__________________
1.
Χαιρετώ όλους όσους θα διαβάσουν το παρακάτω ποστ και ιδιαίτερα εσένα Α, μπα που σε διαβάζω όχι και τόσο συχνά , αλλά κάθε φορά μένω το ίδιο ικανοποιημένη. Σου γράφω κυρίως για να απευθυνθώ και σ'ένα άγνωστο πρόσωπο, γιατί ο κύκλος μου βαρέθηκε να ακούει τα ίδια εδώ και μήνες. Εγώ που λες καλή μου, είχα μια σχέση που έληξε σχετικά πρόσφατα. Μια σχέση γεμάτη απόλυτης ταύτισης, κατανόησης, έρωτα, πάθους, γέλιου και ψυχικής ηρεμίας. Έληξε λόγω συνθηκών και όχι ασυμφωνίας χαρακτήρων ή κέρατου. Το παλικάρι για επαγγελματικούς λόγους έχει φύγει απ'τη χώρα. Στο διάστημα αυτό του χωρισμού έχουμε επαφές , κυρίως όμως με δική του πρωτοβουλία. Εγώ από την άλλη, έχω περάσει σε μια φάση που και συνειδητοποιώ τι έγινε αλλά και μου λείπει όλο αυτό που είχαμε. Δε ξέρω αν πρέπει να κάνω κάτι για το γεγονός που ακόμα μιλάμε ή απλά να το αφήσω να πάρει τον δρόμο του σύμφωνα με το ρητό " 'Ο,τι είναι να γίνει, θα γίνει". Υπάρχουν στιγμές της μέρας που βυθίζομαι στη μελαγχολία , αλλά συνέρχομαι επί τόπου. Δε ξέρω αν με νοιάζει πλέον όλο αυτό, αλλά σίγουρα ξέρω ότι δε ξέρω τι θέλω.
Σ'ευχαριστώ για τον χρόνο και την υπομονή σου.
- Νικόλ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα σου πω κάτι που μάλλον δεν περίμενες. Όταν δεν ξέρεις τι θέλεις, πρέπει να είσαι προσεκτική με το πόσο επιβαρύνεις τους φίλους σου με την αβεβαιότητα σου. Αν δεν ξέρεις εσύ, πόσο μάλλον οι άλλοι, και μέσα στους άλλους, είμαι και εγώ. Ούτε εγώ ξέρω αν πρέπει να κάνεις κάτι ή να το αφήσεις να πάρει το δρόμο του. Έχεις ακούσει να λέει κάποιος με μεγάλη απόγνωση ή μάλλον μπούχτισμα για κάποιον άλλον που «δεν ξέρει τι θέλει;» Μπορεί τώρα αυτό να λένε οι φίλοι σου για σένα.
Ναι, είναι επιβάρυνση. Η αβεβαιότητα είναι το πιο αγχωτικό πράγμα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος. Οι άνθρωποι κάνουν πάρα πολλά για να την αποφύγουν, και μερικές φορές κάνουν και πολλές βλακείες. Υπομένουν τα χειρότερα, ακριβώς για να αποφύγουν την αβεβαιότητα. Οπότε η δική σου, ακόμα και αν δεν είναι δική τους, αν σε νοιάζονται, τους επιβαρύνει. Δεν ξέρουν τι να σου πουν και νιώθουν μόνο το βάρος, εδώ και μήνες.
Δεν ξέρω πώς θα καταλάβεις τι θέλεις. Εσύ ξέρεις. Εσύ ξέρεις και αν είσαι από αυτούς που τελικά καταλαβαίνουν ή όχι, γιατί υπάρχουν και τέτοιοι.
__________________
2.
Καθε φορα προσπαθω να απαντησω στις ερωτησεις σαν να ειμαι καλεσμενος σου και οι απαντησεις που θα δινα ειναι του τυπου work gurl
Bitches get stiches aaawww whateva itll be fine nananana
- Ζεντ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Βρε Ζεντ, μήπως θέλεις να γίνεις καλεσμένος μια μέρα; Και αυτή η αντιμετώπιση βοηθάει μερικές φορές.
__________________
3.
