Στο σημερινό «Α μπα»: σαν ξένο σώμα

Στο σημερινό «Α μπα»: σαν ξένο σώμα Facebook Twitter
86

__________________
1.

 

Άμα να χαίρεσαι το παιδί σου κ να είναι πάντα υγιές κ δυνατό!! Α μπα με την κοπέλα μου έχουμε διάφορα 6 χρόνια , το θέμα μου είναι οι παρέες μας , η παρέα μου αποτελείται από φοιτητές ζούμε τη κλασσική φοιτητική ζωή ξενύχτια καφέδες κ τρέλες , η παρέα της τα έχει ζήσει αυτά εργάζονται , δεν ξενυχτάνε , συζητάνε αλλά θέματα ,το θέμα μου είναι πως βρίσκομαι ενδιάμεσα από τη μια έχω τη φοιτητική ζωή κ από την άλλη έχω την επίσημη ενήλικη ζωή , δεν θέλω να της γνωρίζω τους φίλους μου γτ δεν θέλω να ξενερώσει απέναντι μου αλλά ούτε θέλω να ξεκόψω από τους φίλους μου αχ τι να κάνω; Να την προειδοποιήσω για το τι θα συναντήσει;
-Ιωάννα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ πολύ! Η φίλη σου ξέρει ότι σε περνάει έξι χρόνια, αν το καταλάβει όταν δει τους φίλους σου δεν έχει καταλάβει με ποια τα έχει. Είναι πολύ κακή ιδέα να παριστάνεις ότι είσαι κάποια άλλη από αυτή που είσαι για να μην χάσεις ένα ερωτικό ενδιαφέρον. Δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, θα καταπιεστείς, και μέσα σε όλα αυτά δεν θα καταλάβεις αν περνάς καλά ή όχι. Επίσης δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι ενήλικες κουβέντες είναι ανώτερες από τα φοιτητικά ξενύχτια. Μπορεί ακριβώς αυτό να θέλει να ζήσει μαζί σου. Όλα στον καιρό τους πρέπει να γίνονται, και ο κολιός τον Αύγουστο.


__________________
2.

Γειά σου αμπά και μικρό αμπάκι <3 Εύχομαι όλα καλά!

Πως αντιμετωπίζεις τον μισογυνισμό στο γραφείο, όταν δεν απευθύνεται σε σένα άμεσα; Όταν, για παράδειγμα, στο lunch break, οι bros αποκαλούν κοπέλες «πουτάνες» που τα μ***** τους κρέμονται σας λειριά από κόκορα; Αντέδρασα μια δυο, αφού αυτά λέγονταν μπροστά μου, και τελικά, αφού δεν κατάλαβαν τίποτα, σταμάτησα να πηγαίνω για μεσημεριανό (στο meeting room δηλαδή) με τους υπόλοιπους, κάθομαι πια μπροστά στην οθόνη μου και τρώω διαβάζοντας κάτι ενδιαφέρον online ή δουλεύοντας. Πλέον όμως οι συζητήσεις έχουν επεκταθεί και στο open space γραφείο μας, ειδικά όταν λείπει ο προϊστάμενος. Πριν 5 λεπτά (αυτό το γεγονός μάλιστα αποτέλεσε αφορμή για την ερώτηση), συζητούσαν για μια κοπέλα από την Βουλγαρία που είναι σίγουρα πουτάνα αφού είναι Βουλγάρα, και μάλιστα μυρίζει Βουλγάρα, γιατί όλοι οι Βούλγαροι έχουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά (sic). ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ. Ήθελα να πάω να τους πω να ΣΚΑΣΟΥΝ. Έχω αρχίσει να θεωρώ και τους υπόλοιπους που δεν μιλάνε enablers. Όταν πάω να ρωτήσω γιατί δεν αντιδράει κανείς, μου λένε έτσι είναι κάποια άτομα, τι να κάνουμε; Ε, τουλάχιστον να μην τους κάνετε παρέα και να μην χαζογελάτε σαν χαζά στα αστεία τους γιατί τους δίνετε θάρρος; Θέλω να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι ανεκτή η συμπεριφορά αυτή εδώ μέσα και δεν ξέρω τι να κάνω. Τα αυτιά μου δεν θέλουν να ακούνε τέτοια πράγματα πλέον.
-kvi


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο οχετός τους απευθύνεται σε σένα άμεσα γιατί είσαι στον ίδιο χώρο και τα ακούς. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός δεν πρέπει να χωράνε πουθενά, πόσο μάλλον σε επαγγελματικό περιβάλλον. Πολύ σωστά θεωρείς συνυπεύθυνους τους υπόλοιπους, γιατί η ανοχή της πλειοψηφίας, και ειδικότερα τα γελάκια τους είναι που δίνουν βήμα στους λίγους που μιλάνε και σκέφτονται έτσι.


