολισμοί και στενοχώρια και ψυχανάλυση για το τίποτα; Γιατί είναι τόσο αυτονόητο ότι δεν σε σέβεται, από πού προκύπτει; Αν κάποιος δεν θέλει να τα φτιάξει μαζί σου σημαίνει ότι δεν σε σέβεται; Γιατί δεν βλέπεις πόσο κολακευτικό είναι ότι κάποιος σε γουστάρει ακόμα, μετά από τόσα χρόνια; Από πού προκύπτει ότι είσαι η καλή κοπέλα; Θέλεις η σοβαρή σχέση να είναι μαζί του; Αν ναι, αυτό που κάνεις είναι αυτοκαταστροφικό. Αλλά αν όχι, πού είναι το πρόβλημα; Θέλεις σοβαρή σχέση, ωραία. Μέχρι να τη βρεις, πειράζει να φλερτάρεις με τον πρώην σου;

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter

__________________
3.

"Αγαπητή Αμπα,
εδώ και 7 χρόνια ο μπαμπάς μου πάσχει από μια χρόνια νόσο των πνευμόνων (ΧΑΠ προχωρημένου σταδίου) Όπως ίσως ξέρεις η νόσος οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο κάπνισμα. Ο μπαμπάς μου ήταν σε όλη του τη ζωή βαρύς καπνιστής και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου προσπαθούσα να τον κάνω να το κόψει μιλώντας του κι εντάσσοντας τον σε διάφορα προγράμματα για διακοπή( είμαι γιατρός αλλά παιδίατρος). Παρ' όλα αυτά, όπως όλοι ξέρουμε και δεν πρέπει να αυταπατώμαστε, δεν μπορείς να αλλάξεις κάποιον επειδή το θέλεις. Το κάπνισμα όμως καθώς και οι νόσοι που σχετίζονται μ αυτό μου έχουν δημιουργήσει τόσο άσχημες εμπειρίες ( παροξύνσεις του μπαμπά και τρέξιμο στα επείγοντα, άγχος για τις ώρες που μένει μόνος μήπως συμβεί κάτι με την οξυγονοθεραπεία του, επεμβάσεις και ψυχολογική υποστήριξη) που ειλικρινά το σιχαίνομαι. Το πρόβλημα μου είναι ότι ο φίλος μου που είμαστε μαζί 5 χρόνια, με έχει ζήσει και ξέρει πως αισθάνομαι γι αυτό, πριν 6 μήνες άρχισε να καπνίζει. Να πω σ αυτό το σημείο ότι συζούμε και η δικαιολογία είναι ότι είναι πιεσμένος στη δουλειά. Εγώ όμως δεν μπορώ να το ανεχτώ. Στενοχωριέμαι που τον βλέπω με το τσιγάρο, ζω ξανά όλες τις στιγμές με το μπαμπά και δεν θέλω να είμαι με κάποιον που καπνίζει. Όσο περίεργο-ρηχό κι αν ακούγεται έτσι νιώθω. Είναι δικαίωμά του να κάνει ότι θέλει στο σώμα του αλλά εγώ δεν αντέχω να το ξαναπεράσω. Δεν έχει πρόθεση να το κόψει. Όλοι οι φίλοι μου με θεωρούν τρελή που θέλω να τα μαζέψω και να φύγω. Εσύ τι λες; "

 

Μπορείς να χωρίσεις για όποιο λόγο θέλεις. Οι συνειρμοί είναι πολύ έντονοι, και αν δεν αντέχεις να ξαναζείς όλα αυτά όταν βλέπεις τον φίλο σου να καπνίζει, είναι λογικό να θέλεις να απομακρυνθείς.


Όμως δεν θα μπορείς να αποφύγεις το θέμα για πάντα, και όσο μακριά και να πας, το τραύμα θα είναι εκεί που είναι. Το τσιγάρο είναι ένα σύμβολο, δεν είναι η ουσία του προβλήματος που έχεις. Είσαι κόρη, και είσαι γιατρός. Αυτό που σε έχει πληγώσει είναι ότι δεν κατάφερες να αλλάξεις τον πατέρα σου. Μπορεί να νιώθεις ότι δεν σε αγαπούσε αρκετά ώστε να εγκαταλείψει το κάπνισμα για χάρη σου – όσο και αν ξέρεις ότι δεν λειτουργεί έτσι ο εθισμός – και επειδή είσαι και γιατρός, νιώθεις διπλή την απόρριψη και την αποτυχία.


Ο φίλος σου δεν είναι ο πατέρας σου. Δεν παθαίνει ΧΑΠ προχωρημένου σταδίου όποιος καπνίζει. Δεν θα ζήσεις ακριβώς τα ίδια, και το κάπνισμα του φίλου σου δεν είναι προσωπική μομφή απέναντι σε σένα. Είναι μια πολύ βλαβερή συνήθεια, αλλά είναι δικό του θέμα, δεν είναι δικό σου, όσο κι αν το αισθάνεσαι δικό σου.

