Στο σημερινό «Α μπα»: άγνοια

Στο σημερινό «Α μπα»: άγνοια Facebook Twitter
78


__________________
1.


Βλέπω πρωινή πολιτική εκπομπή σε κανάλι της TV. Η παρουσιάστρια κάποια στιγμή δείχνει στην οθόνη έναν τύπο που είναι σε σύνδεση μαζί του. Ο τύπος είναι Έλληνας στην Σουηδία που έχει ανοίξει αλυσίδα καφέ εκεί. Η παρουσιάστρια λέει 'για να δούμε τον δαιμόνιο Έλληνα που πήγε στο εξωτερικό και...'.
.........
Θα τρελαθούμε;
Τόσοι άνθρωποι από τόσες χώρες δεν έχουν πάει σε άλλες χώρες και δουλεύουν εκεί, ζουν εκεί, έχουν κάνει οικογένειες εκεί, ανοίγουν μαγαζιά εκεί κλπ. Ο δαιμόνιος έλληνας ξεχωρίζει από όλους αυτούς; Είναι ικανότερος και κάνει περισσότερα από τους άλλους; Και αν ναι (επειδή είναι έλληνας) τότε γιατί δεν παρουσιάζουν και τους έλληνες που πήγαν στα ξένα και γύρισαν νύχτα επειδή προσπάθησαν να κλέψουν την εφορία και το εκεί κράτος τους κυνήγησε; Ή γιατί δεν παρουσιάζουν τους ελληνες που δουλεύουν λάντζα ή γκαρσόνια μέχρι να πάρουν σύνταξη; Αυτοί δεν είναι δαιμόνιοι έλληνες;

Με την ευκαιρία θυμήθηκα τώρα ένα ρεπορτάζ για τους πρόσφυγες (που έπαιξε σε πολλά κανάλια). Το ρεπορτάζ ήταν σε χωριό, στο σπίτι μίας οικογένειας που είχε φιλοξενήσει πρόσφυγες γιατί δεν άντεχαν να τους βλέπουν στις λάσπες, ξυπόλυτους, άπλυτους, πεινασμένους και καταταλαιπωρημένους. Σε όλα τα κανάλια οι δημοσιογράφοι τους εκθείαζαν. Σε κάποιο από αυτά ο δημοσιογράφος κάνει το λάθος να τους ρωτήσει με χαμόγελο 'Τι λένε για σας οι συγχωριανοί σας; Πώς σας αντιμετωπίζουν;' και παίρνει την απάντηση 'Δεν μας μιλάνε από τότε που βάλαμε τους πρόσφυγες στο σπίτι μας' και 'Στο καφενείο μας απειλούν γιατί φοβούνται ότι εξαιτίας μας θα γεμίσει με πρόσφυγες το χωριό'. Κουβέντα δεν είπε ο δημοσιογράφος, το βούλωσε. Δεν συνέχισε το ρεπορτάζ. Τίποτε δεν γράφτηκε γι'αυτό από κανέναν. Το ρεπορτάζ έπαιζε για 3 μέρες χωρίς κανείς να αναφέρει ότι οι συγχωριανοί δεν τους μιλούσαν και πως τους απειλούσαν στο καφενείο. Τσιμουδιά. Όλα τα έβαλαν κάτω από το χαλί.
- και όλα καλά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι κάπου ήθελες να τα πεις. Πες τα εδώ, γιατί όχι.


__________________
2.

Αγαπητή Α,μπα θα ήθελα να σε ρωτήσω την άποψη σου για την άμβλωση. Πρόσφατα μου έχει συμβεί να μείνω έγκυος απο κάποιον που δεν έχουμε σχέση και η απόφαση μου ήταν να διακόψω την εγκυμοσύνη έχοντας τη δική του στήριξη σχετικά. Η απόφαση ήταν πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα για εμένα αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να αντεπεξέλθω στο να μεγαλώσω ένα παιδί και ειδικά μόνη μου. Θαυμάζω τις μητέρες και τους πατέρες που το κάνουν.
Η απορία μου είναι η εξής. Πως είναι δυνατόν στις μέρες μας που υποτιθείται προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα αυτό παραμένει θέμα ταμπού. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η κάθε γυναίκα πρέπει να είναι ελεύθερη να αποφασίσει αν θέλει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και αν μπορεί να αντεπεξέλθει σε όλο αυτό.
Αναμένω τα σχόλια σου.
- NefeliBata


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καταρχάς, ελπίζω να νιώθεις καλύτερα μετά από αυτό που πέρασες γιατί όπως λες η διαδικασία είναι ψυχοφθόρα και δύσκολη.


Ευτυχώς στη χώρα που ζεις κάθε γυναίκα είναι ελεύθερη να αποφασίσει αν θέλει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Ας μην το θεωρούμε δεδομένο, και ας μην το προσπερνάμε, γιατί για τις περισσότερες γυναίκες της γης, δεν είναι. Την ελευθερία την έχεις· αυτό που θέλεις είναι να εξαφανιστεί και το στίγμα. Όμως η απορία σου είναι πραγματικά «πώς γίνεται να παραμένει ταμπού αυτό το θέμα;» Το εννοείς; Δεν ξέρεις γιατί; Ή το λες ρητορικά, εννοώντας ότι πλέον δεν θα έπρεπε να είναι; Μου δημιουργεί αμηχανία ο τρόπος που το ρωτάς. Αν δεν ξέρεις στα αλήθεια γιατί παραμένει ταμπού, και αν το κατάλαβες τώρα που δυστυχώς το αντιμετώπισες, τότε σου λείπουν πολλές πληροφορίες: ιστορικές, πολιτικές, κοινωνικές. Δεν είναι πρόβλημα, μπορείς να ασχοληθείς και να διαβάσεις και να μάθεις τι συμβολίζει, γιατί αντιμετωπίζεται όπως αντιμετωπίζεται, και το ρόλο που έχουν παίξει οι θρησκείες σε αυτό. Αν πρόκειται για ευχή, και αυτό που θέλεις να πεις είναι «ως πότε θα είναι ταμπού», τότε η απάντηση είναι ότι ο καθένας και η καθεμία προσθέτει κάτι στην εξέλιξη όλων μας με την ζωή του, με την στάση του, με τις πράξεις του.

__________________
3.


Αγαπητή Α,μπα. Ήμουν σε σχέση 6,5 χρόνια με κάποιον και πρόσφατα χώρισα. Μετά το χωρισμό γνώρισα κάποιον 18χρόνια μεγαλύτερο μου (εγώ 25 αυτός 43). Με πολιορκούσε για αρκετό διάστημα μέχρι που ξεκινήσαμε να βγαίνουμε, μου είπε απο την αρχή πως είναι μυστικοπαθής, εσωστρεφής και ότι τον απορροφά η δουλειά του. Παράλληλα μου μιλά για την πρώην γυναίκα του, για το παιδί του, για τα επόμενα επαγγελματικά του βήματα, επικοινωνεί ανα τακτά χρονικά διαστήματα μαζί μου.. μετά απο κάποιο διάστημα έφτασε η στιγμή να συζητήσουμε για το σε ποιά κατάσταση είμαστε και μου είπε πως λόγο επαγγελματικών (αυτοδημιούργητος, πολλές μικρές επιχειρήσεις, ενεργό μέλος σε συνδέσμους και προετοιμασία για τη δημιουργία νέας επιχείρησης) δεν είναι έτοιμος για σχέση γιατί δεν έχει χρόνο και θα είναι κακός σύντροφος. Να σημειώσω πως σπίτι του έχω δεί σημάδια απο άλλες γυναίκες, λογικό αφού είναι ελεύθερος, και μου έχει πει πως χρειάζομαι και εγώ χρόνο μετά τον χωρισμό. Νιώθω πως του αρέσω αφού είχα απομακρυνθεί και μου έλεγε πως με πεθύμισε χωρίς να τον συναντώ για αρκετό διάστημα, αλλά νιώθω επίσης πως θέλει να διατηρήσει την ελευθερία του αφου περνά καλά και τον βολεύει. Να συνεχίσω να ασχολούμαι ή να αδιαφορήσω?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η απάντηση εξαρτάται από τον στόχο σου. Τι θέλεις για σένα; Σου αρέσει το φλου; Γιατί το φλου σου προτείνει. Όσο το ξέρεις και το συνειδητοποιείς και δεν πιστεύεις ότι όταν σε γνωρίσει καλύτερα θα ξεχάσει το όνομα του, είσαι ασφαλής.