Το τι θα κάνεις εξαρτάται από την οργάνωση της εταιρείας. Επειδή λες lunch break και bros και enablers να υποθέσω ότι ζεις στο εξωτερικό, ή ότι δεν ξέρεις τις αντίστοιχες ελληνικές λέξεις; Αν υπάρχει ΗR, εκεί πρέπει να απευθυνθείς. Και ελπίζω να μην φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη, γιατί αυτοί όχι μόνο δεν το φοβούνται, αλλά το έχουν κάνει επάγγελμα.

__________________

3.

Αγαπητη α,μπα συγχαρητηρια για τη στηλη που χει πορωσει τοσο κοσμο, ειμαι κι εγω απ τους αφανεις φανς που χαρηκαν υπερβολικα για το αμπακι κι ευχονται οτι καλυτερο! Στέλνω αυτη την ερώτηση που ειλικρινα δεν ξερω αν εχω ξαναστειλει γιατι σιγουρα διατυπωσα κανα δυο φορες με πολυ αδικη,σκληρη γλωσσα μεσα στο θυμο μου,ξεσπασα, ξαναδιαβασα,διεγραψα και συνεχισα τη ζωη μ πιο ηρεμη.Θα προσπαθησω να βγαλω οσο λιγοτερη κακια μπορω,γιατι είναι ευαισθητο το θεμα.Φιλη Ψ : ηρθαμε πιο κοντα μεσα απο παρεες,ανακαλυψα οτι ειναι μια χαρα ατομο σε αποψεις κλπ, αρχισαμε να βγαινουμε και δυο μας η με αλλους,καναμε πιο πολυ παρεα που εξελιχθηκε σε κολλητηλικι ,εφυγα για συνεχεια σπουδων σε αλλη πολη.Φιλη Ψ εχει ενα ελαττωμα που αρχικα ειδα με πολυ συμπαθεια, σε φαση τι αδικο ,αλλα στην πορεια κοντευει να μου προκαλεσει νευρικο κλονισμο και με κανει να μην απολαμβανω στιγμη μαζι της και να τρεμω τη στιγμη που θα ξαναρθει επισκεψη και να κανω σεναρια αποφυγης.Φιλη Ψ εχει πολυ πολυ εντονο τραυλισμο,με τραγικες οικογ,καταστασεις που καταλαβαινω οτι προκαλεσαν το αγχος που ειναι η ριζα του,ειναι ομως 30φευγα και με μαγικο τροπο δειχνει να μην εχει συνειδητοποιησει το βαρος και την εκταση του θεματος.Πιστευοντας οτι το γνωριζει και το φερει βαρεως εσωτερικα δεν εκανα την παραμικρη νυξη σε πανω απο 1+ χρονο αρκετης παρεας,αλλα στην πορεια συνειδητοποιησα οτι το χαρακτηριζει "ε μιλαω λιγο γρηγορα,ολοι εχουμε ελαττωματα' και ενω εχει μη εργασιακη πηγη καλων χρηματων κανει οτιδηποτε απο το να δουλεψει πανω σ αυτο.Θα μου πεις δικαιωμα της σαφως,αλλα η κατασταση σε παρεες πολλων η για 1-2 ωρες καφε ηταν υποφερτη,οταν ομως ηρθε μια πολυ νευρολογικα φορτισμενη στιγμη για εμενα για 4ημερο που φαινομενικα δεν ηθελε να με βγαλει απο το προγραμμα μου αλλα στην πραξη πηγαμε με τη μεθοδο του 'α τι θα κανουμε σημερα,τι θα κανουμε μετα 'σε απειρες 'δραστηριοτητες' ενω εκανα νυξεις για το ποσο φορτωμενο ειναι το προγραμμα μ τη βδομαδα κ υπο-μετρια τα οικονομικα μ (ειλικρινα θα χα περασει ανετα το ΣΚ με cocooning αν δεν ηταν ξεκαθαρο οτι η φιλη ηρθε με σκοπο να γιορτασει να αδραξει τα παντα και να ζησει τη ζωη).