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter

__________________
4.


"Αγαπητή ""Α,μπα"", αισθάνομαι ότι είσαι από τους μόνους ανθρώπους που θα μπορούσα να θέσω τον προβληματισμό μου χωρίς να νιώσω εξωγήινη..
Είναι περίεργο πολύ που ώρες ώρες αισθάνομαι ότι το να είσαι γυναίκα είναι ευχή και κατάρα μαζί; Γιατί βλέπω συνεχώς σεξισμό (έστω και υφέρποντα) εκεί που οι άλλοι δεν βλέπουν; Γιατί δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ κατανομή ρόλων και απόδοση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών ανάλογα με το φύλο και γιατί κανένας δε συμφωνεί μαζί μου όταν θέτω αυτούς τους προβληματισμούς;
Ίσως είμαι υπερβολική αλλά αισθάνομαι ότι η ζωή μου θα ήταν πολύ πιο εύκολη αν ήμουν άνδρας. Οι άνδρες δεν καλούνται να είναι τέλειοι σε όλα και να συνδυάζουν δουλειά,σπίτι,παιδιά,καλή εμφάνιση κ.λ.π..Οι άνδρες δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι άλλο από το να βάλουν κάτι ωραίο και καθαρό για να θεωρηθούν επαρκώς περιποιημένοι για τη δουλειά ή για την έξοδο.Οι άνδρες δεν χρειάζονται εντυπωσιακά ρούχα ειδικά για τις εξόδους,ούτε αναγκάζονται να αγοράζουν καλλυντικά και βαφτικά. Τέλος(αυτό είναι βιολογικό), οι άνδρες,αν δεν κολλήσουν κάποιο ΣΜΝ,μπορούν να έχουν μια άνετη σεξουαλική ζωή χωρίς μυκητιάσεις και ουρολοιμώξεις που αναγκάζουν άπειρες γυναίκες να μην μπορούν να χαρούν το σώμα τους και να απέχουν..
Μπορεί να χρήζω ψυχολογικής βοήθειας, αλλά πιστεύω ότι αν ήμουν άνδρας δε θα είχα όλα αυτά τα άγχη που έχω τώρα και θα περνούσα πολύ πιο όμορφα...Πιστεύεις ότι έχω πρόβλημα που έχω αυτές τις σκέψεις;
Υ.Γ.: Είμαι υπερβολική που με ενόχλησε αφάνταστα όταν έπειτα από βραδυνή έξοδο, ένας φίλος μου μου είπε ότι θα μπορούσα να είμαι πολύ πιο εντυπωσιακά ντυμένη όπως είναι όλες οι άλλες κοπέλες στα κλαμπς;Δεν ήξερα ότι πρέπει να φαλιρίσω για να μπορώ να πάω για ένα ποτό.."

Το «να είσαι γυναίκα είναι ευχή και κατάρα» είναι κάπως δραματική δήλωση, αλλά ναι, προφανώς αν ήσουν άντρας θα ήταν πιο εύκολη η ζωή σου. Δεν χρειάζεται τόσος προβληματισμός και τόση ανάλυση.


Θα ήταν πιο εύκολη η ζωή σου, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ήσουν πιο ευτυχισμένη/ος. Μην το φτάνεις μέχρι εκεί. Η ικανότητα να φτιάχνεις προϋποθέσεις για ευτυχία είναι άλλο θέμα.

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter

__________________
5.

Το αγόρι μου σπουδάζει εκτός Αθηνών και μου έχει λείψει πολυ καθώς εχω να τον δω περίπου έναν μήνα. Μου έχει λείψει όμως και η ερωτική επαφή που είχαμε. Πώς να του το πω χωρίς να περάσει καν από το μυαλό του ότι μπορεί να γίνει με άλλον;

Τι νοητικό άλμα είναι αυτό;


Αν του πεις «μωράκι μου σε σκέφτομαι και βραχυκυκλώνουν τα τακάκια μου» και αυτός καταλάβει ότι αυτό σημαίνει ότι όταν λες ότι θέλεις αυτόν αυτό σημαίνει ότι βγαίνεις στους δρόμους για να βρεις επιβήτορα, τότε το αγόρι σου έχει τεράστιο πρόβλημα. Αν εσύ πιστεύεις ότι το να βραχνιάζουν οι μεντεσέδες σου είναι αφύσικο και είναι ένδειξη λανθάνουσας νυμφομανίας, τότε έχεις εσύ ένα τεράστιο πρόβλημα. Κάτι μου λέει ότι συμβαίνει το δεύτερο.


Οι άνθρωποι, όταν ερωτεύονται, ερωτεύονται τον άλλον άνθρωπο ολόκληρο. Δεν σου έχει λείψει «και» η ερωτική επαφή. Δεν είναι ξεχωριστό πράμα από τα υπόλοιπα.