__________________
4.

Γειά σου Α,μπα. Είμαι 22 και έχω 1 μήνα που έχω χωρίσει με το αγόρι μου (25) μετά από σχέση 4 χρόνων. Ερωτευτηκαμε, αγαπηθηκαμε φουλ και όταν τελείωσα το σχολείο έβαλα 1η επιλογή να πάω στην πόλη που εμενε (είμαστε 6 μήνες μαζί από απόσταση λόγω του ότι δεν είχα τελειώσει ακόμη το σχολειο)νοίκιασα το σπιτάκι μου έμενε και εκείνος μαζί μου σχεδόν κάθε μερα (νοίκιαζε σε άλλο σπίτι) και τελικά μετά από λιγους μήνες αποφασίσαμε να συγκατοικισουμε μαζί και επειδή το θέλαμε αλλά και λόγω οικονομικών ώστε να μοιράζουμε κάπως τα έξοδα. Τόσα χρόνια είμαστε μέσα στην αγάπη και τον έρωτα..κυριολεκτικά. Σχέση όμορφη χωρίς διαλείμματα αλλά δύσκολη. Είμαστε και οι 2 άνθρωποι με λίγα ενδιαφέροντα έως καθόλου πχ κάποιο χόμπι κλπ και στην πόλη που είμαστε δεν είχαμε ούτε 1 φίλο. Εγώ περιστασιακά είχα 2-3 φίλες με τις οποίες χάθηκα αλλά γενικά δεν είχαμε παρέες γιατί και εκείνος και εγώ είμαστε πολύ "κλειστοι" χαρακτήρες και αντικοινωνικοι θα έλεγα.είμασταν δηλαδή κάθε μέρα μαζί όλη μέρα (εκτός από τις στιγμές που εκείνος ήταν στη δουλειά ή εγώ στη σχολή μου κλπ)σπίτι περνούσαμε πολύ όμορφα με ταινίες επιτραπέζια έρωτα ατελείωτες πολύωρες συζητήσεις. Βγαίναμε συχνά έξω όχι για ποτό συνήθως αλλά για φαγητό, πολύ σινεμα και πάρα μα πάρα πολλές βόλτες με το αυτοκίνητο και εκδρομές και διακοπές. Οι 2 μας. πάντα και παντού. Όμως χωρισαμε. Αυτό ήταν και είμαι αφάνταστα πληγωμένη. Όσο δεν πάει. Τον πιεζα. Δυστυχώς. είμαι μια κοπέλα γεμάτο ανασφαλειες με τα κιλά μου με το σώμα μου έχω απατηθει οπότε γενικά δεν του είχα εμπιστοσύνη ενώ ήξερα ότι δεν θα μου κάνει κάτι άσχημο βαθιά μέσα μου. ήμουν σίγουρη 100% απλά δεν το βλέπα όταν θα συνέβαινε κάτι πχ θα μου έλεγε βγαίνω με τονα τάδε και εγώ θα άρχιζα που ακριβώς θα πάτε μην αργήσεις μην το ένα μην το άλλο δεν πιστεύω να κοιτάς αλλού και δωστου τηλεφωνήματα όσο θα ήταν έξω και δωστου μηνύματα. Εκείνος πάντα με ηρεμούσε ήταν τόσο καλός και σωστός και πάντα μου έδινε ευκαιρίες μπας και αλλάξω αλλά εγώ το βιολί μου. δεν με έκανε ούτε 1 φορά να αισθανθώ άσχημα με την εμφάνιση μου πχ με άλλους πρώην θα μου έλεγαν πήρες κιλά ή μήπως να βγαζες λίγο τα φρύδια σου? εκείνος με έβλεπε τέλεια μου ανέβαζε το ηθικό μου έλεγε λόγια υπέροχα ένοιωθα τόσο όμορφα αλλά και πάλι σαν να έμπαινε κάποιος διάβολος μέσα μου του άρχιζα δεν τα εννοείς αυτά που λες και σίγουρα έξω κοιτάς αλλού και εκείνος πληγωνοταν και προσπαθουσε να με κάνει να μην τα σκέφτομαι αυτά και με πράξεις και με λόγια. Είπαμε πολλά λόγια. Για γάμους και παιδιά και μελλοντικά σχέδια αλλά τίποτα δεν συνέβη. Έκανε ένα τσαφ και τα τερμάτισε όλα μου είπε να φύγω για λίγο αν μπορώ να πάω στην πόλη μου να κάτσει να σκεφτεί για μας θέλει χρόνο κλπ.στη τελική χωρισαμε έπειτα από κλάματα και πολύωρες συζητήσεις. Έσκασε από τη συμπεριφορά μου και τη ζωη που κάναμε κλεισμένοι σπίτι και γενικά πάντα οι 2 μας. θέλει να αλλάξει λέει κεφάλαιο να κάνει άλλη αρχή χωρίς εμένα. Στη δουλειά του στα προσωπικά του σε όλα. Είμαι χώμα. Χάλια. Τον έχω στην καρδιά μου αυτόν τον άνθρωπο και κανείς ποτέ δεν μου έχει φερθεί τόσο καλά. Κυριολεκτικά. Εν τέλει επειδή κάνω τώρα την πρακτική μου δεν μπορώ να φύγω από την πόλη μας και μένουμε στο ίδιο σπίτι δεν με πιέζει να φύγω αλλά σαφώς θα ήταν καλύτερα. Συγκατοικουμε δηλαδη χωρισμενοι. Χωρίς να μιλάμε πολύ εγώ να προσπαθώ να τον πείσω να αλλάξει γνώμη εκείνος να πιέζεται πιο πολύ με τον ψυχολογικό αυτό πόλεμο που του κάνω και το μόνο που κάνει εκείνος είναι όταν ξαπλώνει να με χαϊδεύει λίγο στην πλάτη. Από συνήθεια? από αγάπη? Δεν ξέρω. Ισχυρίζεται πως εννοείται ότι μαγαπαει αλλά μέχρι εκεί. Τελοσπαντων δεν έχω ερώτηση η μάλλον έχω πως το ξεπερνάω όλο αυτό και προχωράω? Είμαι άνθρωπος που δένεται πολύ με τους άλλους είτε φιλικά είτε ερωτικά και το κακό είναι ότι κρεμομουν πάνω του σαν να εξαρτιομουν από εκείνον. Σκέφτομαι να επισκεφτώ ψυχολόγο γιατί η συμπεριφορά μου απέναντι του αφορά εμένα και μόνο. 

... ένοιωθα και νοιώθω τα κόμπλεξ μου τις ζήλιες μου κλπ.είμαι καταρακωμενη....
- -Έχω πελαγώσει και πονάω

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Με χαρά βλέπω ότι κατέληξες μόνη σου στο σωστό συμπέρασμα, και μάλιστα με την σωστή πορεία: κρεμόσουν από πάνω του, η συμπεριφορά σου απέναντί του αφορά εσένα και μόνο, άρα πρέπει να επισκεφτείς ψυχολόγο. Αυτό να κάνεις.