Αμπούλα μου απάντα σε ικετεύω!! Το πρωί ήμουν με την 1.5 έτους κορούλα μου στον παιδίατρο. Εκεί περίμενε με τη μαμά του και τη γιαγιά του ένα δίχρονο κ@λόπαιδο που επί μία ώρα ούρλιαζε και κλώτσαγε τις καρέκλες! Η μαμά του έπαιζε με το κινητό και η γιαγιά του του έλεγε πως αν ησυχάσει θα του δώσει σοκολάτες, αυτό γκάριζε «δώστες μου δώστες μου» και του τις έδινε. Η ώρα πέρναγε βασανιστικά ώσπου σε κάποια στιγμή το μ@λακισμένο χαστούκισε την κόρη μου!!!! Εγώ, τρελά μπριζωμένα αλλά ευγενικά του είπα «Αυτό δε θα το ξανακάνεις, ήταν πολύ πολύ κακό!!» Η μαμά και η γιαγιά αμέτοχες!!! Δεν του είπαν τίποτα!! Και Α μπα μου μετά από 2 λεπτά την ξαναχαστουκίζει!!!! Ε... εκεί άρχισα να φωνάζω σοβαρά « ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΑΜΟΣ ΑΚΟΥΣ? ΧΑΜΟΣ!!!!» Ο ταλιμπάν άρχισε να κλαίει και... φτάνουμε στο καλύτερο : Η μαμά-σε-νιρβάνα ξύπνησε και μου την είπε!! Απάντησα κι εγώ αναλόγως και έγινε ένα σόου επιπέδου Αννίτας Πάνια. Και η ερώτηση: Δηλαδή ποια είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση σε κάτι τέτοιο δεδομένου ότι γονείς και κηδεμόνες είναι κοσμάρα? Πώς θα πρέπει να αντιδράσω ώστε να καταλάβει κυρίως το παιδί μου ότι κάποιες συμπεριφορές είναι απαράδεκτες και έχουν κυρώσεις αλλά και ότι η μαμά της μπορεί να της «κάνει πλάτες» και δεν την αφήνει έρμαιο σε κάθε μικρό ταλιμπαν? Εσύ τι θα έκανες στη θέση μου?
- Γαϊδουρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έλα ντε, δεν ξέρω, αλλά μάλλον μια μέρα θα το ανακαλύψω. Όμως δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο από αυτό που έκανες, και πάλι καλά που δεν απασφάλισες με την πρώτη. Η μαμά του Ταλιμπάν είναι σε νιρβάνα γιατί αυτά τα έχει δει πολλές φορές και μάλλον πολύ χειρότερα και μπορεί να κρατάει δυνάμεις για ακόμη μεγαλύτερες μάχες που ξέρει ότι θα έρθουν στο μέλλον. Οι ανοχές αυξάνονται ανάλογα με τον πόνο. Όλα τα δίκια μαζί σου, αλλά έχω αρχίσει να δείχνω περισσότερη κατανόηση στους γονείς που τους έτυχε λαχνός με παιδί - Ταλιμπάν. Πολλές φορές φταίνε οι γονείς, αλλά τα παιδιά έρχονται με φορτωμένο λογισμικό. Μερικές φορές δεν μπορείς να κάνεις τίποτα (δεν μιλάω για τον εαυτό μου, είναι παρατήρηση που έχω κάνει γενικώς).
__________________
4.
Χαίρεται Ά μπα και αναγνώστες!