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter

__________________
6.


"Τώρα, θα σας κουφάνω όλους μαζί με αυτά που θα πω, αλλά βρε παιδιά, θα σκάσω αν δεν τα πω. Μπορείτε να μουτζώσετε και την οθόνη άνετα, εξάλλου δεν θα σας βλέπω.
Λοιπόν, έχουμε μία συγγενή στο σόι, θεία, η οποία είναι η επιτομή της γκαντεμιάς και της γρουσουζιάς. Ήταν μία πανέμορφη γυναίκα στα νιάτα της, και ίσως γι'αυτό είχε καβαλήσει το καλάμι. Για τους χ και ψ λόγους, τελικά δεν παντρεύτηκε ποτέ. Το φέρει βαρέως και κατά καιρούς βρίζει και βγάζει μεγάλη πίκρα στα αδέλφια της που ""έμεινε εκείνη πίσω"" και οι υπόλοιποι ""έκαναν τη ζωή τους"", και ""τώρα είναι στα σπίτια και τις οικογένειές τους"", ενώ εκείνη ""είχε μείνει ορφανή και μόνη"".
Που λέτε, στο όμορφό μας σόι είμαστε 7 ξαδέλφια, ζωή να 'χουμε. Από 28 εως 46 ετών, πάνω κάτω. Έξι κορίτσια και ένα αγόρι. Από όλα τα ξαδέλφια, για εξηγήστε μου βρε παιδιά πώς κι έχει κάνει οικογένεια μόνο το αγόρι; Έξι κοπέλες είμαστε, άλλες σαν τα κρύα τα νερά και άλλες όχι (δεν το κρύβουμε), και καμία, μα καμία, δεν έφτασε ποτέ κοντά στην "αποκατάσταση"". Ποια αποκατάσταση τώρα που το λέω, ούτε καν σε σοβαρό δεσμό. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι πως όλες μας, όσες είμαστε μόνο κορίτσια στην οικογένεια, έχουμε χάσει τους μπαμπάδες μας. Ζει μόνο ο θείος που έχει το αγόρι. Πλέον είμαι πεπεισμένη πως αυτή η γυναίκα έχει ρίξει κάποια κατάρα, να μείνουν ορφανές και μόνες τους όλες οι κοπέλες του σογιού, όπως "ορφανή και μόνη" έμεινε κι εκείνη. Και αναρωτιέμαι από τη μία: Είναι δυνατόν να σκέφτομαι τέτοιες βλακείες; Εντάξει, απλώς δεν έτυχε να κάνει δική της οικογένεια κάποια από εμάς. Και από την άλλη ξανασκέφτομαι: Ναι, αλλά είναι δυνατόν 6, έξι, όχι 2-3, άντε 4, αλλά έξι κορίτσια να είναι ολομόναχα και μάλιστα να έχουν χάσει και τον πατέρα τους; Σας λέω, τουλάχιστον οι 2 ξαδέλφες είναι γκομενάρες, έτσι; Οι περισσότερες επίσης έχουμε σπουδάσει, έχουμε τις δουλειές μας, καλό κοινωνικό κύκλο, τα ταξίδια μας, μια όχι περιορισμένη κοινωνική ζωή δηλαδή,
Για δώστε μια εξήγηση, βρε παιδιά... Α μπα μου, με συγχωρείς αν σε κούφανα, αλλά ζητάω απόψεις!
Υ.Γ. Μην ακούσω για ξόρκια και μαντείες και τέτοια. Για μία λογική εξήγηση ήρθα. Έστω, μεταφυσικά λογική. Τι να πω."

Η οικογενειακή σας ιστορία σας έχει ενδιαφέρον. Μου φάινεται ότι θα ταίριαζε σε μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού, ή σε ιστορία της Ζυράννας Ζατέλη.

 

Όμως δεν είμαι των μεταφυσικών εξηγήσεων. Αν ξέραμε περισσότερα για τις οικογένειες σας ίσως έβγαινε κάποιο συμπέρασμα σχετικά με την ανατροφή σας, αλλά μάλλον όχι. Το πιο μεταφυσικά λογικό που μπορώ να βρω είναι ότι πρόκειται περί σύμπτωσης. Έτσι είναι οι πιθανότητες, μπορούν να συμβούν και τα πιο απίθανα πράγματα, εντελώς τυχαία.

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter

__________________
7.

"Ρε συ Α, μπα είμαι κοπέλα και μου αρέσουν οι κοπέλες. Το θέμα είναι ότι δεν είναι εύκολα εντοπισιμο, να το πω. Μου το λένε συχνά κοπέλες ακόμα και με καλο ραντάρ. Επίσης, δε συχνάζω σε γκει μαγαζιά (εκτός και αν εχω σχέση και μπορεί να τύχει να πάμε για να είμαστε πιο άνετα) και οι περισσότεροι φίλοι μου είναι στρειτ. Μου φαίνεται συνεπώς αρκετά δύσκολο να γνωρίσω κοπέλες.
Μη σχολιάσω και τον ευρύτερο χώρο εργασίας... Θα κλάψω. Είμαι δικηγόρος και, αν δεν το ξέρετε, μιλάμε για ένα απο τα πιο συντηρητικά περιβάλλοντα. Αηδιαστικά υποκριτικό, αν με ρωτάς, μιας και νομίζω ανεβάζουμε τα ποσοστά ομοφυλοφιλίας.

Αρχικά, θεωρείς οτι είναι απαραίτητο να συχνάζει κάποιος σε γκει μαγαζιά (μεγάλη κουβέντα ανοίγει ο χαρακτηρισμός με τον οποίο δε συμφωνώ); Τι προτείνεις;"

Τι θα πει «δε συμφωνείς με τον χαρακτηρισμό»; Γιατί είναι μεγάλη κουβέντα; Υπάρχουν μαγαζιά στα οποία συχνάζουν κυρίως γκέι, όπως υπάρχουν μαγαζιά στα οποία συχνάζουν κυρίως σκυλάδες. Θα μας πεις ότι είναι γκετοποίηση; Μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι. Αυτό εξαρτάται από την πόλη και από την κοινωνία. Τα γκέι μπαρ από μόνα τους δεν είναι κάτι κακό.


Θα τολμήσω να υποθέσω, επειδή έχεις αυτή την άποψη για τα γκέι μαγαζιά, ότι ο λόγος που δεν φαίνεται ότι είσαι λεσβία είναι ότι θεωρείς ότι είναι κακό πράγμα να φαίνεται ότι είσαι λεσβία. Για τον ίδιο λόγο δεν έχεις γκέι φίλους. Αν δεν φαίνεται ότι είσαι γκέι, αν δεν κάνεις παρέα με γκέι, και αν δεν πηγαίνεις σε γκέι μέρη, το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι δεν βρίσκεις γυναίκα.


