Στο σημερινό «Α μπα»: ουσιαστικές διαφορές

Στο σημερινό «Α μπα»: ουσιαστικές διαφορές Facebook Twitter
110

__________________

1.


Γειά σου Λένα! !! Είναι υπέροχη η δουλειά που κάνεις εδώ !!! Σε ευχαριστούμε πολύ !!! Λοιπόν είμαι 29 πριν 3 χρόνια κάναμε σεξ με ένα παιδί για περίπου 3 μήνες . Μετά τελείωσε, εγώ έκανα σχέση που κράτησε μέχρι σήμερα και εκείνος το ίδιο . Απλά τα 2 τελευταία χρόνια βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο υποχρεωτικά χωρίς όμως να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Είμαστε 2 πολύ καλοί γνωστοί . Χωρίς παραπάνω συζητήσεις πάρα μόνο κανένα αστείο γενικό. Πριν λίγο καιρό εγώ χώρισα και τώρα χώρισε και αυτός . Οπότε αρχίσαμε να μιλάμε περισσότερο για εμάς και να δημιουργούμε μια κατάσταση λίγο πιο προσωπική . Ωστόσο δεν έχει γίνει κάτι ακόμα διότι εκείνος μου είπε πως θέλει πρώτα να δει τι θα γίνει με την σχέση του γιατί μάλλον είναι ακόμα στο δεν ξέρουμε αν θα τελειώσουμε ή αν θα το προσπαθήσουμε. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό . Το καταλαβαίνω απόλυτα . Απλά η ερώτηση μου είναι η εξής . Αν τελικά γίνει κάτι μεταξύ μας εγώ δεν είμαι στην ίδια φάση που θέλω να κάνω ανέμελο σεξ μια φορά την εβδομάδα οπότε εγώ αυτό του το λέω εξαρχής ? Ή αν γίνει το κάνω αφού μου αρέσει κ το παιδί και το πάω βλέποντας και κάνοντας.? Για να μην παρεξηγηθώ δεν μπορώ να κάνω αυτό που κάναμε πριν 3 χρόνια. Θα ήθελα να ξεκινήσει κάτι ναι οκ με σεξ θα ξεκινήσει και αν πάει και σε κάτι άλλο καλώς αλλιώς οκ αποδεκτό. Απλά μπερδεύομαι στο αν πρέπει να το πω επειδή ήδη τον γνωρίζω και ήδη έχει υπάρξει κάτι στο παρελθόν. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα έλεγα τίποτα ,θα περίμενα να δω τι μου αρέσει, πώς πάει η επικοινωνία κλπ . Αλλά εδώ δεν είναι τελείως άγνωστος. Τι να κάνω ? Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων
- Penny


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να κάνεις ό,τι θα έκανες αν ήταν τελείως άγνωστος, γιατί η σύντομη γνωριμία των τριών μηνών που ήταν πριν τρία χρόνια δεν σας κάνει και φίλους. Είσαστε δύο πολύ καλοί γνωστοί, όπως λες.


Εσύ πώς ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν θα θέλεις το ανέμελο σεξ της εβδομάδας ΜΑΖΙ ΤΟΥ; Άλλο τι λες ότι θέλεις. Άλλο τι θα προκύψει με αυτόν, τι θα νιώσεις, τι δεν θα νιώσεις όταν και αν τελικά προχωρήσει το πράγμα. Πολλά νομίζουμε ότι θέλουμε, μέχρι που έρχεται στη ζωή μας ένας συγκεκριμένος άνθρωπος και μας τα φέρνει άνω κάτω.

