Στο σημερινό «Α μπα»: ένας Θεός φιλεύσπλαχνος

Στο σημερινό «Α μπα»: ένας Θεός φιλεύσπλαχνος Facebook Twitter
111

 

__________________
1.

Αγαπημένη μου α μπα.. Μη με πάρεις κ εμένα απ τα μούτρα ε.. Λοιπόν. Εχω σχέση σχεδόν 4 χρονια. Τα πρώτα δυο ήταν υπέροχα, τρελός έρωτας κ μάλιστα απ την πρώτη ματια. Όμως μετα άρχισα να καταλαβαίνω, η επήρεια του έρωτα άρχισε να περνάει κ έβλεπα τα προβλήματα(οχι τοσο σοβαρά μεν, που έπρεπε όμως να λυθούν, δε), που δυστυχώς εγω προσπαθούσα να λύσω αλλα εκείνος απεκρουε καθε μου προσπάθεια. Ώσπου κάποια στιγμή, έσκασα και του ζητήσα να το τελειώσουμε. Όμως σε μια έκρηξη φόβου κ ανασφάλειας (μαλλον) κι ενώ εκείνος συνεχώς προσπαθούσε να με προσεγγίσει κ πάλι, γύρισα πίσω. Δεν άντεχα να βλέπω αυτο τον άνθρωπο που εχω τόση τρυφερότητα κ αγάπη κ στοργή μεσα μου, να κλαίει κ να πονάει κ να με παρακαλάει. Τωρα κάνει τα πάντα αλλα δεν ειναι τίποτα πια αρκετό η όπως πριν. Σεξουαλικά δείχνει συνεχώς ποσο με θέλει, εγω πάλι..... Άστο... Νιώθω μου μουδιασμένη και αδύναμη! Υπάρχει κ ενα αλλο πρόσωπο που με ενδιαφέρει, αλλα αυτο δεν ξέρω κατα ποσο παίζει ρόλο αφού το εχω βάλει στην παύση.. Οι φίλες μου μου λένε, δικαίως, να τον απαλλάξω απ το μαρτύριο, εγω πονάω κ μονο στην ιδέα.. Περιμένω την απάντηση σου...

Ε, μάλλον θα σε πάρω από τα μούτρα, και μάλλον ξέρεις και το γιατί.

«Δικαίως να τον απαλλάξω από το μαρτύριο, εγώ πονάω και μόνο στην ιδέα». Αυτό μεταφράζεται ως «καλύτερα να πονάει αυτός, παρά να πονέσω εγώ».


Δεν γίνεται να χωρίσεις με κάποιον χωρίς να στενοχωρηθείς. Είτε επειδή στενοχωριέσαι για τον χωρισμό τον ίδιο, είτε επειδή στενοχωριέσαι επειδή στενοχώρησες τον άλλον - συνήθως στενοχωριέται κανείς και για τους δύο λόγους. Αν δεν είσαι αναίσθητος σε επίπεδα ψυχοπάθειας θα «πονάς» και στην ιδέα. Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη πόνο. Οπότε έχεις δύο επιλογές. Ή θα χωρίσεις τώρα, και θα πονέσεις, ή θα χωρίσεις αφού ξεφτιλιστείτε και οι δύο σε σημείο μη επιστροφής, έχοντας υποβαθμίσει τη σχέση σας σε σημείο μη αναγνώρισης μετά από αυξανόμενη αδιαφορία που θα έχει μετατραπεί σε απέχθεια και μετά από λόγια πικρά που δεν θα μπορείτε να πάρετε πίσω.

