«Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών» επιστρέφει στο BIOS

Μετά τη θερμή ανταπόκριση του κοινού και μια σειρά sold out παραστάσεων, «Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών» επιστρέφει στο BIOS, για έναν νέο κύκλο 16 παραστάσεων.

Η παράσταση που συζητήθηκε για την τόλμη, την ιδιαίτερη αισθητική και την ερμηνευτική της δύναμη, συνεχίζει το ταξίδι της, προσκαλώντας το κοινό σε μια βαθιά θεατρική εμπειρία που διερευνά την έννοια του Bardo - του ενδιάμεσου σταδίου μεταξύ θανάτου και επαναγέννησης.

Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών αποτελεί το πιο επιδραστικό και δημοφιλές βουδιστικό κείμενο παγκοσμίως. Η σκηνική του μεταφορά, μέσα από μία μυσταγωγική παράσταση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη, αποτελεί ένα σπάνιο γεγονός που δημιουργεί έναν χώρο στοχασμού και ενδοσκόπησης, όπου ο θάνατος εκλαμβάνεται ως πνευματικό ταξίδι και ως δυνατότητα απελευθέρωσης.

Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών είναι ένα κείμενο-οδηγός, μοναδικό στο είδος του, γραμμένο με σκοπό να απαγγέλεται και να απευθύνεται στους νεκρούς, καθοδηγώντας τους κατά την πορεία τους στη μεταθανάτια κατάσταση. Αναφέρεται σε όσα συμβαίνουν στη συνείδηση του ανθρώπου κατά τη διάρκεια του θανάτου και παρέχει οδηγίες για το πώς κάποιος θα καταφέρει να ενωθεί με το φως, αποφεύγοντας τον τρόμο και τις δοκιμασίες.

Η παράσταση BARDO συγκεντρώνει τα σημαντικότερα αποσπάσματα της Θιβετιανής Βίβλου των Νεκρών σε μία ποιητική, θεατρική προσαρμογή, πάνω στην οποία οι συντελεστές δημιουργούν μία μοναδική σκηνική τελετουργία. Οι εντυπωσιακές περιγραφές και εικόνες του μεταθανάτιου ταξιδιού οπτικοποιούνται μέσω video design, ενώ οι μεταμορφώσεις της ανθρώπινης συνείδησης αποδίδονται μέσα από τους κώδικες σωματικής έκφρασης που έχει αναπτύξει η ομάδα Per Theater Formance κατά την πολυετή έρευνα της πάνω στις σχέσεις τελετουργίας και παραστατικών τεχνών.

Ο Καρλ Γιούνγκ έγραψε πως στη Θιβετιανή Βίβλο των Νεκρών βρήκε ένα «σύντροφο» που του αποκάλυψε τα μυστικά της ψυχής. Πολλοί μελετητές συμφωνούν πως το κείμενο γράφτηκε για να καθοδηγεί τον άνθρωπο τόσο κατά τη μεταθανάτια κατάσταση όσο και στο ταξίδι του στη ζωή. Η παράσταση φωτίζει αυτή τη διάσταση ως πέρασμα ανάμεσα στους κόσμους, ως το διαρκές ταξίδι της συνείδησης- εκεί όπου η ζωή και ο θάνατος παύουν να είναι αντίθετα και καθρεφτίζονται το ένα μέσα στο άλλο.