 

Μην κάνεις δηλώσεις. Εκτίθεσαι χωρίς λόγο, φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση γιατί τον αναγκάζεις να κάνει κι αυτός προγραμματικές δηλώσεις. Αν ξεκινήσει κάτι θα είναι με σεξ και αν πάει και σε κάτι άλλο καλώς αλλιώς οκ αποδεκτό. Πολύ ωραία τα λες. Τι περισσότερο χρειάζεται να πεις ή να κάνεις, αν όντως πιστεύεις αυτό που λες;

__________________
2.

Γλυκιά μου Α,μπα,

Έχω θέμα με τις δουλειές του σπιτιού. Είναι από τις χειρότερες μου αγγαρείες. Κάνω που και που ο φίλος μου που μένουμε μαζί κάνει πιο συχνά από μένα αλλά μη φανταστείς. Ένα γρήγορο ντου μια φορά την εβδομάδα κ το σπίτι είναι καθαρό κ συμμαζεμενο τόσο όσο. Όμως δεν καθαρίζει καλά κ πολλές φορές το ακατάστατο κ βρώμικο σπίτι μου χαλάει τη διάθεση. Να πω εδώ ότι κ οι δύο δεν έχουμε σταθερά ωράρια δουλειάς, συνήθως όμως λείπουμε αρκετές ώρες απ' το σπίτι ή κουβαλάμε δουλειά σπίτι. Κ στην τελική κ όταν είμαι σπίτι κ έχω ελεύθερο χρόνο θέλω να ασχολούμαι με ό,τι θελω κ όχι να καθαρίζω. Λέω λοιπόν να πάρουμε μια κοπέλα μια φορά την εβδομάδα. Κ είναι ανένδοτος δε θέλει ούτε να το ακούσει. Το βρίσκει υποτιμητικό, ότι δεν μας λείπει κάτι μπορούμε κ μόνοι μας κ αυτά τα λεφτά ας τα δώσουμε σε κάποιον που τα χρειάζεται κ ένα σωρό άλλα. Να το κάνω κρυφά δεν παίζει θα το καταλάβει. Εν ολίγοις θέλω μια καλή κ σωστή γενική μια φορά την εβδομάδα κ εμείς μόνο να το συντηρούμε μέχρι την επόμενη φορά. Τι μου προτείνεις; Ευχαριστώ
- Νοικοκυράχαχα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δηλαδή η κοπέλα δεν θα τα χρειάζεται αυτά τα λεφτά; Θα το κάνει από χόμπι;


Προτείνω να το πάρεις πάνω σου και να το κάνεις χωρίς να περιμένεις να συμφωνήσει. Δεν ξέρω τι τον ξενίζει τόσο, μάλλον απλώς το διαφορετικό, το άγνωστο. Είναι συχνή αυτή η αντίσταση σε αυτό το θέμα. Όταν καταλαβαίνουν τι τεράστια ανακούφιση είναι το έτοιμο καθαρό σπίτι ξεχνάνε και το όνομα τους. Δεν λέω να το κάνεις κρυφά. Πες του ότι θα τα αναλάβεις όλα εσύ και θα γίνει η δουλειά όταν δεν είναι σπίτι. Θα γυρίσει και θα δει πώς θα του φανεί. Μην βιαστείς να τον κάνεις να παραδεχτεί ότι είναι καλύτερα. Θα προκύψει αβίαστα από μόνο του.

 

