Τι εξοργίζει τόσο στο coming out του Κέβιν Σπέισι

Τι εξοργίζει τόσο στο coming out του Κέβιν Σπέισι Facebook Twitter
15

Τι διδάσκει ο Κέβιν Σπέισι στο Masterclass, ένα πραγματικό εργαστήριο υποκριτικής με το οποίο συνεργάζονται τιτάνες του Χόλιγουντ, μεταξύ των οποίων ο Ντάστιν Χόφμαν, ο Μάρτιν Σκορτσέζε, ο Σάμιουελ Τζάκσον, σημαντικοί θεατρικοί συγγραφείς και σεναριογράφοι, αλλά και αστέρες της τηλεόρασης; Ο Σπέισι διδάσκει χειρισμό - το πώς να βγαίνει κανείς νικητής (ή νικήτρια) από μία οντισιόν, πώς να φεύγει έχοντας εξασφαλίσει έναν ρόλο. Ως καθηγητής, όπως αναφέρουν στα σχόλια τους σπουδαστές υποκριτικής του Masterclass, είναι σκληρός, εξοντωτικός, όχι δίκαιος, αλλά χαρισματικός, ξέρει να εκμαιεύει από τον ηθοποιό ό,τι καλύτερο έχει να δώσει. Πόσο κοστίζουν τα μαθήματα μαζί του; Σχετικά φθηνά - 90 δολάρια τον χρόνο για να παρακολουθεί κανείς μόνο το μάθημα του, 180 για απεριόριστη πρόσβαση στον θησαυρό γνώσεων των ανθρώπων της σχολής. Αλλά οι σπουδαστές (μέχρι χθες τουλάχιστον) ήθελαν εκείνον: έχει μέθοδο, έχει πρόγραμμα, μοιάζει αυθόρμητος και χαλαρός, αλλά δεν έχεις ιδέα πότε θα "χτυπήσει", όλα είναι αυθορμήτως προμελετημένα. 

 Αν για κάτι κατηγορείται από χθες ο Σπέισι πέρα από τη σεξουαλική παρενόχληση ενός νεαρού ηθοποιού είναι για την προσπάθεια του να χειραγωγήσει τα Μέσα και την κοινή γνώμη. Να σκεπάσει την καταγγελία με ένα τέχνασμα, να κάνει αντιπερισπασμό και να χειριστεί το σκάνδαλο.

Μετά τα χθεσινά, ακόμη κι αν δεν θέλει κανείς να κάνει τον συσχετισμό, περίτρανα προκύπτει ότι ο ηθοποιός όλον αυτόν τον καιρό δεν έπαιζε, δεν υποδυόταν, δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια ως μετρ μανιπουλαρίσματος στο House of Cards, ήταν απλώς ο εαυτός του, κάποιος που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, που θα παίξει με το μυαλό και τις συνειδήσεις του κόσμου, προκειμένου να βγει, κατά το κοινώς λεγόμενον, λάδι. Από χθες ο Guardian και όλα τα σοβαρά Μέσα ενημέρωσης τoύ επιτίθενται ανελέητα για όλους τους σωστούς λόγους. Για το τέχνασμα (που υποτιμά συνολικά τη LGBTQ+ και τους αγώνες της), για τις προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις, για την άπειρη πονηρία στην επιλογή των επιχειρημάτων, για το όψιμο coming out, το καθόλου επώδυνο, που εδώ χρησιμοποιείται ως σανίδα σωτηρίας, για τον κόπο του να αναδυθεί σοβαρός και στιβαρός, τη στιγμή που είναι στα γόνατα στο μέσο ενός mediaκού τσίρκου. Προφανώς και θυμόταν το περιστατικό με τον ανήλικο τότε ηθοποιό, προφανώς και ήταν έτοιμος, μόνο που υπολόγισε χωρίς τα αντανακλαστικά των media. 

(Απλώς, ας σημειωθεί κάπου εδώ, ότι το εξοργιστικό σημείωμα που αναρτήθηκε τόσο στο Twitter όσο και στο Facebook του ηθοποιού, λίγες ώρες μετά διαδέχθηκε νέα ανάρτηση που διαφήμιζε την υποψηφιότητα της σειράς House of Cards στα φετινα Εmmys..! Οι αντιδράσεις κάτω από την ανάρτηση; Υβριστικές, απαξιωτικές, συντριπτικές, καθώς ο κόσμος δεν βλέπει πια τον καλλιτέχνη, αλλά τον παιδόφιλο που προσπαθεί να ξεφύγει).