__________________
2.


Αγαπητή 'Α Μπα'
Είμαι ο Γιώργος,είμαι 25 και εδώ και 1 χρόνο έχω ένα θεματακι περίεργο κατ εμε..Λοιπόν..ήμουν με μια κοπέλα λίγο καιρό..περίπου 3-4 μήνες..ξέρω ξέρω λίγο θα μου πεις..θα σου εξηγήσω..18-20 είχα μια σχέση την οποία ενώ έλειπα διακοπές της είχα δώσει κλειδιά διότι έκατσε Αθήνα για να ταΐζει τον σκύλο μου πολύ απλά...γύρισα 1 μέρα νωρίτερα και την έπιασα στο σπίτι μου να κάνει ότι κατάλαβες με πολύ καλό μου 'φίλο'..λόγω αυτού(πες με ηλιθιο)από τα 20 μέχρι και πριν γνωρίσω την κοπέλα που ανέφερα ότι ήμουν μαζί της 3-4 μήνες απλά ξενοπηδαγα διότι πραγματικά δεν μπορούσα να εμπιστευτώ..Η συγκεκριμένη κατάφερε να με κάνει να εμπιστευτώ από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε διότι ήταν σε μια ψιλοπεριεργη φάση στα γενέθλια ενός φίλου μου(ήμασταν οι μόνοι μπακουριδες)και λόγω μιας συζητησης που είχαμε με τους άλλους είχα λίγο ψυχοπλακωθει και βγήκα έξω λίγο να πάρω αέρα και ήρθε μαζί μου και καθίσαμε και συζητήσαμε για αυτό που με απασχολούσε..το πρόβλημα τώρα..στις αρχές του 15 έχασε τον πατέρα της ο οποίος έμενε εκτός Αθηνών..Όταν γύρισε συγκεκριμένα Κυριακή δεν την ενόχλησα..το επόμενο 3ημερο μιλάγαμε κάτι ψιλά και όλο μου έλεγε ότι θέλει να με δει,να με ακούσει κλπ..ξαφνικά Τετάρτη εξαφανίστηκε..έψαχνα 3 μήνες μέχρι και που πήγα Πάτρα που έμενε(ναι εγώ από Αθήνα αυτή από εκεί αλλά βρισκόμασταν 5 φορές μέσα στην εβδομάδα τουλάχιστον οπότε δεν έπαιζε η απόσταση ως θέμα)και την έπαιρνα τηλέφωνα να δω τι έγινε αν έκανα κάτι κλπ..με τα πολλά επειδή δεν είχα φράγκο κοιμήθηκα που λέει ο λόγος έξω..Όταν έφυγα πια την τελευταία μέρα της έστειλα ένα τελευταίο μήνυμα και της είπα ότι απλά κατέβηκα να σε βρω να δούμε τι παίχτηκε κλπ και μου στέλνει και μου λέει ότι μετακόμισα εκεί που έμενε ο πατέρας μου και ότι βρήκε εκεί δουλειά και ότι θέλει να μείνει μόνη της κλπ κλπ..σέβομαι πραγματικά ότι έχασε τον πατέρα της δεν είμαι κανένα καθυστερημενο..Απλά πιστεύω πως θα μπορούσε να μου πει εξ αρχής ότι ξέρεις θέλω να μείνω μόνη κλπ..πραγματικά δεν θα την ξαναενοχλουσα..το θέμα είναι πως..1 χρόνο τώρα δεν έχω ακουμπήσει κοπέλα..με το ζόρι κρατιομουν να μην μείνω στην σχολή..και το χειρότερο είναι ότι έχω αποκοπεί απο τους πάντες και δεν εχω βγει από το σπίτι μου..μόνιμα νιώθω ένα κενό..μια ανολοκληρωση μεσα μου..τα βλέπω όλα σκοτεινά και μπερδεμένα..και με φοβίζει ρε συ όλο αυτό..ξέρω ότι είμαι μικρός ότι ήμασταν λίγο καιρό μαζί αλλά πραγματικά ήμασταν αυτό που λένε συμπληρώνει ο ένας τον άλλον..κάθε μέρα κλαίω σαν παιδάκι..δεν υπάρχει μέρα που να την έχω βγάλει από το μυαλό μου..δεν ξέρω τι άλλο να κάνω..συγνώμη για το τόσο μεγάλο κείμενο..αλλά φοβάμαι..καλό βράδυ και ευχαριστώ προκαταβολικα..- Γιώργος

Γιώργο μου, αχ, Γιώργο μου.


Όλοι ζούμε τον κόσμο μέσα από το κεφάλι μας (πώς αλλιώς θα μπορούσαμε άλλωστε) αλλά δυσκολευόμαστε πάρα πολύ να καταλάβουμε, να συνειδητοποιήσουμε, ότι και οι άλλοι, αυτό ακριβώς κάνουν.