__________________
3.

Αγαπητή Α μπα,
Συζώ με το σύντροφό μου τα τελευταία 4 σχεδον χρόνια. Η απόφαση να μείνουμε μαζί δεν ήταν ακριβώς απόφαση, γνωριστήκαμε κατα τη διαρκεια σπουδών οπου εγώ νοίκιαζα δικό μου σπίτι και εκείνος συγκατοικούσε, οπότε λογικά τον περισσότερο χρόνο μας τον περνούσαμε στο δικό μου σπίτι. Στο τέλος των σπουδών αποφασίσαμε να αλλάξουμε πόλη οπότε πια ήταν δεδομένο οτι ψάχναμε για σπίτι μαζί. Τον τελευταίο χρονο, έχει αποφασίσει πως θέλει να αγοράσει ένα διαμέρισμα στην πόλη που μένουμε, βάζοντας αρχικα το μισό ποσό και έπειτα πληρωνοντας δάνειο. Χιλιοειπωμένη ιστορια και μπράβο του.
Όμως εγώ Αμπά μου, δε θέλω να αγορασω σπιτι. Λόγω καλης οικογενειακης περιουσίας, γνωρίζω οτι ένα σπιτι και γλιτώνει αλλα και φέρνει προβληματα. Όπως και να εχει, και λογικό να μην έιναι, δε θελω να μπω σε αυτή τη διαδικασία.
Σήμερα, το σπιτι που νοικιαζουμε το πληρωνουμε κατα το ημισυ, κ ας βγαζει περισσοτερ από εμενα. Συζητήσαμε για την αγορα του σπιτιου, του ειπα πως ειναι δική του απόφαση και δεν θελω να βαλω άγχος δανείου σε αυτή τη φάση της ζωής μου. Στην αρχή δεν καταλαβαινε γιατι, θεωρουσε οτι σα ζευγαρι θα ηταν ωραιο να ειχαμε εναν τετοιο στοχο μαζι. Όταν του εξήγησα οτι δε θελω να βαλω τετοιο μπελά στο κεφάλι μου, μου ειπε ενταξει αλλα όπως και να εχει αφου θα πληρωνα ενοικιο αν εμενα καπου αλλου, γιατι να μην πληρωνω και εκει?
Και ερωτώ, έαν πληρώνω σε εκείνον ενοίκιο, δε θα ειναι σαν να αποπληρώνω και το δάνειο του κατα το ήμισυ(του ήμιση)? Δηλαδή στο τελος θα εχει σπιτι που εστω και κατα 25% θα το εχω πληρωσει εγω? Μου φαινεται άδικο. Σε δάνειο μαζί δε μπαίνω, αν χωρίσουμε θα εχω τα συναισθηματικά θα έχω και τους δικηγόρους? Επίσης, αν δεν ημασταν μαζι και γνωριζε αλλη, θα της ζητουσε ενοικιο? Τέλος σκέφτομαι οτι ίσως είναι παράλογο από την πλευρά μου, επειδή πληρώνω ενοίκιο στον ιδιοκτήτη, θα είχα ποτε την απαίτηση να μου γράψει και το ποσοστό που αποπλήρωσα? Μπερδευομα
ι.
Τι δε βλεπω καλα?
- Fair is care.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μπερδεύεσαι γιατί δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση σε αυτό. Κάθε ζευγάρι κάνει τα δικά του κουμάντα στα οικονομικά. Άλλοι έχουν τελείως χωριστό πορτοφόλι και λειτουργούν σαν συγκάτοικοι, άλλοι έχουν εφαρμόσει τον ιδεατό κομμουνισμό, και πάρα πολλοί άλλοι λειτουργούν σε υβριδικό καθεστώς. Αυτό που προτείνει σε κάνει συγκάτοικο. Αν είσαι συγκάτοικος πρέπει να μοιραζόσαστε και τους λογαριασμούς και το σούπερ μάρκετ και όλα. Θα μπορούσε να λειτουργήσει. Και αν χωρίσετε, κανείς δεν μπορεί να ζητήσει τίποτα από κανέναν (αλλιώς μπορεί να υποβιβαστείς σε «φιλοξενούμενη» από τη μια μέρα στην άλλη).


Αυτό που αναρωτιέμαι είναι τι θέλεις από αυτόν για το μέλλον. Υπάρχει προοπτική του «για πάντα;» Αν ναι, σε κάνει να νιώθεις καλά αυτή η συμφωνία; Αυτό που σου λέει τώρα, λέει ακόμη περισσότερα για την άποψη του για αυτό που έχετε, για τον ρόλο του, τον ρόλο σου, το επίπεδο στο οποίο επιτρέπει την διείσδυση της ζωής του ενός στη ζωή του άλλου και τον τρόπο που βλέπει μια ένωση δυο ανθρώπων. Είσαι ασφαλής με αυτό; Σου αρέσει; Αν σου κλωτσάει κάτι, μην το αγνοήσεις. Είναι πολύ αξιόπιστο σημάδι αυτό που συμβαίνει για να προετοιμαστείς για το μέλλον.