Ενδιάμεσα είναι αρκετά επείγον να φύγεις από το σπίτι αυτό, γιατί δεν μπορείς να αναρρώσεις υπό αυτές τις συνθήκες. Για τα υπόλοιπα που αναφέρεις θα σε βοηθήσει πάρα πολύ ο ψυχολόγος, από μένα κάποια σχόλια μόνο. Είναι στην ουσία η πρώτη σου σχέση, οπότε μην το σκέφτεσαι ότι «είναι ο μόνος που σου φέρθηκε καλά». Είναι ο μόνος από την ομάδα που αποτελείται από ένα άτομο, τον ίδιο. Δεν μετράνε με τον ίδιο τρόπο τα φλερτ που είχες πριν τα 18, ήσουν παιδί. Είναι πολύ ενθαρρυντικό που βλέπεις τα δικά σου προβλήματα συμπεριφοράς και τα εντοπίζεις. Τώρα, με έναν ειδικό, θα καταλάβεις και γιατί τα έχεις. Αυτό είναι που πρέπει να σε απασχολεί τώρα περισσότερο από όλα.


Είναι πολύ δύσκολο να πάρεις απόφαση ότι πρέπει να είσαι δυνατή για τον εαυτό σου, αλλά μόνο όταν το καταφέρεις θα δημιουργήσεις πραγματικά στενές, ισότιμες, δημιουργικές σχέσεις (και όχι μια σχέση απομόνωσης που περιγράφεις εδώ).

__________________
5.

Αμπα μου καλησπέρα!
Έιμαι 20 χρονων και δεν ειμαι απλως παρθενα...ειμαι τελειως ξενη με οποιαδηποτε ερωτικη επαφη περαν αυτης με το χερι μου....
Το χειρότερο ολων είναι οτι δεν το παραδεχομαι...
Πιο σιγκεκριμενα...οταν πέρασα σε αλλη πολη και καποια στιγμη ηρθε η κουβεντα με την παρεα μου στο σεξ εγω για να μην φαινομαι καημενο οπως πιστευα, ειπα ψεμματα πως κ σεξ εχω κανει και σχεση....¨Πλεον εχω προφασιστει ασχημο χωρισμο ως δικαιολογια για το οτι δεν κανω τπτ με κανεναν... Η αληθεια ειναι πως εχω προτασεις που βεβαια δεν με πειθουν γιατι συνηθως θελουν απλα σεξ. Ουτε και για σχεση μου έκατσε πιθανως επειδη είμαι τελειως ασχετη με το αντικειμενο και καπως κουμπωμενη.ΟΙ κολλητες μου λενε πως εχω προβλημα με αυτο που ειμαι και δεν θα πρεπε...και εγω απαντω πως και παλι το ιδιο θα ελεγα....Δεν ειμαι βεβαια απολυτα σιγουρη για αυτο...Βοηθεια!
- Ασπηλη και αμολυντη!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή άσπιλη και αμόλυντη, καταρχάς πάρε μια ανάσα και ηρέμησε, γιατί δεν πρόκειται για ασθένεια. Επειδή σε απασχολεί όμως, πρέπει να το αντιμετωπίσεις, και η αντιμετώπιση δεν γίνεται μέσα από τους άλλους, αλλά μόνο μέσα σου. Ο καλύτερος τρόπος για να ανακαλύψεις τι συμβαίνει μέσα σου είναι με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Εν τούτοις, από τα λίγα που γράφεις, θα κάνω μερικές παρατηρήσεις. Οι σχέσεις, μετά από σεξ προκύπτουν. Το σεξ, δεν είναι «απλά» σεξ. Δεν είναι κάτι παρακατιανό που πρέπει να υποστείς προκειμένου να φτάσεις σε σχέση. Κανείς δεν ξέρει αν θέλει σχέση με τον άλλον από την πρώτη μέρα. Αρχικά κάποιος μας γυαλίζει, μετά αρχίζουμε και σκεφτόμαστε διάφορα πονηρά, και αν αυτό πάει καλά, και αν προκύψει και επικοινωνία κατά τα άλλα, μπορεί όλο αυτό να μεταμορφωθεί σε σχέση. Όποιος σου πει από την πρώτη μέρα «γεια σου θέλω σχέση μαζί σου» απλώς λέει αυτό που θέλεις να ακούσεις, για να κάνει σεξ. Ξέρει ότι τα έχεις διαχωρίσει στο μυαλό σου. Και ξέρει πόσο ευάλωτη είσαι εξαιτίας αυτού του διαχωρισμού. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ψευδώνυμο που διάλεξες.


Γι'αυτό δεν σου έχει προκύψει σχέση. Επειδή πιστεύεις ότι είναι κάτι διαφορετικό από το σεξ. Είναι κάτι πολύ κοινό στις νέες κοπέλες που πιστεύουν ότι το σεξ είναι κάτι που πρέπει να κάνουν υπό προϋποθέσεις με στόχο να έχουν έναν μόνιμο σύντροφο, αλλιώς είναι ξόδεμα και γενικώς κακή ιδέα. Πρέπει να το καταπολεμήσεις. Δεν θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά μπορείς να το κάνεις. Σημασία έχει να το θέλεις, αλλά δεν θα συνομωτήσει το σύμπαν για να συμβεί. Πρέπει να κάνεις προσωπική δουλειά.

 

__________________
6.


Αγαπητή Λένα,

Θα εκτιμούσα πάρα πολύ μια απάντηση όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Έχω αυτή την ερώτηση που την ψάχνω με μανία στο ίντερνετ και ρωτάω γνωστούς αλλά κανείς δεν μπορεί να μου πει με σιγουριά και είπα να ρωτήσω μήπως εσύ ξέρεις. Τελείωσα Δημόσιο Πανεπιστήμιο με σπουδές που δεν μου άρεσαν. Τώρα κάνω μεταπτυχιακό Ψυχοθεραπείας σε Ιδιωτικό Κολέγιο από όπου το πτυχίο μου θα το πάρω σε 3 χρόνια εάν όλα πάνε καλά, από το Λονδίνο (το κολέγιο συνεργάζεται με τα πανεπιστήμια του Λονδίνου). Θα μπορώ λοιπόν να έχω εδώ στην Ελλάδα άδεια άσκησης επαγγέλματος ψυχοθεραπευτή; Ενώ ο προηγούμενος τίτλος μου είναι άσχετος, οι σπουδές μου είναι μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο και από ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Μήπως ξέρουν οι αναγνώστες εάν όχι εσύ;

Ευχαριστώ πολύ!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βρε καλό μου παιδί, δεν βλέπεις ότι πρέπει να ρωτήσεις το Ιδιωτικό Κολέγιο για αυτό το θέμα, ή καλύτερα, δεν έπρεπε να το είχες ρωτήσει πριν ξεκινήσεις μαζί τους και δώσεις τα λεφτά;