Πήγα σούπερ μάρκετ σήμερα και γέμισα το ψυγείο. Πήρα και τις αγαπημένες μου πιπεριές Φλωρίνης σε βάζο. Και γύρισα σπίτι και είχα τόσα ωραία πράγματα να φτιάξω να φάω! Να φτιάξω το ένα? Να φτιάξω το άλλο? Τελικά αποφασίζω! Αυγά με λουκάνικο και πιπεριές Φλωρίνης και ελιές από το χωριό και φέτα!! Τέλεια!!! Όλα έτοιμα! Πάω να ανοίξω το βάζο με τις πιπεριές... τίποτα! Δεν ανοίγει!! Ξανά... τίποτα... ξανα να με πονάει το χέρι, τίποτα... αρχίζω την κλασσική σκέψη "δεν έχω άντρα μέσα στο σπίτι " κτλ... προσπαθώ με πετσέτα... τίποτα! Η σκέψη περνάει στο "τι να κάνω?? Να χτυπήσω στο γείτονα?? Ααα!! Το βρήκα γιατί είμαι έξυπνη μόνη γυναίκα!! Θα διαβάσω στο ίντερνετ!! " πράγματι έχει οδηγίες. Τι ακολουθώ πιστά! Τα αυγά και το λουκάνικο ωστόσο παγώνουν... κάνω ξανα προσπάθεια γεμάτη προσδοκία! Δυνατά!! Τίποτα..... απογοήτευση... "να το πετάξω το βάζο όπως είναι?? Να το πάρω μαζί μου στη δουλειά να μου το ανοίξει ο συνάδελφος?? Γιατί αγόρασα βάζο αφού μερικές φορές δυσκολεύομαι? ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΧΡΕΙΆΖΟΜΑΙ ΈΝΑΝ ΆΝΤΡΑ???" ....... ψυχραιμία... κάθομαι να φάω χωρίς τις πολυποθητες πιπεριές... δεν πειράζει, θα βρω λύση άλλη στιγμή με ηρεμία... περνάει η ώρα, το μυαλό δεν ηρεμεί. Τρωω και σκέφτομαι το βάζο το σφραγισμένο ερμητικά! Σήμερα παρέα στο φαγητό μου κάνει το "A Handmaid's Tale" επεισόδιο 6, η σκηνή με τη γυναικα του διοικητή που δείχνει πρωτη φορα στοιχεια για την προηγούμενη ζωη της. Αυτό ήταν!! Πετάγομαι πάνω ξαφνικά, αρπάζω το μεγάλο μαχαίρι της κουζίνας και το καρφωνω με δύναμη πάνω στο καπάκι!! Χα!! "Δεν έχεις πια αντιστάσεις ε??" Κάνω μια ωραιότατη τρύπα από πάνω με το μαχαίρι και οι πιπεριές στο πιάτο!! Έχω ένα χαμόγελο θριάμβου που προσπαθεί να καταπιαστεί! "Σιγά μη χρειάζομαι έναν άντρα!"
Και η ερώτηση: έχει κανείς τρόπο να ανοίγει σφραγισμένα βαζάκια? Το μαχαίρι βουτύρου που κάνει ποπ κάτω από το καπάκι και το ζεστό νερό τα δοκίμασα...
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν χρειάζεσαι άντρα (για αυτά τα θέματα) γιατί δεν ζούμε στην εποχή των σπηλαίων. Υπάρχουν εργαλεία.
__________________
5.
Αγαπημενη λενα
Ειχα και εγω μια κολλητη απο το γυμνασιο που ξεκοψαμε καποια στιγμη ξαναρχισαμε 3η λυκειου και μετα ξανα ξεκοψαμε..εχει περασει κανα χρονος και συναντιουνται η μητερα της με τον πατερα μου..του ειπε λοιπον οτι δεν ειναι καλα ολη η οικογενεια το τελευταιο διαστημα γιατι ο πατριος της ειναι σοβαρα αρρωστος. Και ειπε εμμεσα να προσπαθησω εγω να ειμαι κοντα της κλπ..και ρωταω εγω τωρα: ειναι δυνατον να ξανα προσεγγισω ενα ατομο με το οποιο διαακοψαμε 2 φορες για πολλους λογους (καποιους σοβαρους) και γενικα δεν ταιριαζουμε καθολου απο οικτο?λυπη?δε νιωθω μονο αυτα αλλα αν δε συνεβαινε αυτο δε θα σκεφτομουν να την ξαναπλησιασω..εμενα προσωπικα δε μ αρεσει να με λυπουνται αλλα ειναι δυσκολη η κατασταση..τι να κανω??help θελω τα φωτα σου
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το ότι το είπε η μητέρα της στον πατέρα σου δεν σημαίνει ότι το θέλει το κορίτσι. Δεν είναι καθόλου σπάνιο να κάνουν 100% λάθος υποθέσεις οι γονείς για το τι θέλουν ή τι χρειάζονται τα παιδιά τους. Η μητέρα μπορεί να σκέφτεται τον εαυτό της ψάχνοντας στήριγμα για το παιδί της. Να μην το κάνεις αν δεν σου βγαίνει, τον οίκτο δεν τον χρειάζεται κανένας, πόσο μάλλον κάποιος που μπορεί να μην έχει και ιδέα για την συζήτηση που κάνουμε τώρα. Αν βέβαια με αυτή την ευκαιρία τελικά σου προκύψει ανάγκη ή θέληση για την επικοινωνία – δεν ξέρεις ποτέ – είναι απλό, στείλε ένα μήνυμα με κάποιο τρόπο ώστε να μην εκβιάζεις απάντηση. Και θα δεις.
__________________
6.