Το τι ένιωσες, τι νιώθεις για αυτή την κοπέλα, είναι αποκλειστικά δικό σου θέμα. Το παρελθόν σου, και ο τρόπος που το επεξεργάστηκες, είναι καθαρά δικό σου θέμα. Το τι περιμένεις από τους άλλους, είναι εντελώς δικό σου θέμα. Κανένας δεν μπορεί να «σε κάνει» να τον εμπιστευτείς. Μπράβο που κατάφερες να εμπιστευτείς πάλι έναν άνθρωπο (και πάλι έναν άγνωστο) αλλά αυτό έχει να κάνει με την δική σου εξέλιξη. Δεν υποχρεώνει τον άλλον να φερθεί διαφορετικά, επειδή εσύ νιώθεις διαφορετικά. Η σκέψη «μα εγώ ένιωσα κάτι που δεν έχω ξανανιώσει, αυτό κάνει τη σχέση πάρα πολύ σημαντική!» είναι πολύ κοινή, και θλιβερά κωμική. Είναι ένα σημαντικό γεγονός, αλλά μόνο για σένα. Σπάνια ταυτίζονται οι ανθρώπινες συναντήσεις. Η κοπέλα εξαφανίστηκε για τρεις μήνες. Πήγες και τη βρήκες με το ζόρι. Μπράβο για το θάρρος σου, αλλά τι περίμενες να γίνει;


Το πρόβλημα που έχεις δεν είναι η κοπέλα που σε παράτησε, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεις τις αναποδιές. Οι άνθρωποι κερατώνουν, λένε ψέματα, εξαφανίζονται. Πλέον έχεις πάρει μερικά σημαντικά μαθήματα. Πρέπει να προσπαθήσεις να τα μετατρέψεις σε όπλα σοφίας και γνώσης, όχι σε όπλα και πανοπλίες. Αν δεν ακουμπάς κοπέλα επειδή κλαις για μια χαμένη αγάπη (που δημιουργήθηκε κυρίως στο μυαλό σου), είσαι σε κίνδυνο να πάθεις άλλη μια φορά, ακριβώς το ίδιο πράγμα: να εμπιστευτείς κάποια χωρίς να την ξέρεις.


Φίλες πρέπει να κάνεις, Γιώργο. Πολλές φίλες, και φίλους, βέβαια. Ακόμα καλύτερο θα ήταν να ξεκινήσεις και συνεδρίες με έναν ψυχολόγο γιατί το καθημερινό κλάμα, η απομόνωση και το «φοβάμαι», ένα χρόνο μετά, δείχνουν ότι δεν έχεις αυτή τη στιγμή τα εργαλεία για να βοηθήσεις τον εαυτό σου να ξεπεράσει αυτό που νιώθει.

__________________
3.


Καλησπέρα.Πρόσφατα σε ένα γιορτινό τραπέζι διαφωνησαμε για το εξής θέμα:η Πάτρα απέκτησε πεζόδρομο στον οποίο συνήθως επικρατεί το αδιαχώρητο από κόσμο.Και ξαφνικά οι Πατρινοί αποφάσισαν ότι πρέπει σε αυτό το δρόμο να κυκλοφορήσουν και τα κατοικίδιά τους.Και μιλάμε για πολλούς σκύλους,διαφόρων μεγεθών και με εκπλήξεις στο θέμα πειθαρχία.Η γνώμη μου είναι ότι δεν είναι σωστό μα ταλαιπωρούνται όλοι από την κατάσταση αυτή λόγω της επιθυμίας των "φιλοζωων" να κάνουν επίδειξη.Οι υπόλοιποι στο τραπέζι διαφωνούσαν και το θεωρούσαν αποδεκτό σε ολόκληρη την Πάτρα,η ενδεδειγμένη περιοχή για περίπατο με το σκύλο να είναι η πηγμενη Ρήγα Φεραίου.Για να μη παρεξηγηθώ,έχω και η ίδια σκύλούς δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτούς,δεν πιστεύω όμως ότι πρέπει να τους πάω βόλτα στο πιο πολυσύχναστο δρόμο μιας μεγαλούπολης για να " κοινωνικοποιηθουν" ,όπως ήταν το γενικό επιχείρημα.Βέβαια οι δικοί μου είναι ταπεινοί κοπροι και όχι καθαροαιμοι γαλαζοαιματοι...Ποια είναι η γνώμη σου;- πατρινη