Στην πραγματικοτητα η ριζα της δυσαρεσκειας μ ειναι οτι περασα 4 ( ηδη τεταμενες λογω δικων μ θεματων )  μερες ακουγοντας τη Β. να τραυλιζει ακαταπαυστα, πριονωτα και βασανιστικα για ωρες με παθος για καθε τι αδιαφορο σε μενα απο κατι εντεχνες τραγουδιστριες ως ενα ματς γυναικων μπασκετ.Ωρες ωρες ειλικρινα ετρωγα φλασιες να ουρλιαξω 'Οχι αλλο φτανει',να πεσω κατω σαν σκαθαρι η να περασω το κεφαλι μου μεσα απο τοιχο νοβοπαν.Μετα απο αυτο ,αφου κερασα εναν αστεγο μπυρες και τυροπιτες χορευοντας οταν εφυγε αποφασισα οτι ειναι υποκρισια και κακο και για τις δυο να συνεχιστει αυτο,και θα θελα να περιορισω τη σχεση μας τον ενα καφε μια στο τοσο.Οχι δεν με καιει να πω την αληθεια αν περιοριστει ακομα περισσοτερο,αλλα σιγουρα δε θα θελα να πω καποια βαρβατη χοντραδα η να κανω κακο στην ψυχολογια καποιου,ειδικα που καναμε παρεα και ηρθαμε πιο κοντα.Πως το χειριζομαι?? (μπορω να φανταστω οτι επρεπε να ειχα κανει αλλα υπο-βηματα πολυ νωριτερα για να προλαβω τη στιγμη 0 αλλα αυτο ειναι το δικο μ ελαττωμα)
-κακη φιλη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι κατάλαβες τι ακριβώς σε πείραξε, και αυτό επειδή θέλεις να αποφύγεις την δική σου ευθύνη. Το τραύλισμα είναι το κερασάκι που μετέτρεψες σε σύμβολο. Αυτό που έγινε είναι ότι της επέτρεψες να σε καταπιέσει για τέσσερις μέρες ενώ αυτό που ήθελες είναι να κάτσεις στο σπίτι σου και να επεξεργαστείς αυτό που ήθελες να επεξεργαστείς. Όταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι δεν πετάς νύξεις για φορτωμένο πρόγραμμα. Λες ξεκάθαρα ότι δεν έχεις ούτε χρόνο, ούτε λεφτά, και προτείνεις στον άλλον πράγματα για να κάνει μόνος του με ραντεβού για φαγητό το βράδυ στο σπίτι ή άλλου – μετά είναι ο άλλος υπεύθυνος για την δική του διασκέδαση. Φυσικά και έπρεπε να το καταλάβει μόνη της, αλλά δεν έστειλε αυτή την ερώτηση, εσύ την έστειλες, και εσύ από τη μεριά σου δεν έκανες αυτά που έπρεπε να κάνεις – περίμενες να γίνουν από μόνα τους και μετά υπέφερες που δεν γινόταν. Θέλεις να σβήσει μια φιλία επειδή δεν μπορείς να θέσεις τα όρια σου; Αν δεν το κάνεις τώρα, πώς ξέρεις ότι θα το καταφέρεις στην επόμενη φιλική σχέση; Υπάρχουν άνθρωποι με λεπτούς τρόπους που ξέρουν τα δικαιώματα των φιλοξενούμενων, αλλά πώς να σου το πω; Δεν είναι πολλοί. Σε συμφέρει περισσότερο να μάθεις να χειρίζεσαι τον εαυτό σου από το να ελπίζεις να μην χρειαστεί να το κάνεις.