Αγαπητή Α μπα,
η ιστορία έχει ως εξής: ο φίλος μου έχει γενέθλια μία μέρα πριν την επέτειό μας και προσπαθούσα να σκεφτώ ένα όμορφο δώρο. Καιρό τώρα ήθελε μια κιθάρα, οπότε έβαλα τον κολλητό του να τον ψαρέψει για ποια ακριβώς (ένα μεταχειρισμένο μοντέλο που έβγαινε 80 ευρώ). Σκέφτηκα ότι αν βρεθούν 8-10 άτομα που πιστεύουν ότι έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν (όσο αντέχει ο καθένας) μπορούμε να του κάνουμε ένα πολύ ωραίο ομαδικό δώρο γενεθλίων.
Είχα το ναι από τον εν λόγω κολλητό, είχα το ναι από έναν άλλον κοινό φίλο και ο πρώτος είπε ότι σίγουρα θα συμφωνούσαν ακόμα τέσσερα συγκεκριμένα άτομα. Το θεώρησα λοιπόν καλή στιγμή να συνεννοηθώ με τον πωλητή που μου ζήτησε τον λόγο μου ότι όντως θα έπαιρνα την κιθάρα (είπε είχε πολλές ακόμα προτάσεις), τον οποίο κι εγώ έδωσα.
Νομίζω καταλαβαίνεις πού το πάω, με κρέμασαν χειρότερα κι από φρεσκοπλυμένη μπουγάδα, έφαγα κι ένα ωραίο βρίσιμο από τον πωλητή δε. Η ερώτησή μου είναι αυτή: να πω την ιστορία στον σύντροφό μου κι αν ναι πώς; Φαντάζομαι ήδη γνωρίζει πως οι φίλοι του είναι αναξιόπιστοι κι εγώ ευκολόπιστη, οπότε δε θα εκπλαγεί και ιδιαίτερα. Πάνω απ' όλα δε θέλω να δει ότι υπάρχει πικρία από μέρους μου προς τους φίλους του (που υπάρχει) και στεναχωρηθεί, αλλά νιώθω ότι τον αφορά και δε θέλω να τη μάθει μισή κι από αλλού.
Τέλος, πιστεύεις βγήκα έξω από τα "χωράφια" μου και πώς μπορώ να αποφύγω να εκτεθώ ξανά έτσι σε διαφορετικές περιστάσεις;
- Ελισάβετ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση.
Αμφιταλαντεύτηκα πολύ για την απάντηση και ακόμα δεν ξέρω τι είναι το σωστό. Νομίζω ότι είναι να το πεις, αν και το μόνο αποτέλεσμα είναι να τον στενοχωρήσεις, για να προλάβεις το ενδεχόμενο της παραπληροφόρησης και να φανείς και φταίχτρα από πάνω. Όταν έχεις να κάνεις με αναξιόπιστα άτομα είναι πιθανό το μπούμερανγκ, γιατί το ξέρουν ότι είναι αναξιόπιστα, και ο τρόπος τους να συνεχίσουν να είναι χωρίς να απομακρύνονται οι άλλοι είναι να βγάζουν άλλους για φταίχτες.
Είναι πολύ εύκολο να μην το ξαναπάθεις όμως. Απλώς μην περιμένεις τίποτα από αυτούς, ποτέ, οπότε μην τους ξαναζητήσεις κάτι, ποτέ.
_________________
7.
Αμπούλα,
πιστεύεις ότι η αρχή πίσω από τις λεγόμενες 5 languages of love είναι legit ή η ιδέα ότι ο καθένας μας μπορεί να εκφραστεί σε συγκεκριμένες μόνο είναι καραmarketing;
- Γαλή
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν ήξερα τι είναι και το γκούκλαρα, αλλά κατάλαβα περί τίνος πρόκειται όταν είδα ότι κάνει 2 δολάρια.
Οποιαδήποτε θεωρία βάζει τους ανθρώπους σε πέντε κατηγορίες δεν μπορεί να είναι σωστή. Η λατρεία στις λίστες δικαιολογείται μόνο στον Άρη Δημοκίδη. Ποτέ μην τις παίρνεις στα σοβαρά. Όσο πιο απλό ακούγεται κάτι για την ανθρώπινη φύση, τόσο πιθανότερο είναι να μην ισχύει. Οι σχέσεις μας είναι πολύπλοκες.
Αλλά μια πραγματικά καλή ανάλυση του βιβλίου και του φαινομένου βρίσκεται εδώ.
σχόλια