Στο σημερινό «Α μπα»: η ίδια ιστορία, με τα ίδια λόγια

Στο σημερινό «Α μπα»: η ίδια ιστορία, με τα ίδια λόγια Facebook Twitter
68


__________________
1.

Αγαπητή Α Μπα,

Συγχαρητήρια για τις απαντήσεις σου. Είμαι στα 30 παντρεμένη και έχω ένα αγοράκι. Μένουμε με τον άντρα μου σε δικό μας σπίτι και δουλεύουμε και οι 2. Εγώ δουλεύω από τα 20 οπότε και δεν ξαναπήρα χρήματα από τους γονείς μου. Το θέμα το έχω με τον πατέρα μου. Στη ζωή του έχει δουλέψει πολύ, έφτιαξε 3 σπίτια και γενικά ό,τι χρήματα είχε στην άκρη τα χρησιμοποίησε για τα σπίτια, για αμάξια, κλπ. Τα τελευταία χρόνια όμως λόγω κατάστασης στην χώρα μας είναι με μια σύνταξη, η οποία συνεχώς μειώνεται και δεν μπορεί να συντηρήσει τα περιουσιακά του στοιχεία. Παράλληλα κ εγώ με τον άντρα μου καλύπτουμε τα δικά μας έξοδα κ ενίοτε του δανείζουμε κάποια χρήματα για βασικές ανάγκες, τα οποία ουδέποτε επιστρέφει. Το θέμα είναι ότι ενώ του έχω ζητήσει να πουλήσει αυτά που δεν χρειάζεται, καθώς θεωρώ ότι είναι υπερβολή για 2 άτομα να έχουν όλα αυτά ενώ δεν μπορούν να τα συντηρήσουν, δεν κάνει τπτ παρά δανείζεται συνεχώς κ άλλα χρήματα από διάφορους και τα χρέη μεγαλώνουν. Η γυναίκα του απλά δεν συμμετέχει σε τίποτα. Για μια ακόμα φορά καλούμαι να τον βοηθήσω με δανεικά, ενώ μου τηλεφωνεί καθημερινά για να με αγχώσει λέγοντάς μου ότι το θέμα υγείας που έχει επιδεινώνεται λόγω κατάστασης, εγώ γίνομαι χάλια που δεν μπορώ να βοηθήσω, με πιάνει το στομάχι μου, μαλώνω με τον άντρα μου και απλά ζω καθημερινά αυτόν τον φαύλο κύκλο. Δεν θέλω να τον αποκλείσω από τη ζωή μου, νιώθω ότι όταν μου τα λέει ξαλαφρώνει γιατί τα μοιράζεται, αλλά και εγώ θα αρρωστήσω στο τέλος. Από την άλλη μου τη δίνει που ενώ μπορεί να κάνει κάτι, απλά διαιωνίζει την κατάσταση και μας τραβάει όλους μαζί του. Θα ήθελα πολύ να ακούσω μια συμβουλή...


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«Πατέρα, σε αγαπώ πολύ, αλλά δεν γίνεται να λέμε κάθε μέρα τα ίδια. Δεν μπορώ να συμμετέχω σε αυτό που κάνεις τώρα, γιατί αυτή η κουβέντα δεν έχει πια νόημα. Υπάρχει λύση για όλα αυτά που μου λες και ξέρεις πολύ καλά ποια είναι. Αν θέλεις να την πραγματοποιήσεις, είμαι μαζί σου και θα σε βοηθήσω όπως μπορώ. Αν δεν θέλεις να λύσεις το πρόβλημα, εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο για σένα. Πάρε με ξανά τηλέφωνο όταν αποφασίσεις τι θέλεις να κάνεις.»


Αν δεν μιλήσεις, δεν θα αλλάξει τίποτα. Όπως και αυτός, έτσι κι εσύ ξέρεις ότι υπάρχει λύση για αυτό που περνάς, αλλά την μεταφέρεις στον άντρα σου. Μπορεί μια μέρα να σπάσει και αυτός, και να σου πει αυτό που θα έπρεπε να πεις εσύ στον πατέρα σου, και αυτό θα είναι ακόμη χειρότερο από αυτό που νιώθεις τώρα.