Καταπληκτικό επιχείρημα. Από πότε κοινωνικοποιούνται οι σκύλοι στις καφετέριες;


Μας διαβάζουν Πατρινοί, να μοιραστούν τι δική τους εμπειρία για το θέμα;

__________________
4.


Αγαπητή Α,μπα

Δεν είμαι καλά. Πιστεύω πως είμαι ένα άτομο κακό, βλαβερό, ανάξιο των καλών πραγμάτων που μου συμβαίνουν. Είχα μια σχέση που αν και δεν κράτησε πολύ λόγω απόστασης μου έδωσε όλη την αγάπη του κόσμου, ήταν ένας άνθρωπος, ας τον πουμε Ε. που με νοιαζοταν και ενδιαφερόταν για μένα πιο πολύ από ότι έκαναν ποτέ οι γονείς μου. Χωρησαμε μόνο τυπικά γιατί ποτέ δεν σταματήσαμε να μιλάμε όπως πριν και να υπάρχει ερωτική έλξη μεταξύ μας. Είχαμε πει πως αν κάποιος έκανε κάτι με καποιον άλλον θα το λέγαμε με την πρώτη για να μη κοροιδευομαστε. Χθες, δεν ξέρω πως έγινε ούτε η ίδια, κοιμήθηκα με αυτόν που είχα σχέση πριν από 4 χρόνια, τον Μ. με τον οποίο είχαμε χωρίσει λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων και που μετά τον τελευταίο καβγά μας ένα χρόνο πριν- βγαίναμε φιλικά και το ήξερε αυτό Ε- τον είχα ξεγράψει, έλεγα και εννοούσα ότι δεν ήθελα να τον δω μπροστά μου. Αυτό το είπα αμέσως, σήμερα δηλαδή στον Ε. και έχω σκάσει στο κλάμα. Δεν μπορούσα να πω ψέματα και να τον κοροιδευω, όμως λέγοντας την αλήθεια τον στενοχώρησα αφού αυτό που ήξερε είναι πως εγώ για τον άλλο δεν νιώθω τίποτε πια. Αυτό πίστευα κι εγώ η ίδια. Τώρα για τον Μ. δεν ξέρω τι νιώθω αλλά είμαι σίγουρη πως τον Ε. τον αγαπώ όσο κανέναν. Πριν από χρόνια πέρασα νευρικό κλονισμό, ο ψυχίατρος είχε πει για διπολική αλλά νόμιζα πως το είχα ξεπεράσει. Τώρα νιώθω όπως τότε, οτι δεν ελεγχω τιποτε και πως ολα γινονται στον αυτόματο. Τι να κάνω για να ξεκαθαρίσω πρώτα μέσα μου και μετά με αυτούς τους ανθρώπους;- Κάτια

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να πας ξανά σε ψυχίατρο, μέχρι να σου πει αυτός ότι έχεις ξεπεράσει ό,τι είναι αυτό που χρειάζεται να ξεπεράσεις. Πάρε την ψυχική σου υγεία πολύ, πάρα πολύ στα σοβαρά. Όλα τα άλλα που περιγράφεις είναι συμπτώματα και δεν λύνονται αν δεν λύσεις τα εσωτερικά σου πρώτα.