__________________
4.

Γεια σου Αμπά!
Είμαι γκέι άντρας 35 ετών, ζω με τον σύντροφο μου 8 χρόνια τώρα (είμαι ανεξάρτητος οικονομικά) αλλά η μάνα μου γνωρίζει ότι ζω με μία κοπέλα, την οποία και δεν έχει δει ποτέ!. Η μητέρα μου είχε ενδείξεις από τότε που ήμουν μικρός ότι ήμουν γκέι αλλά εθελοτυφλούσε. Κάποιες φορές προσπάθησα να της κάνω κουβέντα για το θέμα ως έφηβος, της το είπα με έναν τρόπο, έκανε τον σταυρό της. Την επόμενη κιόλας μέρα, σαν να μην της είχα πει τίποτα! Δεν είναι ρατσίστρια (έχει φίλους μαύρους, έχει βοηθήσει Αλβανούς και ξένους) αλλά είναι ομοφοβική κάργα! Για να καταλάβεις, την θυμάμαι στην εφηβεία μου να βλέπει γκέι στην τηλεόραση και να της έρχεται αναγούλα κυριολεκτικά (οργανικό, τελείως!! Πριν ένα μήνα, την επισκέφτηκα και γύρισε και μου είπε το εξής: Πρέπει να είμαι η πιο ηλίθια μάνα, δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για τη ζωή του παιδιού μου. Με αιφνιδίασε, δεν της απάντησα και από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει ποτέ!!! Αυτόν τον μήνα που δεν μιλάμε, είμαι καλύτερα από ποτέ. Δεν έχω το άγχος που είχα ότι θα την επισκεφθώ, θα υπάρχουν πάλι αυτές οι ατελείωτες παύσεις γιατί δεν θα έχουμε τι να πούμε αφού έτσι κι αλλιώς για τα προσωπικά μου δεν μιλάμε και όταν μιλάμε έρχομαι σε δύσκολη θέση γιατί αναγκάζομαι να της λέω ψέματα. Έχω αποφασίσει όμως, να της πω την αλήθεια κι ας πονέσει. Είμαι γκέι και είμαι καλά. Take it or leave it. Δεν θα το κάνω γι' αυτήν, θα το κάνω για μένα γιατί συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό ευθύνεται για προβλήματα που αντιμετωπίζω στη δουλειά μου και τη ζωή μου, που έχουν να κάνουν με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ερώτηση συγκεκριμένη δεν έχω να σου κάνω αλλά θα με βοηθούσε πολύ η τοποθέτηση σου στο θέμα.

Ps. Νομίζω ότι η μάνα μου είναι τοξικός άνθρωπος στη ζωή μου, χωρίς να το κάνει επίτηδες. Μ' αγαπάει, οκ. Ζει για μένα, είμαι μοναχοπαίδι, με μεγάλωσε μόνη της και δεν έχει προσωπική ζωή εδώ και πολλά χρόνια. Κάποτε πέρασε πολλά με καρκίνους, όταν εγώ ήμουν έφηβος και αργότερα γύρισε και μου είπε πάνω σε έναν άσχετο καβγά ότι εγώ φταίω που έβγαλε καρκίνο! Η ίδια, όταν της το λέω το αρνείται ή κάνει ότι δεν το θυμάται. Κάτι τέτοια όμως μου το έχουν κάνει ακόμα πιο δύσκολο να της ανοιχτώ, κάτι που νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς δεν παίζει να το εκτιμήσει. Αλλά θα το ρισκάρω. Toxic no more.
-της γερακίνας γιος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κάτσε, κάτσε, μη βιάζεσαι. Καλά τα σκέφτεσαι αλλά μην πετάς την πυρηνική βόμβα πριν χτίσεις καταφύγιο. Πολύ φοβάμαι ότι θέλεις να της το πεις γιατί ελπίζεις ότι παρά τα δεδομένα που είναι τρανταχτά και τα ξέρεις εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει στο βάθος η αποδοχή που θα εμφανιστεί αν την φέρεις προ τετελεσμένων. Τι άλλο να καταλάβω όταν λες «θα το ρισκάρω;» Τι άλλο να καταλάβω από αυτά που γράφεις;


Είναι μεγάλος ο πειρασμός να ονειρεύεσαι ότι η αλήθεια θα γκρεμίσει τα όρια που υπάρχουν ανάμεσα σας, αλλά εκτός από τις ταινίες, έχεις δει να γίνεται αυτό πουθενά αλλού; Αν θέλεις να μιλήσεις γιατί αισθάνεσαι ότι με την σιωπή σας μειώνεται η ποιότητα της δικής σου ζωής, να το κάνεις, αλλά μόνο για αυτό, και όχι γιατί περιμένεις να προκύψει κάτι καινούριο, να ξυπνήσει κάποια κοιμισμένη ανεκτικότητα μέσα της. Δεν θέλω καν να γράψω «τίποτα δεν αποκλείεται» γιατί τίποτα δεν αποκλείεται αλλά φοβάμαι μήπως το πάρεις αυτό ως νεύμα να συνεχίσεις να ελπίζεις. Έχεις προετοιμαστεί για μια πολύ αρνητική αντίδραση; Ξέρεις τι θα κάνεις, πού θα πας, σε ποιον θα μιλήσεις;


Προσπαθείς να την κάνεις να βρεθεί προ των ευθυνών της για να σταματήσεις να νιώθεις όλα αυτά τα θέματα που έχεις με την αυτοπεποίθηση σου. Όμως όσο και αν φαίνεται παράλογο τώρα, δεν χρειάζεσαι την έγκριση της για να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου, και δεν υπάρχει μετάνοια που θα ακυρώσει όλα όσα έχει κάνει ως τώρα. Δεν την χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα. Είναι πολύ σκληρό να μην έχεις ειλικρινή σχέση με τη μητέρα σου αλλά δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν ειλικρινείς σχέσεις με τους γονείς τους.


