Ο Βόυτσεκ είναι ένα έργο-φαινόμενο. Γράφτηκε το 1836/7 από έναν γερμανό συγγραφέα 23 ετών, ο οποίος πέθανε πριν προλάβει να το ολοκληρώσει. Και όμως το ποιητικό αυτό αριστούργημα έχει επηρεάσει σχεδόν όλόκληρη την μετέπειτα δραματουργία, από τους εξπρεσσιονιστές και τον Μπρεχτ μέχρι τον Μπέκετ, και από τον Γκόρκι μέχρι τον Κολτές και την Σάρα Κέην.
Ο Μπύχνερ βάσισε το έργο σε μία γνωστή υπόθεση της εποχής: o στρατιώτης Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ σε μία κρίση ζήλειας μαχαίρωσε την ερωμένη του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Παρόλο που μελετά σε βάθος τις κοινωνικές, ποινικές και τις ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, ο Μπύχνερ ξεπερνά την σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μία υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει αιώνια ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές συνθήκες που είναι πέρα από τον έλεγχό του, τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και την προκαθορισμένη μοίρα.
Οι σύντομες, κινηματογραφικές σκηνές του έργου δεν ακολουθούν τους κανόνες μιας συμβατικής γραμμικής αφήγησης και μέχρι σήμερα οι μελετητές δεν έχουν συμφωνήσει στην τελική εκδοχή που θα πρότεινε ο Μπύχνερ, αν είχε ολοκληρώσει το έργο. Η παράσταση, βασισμένη στην εξαιρετική μετάφραση του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, θα προτείνει μία νέα διασκευή, έναν νέο τρόπο κατάταξης των σκηνών του ημιτελούς αριστουργήματος
σχόλια