Ποιος είναι ο ελάχιστος εαυτός;
Επειδή είναι τόσο ελάχιστος που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι, μόνο υποθετικά μπορεί να τον περιγράψει κανείς.
Μήπως στο μυαλό σου συναντιέται κάπου με τον «Διάφανο»; Ή με τον «Σαμάνο»; Είναι, τελικά, ο άνθρωπος με κάποιο τρόπο το κέντρο της τραγουδοποιίας σου;
Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού από άνθρωπο εκπορεύεται και σε ανθρώπους απευθύνεται, αλλά όχι περιγράφοντας τα συναισθήματά τους.
Πώς θα περιέγραφες τον καινούργιο σου δίσκο;
Είμαι σε αδυναμία να τον περιγράψω. Και δεν χρειάζεται μάλλον. Ας αφήσουμε το κάθε τραγούδι να διεκδικήσει τη δικιά του ατμόσφαιρα από τους ακροατές. Τεχνικά μόνο θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από τη χρήση (με κάθε δυνατό τρόπο) του βιολιού και της βιόλας του Φώτη Σιώτα, που είναι και ο βασικός ενορχηστρωτής, καθώς και από υπερβολική δόση Θανάση στο τραγούδισμα (πράγμα που δεν πρόκειται να ξαναγίνει).
Έχεις και στο παρελθόν αφήσει την ενορχήστρωση των τραγουδιών σου σε άλλους μουσικούς. Τώρα, την αναλαμβάνει ο Σιώτας. Για ποιον λόγο σου αρέσει να δίνεις αυτόν το ρόλο σε άλλους;
Δίνω ενορχηστρώσεις σε μουσικούς που εκτιμώ και που νομίζω ότι μπορούν να με εκπλήξουν με την ευρηματικότητά τους. Είναι και λίγο παιχνίδι η όλη φάση.
Η συνεργασία σου με την Inner Ear πώς προέκυψε;
Υπήρχε από παλιότερα μια ανεπίσημη πρόταση. Έτσι, όταν δεν βρέθηκε κοινός τόπος με τη Lyra, δεν απευθύνθηκα σε κάποια άλλη «μεγάλη» εταιρεία. Προτίμησα την Inner Ear γιατί μου άρεσαν οι εκδόσεις της και γιατί οι άνθρωποί της είχαν το θάρρος να ποντάρουν σ' αυτούς τους δύσκολους για τη δισκογραφία καιρούς σε μια ακριβή παραγωγή. Ελπίζω ο κόσμος να στηρίξει την προσπάθεια.
Πώς θα χαρακτήριζες την Αθήνα με δυο λόγια;
Από λαφίνα που 'ταν στην αρχή έγινε αλαφιασμένη.
Έχεις επιλέξει να ζήσεις μακριά από τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Έχεις αρκετές φορές μιλήσει για τα πλεονεκτήματα αυτής της επιλογής. Υπάρχουν και μειονεκτήματα;
Τα μειονεκτήματα είναι μικρότερης σημασίας, αλλά υπάρχουν. Όσον αφορά τη δραστηριότητά μου, είναι πολύ μεγαλύτερη η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλω για να φτιάξω έναν δίσκο ή να κάνω κάποιες εμφανίσεις. Επίσης, δεν έχω πρόσβαση σε καλλιτεχνικά δρώμενα που θα ήθελα να παρακολουθήσω. Όσο, δε, αφορά τα γενικά, οι κοινωνικοί αγώνες φτάνουν ως απόηχος ή στρεβλά μέσα από τα αστικά μέσα ενημέρωσης. Επίσης, η ιατρική περίθαλψη είναι υποτυπώδης.
Τον τελευταίο χρόνο αντιμετωπίζουμε τη μια «καυτή πατάτα» μετά την άλλη. Η τελευταία αφορά το μεταναστευτικό. Θα ήθελες να πάρεις κι εσύ θέση;
Δεν χρειάζεται να το σκεφτώ. Όποια κι αν είναι τα προβλήματα που παρουσιάζονται, πάνω απ' όλα βάζω την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τα σύνορα είναι μια κατάσταση μεταβλητή στους αιώνες και μάλιστα παράγωγο της ενστικτώδους και σκοτεινής πλευράς του ανθρώπου κι όχι επίτευγμα της πνευματικής του ανέλιξης. Για περισσότερα, παραπέμπω στην «Ερώτηση Κρίσεως», μικρό τραγουδάκι που περιλαμβάνεται στον νέο δίσκο. Και να μην ξεχνάμε ότι οφείλουμε την ύπαρξή μας ως είδος στη μετανάστευση.