Κάποτε, συμφωνώ, πρέπει να σταματήσουν τα ψέματα που λες για χάρη της. Αλλά αυτό θα σε οδηγήσει σε μια καινούρια σχέση μαζί της, που μπορεί να έχει περισσότερη απόσταση ακόμα. Αν είσαι σίγουρος ότι θα μπορέσεις να την αντέξεις, προχώρα το. Αν μέσα σου υπάρχει ακόμα το παιδί που περιμένει την αποδοχή της, πρόσεχε πάρα πολύ.

__________________
5.

Και τωρα αγαπημενη θα σου εκμυστηρευτω εναν φοβο μου ως ομοφυλοφιλος σ αυτη την ομοφοβικη κοινωνια: τρεμω μηπως διαπιστωθει οτι τελικα η ομοφυλοφιλια ειναι επικτητο κοινωνικο χαρακτηριστικο και ασχετο με το DNA μας. Ξερω οτι η αποδοχη μας απο την κοινωνια θα επρεπε να ειναι αυτονοητη και αδιαφορη με τη διαφορετικη μας σεξουαλικη προτιμηση, του τυπου μου αρεσουν τα μακαρονια με κιμα(στρεητ), εμενα τα μακαρονια χωρις κιμα(γκεη). Η σκεψη αυτη εχει ομοφοβικη βαση το αναγνωριζω και ισως υπαρχει καποιο λαθος στο συλλογισμο μου που δεν μπορω να δω. Αν ισχυε το γενετικο αιτιο ωστοσο Αμπα μου ο αγωνας μας θα ηταν πιο ευκολος και πιο γρηγορος. Οι διαλεξεις περι επιβολης γκεη προτυπων στην τηλεοραςη και ολε αυτες οι αηδιες θα σταματουςαν. Αν ομως αποδεικνυονταν το αντιθετο θα ξεκινουςα προςωπικα ατελειωτες ενδοσκοπησεις για το τι " πηγε λαθος". Δεν ξερω αν εχω καποια ερωτηση, θα ηθελα μια ψυχραιμη σκεψη σου πανω σ αυτο.
-γεννημενος ομοφυλοφιλος

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αφού βλέπεις ότι η σκέψη σου έχει ομοφοβική βάση, πώς είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι πού είναι το λάθος στον συλλογισμό σου; Το λάθος είναι η ομοφοβική βάση! Η ομοφοβία είναι το λάθος!


Δεν είναι η ψύχραιμη σκέψη, είναι η ανθρώπινη σκέψη. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για την αποκάλυψη της εξήγησης γιατί δεν έχει σημασία για ποιο λόγο είσαι γκέη, και δεν έχει σημασία γιατί δεν είναι κατώτερο ή χειρότερο από το να είσαι στρέητ. Αν βασανίζεσαι από ενδοσκοπήσεις για το «τι πήγε λάθος» τότε δεν έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, και ό,τι και να αποδειχτεί από την επιστήμη και την έρευνα θα το χρησιμοποιήσεις εναντίον σου. Πολύ στενοχωρήθηκα από αυτό που έγραψες. Η λογική σου λέει την απάντηση, αλλά μέσα σου δεν το έχεις πιστέψει.


