Έφη Βερικίου, "Αδιευκρίνιστοι Ψίθυροι"

Στην ζωγραφική της Έφης Βερικίου, κυριαρχεί ο ''στροβιλισμός'' της εξπρεσιονιστικής απελευθέρωσης. Το κυβιστικό ''σπάσιμο'', ο κατακερματισμός των μορφών, σε μάτια, χείλη ,πρόσωπα - αποκόμματα περιοδικών κι εφημερίδων - ενταγμένα στον χώρο μιας αλλιώτικης ''υπαρξιακής ποιητικής''.

Στην τέχνη αυτή, το χέρι του ζωγράφου, αγκαλιάζει την ελευθερία της χειρονομιακής γραφής που εξισορροπεί την τεχνική της απόδοσης, τις μεγάλες και βίαιες χειρονομίες με τις χρωματικές και μορφικές παραμορφώσεις, με το ασυνείδητο βάθος της διάφανης και πηγαίας ψυχολογικής έκφρασης των συναισθημάτων και των νοηματικών λειτουργιών που υποδηλώνει η παράθεση των ''σημείων''.

Όλα, ακρυλικά, αποκόμματα περιοδικών και εφημερίδων , γάζες, μελωδικές παρτιτούρες, όλα μιλούν μέσα από την σιωπή μιας δυνητικής κατάστασης, ανεξάντλητων χρωματικών και σχηματοποιημένων δυναμικών.