Δεν είναι, όμως, εκεί το θέμα και δεν είναι καινούριο το φαινόμενο, απλώς ξενίζει επειδή πρόκειται για αστέρα του εξωτερικού, μεγαλωμένο στα βήματα μιας σχολής θεατρικών ηθοποιών που δεν ντράπηκαν στιγμή για την σεξουαλική τους κατεύθυνση. Μοιάζει τώρα σχεδόν ύβρις η σύγκριση του πριν από λίγο καιρό με τον τεράστιο Ίαν ΜακΚέλεν, που το θάρρος του έχτισε σχολή χαρακτήρων, όχι απλώς επαγγελματιών. Ο Σπέισι ανήκε μέχρι χθες στο στρατόπεδο της ερμητικής σιωπής που -μοιραία- γίνεται σεβαστή, όταν το πρόσωπο που την επιλέγει, εμπνέει αντιστοίχως σεβασμό. Ο τρόπος που χειρίστηκε την καταγγελία, επίσης από χθες, αποκαλύπτει ότι επρόκειτο για τη σιωπή της βιτρίνας,  την παθογένεια που βασανίζει τη βιομηχανία του θεάματος (και τη διαφορετικότητα) σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. 

Μπορεί να μην είναι η επιθετική βιτρίνα, η απροκάλυπτη, η θορυβώδης, αυτή που περιβάλλει εκείνα για τα οποία βοά ο τόπος, αλλά σκεπάζονται με πληρωμένους γάμους, εγκυμοσύνες και παιδιά (και η Ελλάδα έχει εμπειρία από αυτά). Είναι μια άλλη πιο μοχθηρή και ανήθικη, που αφήνει hints, αλλά δεν σπάει ποτέ, που προκαλεί, αλλά μόνο όταν δεν κοιτάει κανείς. 

Δεν είναι υποχρέωση το coming out, κάτι που πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει κανείς. Είναι προσωπική επιλογή. Ωστόσο, στην περίπτωση των επωνύμων, όταν συμβαίνει, είναι μάθημα και οδός, είναι προτροπή θάρρους. Όταν μετατρέπεται σε άσο στο μανίκι, κίνηση εντυπωσιασμού ή σανίδα σωτηρίας από ένα σκάνδαλο είναι πισωγύρισμα για όλους και προσωπικός ευτελισμός.

Το σκεπτικό είναι το πιο χυδαίο σημείο στην περίπτωση του Κέβιν Σπέισι, ο Φράνσις Άντεργουντ που, τελικά είναι πραγματικό πρόσωπο και όχι fiction χαρακτήρας. Πιο οργανωμένος στο έγκλημα, πιο μεθοδικός στη δράση, πιο χειριστικός στην αιτιολόγηση και την αντιμετώπισή του, τόσο -που αν και με μία μόνο καταγγελία στην πλάτη- κάνει τον απεχθή Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν να μοιάζει με σεξομανές γατάκι... 

Lgbtqi+
15

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από το Μπανγκλαντές ως τη Μόρια και την Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Oliveya Myrah

Οι Αθηναίοι / Μπανγκλαντές / Μόρια / Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Ovileya Myrah

«Για πολύ καιρό ο κόσμος μόνο έπαιρνε από μένα. Τώρα προσπαθώ κι εγώ να κερδίσω πράγματα, να νιώσω ότι έχω μια θέση»: Η διερμηνέας και ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και σερβιτόρα στο Shamone είναι η Αθηναία της εβδομάδας. (Προσοχή: Το κείμενο περιλαμβάνει περιγραφές σεξουαλικής κακοποίησης και αυτοτραυματισμού.)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

Ελλάδα / Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

«Με την αναστολή των ενεργειών για τη λειτουργία του πρώτου Ξενώνα Φιλοξενίας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων από τη νέα δημοτική αρχή της Αθήνας, η κοινότητα μας παραμένει χωρίς κανένα δίκτυ στοιχειώδους προστασίας»
NEWSROOM