__________________

4.

Αγαπητή Α,μπα, δεύτερη φορά, που διαβάζω στη στήλη την ιστορία μιας γυναίκας, που έκανε έκτρωση, χωρίς να το θέλει πραγματικά. Πιο σωστά, χωρίς να είναι σίγουρη, αν το θέλει. Χωρίς την απαραίτητη στήριξη από το σύντροφό της, για να αποφασίσει ψύχραιμα. Ακόμα και με εκβιασμό από την πλευρά του, που ίσως να μην ειπώθηκε ακριβώς, αλλά ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα. Και βρίσκεται μόνη, απελπισμένη απέναντι σ'αυτό. Γιατί δεν είχε το κουράγιο, να κάνει άλλη επιλογή. Και δεν εννοώ, να κρατήσει οπωσδήποτε το μωρό. Δεν είχε το κουράγιο, να πει, ότι θα ήθελε να σκεφτεί και μια άλλη επιλογή. Και το δέχεται. Ανυποψίαστη ίσως για το πόσο πόνο έχει όλο αυτό. Σπαράζει βουβά κι εκείνος ήρεμος πια, ανακουφισμένος χρυσώνει απλά το χάπι. Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή, θα γίνει αργότερα, θα σου περάσει, ε, συμβαίνουν κι αυτά. Και τώρα τι, γαμώ το κέρατο μου; Αμάξι είναι, που χάλασε, και λες πάρε για λίγο καιρό το λεωφορείο; Όταν βρούμε λεφτά και χρόνο θα το φτιάξουμε; Δεν το έχω ζήσει, δεν περίμενα τη στήλη, για να μάθω, ότι γίνονται γύρω μας αυτά, αλλά κάθε φορά είναι σαν να τρώω μπουνιά στη μούρη. Είναι πόνος και θυμός. Δε συνηθίζεται. Δε θα ρωτήσω, γιατί αυτές οι γυναίκες εγκλωβίζονται έτσι και γιατί οι άλλοι είναι στην καρακοσμάρα τους. Νομίζω, ότι ξέρω. Αν και γνώμη σου είναι πάντα εποικοδομητική. Πρακτικά όμως πώς μπορούμε, να βοηθήσουμε αυτή τη γυναίκα δίπλα μας;
- μια από το χωριό,δε με ξέρει


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο καθένας ξεχωριστά; Δε νομίζω ότι γίνεται. Αυτό το θέμα μόνο συλλογικά μπορεί να λυθεί. Στις χώρες που υπάρχει σημαντική οικονομική και άλλου είδους βοήθεια για μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά χωρίς σύντροφο, είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Ο εγκλωβισμός δεν είναι στο μυαλό μας. Είναι αδύνατον να μεγαλώσει παιδί μια γυναίκα μόνη της, χωρίς βοήθεια. Αν δεν υπάρχουν γονείς (που πρέπει να είναι σε καλή φυσική κατάσταση, απολύτως αποφασισμένοι, πρόθυμοι, με οικονομική άνεση) που γενικώς δεν υπάρχουν, πρέπει να υπάρχει και ένας σύντροφος.


Όλες αυτές οι γυναίκες θα ήξεραν περισσότερο τι θέλουν αν είχαν εξασφαλισμένη την μητρική άδεια, τα έξτρα χρήματα για την ανατροφή του παιδιού, παιδικούς σταθμούς και ιατρικές υπηρεσίες. Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε κουβέντα. Είναι αδιέξοδο. Δεν είναι ότι δεν είχαν το κουράγιο για άλλη επιλογή. Τις περισσότερες φορές δεν είχαν άλλη επιλογή.