Μπορείς να κάνεις υπομονή και να ελπίζεις ότι η γυναίκα των ονείρων σου θα βρεθεί μια μέρα που θα πας στο δικαστήριο, ή μπορείς να παραδεχτείς ότι αν είσαι γκέι, έχεις λιγότερες πιθανότητες να βρεις γυναίκα εντελώς τυχαία, και να κάνεις κινήσεις για να αυξήσεις τις πιθανότητες. Εσύ αποφασίζεις.

Στο σημερινό «Α μπα»: οι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για να συνεννοούμαστε Facebook Twitter
76

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4Οκ, τα κοινωνικά στερεότυπα λειτουργούν ως επί το πλείστον εις βάρος της γυναίκας. Αυτό είναι άδικο. Αλλά η συντάκτρια του 4, δε θίγει καν αυτό, παρά βάψιμο, περιποίηση, σώμα, υγεία. Ε όχι και να κλαίω τη μοίρα μου γι αυτά! Ίσα ίσα, είναι χαρά μου που είμαι γυναίκα! Αν κάποιος φίλος σχολίασε το μη εντυπωσιακό ντύσιμό σου στο κλαμπ, ε σιγά μη σκάσεις κιόλας. Καθένας έχει το δικό του στυλ και ύφος. Γενικότερα, ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη μεμψιμοιρία κάποιων ανθρώπων για το φύλο τους (ανδρών και γυναικών) και τη σύγκρισή τους με το άλλο φύλο ως πιο ξέγνοιαστο, πιο πρακτικό κτλ. Λες και μπορούν να μπουν στη θέση και στην ψυχή του άλλου.
#6 Μας λες πολλά πράγματα για την εξωτερική σας εμφάνιση, αλλά τίποτα για τους χαρακτήρες σας. Μήπως έχετε απαίσιους χαρακτήρες που απωθούν τους άντρες; Και μήπως ο απαίσιος αυτός χαρακτήρας είναι κληρονομικός και έχει πεθάνει τους πρεσβύτερους άντρες της οικογένειας;
#4 α)ένας άντρας χρειάζεται κυριολεκτικά μεγάλη προσπάθεια για να είναι κακογουστος. Κάποια στιγμή σχεδόν από τα εφηβικά του χρόνια θα την βρει την άκρη. Οι ίδιες οι ενδυματολογικές επιλογές τον περιορίζουν. Στις γυναίκες αντίθετα το πεδίον της δόξης είναι περίλαμπρο. Λίγο να φέρεις τη ματιά σου μία γύρα και θα τα δεις ολαβ) το γεγονός ότι ούσα κακοντυμενη ενδεχομένως εφερνες σε δύσκολη θέση το συνοδο-φιλο σου πέρασε καθόλου ως σκέψη; "Όλες οι άλλες κοπέλες" έγραψες... Για να σου κάνει τέτοιο σχόλιο, προσπαθώ να φανταστώ το θέαμα. Και δεν είναι καθόλου ρατσιστικό ή σεξιστικό αυτό. Αν βάλεις το χεράκι λιιιιγο πιο βαθιά στο πορτοφόλι σου θα δεις τον κόσμο εντελώς διαφορετικά και χωρίς να βγεις εκτός προϋπολογισμού. Να σαι σίγουρη ότι θα σε δουν και οι άλλοι, γνωστοί και άγνωστοι εντελώς διαφορετικά. Το έζησα κατά κάποιο τρόπο πρόσφατα με έναν φίλο, επίσης τσιγκούνη. Όταν βγαινω έξω για ποτό, τουλάχιστον σε ατομικό επίπεδο, δε βγαινω για να ικανοποιήσω τον αλκοολισμό μου ή για να αλληλοσπασουμε τα τύμπανα μας συζυτωντας μεσα στα ντεσιμπελ. Βγαινω για να ακουσω μουσικη, να πθω 3-4-5 ποτα και κυρίως για να δω και να με δουν, και ο,τι ήθελε προκύψει. Ε, μαζι με την κακοντυμενη παρέα ένιωθα ασχημα.Το γιατί συνέβη αυτό είναι προφανές. Εγώ κι ο φτωχοσυγγενης....
Έχεις δει πώς ντύνονται σε κάποια κλαμπς;Η γράφουσα μπορεί να ήταν καλοντυμένη αλλά όχι με βραδυνό φόρεμα, 12ποντα παπούτσια κ.λ.π. ενώ ο φίλος της μπορεί απλά να φορούσε ό,τι θα φορούσε και στη δουλειά του ή στον καφέ. Δεν της είπε ότι είναι λέτσος αλλά ότι δεν είναι το ίδιο εντυπωσιακή. Μπορεί και να έχει η κοπέλα ωραία και αρκετά ρούχα αλλά να μην είναι του στυλ της το "εντυπωσιακό" ή να μη θέλει να ξοδεύσει για κάτι μόνο και μόνο για να είναι σαν τις άλλες στα "κλαμπς". Είναι πολλές οι απαιτήσεις για μια γυναίκα σήμερα και όχι, το να "ανοίξει λίγο το πορτοφόλι της" για ένα κομμάτι ύφασμα και όχι για το μέλλον της ή για να βοηθήσει κανέναν πεινασμένο δε θα τη βοηθήσει. Για αυτό σου το σχόλιο και για το χαρακτηρισμό σου για το φίλο σου,στις μέρες που ζούμε, σόρυ αλλά είσαι τραγικός.Ακούς εκεί "φτωχοσυγγενής".