__________________
5.


Έχω δυσμηνόρροια(χωρίς να έχω ενδομητρίωση ή άλλο πρόβλημα), για όσους δεν ξέρουν, πολύ επώδυνους πόνους περιόδου μαζί με άλλα άσχημα συμπτώματα, όπως εξάντληση, που κρατάνε 3-4 μέρες συνήθως, αν και η 1η μέρα είναι σαφώς και η πιο αφόρητη. Αν και υποφέρω προσπαθώ να μη λείπω ποτέ από τη δουλειά μου και να μην πέφτει η απόδοσή μου. Επειδή δε μπορώ τις βλακείες(«είμαι αδιάθετη») και δε μπορώ να υποκρίνομαι ότι 10 φορές το χρόνο είμαι π.χ. με γρίππη όταν με βλέπουν οι συνάδελφοί μου να έχω τρέμουλο από τον πόνο, όταν με ρωτάνε τι έχω, λέω σαφώς ότι είναι η πρώτη μέρα περιόδου μου και έχω διαλυθεί. Ενώ, λοιπόν, η συνήθης αντίδραση των ανδρών είναι «α,οκ» και με αφήνουν στην ησυχία μου ή έστω με ρωτάνε αν χρειάζομαι κάτι ή ότι και η γυναίκα τους υποφέρει και ξέρουν, η αντίδραση των γυναικών συνήθως είναι δυσπιστία και υποτίμηση. Κάποιες λένε «εγώ πάντως δεν πονάω» (και δε μου το ΄λεγες τόση ώρα;!εάν δεν πονάς εσύ τότε να σταματήσω κι εγώ να πονάω!), «ψυχολογικό θα είναι»(μιλάμε εσύ είσαι γεννημένη ψυχολόγος!), «μα πώς είναι δυνατόν να μη σε πιάνουν τα φάρμακα;» (γιατί ως γνωστόν δεν υπάρχουν πια ασθένειες και ασθενείς εφόσον έχουν ανακαλυφθεί τα φάρμακα!)..Σπάνια κάποια θα δείξει κατανόηση (όχι ότι την επηζητώ, αλλά με ρωτάνε γιατί έχω χλωμιάσει κι απαντώ λιτά ότι έχω επώδυνη περίοδο). Αυτές τις αντιδράσεις τις λαμβάνω κι όταν είμαστε τετ α τετ, δηλ δεν είναι ότι προσπαθούν να δείξουν στους άνδρες ή έστω στις άλλες γυναίκες ότι είναι καλύτερες γυναίκες από εμένα. Επίσης έχω περάσει απο κάθε είδους δουλειά, δεν είναι ότι είμαστε ανταγωνιστές για προαγωγή και προσπαθούν να με ρίξουν ή ότι ό,τι εάν δεν κάνω όλη τη δουλειά που μου αναλογεί εκείνη τη μέρα θα τις επιβαρύνω και θα πρέπει να το κάνουν αυτές. Γιατί τότε;

Γιατί κάποιες γυναίκες έχουν εσωτερικεύσει την απέχθεια και τη ντροπή που έχουν για το σώμα τους, οπότε δεν έχει σημασία αν είναι μπροστά σε άλλους ή όχι – πλέον είναι πραγματικά αυτή η γνώμη τους. Όμως, μη γελιέσαι. Κάποιο καταλαβαίνουν, αλλά μην μεταφράζεις όλες τις αντρικές αντιδράσεις ως κατανόηση (παρεμπιπτόντως, η υπόνοια ότι όλοι οι άντρες καταλαβαίνουν και καμία γυναίκα δεν καταλαβαίνει είναι ο δικός σου εσωτερικευμένος μισογυνισμός). Έχουν το περιθώριο να μην ξέρουν τι συμβαίνει στα γυναικεία σώματα, σα να είναι ένα μυστικό, σχεδόν μυθικό σύμπαν, εντελώς διαφορετικό από τους ίδιους, και να το αντιμετωπίζουν με σιωπηλή αμηχανία (και κάποια αηδία, όπως και οι γυναίκες). Αυτό είναι διαφορετικό από την κατανόηση.


Επειδή δεν θα λύσουμε εδώ και τώρα τη φεμινιστική διάσταση του θέματος, κι επειδή υπάρχουν πολλές, πάρα πολλές γυναίκες που υποφέρουν πολύ, και υποφέρουν σιωπηλά, και χάνουν μέρες από τη ζωή τους, θα έλεγα να μην το αφήσεις και να ασχοληθείς κι άλλο με το θέμα, μήπως και βρεις την αιτία της δυσμηνόρροιας. Είναι δύσκολο γιατί λίγοι θα σε πάρουν στα σοβαρά, αλλά ψάξε να βρεις έναν γυναικολόγο που δεν θεωρεί ασήμαντο να πονάς μέχρι λιποθυμίας μια φορά το μήνα για μερικές μέρες. Έστω και κάποιον που θα ασχοληθεί για να δοκιμάσεις διαφορετικά παυσίπονα.