 

__________________
5.


Είμαι 33, μητέρα ένα χρόνο τώρα και πνεύμα ανήσυχο. Κάνω δουλειά γραφείου, σπούδασα τουριστικά σε ιδιωτική σχολή και ασχολήθηκα λίγο με αυτά. Κάνω μια δουλειά που μισώ αλλά που με πληρώνει καλα. Έχω ξεκινήσει μαθήματα για να δώσω το Proficiency τον Δεκέμβριο. Παράλληλα θα ξεκινήσω μαθήματα για να ξανά δώσω πανελλήνιες και να περάσω σε μια πανεπιστημιακή σχολή.1ος στόχος η αγγλική φιλολογία. Θέλω να διαβάσω, να γνωρίσω καινούργια πεδία και ανθρώπους. Μου αρέσει ο εθελοντισμός. Όνειρο μου να διδάξω αγγλικά σε σχολεία 3ων χωρών παράλληλα με εθελοντισμό. Ζω σε ένα χωριό 3000 κατοίκων. Ώρες ώρες νιώθω ότι κάνεις δεν με καταλαβαίνει και δεν αφουγκράζεται τα όνειρα και την όρεξή για μάθηση που έχω. Άλλες πάλι φορές νιώθω ότι μάλλον έχουν δίκιο, που να τρέχεις τώρα και τι να θέλεις να αποδείξεις; Δεν θέλω απλά να ζήσω μια συμβατή ζωή περιμένοντας απλά την σύνταξη. Θέλω να μορφωθώ να ταξιδέψω και να προσφέρω. Θέλω να είμαι πρότυπο για τα παιδιά μο . Με θεωρείς ονειροπόλα με μη ρεαλιστικούς στόχους; Θεωρούμε υπερβολική;
Κάποιες φορές νιώθω πολύ μόνη.
Καλή συνέχεια!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμβατική ζωή εννοείς μάλλον, όχι συμβατή. Αν έχεις βρει πώς θα χρηματοδοτήσεις τις εξετάσεις και τα μαθήματα δουλεύοντας (;) και έχοντας και ένα παιδί, οι στόχοι σου είναι όσο ρεαλιστικοί μπορούν να είναι οι στόχοι κάποιου για το μέλλον του. Δεν χρειάζεται να θέλεις να αποδείξεις κάτι για να έχεις αυτούς τους στόχους, αλλά αν τα θέλεις όλα αυτά για να αποδείξεις κάτι, έχεις βρει πολύ λάθος τρόπο για να το κάνεις. Βρες πρώτα τι είναι αυτό που θέλεις να αποδείξεις και λύσε το εσωτερικά. Μετά θα ξέρεις περισσότερο αν σου κάνουν αυτοί οι στόχοι.