Για το β) δεν κατάλαβα ότι η γράφουσα ήταν κακοντυμένη, απλά δεν ήταν τόσο εντυπωσιακή ώστε να πληροί τα standards του φίλου της. Αν ο "καβαλιέρος" είναι τόσο απαιτητικός, ας επιλέξει την ανάλογη "ντάμα", άλλωστε δεν την γνωρίζει για πρώτη φορά, φίλος της είναι και ξέρει το στυλ της. Κι εσύ, αφού ξέρεις ότι ο φίλος σου είναι τσιγκούνης και λέτσος, γιατί κυκλοφορείς μαζί του δημοσίως; Γενικώς, δεν είναι ντροπή να πεις σε έναν φίλο ή μια φίλη, με την οικειότητα που έχετε μεταξύ σας, ότι δεν ταιριάζετε ενδυματολογικά για να κυκλοφορείτε μαζί. Αν έχει την διάθεση να σου ικανοποιήσει το γούστο, κυκλοφορείτε. Αν όχι, no hard feelings.
#3 Προσωπικά σε καταλαβαίνω και ας μην έχω τέτοιου είδους οικογενειακά τραύματα μεν, έχοντας δει όμως πολλά στα νοσοκομεία δε. Οι πιο πολλοί άνθρωποι έχουμε κακές συνήθειες (του εαυτού μου συμπεριλαμβανομένου) αλλά το κάπνισμα όταν είναι εθισμός είναι από τις πιο δύσκολα ανεκτές για εμένα γιατί βλάπτει ουσιαστικά και αποδεδειγμένα πια τόσα χρόνια κ αυτόν που καπνίζει κ τους γύρω του. Και είναι δύσκολο να νοιάζεσαι πολύ για κάποιον και να σκέφτεσαι ότι αυτοκαταστρέφεται με το ένα πακέτο την ημέρα. Ή ότι δεν έχει τη δύναμη να το ελέγξει ( μπορεί για κάποιον να είναι σημαντικό χαρακτηριστικό όταν διαλέγει σύντροφο). Ή ότι δεν έχει την ευαισθησία να σεβαστεί και τα δικά σου συναισθήματα/ ανάγκες για καθαρό αέρα πχ. Και (σχετικό- ασχετο) ακόμη πιο πολύ με εκνευρίζει το παθητικό κάπνισμα, ή μυρωδιά και όλα, όταν είναι στο σπίτι μου, στο υπνοδωμάτιο μου, στο τραπέζι μου και φυσικά στους δημόσιους χώρους που ακόμα να φτάσουμε στο -αυτονόητο για άλλες χώρες - να σεβόμαστε αυτόν το νόμο. Δεν είναι αμελητέο σημείο τριβής ειδικά όταν συζείς με τον άλλον. Ουφ! Έχω πρόβλημα!
#1 σε καταλαβαίνω γιατί και για μένα τα γενεθλια είναι πολύ σημαντικά, κάτι το οποίο το είχα ξεκαθαρίσει από πολύ νωρίς στο φίλο μου, γι' αυτόν τα δικά του δεν ήταν καθόλου αλλά του είπα για μενα είναι και θα με πειράξει αν δεν τα θυμηθείς. Αν δεν είναι ξεχασιάρης είναι πολύ άσχημο αλλά ακομα και να είναι πάλι φταίει που δεν βρήκε κάποιον από τους πολλούς τρόπους να το θυμηθει. Θυμάμαι την πρώτη χρονια ο δικός μου τα θυμήθηκε γιατί τον είχα πρήξει και τη δεύτερητου είπα βαλτο υπευνθυμηση στο κιν αλλά ποτέ δε το έκανε. Ε ειναι δυνατόν να μη θυμώσεις μετα;#6 Οι πατεράδες δεν είναι πιθανόν να πέθαναν από κάτι κληρονομικό; πολύ προφανές δεν είναι; τι καταρες και βλακείες ακούμε. Μάλλον δεν μπορείτε να αναλάβετε την ευθυνη για τις επιλογές σας!
#2 καλή μου είσαι ο λόγος που βγήκε το ρητό "όταν οι γυναίκες λένε όχι εννοούν ίσως και όταν λένε ίσως εννοούν ναι"συγχώρεσέ με που δεν θα σε ευχαριστήσω που τα σκατώνεις για όλες μας.σε θέλει γιατί είσαι εύκολη. αυτό δεν τον κάνει αυτόματα σιχαμένο σκουλήκι, ούτε εσένα ηλίθια. Ηλίθια σε κάνει η υπερβολικά "ντυμένη" σου ερώτηση.