__________________
2.

Εχω μια κολλητή φίλη α μπα μου που εδω και εξι μηνες μου ζητησε εορτοδάνειο και φυσικα για να τη διευκολύνω της το εδωσα. Δεν εχει αλλάξει η μεταξύ μας σχέση αλλα απο εκεινη τη στιγμη... κουβέντα για το φόνο! Υποθέτω οτι επειδη ειμαι σε καπως καλύτερη οικονομική κατασταση απο έκεινη λογω δουλειάς, θεωρει οτι δεν τα χω αμεσα ανάγκη, αλλα το θεωρώ τουλαχιστον άκομψο να μην μου προσδιορίζει ποτε περίπου σκοπεύει να τα επιστρέψει. Πως θα μπορουσα να της το αναφέρω; Δε θελω να την προσβάλω, παρόλο που εχω αρχίσει πραγματικα και εκνευρίζομαι.
- Η -θελω τα λεφτά μου


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«Μαριγούλα, δεν θέλω καθόλου να σε αγχώσω και δεν σου το λέω για να σε πιέσω, αλλά θέλεις να βάλουμε εκείνο το δάνειο σε ένα πρόγραμμα που να σε βολεύει, για να έχω κι εγώ μια εικόνα, γιατί έχω έξοδα που έρχονται;»


Αν δεν μιλήσεις, δεν θα αλλάξει τίποτα. Όσο δεν μιλάς, τόσο μαζεύεις θυμό μέσα σου, και όσο τον μαζεύεις, τόσο πιο απότομη θα είσαι, και τόσο περισσότερο θα παρεξηγηθείτε. Μπορεί να υπάρχει λόγος που δεν σου λέει τίποτα για το θέμα, και μπορεί να μην είναι αυτός που φαντάζεσαι. Αν είναι, ακόμα καλύτερα.

__________________
3.


Γεια σου Λένα.
Για πρώτη φορά στην ζωή μου αισθάνομαι τόσο μπερδεμένη και θα ήθελα μια συμβουλή από εσένα και τους αναγνώστες σου στο θέμα το οποίο έχει προκύψει.Αν και δεν προέκυψε τώρα η αλήθεια είναι,απλώς τώρα με μπέρδεψε.Βασικά κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια κατά κάποιον τρόπο.
Δεν θα πω ότι πέρασα τα τέλεια παιδικά χρόνια.Αυτά δεν θα στα περιγράψω,γιατί δεν έχουν τόση σημασία εδώ,το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι τα παιδικά μου χρόνια δεν μου έδωσαν μεγάλα περιθώρια να μπορέσω να εμπιστευτώ ανθρώπους κατά την ενηλικίωση μου.Η πρώτη μου σχέση έγινε όταν ήμουν 25 ετών με έναν απαίσιο χειριστικό άνθρωπο.Έπειτα και αφού είχα χωρίσει,άφησα τον καιρό να φύγει και στα 28 μου χρόνια είχα αρχίσει να έχω εμπιστοσύνη σε κάποιον άλλον.Και γι'αυτόν θέλω να σου μιλήσω.
28 χρονών τότε εγώ,26 αυτός και ξεκίνησε η σχέση μας. Αν μπορείς βέβαια να την πεις σχέση με την σκέψη ότι ποτέ δεν συνευρεθήκαμε σεξουαλικά. Του είχα πει τα πάντα για εμένα μου είχε πει τα πάντα για εκείνον και χωρίς να μου είχε διευκρινιστεί ποτέ ο λόγος,ο ίδιος ήταν που δεν έκανε ποτέ κίνηση να κάνουμε σεξ λέγοντας μου ότι ήθελε να νοιώσει έτοιμος,παρότι από πλευράς μου έκανα ότι ήξερα από την πρώτη μου σχέση ώστε να έρθουμε σε επαφή. Μέσα σε ένα εξάμηνο είχα μάθει ότι περίμενε παιδί από μία άλλη γυναίκα. Εκείνη ήταν 3 μηνών έγκυος από εκείνον. Πήγαινε με άλλες ποτέ όμως δεν έκανε κίνηση ώστε να έκανε κάτι μαζί μου.Τον χώρισα βέβαια. Δεν μπορούσα να ανεχτώ ότι σε εμένα έπαιζε θέατρο πως ήθελε να νιώσει έτοιμος ενώ όμως έφευγε από εμένα και πήγαινε με άλλες.Με κυνήγησε μου έλεγε ότι δεν το ήθελε και ότι το παιδί δεν ήταν σίγουρο ότι ήταν δικό του και ότι απλώς ήθελε παράπάνω χρόνο μαζί μου κι έπειτα παντρευτήκανε και έκαναν άλλα δύο παιδιά,διδυμάκια για την ακρίβεια.Από τότε εώς τώρα πάνε 4 χρόνια.Και για ακόμα μία φορά εγώ κλείστηκα στον εαυτό μου.Με χαμένη εμπιστοσύνη στους γύρω μου. Πριν ένα μήνα περίπου τον συνάντησα στον δρόμο.Μου είπε ότι ξέρεις είμαι στο διαζύγιο και όταν θελήσεις να βρεθούμε, δίνοντας μου το τηλέφωνο του.Ούτε καν έκανα κίνηση να βρεθώ μαζί του και χθες στην δουλειά μου πέρασε κοινός γνωστός που είχα να δω από τότε και μου είπε κατά γράμμα πως αυτός χώρισε με την άλλη και είναι στα δικαστήρια γιατί το πρώτο παιδί αποδείχθηκε ότι δεν ήταν δικό του τελικά.
Αυτό βέβαια εμένα δεν μου λέει ότι δεν είχε πάει μαζί της τότε.Ο ίδιος άλλωστε είχε παραδεχθεί ότι είχε πάει μαζί της τότε.
Το σκέφτομαι έντονα.Από την μέρα που τον συνάντησα,από τον χθεσινό κοινό γνωστό όπου κάνω υποθέσεις ότι μπορεί να ήταν και βαλτός από τον ίδιο....Ίσως φταίει το ότι είμαι μόνη μου από τότε...από την άλλη νοιώθω να θέλω κάποιες εξηγήσεις παραπάνω,αλλά μετά σκέφτομαι να μου πει δηλαδή τι;Αυτά που φαντάζομαι ότι θα ήθελα να ακούσω;Και πως να είμαι ξανά μαζί με έναν άνθρωπο που ενώ ήξερε τα πάντα για εμένα μου φέρθηκε κατά αυτόν τον τρόπο;
Τι γνώμη έχεις για όλα αυτά; Θα άξιζε τον κόπο να κάνω ένα βήμα παραπάνω για να καταννοήσω κάποια πράγματα ή να το αφήσω ως έχει και κάποια στιγμή ίσως μου περάσει και καταφέρω να εμπιστευρώ κάποιον άλλον ξανά;Αν και κάποιοι ίσως να αναρωτηθούν αν μπορώ να εμπιστευτώ αυτόν ξανά και η απάντηση σίγουρα είναι πως θα πρέπει να διανύσει πολλά χιλιόμετρα για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη μου.Άσε που έχει και παιδιά πλέον.Μπορεί το πρώτο να μην ήταν δικό του τελικά,όμως τα δίδυμα σίγουρα είναι.
- Εμπιστοσύνη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, η ρίζα αυτής της ελαφρώς σουρεαλιστικής ιστορίας βρίσκεται σε μια πρόταση που έγραψες στην αρχή, και στη συνέχεια, προσπέρασες.