_________________
7.


Γεια σου Αμπά μου! Τα συγχαρητήρια μου για την στήλη σου!
Το θέμα μου ίσως σου φανεί κάπως μακάβριο ,δεν ξέρω....είναι η φυσική πορεία του ανθρώπου και δεν ξέρω γιατί δεν με φοβίζει ιδιαίτερα όπως ακούω συχνά γύρω μου τον κόσμο να λέει. Και βασικά σου στέλνω μήνυμα περισσότερο για να μου πεις αν είμαι τόσο αναίσθητη ή τόσο εγωίστρια στο θέμα αυτό όπως μου λένε οι γύρω μου.
Λοιπόν το θέμα είναι ο θάνατος. Καταρχάς εμένα προσωπικά δεν με τρομάζει καθόλου. Σε συζητήσεις με φίλους ,οι περισσότεροι από αυτούς μου λένε ότι φοβούνται τον θάνατο γιατί δεν ξέρουν τι ακριβώς συμβαίνει μετά και ότι αυτό το άγνωστο είναι που τους τρομάζει κυρίως. Τότε εγώ τους απαντάω λέγοντας τους πως έχουν ιδέα τι θα τους φέρει η ζωή;
Ουσιαστικά και η ζωή κάτι άγνωστο δεν είναι;
Δεν νομίζω ότι έχει πάει ποτέ σύμφωνα με τα σχέδια του καθενός!
Καθημερινά στον καθένα μας είναι άγνωστο το τι θα μας ξημερώσει, αλλά πάντα το παλεύουμε και το αντέχουμε, έτσι δεν είναι;
Οπότε γιατί κάνουμε τόσο δύσκολο το θέμα του Θανάτου; Δεν ξέρουμε τι υπάρχει εκεί, ναι ,εντάξει, αλλά ακόμα κι αν υπάρχει το απόλυτο τίποτα ή κι αν ξαναζούμε θα έπρεπε να μας τρομάζει;
Όλα άγνωστα είναι λίγο πολύ για το μέλλον μας, αλλά δεν φοβόμαστε! Κοιτάμε μπροστά! Γιατί να μας τρομάζει το άγνωστο του θανάτου λοιπόν;
Και άκου και τον λόγο για τον οποίο άλλοι με λένε εγωίστρια και άλλοι με λένε αναίσθητη.
Δεν ξέρω για ποιον λόγο, αλλά εώς τώρα στα 25 μου χρόνια όσους θανάτους έχω ζήσει δεν μπόρεσα να κλάψω. Δεν μου έβγαινε να κλάψω που πέθαναν και να σκεφτείς ότι μιλάω για πολύ κοντινά μου πρόσωπα, συγγενικά και μη!
Μου έβγαινε μόνο μια θλίψη ότι ένας ακόμη άνθρωπος απλώς έφυγε από κοντά μας μέσω του θανάτου και ότι δεν θα τον ξαναδούμε. Ειδικά αν αυτός ο άνθρωπος είναι άνω των 70 ετών.
Δεν θα αρνηθώ βέβαια ότι έχω κλάψει για θανάτους ατόμων νεότερων ηλικιών! Εκεί ναι! Έχω κλάψει, αλλά ποτέ με λυγμό όπως συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους. Ίσως βέβαια σε αυτό να οφείλεται και ο πόνος του προπάππου μου ,για το ότι είχε χάσει τον γιο του (παππού μου) σε πολύ μικρή ηλικία, όπου έλεγε πάντα πως είναι άδικο να "φεύγουν" οι νέοι και να μένουν οι γέροι!
Θα μου πει κανείς ίσως, μα διαχωρίζεις τον θάνατο με ηλικιακά κριτήρια; Γιατί το κάνεις αυτό;
Δεν ξέρω....ίσως να είμαι πραγματικά αναίσθητη τελικά....ίσως απλώς να έχω συμβιβαστεί με την ιδέα πως κανένας δεν γεννήθηκε αθάνατος και ότι όλοι κάποια στιγμή απλώς φεύγουν...
- Κατερίνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο καθένας το αντιμετωπίζει όπως νομίζει, αλλά αυτό που πιστεύω για σένα είναι ότι είσαι τυχερή και δεν έχεις χάσει ακόμα κάποιον πραγματικά κοντινό σου άνθρωπο. Κοντινό. Όχι κοντινό στα χαρτιά, κοντινό στην καρδιά. Μάνα, πατέρα, αδερφό, παιδί, άντρα, γυναίκα, κολλητό. Νομίζω ότι φιλοσοφείς εκ του ασφαλούς. Μακάρι να σε φυλάξει η ζωή και να κρατήσει πολύ ακόμη η άγνοια που έχεις για το θέμα.