#6 Γενικά αποφεύγω το σχολιασμό, αλλά η συγκεκριμένη ερώτηση ήταν πολύ εξώφθαλμη για να την αγνοήσω.Ούσα η ίδια single, θεία σε πολύ κοντινή ηλικία με τα ανίψια της (μεγάλη διαφορά ηλικίας με την αδερφή μου) και "απείρως γκαντέμω κατά συμπαντική παραδοχή", έχω κατά καιρούς κατηγορηθεί για διάφορα τέτοια κουλά τύπου "μην την πλησιάζετε θα σας κολλήσει".Ο λόγος που τα ανίψια μου είναι ακόμη ανύπαντρα και χωρίς ιδιαίτερη κοινωνική ζωή δεν οφείλεται σε μένα. Παρόλη την γοητευτική εμφάνιση είναι άνθρωποι που ζουν στον δικό τους κόσμο που το πιάτο τους τους το πλένει ακόμη η μάνα τους, στα 40 τους και ενώ εργάζονται δεν συνεισφέρουν οικονομικά στο σπίτι γιατί οι γονείς τους δεν έχουν ακόμη μεταβιβάσει τα κληρονομικά και νοιώθουν ανασφάλεια, και κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους ο κόσμος γίνεται δέκτης σε λόγο που μοιάζει με ομιλία του Λαγού σε συνδυασμό με εκπομπή του Ευαγγελάτου και αστρολογικές προβλέψεις της Παγιατάκη.Έτσι και στη δική σου ερώτηση. Η απάντηση γιατί δεν έχετε ακόμα καπαρωθεί τέτοια κελεπούρια που είστε, είναι κατά πάσα πιθανότητα ότι δεν είστε. καθόλου.Για τον θάνατο των δικών σας ανθρώπων, υπάρχει επίσης σίγουρα κάποια εξήγηση. Επιστημονική. ή όχι. ο θάνατος είναι πολλές φορές τυχαίο γεγονός χωρίς καμία σημασία. Ίσως τις περισσότερες. Η αντίδρασή μας απέναντι στο θάνατο όμως, δείχνει και τι σόι άνθρωποι είμαστε. Δεν πολυπερνάς τις εξετάσεις. μάλλον γιατί δεν διαβάζεις.
Με στενοχωρησε το σχολιο σου. Ειναι δυνατον να ακους τετοια πραγματα; Ελπιζω να τα προσπερνας γιατι ειναι ενα ματσο βλακειες. Τα γραφεις ωραια παντως :)
Το πιο κουλό πάντως είναι να συνδυάζεται η "αποκατάσταση" με το πόσο "γκομενάρα" είναι η άλλη. Αν ήταν έτσι, τότε μη γκομενάρες και μη "γκομενάροι" θα ήσαν στα ράφια.
# Η ικανότητα να φτιάχνεις προϋποθέσεις για ευτυχία είναι άλλο θέμα. Πηγή: www.lifo.grΚαι δεν υπάρχει και συνταγή για να το κάνεις λέω εγω.Χίλια μπράβο.
#4Ποιος λέει ότι πρέπει να τα κάνει όλα αυτά η γυναίκα;;; Έχω βάψει νυχι 5-6 φορές σε όλη μου τη ζωή. Δεν έχω τρύπες στα αυτιά για σκουλαρίκια και δε φοράω πια τακούνια από άποψη. Οκ, το 90% των αντρωνε δε με κοίταξε ποτέ αλλά με κοίταξε το 10% που μου ταίριαζε εν τέλει. Καλέ, ευχαριστησου το φύλο σου όπως σου ταιριάζει εσένα, όχι τους άλλους.
Σωστο μηνυμα αλλα το προβλημα ειναι οτι πολλες γυναικες δεν θελουν να μειωσουν τοσο δραματικα την δεξαμενη υποψηφιων, ιδιαιτερα μιας κι εχουν γαλουχηθει με την πεποιθηση οτι επιλεγονται και οι ιδιες ποτε δεν πρεπει να επιλεγουν.
# 2. Γράφεις: "τον έχω φτύσει, τον έχω βρίσει κι εκείνος με ξαναπροσεγγίζει". Δές λίγο αυτή τη φράση σου, σε σχέση με το υπόλοιπο κατεβατό που έχεις γράψει και σκέψου: τί ΑΛΛΟ θα έκανα μ΄αυτόν τον άνθρωπο, αν ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΦΤΥΝΑ και ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΒΡΙΖΑ??...Μου κάνει,τέλος, εντύπωση ο τρόπος που αναρωτιέσαι άν έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι σα να αναρωτιέσαι αν έχεις ηπατίτιδα..("πράγμα που δε θέλω καν να σκέφτομαι για τον εαυτό μου")....#6. Γιατρέ μου, εδώ και πάρα πολύ καιρό, δε νιώθω καθόλου καλά..πονάω πολύ, παντού, συνεχώς..Υ.Γ. Μην ακούσω για φάρμακα και αηδίες..μια μαγική λύση ζητάω...
3.Ως γιατρός, γνωρίζεις πολύ καλά πως το κάπνισμα δεν αφορά μόνο την πιθανότητα για μια συγκεκριμένη ασθένεια (ΧΑΠ σε αυτή την περίπτωση) που μπορεί να την πάθεις ή μπορεί και να μην την πάθεις.Είναι μια κακή συνήθεια που συνδέεται με δεκάδες ασθένειες που απειλούν, όχι μόνο τον ίδιο τον καπνιστή, αλλά και την οικογένεια και τους ανθρώπους στο περιβάλλον του, που υποβάλλονται στο παθητικό κάπνισμα. Είναι μια συνήθεια που μυρίζει άσχημα. Είναι μια συνήθεια που επιβαρύνει το εθνικό σύστημα υγείας όσο τίποτε άλλο. Το κάπνισμα επίσης καταστρέφει το σπέρμα του άνδρα και αυξάνει τις πιθανότητες για προβλήματα με τους απογόνους του. Το πρόβλημα είναι αναμφίβολα και δικό σου, εφόσον μοιράζεσαι την ζωή σου μαζί του. Για τους παραπάνω λόγους, η γνώμη μου (ως πρώην φανατικού καπνιστή) είναι ότι το κάπνισμα είναι εξαιρετικός λόγος να μην τα φτιάξεις ή να χωρίσεις με κάποιον.