«Τα παιδικά μου χρόνια δεν μου έδωσαν μεγάλα περιθώρια να μπορέσω να εμπιστευτώ ανθρώπους κατά την ενηλικίωση μου».


Όμως αυτά που παρουσιάζεις παρακάτω, δείχνουν ότι δεν έχεις αναλύσει ακόμα τον συσχετισμό μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος. Νομίζεις ότι τα παιδικά σου χρόνια θα έπρεπε να σε έχουν κάνει πολύ καχύποπτη, ώστε να δυσκολεύεσαι να εμπιστευτείς. Όμως αυτό που σου έχουν προκαλέσει τα παιδικά σου χρόνια είναι ότι όχι μόνο εμπιστεύεσαι εύκολα, αλλά εμπιστεύεσαι τους λάθος ανθρώπους. Νομίζεις ότι συμπεριφέρεσαι όπως θα έπρεπε να συμπεριφέρεσαι, σύμφωνα με την ποπ κουλτούρα: «πληγώθηκε και δεν μπορεί να εμπιστευτεί». Η συμπεριφορά σου όμως στην πραγματικότητα είναι εντελώς μα εντελώς διαφορετική, και είναι απολύτως επείγον να το καταλάβεις, να το αναλύσεις και να το επεξεργαστείς, γιατί θα συνεχίσεις να επιλέγεις λάθος ανθρώπους, και να τους εμπιστεύεσαι χωρίς να σου έχουν δώσει σημάδια ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη σου.


Για τον πρώτο, τον χειριστικό, δεν έχω να προσθέσω κάτι, κατάλαβες ήδη ότι ήταν λάθος, ίσως κατάλαβες γιατί έγινε το λάθος (ξέρεις τι σημαίνει «χειριστικός», ή μιμείσαι κι εδώ τα μηνύματα που λαμβάνεις από το περιβάλλον σου;) Για τον δεύτερο, δεν ξέρω τι να πω. Δεσμεύτηκες συναισθηματικά, και εμπιστεύτηκες σε βάθος («είπα τα πάντα για μένα») χωρίς να υπάρχει καν σχέση. Το «μου είπε τα πάντα για αυτόν» θα έπρεπε να το είχες αναθεωρήσει προ πολλού, αγαπητή φίλη. Ποια «πάντα» σου είπε, εφόσον είχε παράλληλες σχέσεις και μία που μάλιστα οδήγησε σε γάμο – με τον τρόπο που οδηγήθηκε, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για σένα. Μπορεί να σου είπε κάποιες αλήθειες, αλλά σου απέκρυψε και αρκετά σημαντικά κομμάτια της ζωής του. Συνολικά, πολύ λιγότερα από τα «πάντα».