78

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Όχι μόνο βιάζεται,αλλά δεν μπορώ να καταλάβω,βάσει ποιάς λογικής,θεωρεί ότι με τρία χρονάκια σπουδών, είναι καταρτισμένη στο αντικείμενο και θα μπορεί να εργαστεί ως ειδικός ψυχικής υγείας,να αναλάβει ασθενείς επί παραδείγματι; Αυτές οι ερωτήσεις είναι δείγμα άγνοιας ή κάτι άλλο;
Σκεφτομαι καιρο το ερωτημα που εθεσες κ εσυ κι απαντηση δεν βρισκω.η αληθεια ειναι οτι μετα απο 4 χρονια σχολης,εχοντας παρει κατευθυνση,εχοντας ενα μεταπτυχιακο και δεν ξερω κ εγω ποσα σεμιναρια και δουλευοντας ηδη ως ψυχολογος ακομα δεν ξερω αν ειμαι ετοιμη να αναλαμβανω ασθενεις.θα μου πεις...και ποτε θα εισαι.το κακο της υποθεσης ειναι οτι ναι μεν ενα τετραετες προγραμμα σου δινει καποιες βασικες γνωσεις να αναλαβεις ασθενεις αλλα στην ελλαδα τα πραγματα ειναι τοσο χυμα που κανενας δεν σε υποχρεωνει να ακολουθησεις την μετεκπαιδευση καποιας κατευθυνσης η οποια βεβαια και να θες να την ακολουθησεις κοστιζει 8000€(ναι ναι τοση ακριβως ειναι η τιμη).οποτε φυσικα καταληγουμε ο καθενας να κανει οτι θελει αφου παλι νομικο πλαισιο να καλυπτει τα εργασιακα των ψυχολογων δεν υπαρχει.επισης ατομα με ενα μεταπτυχιακο συμβουλευτικης δηλωνουν συμβουλοι ψυχικης υγειας κ επιμενω για το ποσο επικινδυνοι ειναι και δυστυχως δεν το καταλαβαινουβ η δεν θελουν να το καταλαβουν.
Πραγματικά, κι επειδή το σχόλιο μου υπήρξε ο καταλύτης μπορώ να πω ότι είμαι έτοιμη να κάνω δηλώσεις στα κανάλια με το ανάλογο και καλά δικαιωμένο αλλά ουσιαστικά κακιασμένο ύφος :)ΥΓ. Θεωρώ ότι ήταν απόφαση του Άρη Δημοκίδη να δημοσιοποιηθεί, και το Get a life! ήταν πολύ ''δημοκίδειο'' σχόλιο. Ωστόσο, όπως καθετί που κάνει διαδικτυακά (δεν τον γνωρίζω προσωπικά), οι προθέσεις του φαίνεται ότι είναι καλές, θεωρώ ότι δεν ήταν εκδικητικό ή τιμωρητικό.
Οι σχολιαστές μπορούμε να τον διαχειρισθούμε, ενώ τα σχόλιά του εμπλουτίζουν τη στήλη κι ιντριγκάρουν.Αρκεί να τον δεχθούμε ψύχραιμα, με κατανόηση γι' αυτό που' ναι κι αποδοχή και ΧΙΟΥΜΟΡ.
"Αποκλειστικές δηλώσεις της Neverlander Χεσμένου: πώς έδωσε πάσα στο διαχειριστή να αποκαλύψει το troll που έχει εμμονή με τη στήλη!"Prince απλά η τόση αγένεια νομίζω είναι λίγο κουραστική. Και η απάντησή του στο διαχειριστή ήταν τουλάχιστον άκομψη και το λέω με πολλή κατανόηση κ αποδοχή.
Prince διαφωνώ, δεν θεωρώ ότι τον χρειάζεται η στήλη, το αντίθετο, κουράζει κ οι απόψεις που παραθέτει δεν ευνοούν τον διάλογο, γίνονται μόνο προς προσέλκυση προσοχής με κάθε κόστος. That said, εννοείται ότι θα υπερασπιστώ το δικαίωμα του να ποστάρει.
Και με αφορμή αυτό, να πω πως γενικοτερα το ''έλα μωρέ αφού ξέρεις πως είναι, δείξε ΕΣΥ κατανόηση κ χιούμορ''είναι μεγάλη μάστιγα κ πρέπει καποτε να σταματήσει κ ο καθένας να λουστεί τις συνέπειες της συμπεριφοράς του.
Neverlander,Είχα προ ημερών αναφέρει ότι δεν απαντώ στον "υιό" από άποψη και είναι ίδια με αυτή που αναφέρεις. Ο διάλογος έχει ενδιαφέρον αν είναι κοινός ο στόχος των εμπλεκόμενων σε αυτόν, αλλιώς τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
Θεωρώ πως τον Υιό τον έχετε ΕΝΤΕΛΩΣ παρεξηγημένα. ...Όταν οι περισσότεροι από εσάς λείπατε διακοπές, ημείς συνομιλούσαμε τόσο όμορφα, με πραότητα και χάρη, διά τις Τέχνες, [δλδ οι (πρώην) κουμπάροι του (Φερόμενος/Άλισα κι εγώ), καθώς και ο πρώην boyfriend του Υιού (Ποκοπίκος). Ο Υιός είναι «Ανώνυμος/η», λόγω σβησμένου προφίλ (κακώς). Ο (πρώην) ανήρ του (Boxer) δεν μας είχε κάμνει -καν- την τιμή (αλλά ήταν πάντοτε ολίγον τι αριάνι).http://www.lifo.gr/articles/mikropragmata/109656?comment=1705562#1705562...Μα, τι ωραίες epochs και τα Κύθηρα έμπροσθεν!
Rosa Νera ...δεν ξέρω τι είναι αυτά τα πράγματα που -υποτίθεται- διαχωρίζονται (συναισθήματα και λογική), γιατί ενώ κάποιοι λένε πορτοκαλΊ και στο μυαλό τους έρχεται ένα πορτοκΆλι, άλλοι μπορεί να σκέπτονται μωρά καρότα κάτω απ' την Γη ή τις σακούλες του Public ή μετεωρολογικούς σημαντήρες στον Ωκεανό.Να κεράσω ένα "ανοιξιάτικο";https://www.youtube.com/watch?v=DjBwRE_w404
Δεν λέω ότι ο Άρης Δημοκίδης ήθελε να τον τιμωρήσει ή κάτι τέτοιο, απλά μου φάνηκε αφάνταστα αστείο το "εγώ μιλάω με ονοματεπώνυμο" - "όχι δε μιλάς". Ήταν αυτό που στο σχολείο λέγαμε "ρούμπος", "ωωω σε τάπωσε" κλπ. Προσωπικά, τα ποστ του τα ψιλοπροσπερνάω, γιατί πάνω κάτω είναι ίδιος ο τόνος, αλλά φυσικά όλοι έχουν δικαίωμα λόγου, αρκεί να μην παραβιάζουν τον αντιρατσιστικό νόμο και να μην κάνουν προσωπικές επιθέσεις. Όλοι όσοι ποστάρουμε έχουμε και κάποιους που δεν μας πάνε (εκτός από την Iris φυσικά, που την πάνε όλοι), δεν λέει κάτι αυτό. (Για την Iris λέει :Ρ)
Λοιπόν εγώ διαφωνώ αγρίως με την αποκάλυψη και έστειλα και κάτι σχετικό στον διαχειριστή. Υποτίθεται ότι δεν γίνεται ταυτοποίηση ip, ότι τηρείται το καθεστώς ανωνυμίας κτλ.Δεν παραβιάστηκε ακριβώς αυτό,αλλά δεν τηρήθηκε απολύτως.Έχουν ρωτήσει άτομα στο παρελθόν γι αυτό. Η εμμονή του συγκεκριμένου προσώπου καθώς και η διαρκής αλλαγή ψευδώνυμων όπως επίσης και η ταχύτητα αλλαγής τους είναι ενδεικτικά(και άλλα είναι ενδεικτικά,αλλά δεν είναι ανακοινώσιμα.Ο ίδιος νομίζω ότι ξέρει περί τίνος ο λόγος) .Θεωρώ ότι θα επανακάμψει, διότι δεν το πολυελέγχει όλο αυτό.