1# Μάλλον από ότι φαίνεται δε χρησιμοποιείτε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, γιατί -κακώς που το λέω- αλλά χωρίς αυτό ούτε εγώ θα θυμόμουν κάποια γενέθλια φίλων μου και τα χρόνια πολλά που θα άκουγα και στα δικά μου θα ήταν μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι είστε μαζί δύο χρόνια (άρα αυτά είναι τα πρώτα ή το πολύ τα δεύτερα γενέθλια σου που είστε ζευγάρι), δεν ενημερώθηκε με κάποιον τρόπο ότι έχεις γενέθλια, δεν του το ανέφερες ούτε εσύ κάποιες μέρες πριν και του είπες ότι θα βγεις με τους φίλους σου (κάτι που θα έκανες κάθε μέρα του έτους). Πάντως όταν το συνειδητοποιήσει θα καταλάβεις από την αντίδρασή του αν πραγματικά νοιάζεται και αν είναι λόγος να χαλάς τη διάθεσή σου για κάτι τέτοιο.. πιστεύω θα νιώσει εις διπλούν άσχημα πρώτον που το ξέχασε και δεύτερον που δεν του το είπες έστω και μονη σου για να έρθει και αυτός σε μια τέτοια στιγμή.
* δεν του το είπες έστω και μονΟΣ/μονΗ σου. Ξαναδιαβάζοντας την ερώτηση δεν καταλαβαίνω από πού προκύπτει ότι το άτομο που την στέλνει είναι " αγαπητή φιλη" και όχι "αγαπητός φίλος".
Γενικώς συμφωνώ, αλλά αφού είναι μαζί 2 χρόνια είναι *τουλάχιστον* -και όχι "το πολύ"- τα δεύτερα γενέθλιά της που είναι ζευγάρι.Ε, αν είχα ζήσει μία φορά τα γενέθλια του φίλου μου, μια υπενθύμιση πχ. στο κινητό για τα επόμενα θα την έβαζα.
Απλώς, για να έχεις ζήσει τουλάχιστον μία φορά γενέθλια αρκούν 12 μήνες. Αν είσαι 2 χρόνια με κάποιον και έχετε ζήσει τα γενέθλιά σου μόνο μία φορά, θα πει ότι τα τελευταία σου γενέθλια ήταν περίπου 11 μήνες πριν. Απέκλεισα τα τελευταία της γενέθλια να ήταν 11 μήνες πριν την ερώτηση, γιατί το ανέφερε ως κάτι που μόλις έγινε.
Εμπιπτει στην (παραλογη) λογικη "αν με αγαπουσε θα ηταν μεσα στο μυαλο μου και θα το ηξερε πριν το πω εγω". (Γι αυτο λεω οτι το γυναικειο κυριως φυλο εχει καει απο προσδοκιες που του εχει ενσταλαξει το σινεμα κι η λογοτεχνια συν τα ποπ "ψυχολογικα" περιοδικα)
#4 - Όσον αφορά τα βιολογικά χαρακτηριστικά του γυναικείου φύλου, αυτά είναι και με αυτά πορεύεσαι και φυλάγεσαι ανάλογα, δεν βλέπω σεξισμό σε αυτό. Όσο για τα άλλα, τα κοινωνικά, στο χέρι σου είναι να χαράξεις μόνη σου την πορεία σου και να χτίσεις την δική σου προσωπικότητα ανεξάρτητα από τις όποιες κοινωνικές επιταγές ή τις απαιτήσεις που έχουν οι άλλοι για σένα. Π.χ., αν έχεις γούστο, μπορείς με απλά και οικονομικά πράγματα να φαίνεσαι φινετσάτη και καλοντυμένη, δεν είναι απαραίτητο να ξοδεύεις περιουσίες στο ντύσιμο. Δεύτερον, κανείς δεν σε υποχρεώνει να χρησιμοποιείς μακιγιάζ. Θα το ορίζεις εσύ, ανάλογα με το τι χρειάζεσαι και μόνο. Το ίδιο και για τα νύχια κ.λπ. Μια φορά κάποιος σχολίασε που δεν είχα βάψει τα νύχια μου κατακόκκινα (επειδή ήταν το χρώμα που του άρεσε για νύχια). Δεν ξανα-ασχολήθηκα μαζί του - ας πάει να βρει μία που βάφει τα νύχια της κατακόκκινα (κι εγώ μπορεί να το κάνω κάποια στιγμή, επειδή έτσι μου'ρθε και όχι επειδή το απαιτεί κάποιος άλλος). Το ίδιο θα έκανα και για τον φίλο που είχε την απαίτηση να ντυθείς εντυπωσιακά, πιο εντυπωσιακά και από τις πιο εντυπωσιακές - εμένα με ρώτησες, ρε φίλε, αν έχω όρεξη να είμαι το επίκεντρο των βλεμμάτων; Θα είχε ήδη φάει πόδι ο "φίλος", γιατί δεν θέλω να κάνω παρέα με τέτοια άτομα που προσπαθούν να με βάλουν σε κάποιο καλούπι. Άλλωστε, υπάρχουν και οι άνθρωποι που σε αξιολογούν με βάση τον χαρακτήρα σου και δεν θέλουν να σε αλλάξουν. Κάνε παρέα με τέτοιους ανθρώπους και η ζωή σου θα γίνει πιο όμορφη και λιγότερο αγχωτική.