Θέλω να ξαναδιαβάσεις αυτό που έγραψες και να δεις πόσες φορές έγραψες «τα πάντα» και «εμπιστοσύνη», και γιατί. Μετά, θέλω να κλείσεις ραντεβού με έναν ψυχολόγο για να συζητήσεις τα θέματα που δεν έχεις λύσει, και που καμία σχέση δεν έχουν με το τι θα κάνεις με αυτή την ιστορία που περιγράφεις εδώ. Σχετικά με αυτόν, είναι εύκολο. Μείνε μακριά μέχρι να βρεις τον εαυτό σου. Μετά θα σου είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνεις.

__________________
4.

Α μπα μου γεια σου και συγχαρητήρια για τη στήλη σου. Τι γνώμη έχεις σχετικά με το γεγονός ότι γονείς εγκληματιών που έχουν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα παραμένουν στο πλευρό των παιδιών τους και τα υποστηρίζουν; Και δεν εννοώ μικροπαραπτώματα, εννοώ σοβαρά εγκλήματα, δολοφονίες κλπ. Και συγκεκριμένα είτε βγαίνουν στα μέσα ενημέρωσης και ανοιχτά δικαιολογούν τα παιδιά τους ή τα επισκέπτονται στη φυλακή κλπ. Σε ρωτάω με αφορμή τον αρχισατανιστή Κατσούλα, ο οποίος πρόσφατα βγήκε από τη φυλακή (χωρίς καν να έχει μετανιώσει για ό,τι έκανε, αφού προσπάθησε να το ξανακάνει πριν κάποιο καιρό) και διαβάζω ότι μένει στο πατρικό του!!! Πώς γίνεται να τον δέχτηκαν πίσω οι γονείς του;;; Όσο και να αγαπάς το παιδί σου, πώς μπορείς να παραβλέψεις τα όσα αποτρόπαια έχει κάνει; Είναι πραγματική αγάπη, είναι τύψεις ότι μπορεί να έχεις φταίξει κι εσύ κάπου στην ανατροφή του, είναι απλός εγωισμός; Δεν έχω παιδιά, αλλά όσο και όπως και να το σκεφτώ δεν το χωράει το μυαλό μου.
- μια περίεργη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κατά τη γνώμη σου τι θα έπρεπε να κάνουν αυτοί οι γονείς;

__________________
5.


Αγαπητή α,μπά

Διαβασα μια ερωτηση για μια γιαγια στις 7/4 και εχω αηδιασει και σοκαριστεί όσο δεν πάει
Και παραλληλα εχω κάποια δικά μου βιώματα που με προβληματίζουν.Δεν ξέρω αν τους δίνω περισσοτερη σημασία απ όση θα έπρεπε αλλα όταν συνεβησαν αισθανθηκα κάπως χάλια.
Το θέμα είναι με την γιαγιά μου, επίσης. Είναι δυο φορές αυτό το χρόνο που με εχει πιασει σε παράξενα σημεία. Η μία ήταν στο στηθος μου, μια μερα μου λεγε τι ώραια κοπελα που είσαι μπλα μπλα μπλα και κάπως με είχε πιασει απ τους ώμους , και μετα πήγε να μου ισιώσει τη μπλούζα; και το χερι της βρεθηκε στο στηθος μου και εμείνε εκει για ενα αισθητό διάστημα κατα το οποίο εγω ενιωσα αηδία και ακομη και τωρα νιώθω καθώς το γράφω. Απ τη μια θα μπορούσα να πώ ότι ήταν ενα καταλάθος τυχαίο αγγιγμα, απ την αλλη εμεινε εκει ελαφρώς παραπάνω απο τι διαρκουν τα τυχαία καταλάθως αγγιγματα και δεν υποθηκε και κάμια συγνωμη, παραλληλα δεν κρατησε και τόσο γι να πώ ε τι κάνεις εκει ρε γιαγια
Τες πα πάει αυτό ας πούμε
Κάποιο καιρό μετα ,ήμουν κάπου εξω με τη γιαγια μου και την αδερφή μου και πάλι ήθελε να μου φτιάξει τη κουκούλα του μπουφάν (?) μου λεγε να ισιώσω τη πλάτη μου , δεν θυμαμαι αλλα το χέρι της πήγε απ τη πλάτη μου μέχρι του ποπό μου και θα μπορούσα πάλι να πω ότι ήταν τυχαίο και ίσως και να ταν ? αλλα πάλι η διαρκεια ήταν κάπως μεγαλυτερη απ τα τυχαία αγγιγματα.