@rosa neraΡώτησα το διαχειριστή, και είδα και τους όρους χρήσης και δεν βρήκαμε πουθενά να λέει πως θα ανεχόμαστε τα trolls. Επίσης ποτέ δεν δηλώθηκε ότι δεν γίνεται ταυτοποίηση ip μεταξύ σχολιαστών. Αυτό που δεν γίνεται ποτέ είναι η ταυτοποίηση σχολιαστή με υπαρκτό πρόσωπο - να δούμε δηλαδή ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Υιός ή η Rosa Nera. Και δεν μπορεί να γίνει από εμάς έτσι και αλλιώς. Απαιτείται παρέμβαση της Δίωξης. Δεν ξέρουμε ποιοι είστε και δε μας αφορά (εκτός προφανώς αν κάνετε κάποιο ηλεκτρονικό έγκλημα). Αυτό που είδε ο Διαχειριστής ήταν απλώς πως απ' το μπλοκαρισμένο λογαριασμό ενός τρολ άρχισε να στέλνει μηνύματα άλλο τρολ. Βλέποντας ότι και τα ip μεταξύ τους ήταν ίδια διαπίστωσε πως επρόκειτο για το ίδιο άτομο και παρενέβη. Και μάλιστα σχεδόν χιουμοριστικά, για να δείξει στο τρολ ότι πιάστηκε και πρέπει να σταματήσει. Σχόλια από trolls ή όσους προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους άλλους οικειοποιούμενοι ψευδείς, πολλαπλές κόβονται κατευθείαν σύμφωνα με τους όρους χρήσης του σάιτ. Ο συγκεκριμένος είχε βρει χίλιους δυο τρόπους για να παρακάμπτει το moderation και δεν αποκλείεται να προσπαθήσει και στην πορεία. [Edit: Όπως μου λένε μάλλον έφτιαξε ήδη νέο λογαριασμό με ανδρικό ονοματεπώνυμο σήμερα και έστειλε σχόλιο εναντίον της Λένας, που φυσικά δε δημοσιεύτηκε.] Η ανωνυμία όλων των αναγνωστών είναι εγγυημένη. Ακόμα και των trolls. (Εξάλλου και να θέλαμε ΔΕΝ μπορούμε να βρούμε τα ονόματά τους, μόνο η Δίωξη μπορεί). Καθόλου εγγυημένο δεν είναι το ότι δεν θα ξεμπροστιάζονται άνθρωποι οι οποίοι βρίζουν τους αρθρογράφους μας ή αλλάζουν ψευδώνυμα και δημιουργούν δεκάδες λογαριασμούς για να υποστηρίζουν ο ένας (λογαριασμός) τον άλλον, καταλήγοντας να μιλούν μόνοι τους. :)
#2Το δικαίωμα αυτο κατακτήθηκε μετα απο πολυ κόπο, σε καποιες χώρες ακομη οχι. Το οτι ειναι ταμπού, ισχυει ακομη και σε χώρες που εφαρμόζεται νόμιμα. Επισης, δεν ειδα πουθενα καμια αναφορά για το θεμα της αντισύλληψης. Ολοι μπορουμε να φανταστούμε ποσο ψυχοφθόρα ειναι μια έκτρωση, κάποιοι το εχουν ζησει κιολας. Γι'αυτο, αντισύλληψη.
Απλά σε μία γυναίκα που έκανε έκτρωση ή σκέφτεται να κάνει το να της μιλήσεις για αντισύλληψη μοιάζει με το να της επιρρίπτεις ευθύνες που σκοτώνει μία ζωή ενώ θα μπορούσε να πάρει το χάπι. Δεν πήρες προφύλαξη? Λούσου τα τώρα.Σε κάθε περίπτωση δεν ξέρεις τι μέθοδο χρησιμοποιούσε, την ηλικία και τις λεπτομέρειες της συγκεκριμένης περίπτωσης. Να την προειδοποιήσεις για την επόμενη φορά?Συνήθως οι γυναίκες στις οποίες έχει συμβεί αυτό μετά παίρνουν πολλαπλά μέτρα.
Δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση, ουτε να επιρριψω ευθύνη θελω. Το δικαίωμα στην απόφαση μιας έκτρωσης δεν αναιρείται απο το σχόλιο μου, απλως θελω να τονίσω οτι η αντισύλληψη θα επρεπε να βρίσκεται παντού γυρω μας, να ενημερώνονται τα παιδια απο μικρή ηλικια σχετικα με αυτην και να διαχωρίσουν το οτι έκτρωση = αντισύλληψη (δεν είναι τυχαίο που κάποιοι το πιστεύουν αυτο λογω ανεπαρκούς ενημέρωσης).Εξάλλου εχει συμβει κ εγκυμοσυνη μετα απο λήψη αντισύλληψης, τιποτα δεν ειναι απόλυτο και κανεις δεν ειναι καταδικασμένος.
" μετά αρχίζουμε και σκεφτόμαστε διάφορα πονηρά "Α,μπα αυτοαναιρεισαι μέσω των ίδιων σου των λέξεων. Φυσικά και το σεξ δεν ειναι παρακατιανό όπως αναφέρεις, αλλά δεν είναι και "πονηρό". Δεν ειναι πονηρά αυτά που σκεφτόμαστε. Φυσιολογικά είναι. Αν τα αποκαλούμε πονηρά τότε στο μυαλό κάποιων έτσι καταχωρουντσι.
"Μην αφαιρείτε την υπογεγραμμένη ιδίως κάτω από το ωμέγα. Είναι κρίμα να εκλείψει η ασέλγεια από την γλώσσα μας." Ντίνος Χριστιανόπουλος"Είναι το σεξ βρώμικο; Μόνο όταν γίνεται σωστά"Woody Allen
#5(όχι ειδικά για την ερωτώσα αλλά γενικά)Βασική Λογική 101Αν η γυναίκα που κάνει σεξ με κάποιο αντάλλαγμα = πουτ@νακαι Το σεξ είναι αντάλλαγμα που θα δώσεις με την σύναψη σχέσης.τότε Οι γυναίκες που επιδιώκουν σχέση για να κάνουν τελικά σεξ είναι...?Μπράβο. Κέρδισες μόλις στην ουσία του τον τίτλο που τόσο επεδίωκες να αποφύγεις εξ αρχής!Εναλλακτική ονομασία συλλογιστικής: "Πώς η γυναίκα πυροβολεί τα πόδια της όταν προσαρμόζεται στις επιταγές της πατριαρχίας".
#6 Για να εξασκήσεις το επάγγελμα στην Ελλάδα πρέπει να έχεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος με προπτυχιακό είτε στην ψυχιατρική, είτε στην ψυχολογία και κατόπιν οποιαδήποτε σχετική εξειδίκευση. Προφανώς, αυτό δεν το λένε στο κολλέγιο γιατί δεν τους συμφέρει.
#6 Βρε κοπέλα μου, καλά στα λέει η Α,μπά, ρώτα λίγο πρώτα. Τα γράφω μπας και παρακινηθείς λίγο και επειδή στη στήλη υπάρχει αρκετή κουβέντα για ψυχολόγους. Δεν υπάρχει άδεια ασκήσεως ψυχοθεραπευτή, παίζει το ότι δηλώσεις είσαι. Για να είμαστε σοβαροί όμως, οπουδήποτε υπάρχει στοιχειώδης έλεγχος αν είσαι αυτό που δηλώνεις, ψυχοθεραπευτής = ψυχολόγος/ψυχίατρος + μετεκπαίδευση. Γενικά το επάγγελμα του ψυχοθεραπευτή είναι εντελώς ανέλεγκτο, θέλει λίγο έλεγχο από τους πελάτες τι ισχυρίζεται ο καθένας.(Όχι, δεν είμαι του επαγγέλματος)#7 Η αντιμετώπιση του θανάτου του δικού μας και των άλλων δεν είναι το ίδιο πράγμα κατ'εμέ. Για των άλλων, όπως στα λέει η Α,μπά είναι πιστεύω, οι λυγμοί δεν είναι αυτονόητοι για όλους τους ανθρώπους και σε όλες τις περιπτώσεις. Για τον δικό σου, δεν είσαι αναίσθητη, είσαι 25.
Ως του επαγγελματος συμφωνω απολυτα.δυστυχως καθημερινα αντιμετωπιζουμε ανθρωπους που ερχονται μετα απο χρονια "ψυχοθεραπειας" σε συμβουλους ψυχικης υγειας (ψυχολογοι χωρις αδεια) και ανακαλυπτουν οτι τοσο καιρο απλα τους ετρωγαν τα λεφτα.
#2.Γιατί δεν είναι απλό,να αποφασίσεις,αν θα δώσεις ή όχι την ευκαιρία σε μια νέα ζωή.Πώς θα μπορούσε αυτό να μην απασχολεί τους ανθρώπους;Να μη θέτει ηθικά διλήμματα;Η ίδια λες,ότι ήταν ψυχοφθόρα η απόφαση.Προβληματίστηκες.Κι εξαρτιόταν μόνο από σένα.Σκέψου πόση κουβέντα χρειάζεται για τους ανθρώπους σε μια κοινωνία,να συμφωνήσουν όλοι μαζί σε μια κοινά αποδεκτή απόφαση για τέτοια ζητήματα.Χρειάζονται χρόνια ή και αιώνες ζυμώματος,πάλη ανάμεσα σε διαφορετικές απόψεις,να υπολογιστούν ολοένα καινούρια δεδομένα,να μετρηθούν ανάγκες,δικαιώματα...Και όλα αυτά ποτέ δεν μπαίνουν ισότιμα στο ίδιο τραπέζι συζήτησης,χωρίς να προηγηθούν αγώνες.Πάλι καλά να λες,όσο αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα,που βρεθήκαμε σ'αυτή τη χώρα αυτή την εποχή.