Νιώθω ντροπή που καταφέρνουμε ακόμα ως κοινωνία να καταπιέζουμε έτσι ομάδες ανθρώπων και να τους βάζουμε να βασανίζονται χωρίς κανέναν-απολύτως-λόγο, και νιώθω ντροπή επειδή ως στρέητ δεν έχω πει ή κάνει αρκετά πράγματα για να βελτιωθεί αυτό. Αγαπητέ φίλε, μπορεί να μη φαινόμαστε επειδή δε μιλάμε όσο πρέπει – και πολύ κακώς – αλλά να ξέρεις ότι υπάρχουν πολλοί που πραγματικά αδιαφορούν για την ερμηνεία της ομοφυλοφιλίας, γιατί πραγματικά την έχουν αποδεχτεί ως δεδομένο, όπως έχουν δεχτεί την βαρύτητα. Αν εμφανιστεί μια θεωρία που την ορίζει, όπως συμβαίνει με την βαρύτητα, ωραία, αλλά δεν θα αλλάξει τίποτα για την αξία των ανθρώπων που είναι ίσοι, ανεξάρτητα από φύλο ή σεξουαλικό προσανατολισμό. Το τελευταίο είναι αδιαπραγμάτευτο και πιο σταθερό, ακόμα και από την βαρύτητα.


__________________
6.

Καλησπέρα και πάλι να χαίρεστε τη μικρή!
Ποιά είναι τα όρια μεταξύ του: αναφέρω παρατυπίες που επηρεάζουν την ποιότητα υπηρεσιών (πχ.ο οδηγός του λεωφορείου καπνίζει μέσα στο όχημα, το περίπτερο κλείνει λίγο πεζοδρόμιο που θα μπορούσε να εμποδίσει άνθρωπο με αμαξίδιο να συνεχίσει την πορεία του) και του: είμαι μίζερη που μπορεί να προκαλέσει κακό (σε ακραία περίπτωση να ζημιωθεί κάποιος) και ψειρίζει τα πάντα?
Απο τη μια σκέφτομαι οτι σε ανεπτυγμένες χώρες κάπως έτσι λειτουργούν όλα ρολόι, απο την άλλη θυμάμαι και την ερώτηση με το δύσκολο του να ζητάς απόδειξη απο 'γνωστό'σου οπότε εν μέρη έχω απάντηση,όπως είχες απαντήσει το σύστημα δεν διευκολύνει τον πολίτη όταν υπάρχει face to face συναλλαγή.
Εχμ κι εγώ όταν πήγα στην εφορία και η φίλη μου με έμπασε να γλυτώσω την ουρά δεν το αρνήθηκα, οπότε είμαι μέρος του προβλήματος. Ποια τα όρια του να είσαι τυπικός/ξινισμένος? (Ναι ξέρω, δεν πέρασα την ουρά με το κονέ για να είμαι εγκάρδια, το έκανα για να επωφεληθώ). Οπότε αν αρχίσω να φέρομαι τυπικά, πώς ξέρω οτι φέρομαι τυπικά εκεί που πρέπει και οτι δεν καταλήγω να ψάχνω αφορμές απλά να κακιωθώ με κάποιον 'παράτυπο'? Ελπίζω να έχει κάποια λογική η ερώτηση, κράξιμο άπειρο αναμενόμενο!
(και πώς σιγουρεύομαι οτι δεν είναι κακία/λανθασμένη κρίση να αναφέρω το περίπτερο που υπολογίζω με το μάτι οτι έχει χώρο για πεζό περνώντας κάτω απο τέντα-ψυγείο αλλά απ την άλλη φαντάζομαι οτι και μόνο οπτικά είναι αγχωτικό για έναν αμεα να υπολογίσει αν χωράει απο εκείνο το πέρασμα και οτι θα δυσκολευτεί?)
-κατακουζίνα real life


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ότι ξέρεις το σωστό δεν σημαίνει αυτόματα ότι το εφαρμόζεις κι όλας. Η εφαρμογή εξαρτάται από το πόσο ξεβολευόμαστε προσωπικά. Έτσι είναι εύκολο να εντοπίσεις την παρατυπία του άλλου, το δύσκολο είναι να μην την κάνεις εσύ η ίδια. Αυτό ισχύει για όλους μας. Στις χώρες που εφαρμόζεται ο κανόνας για το κοινό καλό υπάρχει ανώνυμος ελεγκτικός μηχανισμός που μοιράζει κυρώσεις που τσούζουν, και ο ανώνυμος αυτός μηχανισμός λειτουργεί επειδή αν δεν λειτουργήσει θα έχει επίσης κυρώσεις που τσούζουν. Η ισορροπία έρχεται από αμφίρροπο έλεγχο. Αν περιμένουμε από την καλή καρδιά του καθένα να πληρώνει φόρους «επειδή είναι το σωστό», την πατήσαμε.

_________________
7.

Αγαπητή Άμπα,

Είναι πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο που υπάρχεις εκεί έξω και κάνεις αυτό ακριβώς που κάνεις. Η ύπαρξή της στήλης σου μου έχει δώσει κουράγιο και δύναμη να αναλύσω και να κατανοήσω διάφορες καταστάσεις. Σε ευχαριστώ. Συνέχισε έτσι.