Γενικά η γιαγια μου αγγίζει τους ανθρώπους, ίδιαίτερα τα παιδια (αδερφια μου) να τα αγγαλιασει φιλικά ,τα χέρια ξέρω γω , και επισης για να τους πει /μας πει να ισιώσουμε τη πλάτη μας δίνει δύο φιλικά χτυπήματα στη πλάτη
Το οποια δεν θεωρώ νορμαλ βασικά αλλα μία απεφευγα μια ανεχομουν για να μην τη στενοχωρήσω κατα κάποιο τρόπο.
Τώρα βέβαια όχι ,μετά απ αυτά τα δυο περιστατικά που ανεφερα παραπανω, γενικά την αποφεύγω φουλ , σε οικογενειακο τραπέζι αν τυχει να κάτσει δίπλα μου αλλαζω θέση, και πολλες φορές είμαι αποτομη ή έχω τραβηχτει απο κάποια χαιρετούρα, πάρ όλα αυτά συνεχίζω να είμαι ευγενική σε γενικες γραμμες και ούτε τις έχω πει τίποτα στη μάπα, αλλα νιώθω αηδία και θυμό
Και όχι μόνο μ αυτό, ή γιαγιά μου γενικά έχει εναν φασισμό ντυμένο με ευγένεια εκει που τη παίρνει, αλλα αμα πας να της πεις τίποτα παίζει να βαλει και κατευθείαν τα κλάματα.

Όπως και νά χει αυτό που με προβληματίζει είναι , αν η αντιδρασή μου είναι υπερβολική σχετικά μ αυτά τα αγγιγματα ή όχι?
Επίσης, τα τελευταία δύο χρόνια κάνω ψυχοθεραπεία , μέσω της όποιάς ,κατα μία εννοια εχω συνειδητοποιήσει ποια είναι τα όρια του σώματός μου, και τί είναι οκει να ανεχομαι και τί όχι , (μαλλον και μέσω του φεμινισμου) όποτε κατα επέκταση είναι πολλες συμπεριφορες που παλιοτερα θεωρουσα οκει νορμαλ αλλα τώρα συνειδητοποιώ ότι με πειράζουν και ξεπερναν τα όρια. Για παραδειγμα πριν τρια χρόνια και όσο ήμουν μικρή τη γιαγια μου ενιωθα πως την αγαπουσα παρα πολύ, αυτό σταμάτησε ευτύχως, συνειδητοποιώντας ότι η συμπεριφορά της είναι κάπως, ευγενικά κακοποιήτική και ψυχολογικά εκβιαστική ,αλλα αυτό ασχετο απ τα αγγιγματα. Τα αγγιγματα συνεβησαν φέτος, και όπως είπα πιο πάνω δεν ξέρω πως πρέπει να τα αξιολογήσω, και παραλληλα αναρωτιέμαι αν υπαρχει περίπτωση αντιστοιχα αγγιγματα να είχαν συμβεί ενω ήμουν μικρή. Δεν ξέρω αν πρέπει καπως να "διερευνήσω " το θέμα , όχι πως είμαι σίγουρη ότι μπορώ ... ή αν πρέπει απλα να το ξεχασω και να τα καταχωρίσω ώς τυχαία γεγονότα. Ειναι τυχαία γεγονότα είναι ή είναι σεξουαλική παρενοχληση