#1 Η κάθε Μπάρμπι στην τουβ(ού)λα δεν αναιρεί το σημαντικό της προσπάθειας του κάθε ανθρώπου ο οποίος παλεύει για καλύτερη ζωή,είτε είναι σουβλατζής,είτε είναι ερευνητής στο Cern. Διαφέρουν τα επιτεύγματα, αλλά η προσπάθεια για καλύτερη ζωή είναι σεβαστή. Αυτό βέβαια δεν συνεπάγεται ότι είναι και άξια προβολής.Έτερον εκάτερον.Προφανώς το συγκεκριμένο κανάλι δεν είχε τρόπο να γεμίσει τον τηλεοπτικό του χρόνο και διάλεξε κάποιους, τους βάφτισε δαιμόνιους και αυτό ήτο.Δεν διέθετε κάτι καλύτερο προς παρουσίαση,δεν το έψαξε και προφανώς δεν ενδιέφερε να προβάλλει κάτι άλλο.Στο εξωτερικό πάντως δεν νομίζω ότι είναι τόσο απλό και εύκολο να ανοίξεις και να διατηρήσεις έστω και παράγκα.Η τήρηση της κείμενης νομοθεσίας είναι δεδομένη και η σκληρή δουλειά επίσης,προκειμένου να ανταπεξέλθει κανείς.Οι δε Έλληνες,θεωρώ ότι διακρίνονται για την ευφυΐα τους και την προσαρμοστικότητά τους. Σχεδόν μισό εκατομμύριο πτυχιούχοι και μη, έφυγαν τα τελευταία πέντε χρόνια.Δεν πρόκοψαν όλοι βέβαια, κάποιοι γύρισαν πίσω. Θέμα προσόντων, χαρακτήρα και τύχης.Το πραγματικά εντυπωσιακό ,είναι οι συνθήκες δουλείας,όχι δουλειάς,που κατέστρωσαν Έλληνες για άλλους Έλληνες εκτός Επικρατείας. Αδιανόητη εκμετάλλευση σε εργασίες όπως λάντζα, σερβίρισμα,καθάρισμα.Αναβιωσε ο Μεσαίωνας. Όσον αφορά στις περί προσφύγων επισημάνσεις, μια βόλτα στην Μυτιλήνη επαρκεί.Οι Έλληνες που βοηθούν παντί τω τρόπω(άνθρωποι), versus εκείνων που εναντιώνονται. Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι πολύ καλός στην απόδοση όσων φοβερών και τρομερών διαμοίβονται εκεί, αναζητήστε τα άρθρα του, έχει και blog. Γενικώς , υπάρχουν άπειρες παράλληλες πραγματικότητες,είναι στο χέρι του καθενός ν ανακαλύπτει πληροφορίες γι αυτές.
#2 πρόσφατα διάβασα το βιβλίο The dark road (https://www.goodreads.com/book/show/15811572-the-dark-road) που περιγράφει τη ζωή στην Κίνα υπό το καθεστώς του ενός μόνο παιδιού. Γνώριζα για την πολιτική αυτή, αλλά αφελώς δεν είχα καταλάβει ότι έχει εφαρμοστεί με τόσο βίαια μέσα. Όπως πχ υποχρεωτικές αμβλώσεις ή, όπως καταγγέλουν κάποιοι γονείς, και φόνους νεογέννητων. Αν ένα πράγμα μπορούμε να κάνουμε για αρχή ώστε να πάμε προς τα εμπρός τα γυναικεία,αλλά και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι να ανοίξουμε τα μάτια μας. Να ενημερωθούμε, να διαβάσουμε και να μη μείνουμε μόνο στα στενά παραδείγματα της γειτονιάς μας.
Μάλλον ξέρεις τι γινόταν με τα μωρά κορίτσια στην Κίνα.Τώρα όχι πλέον,αυτή η νοοτροπία αλλάζει σιγά-σιγά. Ολόκληρα χωριά στην Κίνα δεν έχουν κορίτσια, επειδή τα θεωρούσαν φόρτωμα και ακολουθούσαν πρακτικές εξόντωσης.Η επαρχία της Κίνας είναι ακόμη πολύ πίσω.Στην Ινδία τα ίδια και χειρότερα.Πολύ παλιά,είχε κάνει τον γύρο του κόσμου,μία φωτογραφία ,τραβηγμένη στην Κίνα, με ένα μωρό κοριτσάκι, άψυχο, πεταμένο στην άκρη του δρόμου,ενώ το σκούπιζε ο οδοκαθαριστής όπως τα πατημένα ζώα στην χώρα μας...
#5 Είσαι μικρή ακόμα, καταλαβαίνω οτι θες να ταιριάξεις και λες ψέμματα για τις σχέσεις σου, όμως μην ντρέπεσαι που δεν είχες σχέση. Καμιά δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας πως να κάνει σχέση, να είσαι χαλαρή και μην σκέφτεσαι το αν έχεις κάνει σεξ ή όχι, αυτό δεν καθορίζει το πως θα πρέπει να συμπεριφέρσαι. Επίσης το σεξ δεν είναι κακό, αρχικά οταν πλησιαζεις κι εσύ ένα αγόρι το κάνεις γιατί σου αρέσει εμφανισιακά, ο χαρακτήρας του κλπ. Δεν βγαίνεις την πρώτη φορά με κάποιον ξέροντας οτι θες να κάνεις σχέση μαζί του, δεν μπορείς εξάλλου γιατί δεν τον ξέρεις. Και ναι αρχικά ίσως να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για το σεξ όμως κι αυτό είναι ένας τρόπος να γνωριστείτε καλύτερα, η σχέση έρχεται αργότερα.Και με το αρχικά εννοώ τις πρώτες βδομάδες, όχι την πρώτη μέρα που θα βγείτε. Πρέπει να προσπαθήσεις να διαχωρίσεις αυτούς μου θέλουν μόνο σεξ κι αυτούς που τους ενδιαφέρεις σαν προσωπικότητα και θελουν να γνωριστείτε καλύτερα
"Πρέπει να προσπαθήσεις να διαχωρίσεις αυτούς μου θέλουν μόνο σεξ κι αυτούς που τους ενδιαφέρεις σαν προσωπικότητα και θελουν να γνωριστείτε καλύτερα Πηγή: www.lifo.gr"Αυτό δεν είναι λίγο σαν να διαχωρίζει την ήρα από το στάχυ (επομένως συλλογιστικά σαν το να την θέλουν "μόνο για σεξ" είναι κάτι το κατώτερο) κι επομένως γίνεται πιο εύκολα θύμα του κάθε παραμυθά που θα της πει αυτό που θέλει να ακούσει για να την πηδήξει; Πώς θα τους ξεχωρίσει επί του πρακτικού δηλαδή; Mπορεί ο άλλος να προτείνει σαράντα καφέδες μέχρι να πετύχει την δουλειά κι όμως να την παρατήσει εξίσου μόλις κάνει αυτό που θέλει να κάνει. (Ειδικά μια και μάλλον δεν θα λάβει κάτι το ιδιαίτερα συναρπαστικό σεξουαλικώς ώστε να θέλει να συνεχίσει επί μακρόν διάστημα)
Δυστυχώς αυτό είναι κάτι που το μαθαίνεις με την εμπειρία. Ειναι δύσκολο αρχικά αλλά οταν κάποιος σου τάζει πολλά από την αρχή μάλλον θέλει μόνο σεξ κι αυτός που επιμένει από την αρχή να κάνετε κάτι ενώ βλέπει οτι διστάζεις. Οσο για τους 40 καφέδες δύσκολο τος βλέπω, στις μέρες μας δεν χάνουν τόσο χρόνο αν δεν τους κάθεται μία, πάνε σε κάποια άλλη. Ομως ναι είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβεις από την αρχή γι αυτό είπα να προσπαθήσει
"οταν κάποιος σου τάζει πολλά από την αρχή μάλλον θέλει μόνο σεξ. Πηγή: www.lifo.gr"Από δω το φέραμε από κει το πήγαμε τελικά το "μόνο σεξ" πάλι για κακό το αναφέραμε...σωστά;Εγώ πάλι με την εμπειρία -όπως αναφέρθηκε- των 46 χρόνων θεωρώ χίλιες φορές καλύτερο να με θέλουν για τον κώλο μου παρά για το μυαλό μου. Για το μυαλό μου με θέλουν όλοι έτσι κι αλλιώς! Ο κώλος όμως απαιτεί περισσότερα credits και δεν είναι κι αυταπόδεικτος..ιδιαίτερα στα 46! (Ξέρω ότι θα μαυριστώ αλλά χαλάλι. Ποτέ δεν είναι αργά να αναθεωρήσει κανείς αξίες αναμηρυκασμένες από άλλους δια λογαριασμό μας.)