Πριν απο κάποια χρόνια, έξι για την ακρίβεια, μετακομίσαμε με τον άντρα μου λόγω κρίσης σε μια μικρή επαρχιακή περιοχή καθότι βρήκαμε και οι δυο δουλειά εδώ.
Οι συνθήκες τότε φαίνονταν ευνοϊκές καθώς μέλος της οικογένειεας εργαζόταν στην διοίκηση της εταιρείας και ουσιαστικά έτσι βρήκαμε τις δουλειές μας. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν πολύ έπειτα απο τον θάνατό του τόσο αναφορικά με τον τρόπο διοίκησης της εταιρείας όσο και με τον τρόπο λειτουργίας της.

Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα όμως είναι η συνήπαρξη με τους ντόπιους κατοίκους της περιοχής. Οι άνθρωποι εδώ, μεγαλώνουν εντελώς διαφορετικά απο τους ανθρώπους της πόλης. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να συνυπάρξουμε ακόμη και μετά απο τόσα χρόνια. Δεν έχουμε φίλους ή παρέες εδώ ενώ στις δουλειές μας δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα και άσχημες καταστάσεις λόγω αυτών των διαφορών.

Οι άνθρωποι της περιοχής μας φθονούν και ορισμένες φορές αισθάνομαι ότι μας μισούνε κιόλας. Όλο αυτό μοιάζει μερικές φορές με αγγλική ταινία με τους πρωταγωνιστές να τρώνε δηλητηριασμένες πίτες και όλους τους υπόλοιπους να προσπαθούνε να τους στήσουν συνεχώς παγίδες. Οι άνθρωποι εδώ ζούνε για να κοτσομπολεύουνε. Στην κυριολεξία δεν έχουνε άλλη ασχολία καθώς είναι μαθημένοι να δουλεύουνε μόνο σαιζόν και τους υπόλοιπους μήνες να τεμπελιάζουνε στα καφενεία. Οι μισοί από αυτούς είναι μπλεγμένοι με ναρκωτικά και οι υπόλοιποι μισοί με το ποτό. Αναπαράγουνε ασύστολα πολλές φορές ακόμη και ψέματα απλά και μόνο επειδή δεν έχουνε να ασχοληθούνε με κάτι άλλο και γενικότερα μας κακολογούνε και τους δυο συνεχώς. Για να μην σε μπερδεύω, δεν αποζητούμε την παρέα τους, ούτε να γίνουμε φίλοι καρδιακοί. Να μην μας πειράζουνε θέλουμε, να μην μας κακολογούν, να μην μας δημιουργούνε προβλήματα.

Εμείς με τον άντρα μου τα βρίσκουμε πολύ καλά και ταιριάζουμε πολύ και σαν άνθρωποι είμαστε και οι δυο χαμηλών τόνων. Μας αρέσει η λογοτεχνία και το διάβασμα, οι ξένες γλώσσες, ο καλός κινηματογράφος και οι σειρές. Υπάρχει μεγάλο πολιτισμικό χάσμα ανάμεσα σε εμάς και αυτούς. Εκείνοι κάνουνε νύξεις και κακοήθη σχόλια ότι είμαστε ξένοι, ότι πήραμε τις δουλειές των παιδιών τους, ότι είμαστε «πρωτευουσιάνοι» και παράξενοι επειδή κάνουμε όλα τα πιο πάνω ενώ οι ίδιοι ασχολούνται μόνο με τους άλλους και σαν διασκέδαση πίνουνε τις νύχτες τσίπουρα με αυτούς που κακολογούσαν το πρωί.

Αναλύοντας το θέμα με τον άντρα μου καταλήξαμε στο ότι τα προβλήματα προκύπτουν στο ότι διαφέρουμε πολύ σαν άνθρωποι αλλά αυτό το συμπέρασμα δεν μας καταδεικνύει και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διαχειριστούμε την κατάσταση. Η δυσκολία υπάρχει σχεδόν σε κάθε συναναστροφή μαζί τους απο τη δουλειά μέχρι και σε μια απλή επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ. Θα τους δεις για παράδειγμα να ψιθυρίζουνε μεταξύ τους σχολιάζοντας μας, δίχως να έχουνε καν την λεπτότητα να περιμένουνε να φύγουμε για να μας κοροϊδέψουν π.χ επειδή φοράμε παράξενα για εκείνους ρούχα –συγκεκριμένα εγώ- (γκέτες αν με νοεις κι αυτό λόγω του χορού με τον οποίο ασχολούμαι !!!!)