Στη μητέρα μου το είπα, και μου είπε ε.. νταξει το χουν αυτό όλες οι θείες ακουμπάνε αλλα μήν αποδίδεις προθέσεις
Η πρόθεση είναι αν πώ ότι ήταν σεξουαλική παρενοχληση
Το είπα στη ψυχολόγο
Και μου είπε πώς είναι φυσιολογικό να θυμώνω, αλλα παραλληλα είναι σαν να μου πε ότι αν δεν της πω ότι με ενοχλεί και να μήν το κάνει δεν έχω λογο να θυμώνω (?) ...και εκλεισε το θεμα λεγοντας μου ότι έ μπορεί να έχει πρόβλημα η γυναίκα.. και δεν φανηκε προθημη να το συζητήσει περαίτερω. Ίσως ούτε εγω ήμουν
Με ενδιαφέρει να το διερευνησω σε ενα βαθμό γιατί ανα περιοδους αποσυνδεομαι κατα τη διαρκεια του σεξ, πραγμα που συμβαινει λόγο σεξουαλικού τραυματος υποτιθεται αλλα δεν εχω εντοπήσει κάποιο συγκεκριμένο σεξουαλικό τράυμα.. βεβαια με εχουν χουφτώσει παρενοχλησει αρκετες φορές δυστυχως οπότε ίσως είναι απλά απ αυτό... οπώς και να χει αυτό θα γινεί μεσω της ψυχοθεραπείας
Αλλα αμπα εσύ πως το βλέπεις?
Εγω εχω τη τάση να πω ότι προκειται για σεξουαλική παρενόχληση, απ την αλλη το χω πει στη μητερα μου, στη ψυχολογο και κάνεις δεν φανήκε να πλησιασε ή να ήταν προθυμος να χρησιμοποιήσει αυτή τη λεξη και νιώθω ότι η ενοχληση μου αποδοθηκε στο τρόπο που εγω το εξελαβα, δηλαδη ότι εγω το πηρα ασχημα ενω θα μπορουσα να μην το χα "παρει'' και καθόλου, να μην με είχε ενοχλήσει φαντάζομαι
Την αποψη της μητερας μου βεβαια δεν την εχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση γιατι ο πατερας μου με χαστουκιζε μέχρι τα 10 και παλη μου λεγε σίγα , πως εγω είμαι υπερευαισθητη που με ενοχλει τόσο.
Το είπα και στην αδερφή μου ,και στην αρχη μου παι κι αυτή σιγα.. στη πορεία φανηκε πιο προβληματισμένη

Θα μπορούσα απλά να το ξεχασω, το θέμα είναι ότι μενω με την οικογενεια μου ακόμα ,είμαι 21 , και η γιαγια κάνει συχνες επισκέψεις ,και συχνα επιδιωκει να μας φιλάει ή να μας πιανει το χερι,και εμενα με πιανει αηδία όσο δεν πάει και γενικά ένα χάλια συναίσθημα.Τις περισσοτερες φορες το αποφευγω διακριτικά, παραλληλα που κ που νιώθω τύψεις, αναρωτίεμαι μήπως είμαι όντως υπερβολική, νιώθω ότι θα είναι πολύ ακυρωτικό για έναν ηλικιωμενο να του πώ ξερεις δεν θέλω να με ακουμπάς ,απ την αλλη ίσως θα πρεπει να το κάνω , και κάποιες φορές θέλω να το κάνω και με αποτομο τρόπο μαλιστα.
Και παραλληλα ξανα αναρωτιέμαι αν είναι προβλημα δικό μου που το εκλαμβάνω έτσι, ή αν όντως η συμπεριφορά της γιαγιας μου ήταν πολύ προβληματική

Σορυ για το μακριναρι, ελπιζω να μην είναι υπερμπερδεμένο.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καθόλου μπερδεμένο, αλλά δεν μπορώ να σου απαντήσω εγώ γιατί πρόκειται για δίχτυ, δεν είναι απλώς μια μεμονωμένη ερώτηση, και αφορά εσένα σε βάθος. Σταμάτα να τα λες στη μητέρα σου γιατί δεν βλέπω να έχει προθυμία να μπλέξει, κοιτάει από την άλλη πλευρά εδώ και χρόνια, η αδερφή σου παρομοίως προτιμάει να βρίσκεται σε άρνηση, και βρες γρήγορα άλλον επαγγελματία για ψυχοθεραπεία γιατί φανερά τα θέματα που θέλεις να συζητήσεις δεν αναλύονται. Δεν είμαι μπροστά για να ξέρω τι λέτε στη θεραπεία σου, και δεν είμαι σχετική, αλλά βλέπω ότι δεν διευκολύνεσαι να μιλήσεις για αυτά που σε απασχολούν, ενώ εδώ είσαι χειμαρρώδης και μια χαρά ξέρεις τι θέλεις να πεις. Απαίτησε να συζητήσετε τα θέματα που θέλεις, και αν βλέπεις αντίσταση, τότε άλλαξε θεραπευτή. Θα δεις ότι όταν βρεις αυτόν ή αυτήν που θα σε κάνει να ανοιχτείς και να μιλήσεις χωρίς να νιώθεις ότι πρέπει να λογοκρίνεσαι, θα αλλάξει πολύ ο τρόπος που σκέφτεσαι και θα απαντήσεις μόνη σου πάρα πολλά από αυτά που αναφέρεις εδώ.

