Horror vacui

Ο όρος Horror vacui ή κενοφοβία χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει την art brut, όπου κάθε σπιθαμή της ζωγραφικής επιφάνειας γεμίζει ασφυκτικά με λεπτομέρειες και στοιχεία στο πλαίσιο μιας δραστηριότητας που αγγίζει τα όρια της μανίας—από φόβο ενδεχομένως ότι το βλέμμα θα έρθει αντιμέτωπο με τον λευκό καμβά και την πρόκληση που αυτός αντιπροσωπεύει. Η αντίθεση στο κενό δίνει φόρμα σε κάθε μόριο ύλης. Η κενοφοβία προτείνει την Op Art ως παρενέργεια του ανταγωνισμού ανάμεσα στο χέρι, το μάτι και τη διάνοια, στο πλαίσιο του οποίου η δημιουργία σημείων αποτελεί μέσο πλήρωσης του κενού με οπτικά πλούσια αποτελέσματα.

Το 1923 ο Marcel Duchamp επινοεί τα Rotoreliefs ως αντίδοτο στην αισθητική ικανοποίηση. Ικανοποιώντας αντιθέτως τον αμφιβληστροειδή του ματιού, οι δίσκοι του Duchamp μαγνήτιζαν το βλέμμα με τις περιστρεφόμενες σπείρες τους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα υπνωτιστικό εικαστικό ανάλογο του λεγόμενου λευκού θορύβου, καθώς και μια ψευδαίσθηση βάθους ή περιδίνησης. Ο Duchamp παρουσίασε το έργο του σε μια φουάρ εφευρετών, βέβαιος πως τα rotoreliefs του θα έβρισκαν τη δική τους θέση στην αγορά. ∆εν πουλήθηκε κανένα.