καραβαν δεν ειναι κακο να θελει καποιος μονο σεξ,κακο ειναι να υποκρινεται οτι θελει κατι αλλο και μολις γινει το σεξ να εξαφανιστει.ακομα και αν ευχαριστηθεις το σεξ με τον εξαφανιζομενο,νιωθεις εξαπατημενος απο την συμπεριφορα υποθετω.καλο ειναι καποιος να σε θελει και για τον κωλο και για το μυαλο σου και για πολλα αλλα,αλλα για οτι και αν σε θελει καλο ειναι να ειναι ειλικρινης για τις προθεσεις του.
Καθόλου δεν διαφωνούμε $omg&3lol$! Πλειστάκις έχω διατυπώσει την γνώμη ότι η κοροϊδία είναι απαράδεκτη. Απλώς μία από τις δύο επιλογές σχέση/σεξ (τεχνητός διαχωρισμός αν ρωτάς την γνώμη μου) καθαγιάζεται κι ο άλλος δαιμονοποιείται. Αποπροσανατολισμός λέγεται αυτό κι αφορά και τα δύο φύλα. (Αναρωτιέμαι όμως ποιός τον πρωτοξεκίνησε γιατί δεν τον θυμάμαι σε παλιότερες εποχές της νεότητάς μου. Δεν υπήρχε δηλαδή κάποια "βάφτιση" του τι θα κάνουμε πριν το κάνουμε. Πραγματικά νιώθω βροντόσαυρος από την ανάποδη κάποιες φορές.)
#4 Ηταν η πρώτη σου πραγματική σχέση, σου φέρθηκε καλά και ουσιαστικά εξαρτιόσουν απ αυτόν γιατί δεν είχες φίλους ή δεν έκανες άλλες δραστηριότητες. Οπότε τώρα είναι φυσικό να νοιωθεις τη γη να φεύγει κάτω απ τα πόδια σου. Απ την άλλη αυτό ειναι καλό γιατι τωρα θα αναγκαστείς να ανοιχτείς περισσότερο και να κάνεις καινούργια πράγματα.Το οτι μένετε στο ίδιο σπίτι σου κάνει πολύ κακό. Καλό θα ήταν να μείνεις μόνη κι αν νοιωθεις την ανάγκη για επαγγελματική βοήθεια πήγαινε σε έναν ψυχολόγο θεωρώ θα σε βοηθήσει αρκετά.Καλή τύχη και μην στεναχωριέσαι! Εχεις όλη τη ζωή μπροστά σου
#3 Η λέξη ασφάλεια αναβοσβήνει με φώτα νέον,αυτό δείχνει η 18χρονη διαφορά ηλικίας. Επίσης ,αναβοσβήνει το προσοχή κίνδυνος(για κάποιο λόγο),επιδιώκεις μία σχέση; που θα σου προσφέρει το ακριβώς αντίθετο.Γιατί;
#4Είχα περάσει κάτι παρόμοιο με αυτό που περιγράφεις, χώρισα μετά από 7 χρόνια σχέση, είχα πάει στο εξωτερικό για αυτόν, με χώρισε γιατί τον είχα πρήξει, ξαφνικά μια μέρα μου είπε γεια. Και μείναμε στο ίδιο σπίτι στη Γερμανία για 2 μήνες μέχρι να βρω δικό μου.Είναι τρομερά ψυχοφθόρο να είστε στο ίδιο σπίτι χωρισμένοι. Ειλικρινά στο λέω ότι αυτό είναι το χειρότερο στάδιο και όχι όταν θα βγει από τη ζωή σου και δεν θα τον βλέπεις. Τότε απλά θα σου λείπει, τώρα πονάει περισσότερο γιατί βλέπεις τον άνθρωπό σου να είναι ένας ξένος. Είναι σοκαριστικό αυτό και είναι πάντα ο χειρότερος πόνος στους χωρισμούς.Μια συμβουλή: επειδή σε χαϊδεύει στην πλάτη, μη νομίσεις ότι θέλει να είστε μαζί. Εμένα μου μαγείρευε. Ε, και; Προφανώς σε αγαπάει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θέλει να είστε μαζί. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Σε πληγώνω με αυτό που σου λέω, το ξέρω, όμως πρέπει να το καταλάβεις, για να μην ξοδευτείς κι άλλο και να επιτρέψεις στον εαυτό σου να αρχίσει τη διαδικασία επούλωσης. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να το κάνεις αυτό.Ένα θα σου πω: ο πόνος περνάει. Ναι, είναι αβάσταχτος στην αρχή, αλλά περνάει. Εκτός αν δεν τον αφήσεις να περάσει, αν κολλήσεις σε αυτή την κατάσταση και ελπίζεις ότι θα αλλάξει. Let it go. Καμιά φορά είναι καλύτερο αυτό. Γι' αυτό σου λέω πρέπει να φύγεις από εκεί και να αφήσεις τον εαυτό σου να αρχίσει να γιατρεύει τις πληγές του. Η δύναμη που κρύβεις μέσα σου είναι τεράστια. Δεν ξέρεις πόση αλλά θα το ανακαλύψεις. Και μπορεί τώρα να μη σε νοιάζει, να λες "δε θέλω να γίνω δυνατή, θέλω απλά τον άνθρωπό μου", αλλά το να γίνεις δυνατή είναι μέρος της ύπαρξής σου, η ζωή θα σε κάνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Το θέμα είναι αν τις ευκαιρίες που σου δίνει να δυναμώσεις τις αρπάξεις από τα μαλλιά ή απλά τις προσπεράσεις και πέσεις στη μιζέρια. Αν κάνεις το πρώτο, σε λίγους μήνες από τώρα θα είσαι περήφανη για τον εαυτό σου.Άλλαξε τη ζωή σου, γνώρισε καινούριο κόσμο, ταξίδεψε, κάνε πράγματα που δεν είχες ξανακάνει. Μην επιτρέψεις στη ζωή σου να είναι ίδια όπως πριν, απλά χωρίς αυτόν. Ζήσε μια άλλη ζωή, κάτι διαφορετικό. Πάρε εμπειρίες που θα σε βοηθήσουν να γίνεις καλύτερη, να ανοίξεις τους ορίζοντές σου και να είσαι καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος στην επόμενή σου σχέση (που πίστεψε με, θα είναι καλύτερη, πάντα οι επόμενες σχέσεις είναι καλύτερη γιατί ξέρεις ποια είσαι και τι θες).Μια από αυτές οι εμπειρίες είναι και ο ψυχολόγος. Είχα ακριβώς τα ίδια προβλήματα με σένα, ζηλιάρα, καταπιεστική, κτητική, με μια διάχυτη ανασφάλεια. Πήγα σε ψυχολόγο και έμαθα ποια είμαι. Δεν θα σου πω ψέματα, τέτοια θέματα δεν είναι εύκολο να τα αντιμετωπίσεις, θέλει προσπάθεια, υπομονή, θα έχεις πολλές υποτροπές και ίσως τελικά ποτέ να μη σου φύγει αυτή η ανασφάλεια τελείως. Μα θα μάθεις ποια είσαι και πώς να αντιμετωπίζεις τα κακά στοιχεία του χαρακτήρα σου και να αναδεικνύεις τα καλά.Μην κατηγορείς τον εαυτό σου που έχασες αυτόν τον άνθρωπο. Ναι, τον έχασες και πιθανώς να φταις εσύ για αυτό (μπορεί και όχι βέβαια, γιατί, ξέρεις, οι πρώτες σχέσεις δεν κρατάνε, είναι δύσκολο να μείνουν δυο άνθρωποι μαζί όταν δεν ξέρουν καλά καλά ποιοι είναι και τι θέλουν). Αλλά ακόμα και αν φταις εσύ 100%, δες αυτόν τον άνθρωπο ως την ευκαιρία σου για να αλλάξεις. Κάθε άνθρωπος έρχεται στη ζωή μας για κάποιο λόγο και η ζωή ξέρει τι μας φέρνει κάθε φορά.Αυτό που σου λέει τώρα η ζωή είναι να την αρπάξεις από τα μαλλιά και να την αφήσεις να σε οδηγήσει κάπου καλύτερα. Άστην, ξέρει.Εγώ αφού χώρισα, άρχισα να ζω πραγματικά, να έχω επαφή με τον εαυτό μου. Και πλέον, μέσα από αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας είμαι με έναν άνθρωπο που μου ταιριάζει καλύτερα, ξέρω τι θέλω και γιατί, αναγνωρίζω τα λάθη μου και τις υποτροπές μου και προχωράω μαζί του ισότιμα.
#3 Αν θες μια ελεύθερη σχέση και περνάς καλά μαζί του τότε συνέχισε, αν θες κάτι σταθερό τότε απομακρύνσου. Επισης το αν θα χρειαστείς χρόνο μετά τον χωρισμό το ξέρεις μόνο εσύ, το οτι στο λέει αυτός είναι μια δικαιολογία για να σου μεταφέρει ευθύνη για το οτι αυτός δε θέλει κάτι σταθερό μαζί σου