__________________
6.

Αγαπητη α μπα . Ειναι βραδυ. Εχω αϋπνία. Σκεφτομαι διαφορα και είπα να σου στειλω. Αυτο που με κανει και απορω τον τελευταιο καιρο ειναι το τι παει στραβα με εμενα οσων αφορα τη θυλικοτητα μου. τους τελευταιους μηνες νιωθω ανεραστη... πριν κανα δυο βδομαδες γνωρισα εναν τυπο στη δουλεια (απο αλλο τμημα, δε βλεπομαστε συχνα) που αρχισε να μου αρεσει πολυ. Εκανα εγω κινηση, Ανταλαξαμε μηνύματα στο φεησμπουκ και βγηκαμε κ για καφε. υπήρχε φλερτ (μου εκανε κομπλιμεντα για την εμφανιση μου δηλαδη , και μου ειπε οτι θελει να γνωριστουμε καλυτερα, φλερτ δε θεωρειται αυτο; ) αλλα ηταν κι αυτος καπως κουμπωμενος (ειναι κ 3 χρονια μικροτερος μου, ειμαι κ εγω που νιωθω ανεραστη τους τελευταιους μηνες οποτε με θεωρω εντελως άμπαλη πλεον) δεν ξερω αν ειναι σε σχεση (υποψιαζομαι πως ναι αλλα δε με νοιαζει τοσο).
Η απορια μου ειναι η εξης (ισως τελειως χαζη) πως τα καταφερνουν ολες αυτες οι "καπατσες" και τελικα καταληγουν με το γκομενακι της αρεσκειας τους; και εννοω για περιπτωσεις που ο αλλος ειναι σε σχεση και χωριζει για να ειναι μαζι με την "καπατσα". Οκ ξερω καποιοι το θεωρουν ανήθικο. Εγω το θαυμαζω. Θαυμαζω τη γυναικα που διεκδικεί αυτον που γουσταρει τόσο δυναμικα και τοσο απολυτα. Και που νικαει ολα τα εμποδια(βλ την αλλη σχεση) .Ισως γιατι ενω θελω κι εγω δεν μπορω να το κανω. Και τσαντιζομαι που δεν μπορω . Τσαντιζομαι με τον εαυτο μου.τι λαθος
κανω εγω; γιατι; ειμαι πολυ κοτα; ειμαι βαρετη; ειμαι ασχημη; τι παει στραβα με μενα;
Γενικα προσπαθω να βελτιώνομαι σε όλους τους τομείς. Το οικονομικό πχ το έχω βελτιώσει (μετανάστευσα)
Την εμφάνισή μου την προσέχω (ρούχα, μαλλί, γυμναστήριο, δίαιτα) διάφορα πράγματα που μου αρέσουν τα κάνω σαν χόμπι.φροντιζω να ενημερώνομαι για ελληνικα αλλα και διεθνη θέματα και μαζευω λεφτα για περεταιρω σπουδές πανω στον τομεα που με ενδιαφερει.
Αλλα πολλες φορες νιωθω οτι κανω μια τρυπα στο νερο και οτι σπαταλαω τη ζωη μου σε βλακειες (εχω και μια ταση να ακυρωνω ο,τι εχω καταφερει, εννοω δεν ειμαι ουτε ο μπιλ γκεητς ουτε ο στηβ τζομπς ουτε καποιος σοβαρος επιστημονας που θα ανακαλυψει κατι φοβερο και θα αλλαξει τον ρου της ιστοριας. Ουτε ηρωας ειμαι ουτε ηγετης ουτε κανενα τρελο ταλεντο και το πιθανοτερο ειναι οτι κανεις δε θα με θυμαται μετά το θανατο μου ) νιωθω ανεπαρκης σε τοσα πολλα θεματα .εννοω δεν ξερω πως να πλασσαρω τον εαυτο μου. Γιατι; τι κανω λαθος;
-Μαρινάκι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν υπάρχουν καπάτσες που ξετρελαίνουν τους άντρες και τους κάνουν δικούς τους επειδή είναι καπάτσες. Αυτές οι απόψεις είναι εκφάνσεις μισογυνισμού και αυτές οι γυναίκες που έχεις στο μυαλό σου είναι ένας μύθος, απόγονος των μαγισσών. Τις περισσότερες φορές το τρίτο πρόσωπο, η γυναίκα, παραμένει τρίτο πρόσωπο, και όταν αποκαλυφθούν όλα, είναι ατιμασμένο και παίρνει όλη την ευθύνη για την απιστία. Ο άντρας είναι αυτός που παρασύρθηκε σε κάθε περίπτωση, για να συντηρηθεί ο μύθος της καπάτσας γυναίκας που αναλαμβάνει το βάρος. Ακόμα και στις περιπτώσεις που ένα ζευγάρι χωρίζει για τρίτο πρόσωπο, για μια γυναίκα, αυτό συμβαίνει ότι ο άντρας αυτό ήθελε να κάνει, δεν του έκανε κάποιος μάγια, και η νέα σχέση ξεκινάει με πάρα πολύ ασταθείς βάσεις, μέσα στην κριτική και στο κουτσομπολιό από τους πάντες στο περιβάλλον τους.