<<Μια φορά κάποιος σχολίασε που δεν είχα βάψει τα νύχια μου κατακόκκινα (επειδή ήταν το χρώμα που του άρεσε για νύχια)>>Τα κατακόκκινα (περιποιημένα) γυναικεία νύχια είναι φετίχ για αρκετούς - μέσα σε αυτούς και εγώ,ονυχόφιλος γαρ!
Ναι αλλα μπερδευετε τα μηνυματα.Αλλο το "γιατι δεν τα βαφεις κοκκινα?" (γιατι προτιμω το μωβ φερ'ειπειν) κι αλλο "φανταζομαι τα κατακοκκινα σας νυχια να μου γρατσουνιζουν τους ωμους, σκληρη αφεντρα"(μμμμμμ....)
Γούστο σου και καπέλο σου. Θα πίεζες την ντάμα σου να βάψει κατακόκκινα τα νύχια της αν δεν ήταν του στυλ της; Ή μάλλον θα διάλεγες μία ντάμα που το κάνει από μόνη της;
## Γούστο σου και καπέλο σου. Θα πίεζες την ντάμα σου να βάψει κατακόκκινα τα νύχια της αν δεν ήταν του στυλ της; Ή μάλλον θα διάλεγες μία ντάμα που το κάνει από μόνη της;## Σιγά ρε φιλενάδα...προς τι η επιθέσις?Για βαμμένα νύχια κάνουμε κουβέντα...Πόσο ακραίο η δύσκολο είναι να βάψει μία κοπέλα τα νύχια της κόκκινα?Ούτε μουσακά να ζηταγα να μαγειρέψει...! By the way,γιατί αποκαλείς την κοπελα,ντάμα?!Μου ακούγεται κάπως παράταιρο...(χωρίς παρεξήγηση)
#4 Καταλαβαινεις οτι αυτα που γραφεις, και με βαση το δικο σου σκεπτικο, ειναι σεξισμος προς το αντρικο φυλο? Καταληγεις σε συμπερασματα αυθαιρετα, πως κρινεις τι ειναι αποδεκτο για τον καθε αντρα απο τον δικο του κοινωνικο κυκλο? Διοτι εκει ειναι η ριζα του προβληματος. Εαν ο κυκλος σου δεν μπορει να σε δεχθει ως εισαι, και μιλαμε σε θεματα π.χ. στυλ - οχι να εισαι εγκληματιας, αλλαζεις κυκλο, όχι φυλο. Αν στη δουλεια σου, απ' την αλλη, απαιτειται συνολακι του χιλιαρικου, να την αλλαξεις αν εχεις κατι καλυτερο. Δεν γινεται να μην δεχεσαι κατανομη ρολων και γενικα τα ισχυοντα ,αστεια, κοινωνικα προτυπα και απο την αλλη να σε ενοχλει το σχολιο του ''φιλου σου''. Διαλεξε πλευρα, σου προτεινω αυτην που μας λες οτι υποστηριζεις.#2016 feminism: it is a(ll) man's fault.
#2016 feminism: it is a(ll) man's fault.Όχι, δεν ευθύνεται ο φεμινισμός για τα μισο/κακοχωνεμένα συμπεράσματα που εξάγουν, είτε άνδρες, είτε γυναίκες, είτε αλλιώς προσδιοριζόμενα άτομα, για το τι σημαίνει και τι επιδιώκει αυτός."Δεν γινεται να μην δεχεσαι κατανομη ρολων και γενικα τα ισχυοντα ,αστεια, κοινωνικα προτυπα και απο την αλλη να σε ενοχλει το σχολιο του ''φιλου σου'"Δεν αντιλαμβάνομαι τι θες να πεις.
Πολυ απλα, ακομα ψαχνει να βρει ποια θεση πρεπει να παρει. Αν οντως πιστευει και υποστηριζει οτι δεν πρεπει να υπαρχουν οι διαχωρισμοι που αναφερει, θα προσπερνουσε το σχολιο. Ακομα καλυτερα, θα προσπερνουσε τον φιλο.
Δηλαδή λες πως η κοπέλα θα πρέπει είτε να πληροί τα υποδεικνυόμενα κοινωνικά πατριαρχικά πρότυπα είτε να έχει -αυτοστιγμεί- σηκωμένο το μπαϊράκι και να γράφει άπαντες επιτελεστές της "νόρμας" στα υποδήματά της;
Αγαπητή #2, είσαι "τραβάτε με κι ας κλαίω". Αφού δεν ήθελες να σε έχει για "σιγουράκι" ο πρώην, τι στο καλό γύρναγες μαζί του για ποτά και για ξενύχτια μια φορά στις τόσες και συζητούσες και γκομενικά μαζί του; Πες ότι το θες πίσω να τελειώνεις, όταν αποδέχεσαι την αλήθεια έχεις κάνει τη μισή δουλειά.
#1 - Εγώ αν ήθελα να θυμηθεί κάποιος τα γενέθλιά μου ανήμερα στα γενέθλιά μου, θα τον προετοίμαζα από μέρες. Άσε που άμα φέρεις και κανένα κέρασμα, τα θυμούνται όλοι!!!