__________________
6.


Αγαπητή Α μπα,
Δουλεύω σε ένα εστιατόριο ως σερβιτόρα εδώ και κάποιο καιρό και ενώ όλα πηγαίνουν καλά, τις τελευταίες μέρες έχω κάποιους προβληματισμούς, για τους οποίους θα ήθελα τις σκέψεις σου. Έχει έρθει τις τελευταίες μέρες ένας καινούργιος σεφ. Σαν ιεραρχία είναι το ¨αφεντικό¨ της κουζίνας και όλα καλά μέχρι εδώ, μόνο που από την πρώτη στιγμή ήταν ανυπόφορος. Αγενής, φωνακλάς, δεν απαντάει όταν ρωτάμε κάτι ή απαντά με ειρωνεία κτλ. Όλα αυτά δεν με επηρεάζουν προσωπικά κατά τη διάρκεια της δουλειάς, αν και όσο να 'ναι χαλούν το κλίμα που επικρατεί μες στην κουζίνα και προσπαθώ όσο μπορώ να μην το φέρνω στη σάλα με τους πελάτες. Το θέμα όμως προκύπτει όταν ο ίδιος επεμβαίνει στο τι κάνω. Για παράδειγμα, όσο οι σερβιτόροι είμαστε στην κουζίνα μας απαγορεύει να μιλάμε μεταξύ μας. Και αυτό περιλαμβάνει να πούμε καλησπέρα όταν ερχόμαστε ή να πούμε μία χαζομάρα για λίγα δευτερόλεπτα τον χρόνο που περιμένουμε την παραγγελία. Τη μόνη στιγμή δηλαδή που μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα! Φυσικά, οι κανόνες του δεν ισχύουν για τον ίδιο! Έρχομαι, λοιπόν, στον προβληματισμό μου. Τις στιγμές που συμπεριφέρεται έτσι δεν απαντάω και νευριάζω με τον εαυτό μου που το αφήνω να συνεχίζεται και δεν είμαι καν σίγουρη αν αξίζει να μπω στη διαδικασία. Δεν θέλω να προκύψει διαμάχη και φασαρία, αλλά στην τελική δεν είναι καν το αφεντικό μου, σωστά; Θα έλεγα πως η δικαιοδοσία του ξεκινάει και τελειώνει στην κουζίνα με τους υπόλοιπους μάγειρες κτλ. Εν τέλει, προβληματίζομαι στο ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδρασή μου δεδομένου ότι δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν βρει κάπου αντίσταση ή στο αν θα πρέπει να βάλω κάποια όρια για μένα προσωπικά και ας συμπεριφέρεται όπως θέλει στους υπολοίπους.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σαν πολλά ριάλιτι μαγειρικής να βλέπει ο σεφ. Φυσικά και πρέπει να βάλεις κάποια όρια για εσένα προσωπικά, και αυτό θα ίσχυε και αν ήταν το αφεντικό σου.


_________________
7.

Με αφορμή την απάντηση στην ερώτηση 4 στις 21/2/2018, αναρωτήθηκα το εξής: Αν οι απαντήσεις σε κάποια από τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, τύπου "θέλω παιδιά;", "πού θέλω να ζήσω" κλπ είναι γνωστές από το αρχικό στάδιο μιας σχέσης (ηλικίες ανάμεσα σε 22-35), και είναι αντίθετες, είναι πιο σοφό να σταματήσει η σχέση ή να συνεχίσει ελπίζοντας ότι αν πάει καλά, στην πορεία τα θέλω και των 2 θα κλίνουν προς μια κοινή κατεύθυνση;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αυτό ισχύει. Οπότε, θέλεις να βασίσεις το μέλλον σου σε μία ελπίδα;


Αν όχι, σκέψου αν εσύ υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις γνώμη, γιατί έτσι όπως το λες, με το «κλίνουν» εννοείς να μην χρειαστεί να κάνεις κάτι, και μαγικά να γίνει αυτό που θέλεις, ίσως επειδή αυτό που θέλεις είναι το «σωστό» και ο άλλος μοιραία θα το καταλάβει. Πώς θα συνδυαστούν τα θέλω δύο ανθρώπων όταν ο ένας θέλει παιδιά και ο άλλος όχι; Δεν υπάρχει σε όλα τα θέματα ενδιάμεση λύση.


Υπάρχουν διαφορές που μπορείς να αντέξεις και άλλες που δεν μπορείς. Η καλύτερη προετοιμασία για το μέλλον είναι να ξέρεις τι ισχύει για εσένα προσωπικά, άσχετα με τον σύντροφο. Μην κάνεις κάτι για τον άλλον, κάνε το επειδή εσύ ξέρεις ότι μπορείς να το κάνεις (ή να μην το κάνεις). Διαφορετικά, ναι, είναι πιο σοφό να σταματήσει η σχέση πριν αρχίσει να μετράει ο καθένας και τον χρόνο που επένδυσε ώστε να μην χρειαστεί να χωρίσει. Μην πας γυρεύοντας σε ραντεβού με τη δυστυχία.

110

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