Να σε νοιάζει αν αυτός που χαλβαδιάζεις έχει σχέση, να σε νοιάζει και μάλιστα πάρα πολύ, γιατί αν κάνεις πώς δεν σε νοιάζει, μετά παρανοείς και γράφεις για τις καπάτσες. Αν τις ζηλεύεις και θέλεις να τον «κλέψεις», τότε φανερά σε νοιάζει πολύ αν έχει άλλη σχέση ή όχι. Και αν περνάς περίοδο στη ζωή σου που νιώθεις κάπως αρνητικά για τον εαυτό σου, το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να μπλέκεις με άντρες που είναι δεσμευμένοι. Σε ποιο πας να αποδείξεις, τι ακριβώς; (Μου αρέσει πολύ που αποδίδεις το «κουμπωμένος» στο ότι είναι τρία χρόνια μικρότερος, και όχι στο ότι έχει άλλη. Μου αρέσει είπα; Καθόλου δεν μου αρέσει.)


Αυτό για τις καπάτσες. Για τα υπαρξιακά σου νομίζω ότι φταίει η ώρα που έγραψες αυτά που έγραψες και η αϋπνία. Το ελπίζω τουλάχιστον.

_________________
7.

Αγαπητη α μπα. Συγχαρητήρια για τη στήλη.. είσαι η καθημερινή συνήθεια μου! Ειναι ερωτικης φυσεως αυτο το "προβλημα" μου και δεν εχω σε κανεναν να μιλησω και θελω μια συμβουλη..Βρήκα επιτέλους δουλειά. Δεν είναι στο αντικείμενο μου, ο μισθός είναι για κλάματα αλλά τουλάχιστον βγήκα από το σπίτι και ασχολούμαι με κάτι! Στη δουλειά είναι ένας συνομηλικος μου ο οποίος από την πρώτη μέρα που τον είδα κάτι αισθάνθηκα. Δεν ξέρω δεν μου έχει ξανά συμβεί κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι ότι αισθάνομαι ότι δεν του περνάω εντελώς αδιάφορη και υπάρχει μια αμοιβαία έλξη.. οι άλλες οι κοπέλες κι όλας πριν καλά καλά πάρω εγώ είδηση ότι μου αρέσει μου είπαν μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι μου έχει ο Ν. αδυναμία. Οπότε δεν είναι η ιδέα μου.. ή μήπως είναι; χθες σε μια κουβέντα στο διάλειμμα μας ανέφερε κάτι για την κοπέλα του και μάθαμε ότι έχει σχέση. Δεν ξέρω πώς νιώθω..δεν θέλω να δημιουργήσω και τίποτα έστω και στο μυαλό μου γιατί είναι εργάζομαι εκεί και δεν είναι ωραίο.. είναι λογικό να αισθάνομαι ότι υπάρχει μια κάποια έλξη; ή βλέπω φαντάσματα; Η αλήθεια είναι ότι εμένα σε σχέση με τις άλλες κοπέλες έχει μια πιο διαφορετική συμπεριφορά , του τύπου κάνει ατειακια και γενικά είναι πολύ πιο πρόθυμος να με βοηθήσει όπου χρειαστώ βοήθεια.. δεν ξέρω.. Λίγη βοήθεια; δεν τολμώ να το πω σε κανέναν γιατί είναι ότι είναι σε εργασιακό περιβάλλον και έχει και σχέση! Σε ευχαριστώ πολύ αν άντεξες να διαβάσεις όλο αυτό το κείμενο!!
- Μπερδεμένη


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θα με τρελάνετε σήμερα. Είναι σε εργασιακό περιβάλλον, έχει σχέση, αλλά εσύ δηλώνεις «μπερδεμένη».

 

Ναι, σε φλερτάρει, ενώ τα έχει με άλλη. Δεν χρειάζεται να το πεις σε κανέναν, ήδη το ξέρουν όλοι στη δουλειά. Το μπέρδεμα ποιο είναι;

 

Πόσα πρέπει να διαβάσετε, να ακούσετε, να δείτε, για να δεχτείτε ότι ο κόσμος απατάει; Συμβαίνει μόνο σε όλους τους άλλους; Όταν συμβεί σε εσάς, υπάρχει κάποιο «μπέρδεμα» που εξηγεί την ιστορία σας με κάποιον άλλον τρόπο;

68

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