Το πρόβλημα το βιώνω πιο έντονα εγώ καθώς ο άντρας μου μπορεί να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα αλλά η φύση της δουλειάς του είναι τέτοια ώστε δεν περνάει τόσες ώρες μαζί τους αλλά και γενικώς σαν άνθρωπος είναι πιο ανέμελος και μου λέει για παράδειγμα να μην τους δίνω και τόση σημασία. Δυστυχώς εμένα αυτό μου φαίνεται βουνό καθώς τα παίρνω όλα κατάκαρδα και εξαιτίας όλων αυτών των τριβών έφτασα μέχρι και σε καρδιολόγο νομίζοντας ότι έχω πρόβλημα με την καρδιά μου. Ο καρδιολόγος –του οποίου του φάνηκε αστείο μάλλον όλο αυτό λόγω της ηλικίας μου -30- έκανε τις απαραίτητες εξετάσεις, δεν βρήκε κάτι και μου είπε ότι όλα αυτά προκύπτουν απο το άγχος.

Φυσικά ψάχνουμε εδώ και καιρό δουλειά αλλού και προσπαθούμε να γυρίσουμε πίσω στην πόλη μας αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα. Είναι φορές που νομίζω ότι έχουμε κολλήσει και θα μείνουμε για πάντα εδώ και στην σκέψη αυτή με πιάνει απίστευτη απελπισία. Πως να διαχειριστώ όλη την κατάσταση;
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σου.
-Σπασμένη Μπαλαρίνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αχ βρε σπασμένη μπαλαρίνα, μιλάς για την εχθρότητα τους και δεν καταλαβαίνεις καθόλου πόσο καλόκαρδη εχθρότητα εκπέμπεις εσύ. Έχεις τσουβαλιάσει όλους τους κατοίκους μιας περιοχής σε μέθυσους, παράνομους κουτσομπόληδες, ενώ όλοι οι άνθρωποι «της πόλης» είναι μέχρι τα αυτιά μέσα στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και στην όπερα;

 

Καταλαβαίνω να υπάρχουν διαφορές όταν είσαι κάπου καινούριος, αλλά η ανωτερότητα που πιστεύεις ότι έχεις είναι που σε κάνει αντιπαθητική στα μάτια τους, και όχι οι γκέτες. Καταλαβαίνω να θέλεις να φύγεις, αλλά αν μετά από έξι χρόνια δεν έχεις κάνει ούτε έναν φίλο, ούτε μια παρέα, αν δεν έχεις ξεχωρίσει πέντε άτομα που δεν είναι σαν τους άλλους, το πρόβλημα το έχεις εσύ, και όχι με τον τρόπο που νομίζεις. Βεβαίως και να φύγετε αν δεν σας σηκώνει το κλίμα, αλλά μέχρι τότε προσπάθησε να καταλάβεις πώς φέρεσαι και πώς φαίνεται αυτό σε κάποιον ντόπιο. Όσο δεν προσπάθησαν αυτοί να σε πλησιάσουν, άλλο τόσο δεν το προσπάθησες εσύ. Σε λένε ξένη επειδή νιώθεις ξένη επειδή πραγματικά πιστεύεις ότι είσαι ξένη. Σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα οι διαφορές που πιστεύουμε ότι έχουμε είναι πολύ αστείες, αλλά τελικά είναι θλιβερές. Έχεις περισσότερα κοινά μαζί τους από όσο νομίζεις, και η αμορφωσιά και ο αλκοολισμός δεν λείπουν από την Αθήνα.


Εγώ δεν συμφωνώ ότι η λύση είναι να αδιαφορείς. Αυτό σε περιχαρακώνει ακόμη περισσότερο και δεν είναι δυνατόν να ζείτε ως ξένα σώματα μέσα σε μια κοινωνία. Δεν ξέρω αν έχει προχωρήσει πολύ το πράγμα και αν υπάρχει γυρισμός, γιατί είναι βέβαιο ότι ανάμεσα σε αυτούς που βλέπεις είναι και άλλοι που θα είναι αξιόλογοι για παρέα και δεν το έχεις πάρει πρέφα και είναι κρίμα, γιατί πάντα είναι ωραία να κάνεις φίλους καρδιακούς.


86

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