__________________
6.


Παλιά τα πράγματα ήταν "απλά" (δεν λέω καλύτερα). Πλήρωνες φως/νερό/τηλέφωνο και τα συμπαρομαρτούντα και πλήρωνες συνδρομές για εφημερίδες και περιοδικά κλπ όπου και ελάμβανες το φυσικό αντικείμενο. Επίσης αγόραζες διάφορα αντικείμενα. Τώρα οι συνδρομές έχουν επεκταθεί και έχουν σε μεγάλο βαθμό απόϋλοποιηθεί, σε βαθμό όπου έχεις λιγότερα αντικείμενα στην κατοχή σου: ο επεξεργαστής κειμένου κλπ, πάει το δισκάκι, τώρα συνδρομή, η εφημερίδα: στην οθόνη του υπολογιστή και όχι στο χαρτί, τα βιβλία στην συσκευή ανάγνωσης κλπ και όχι στο χαρτί.
Η έννοια της αϋλότητας και η επέκταση της έννοιας της συνδρομής με κάνουν να αισθάνομαι ότι δυσκολεύομαι να παρακολυθήσω τα έξοδα, κάποια ιδέα;- Σκρούτζ

Αν πληρώνεις μέσω πιστωτικής κάρτας στο τέλος του μήνα έχεις έτοιμο τον κατάλογο με τα έξοδα σου.

__________________
7.


Αγαπητή Α,μπα σε διαβασω ενα χρονο περιπου μπορει κ παραπανω και μπορω να πω οτι με κερδισες αρκετα με τις αποψεις σου!
Δεν εχω συγκεκριμενη ερωτηση απλα προσπαθω να καταλαβω τι παιζει με μενα κ γενικα με τη ζωη μου.
Ζω σε επαρχια ειμαι 26 ετων κ ακομη δεν μπορω να διαλεξω αν μου αρεσουν τα αγορια η το κοριτσια.Περισσοτερο γοητευομαι με τα κοριτσια αλλα καμια φορα πιανω τν εαυτο μου να θελω οικογενεια κ παιδια..Εδω στην επαρχια ειναι δυσκολο ομως να βρεις κατι σωστο κ νορμαλ (με βαση τα δικα μου μετρα κ σταθμα, αλλα δν εχω υψηλα στανταρ δεν κοιταω εμφανιση θελω μονο ενα ειλικρινη ανθρωπο που να επικοινωνουμε).Επισης πιστευω παρα πολυ στο Θεο κ νιωθω ότι ολο αυτο δεν ειναι κα πολυτως σωστο...
Ενα άλλο θεμα που με απασχολει ειναι το θεμα της τυχης σε διαφορους τομεις οπως ερωτικα κ επαγγελματικα....Οι φιλες μου οτι επθυμουν στη ζωη τους εχει ερθει σχεδον αβιαστα...η μια μονιμοποιηθηκε τωρα σε μια πολυ καλη θεση (επαιξε λιγο κ το μεσον) αραβωνιάστηκε κιολας κ η αλλη η κολλητη μου παλι τα ιδια αρραβωνας καπακι κ δουλεια και μενει και μαζι με το αγορι της...Χαιρομαι για αυτες πραγματικα...αλλα εγω μια δουλεια μπορεσα να βρω οχι μονιμη κ αυτη με το ζορι!! Για σχεση δε το συζηταω καν...Πιανω ομως τον εαυτο μου να ζηλευει στο θεμα της σχεσης γτ ειμαι ανθρωπος που περναω καλα μεσα σ αυτην. Βεβαια η μητερα μου λεει οτι φταινε τα κιλα μου, αλλα εγω νιωθω ανετα κ δν εχω τετοιο κομπλεξ( τις περισσοτερς φορες) Αλλα βλεπω και αλλες κοπελες οπως κ η κολλητη μου που εχει τα ιδια η και παραπανω κιλα και αγορι εχει κ ορισμενες φορες κερδίζει καποια φλερτ κ κοπλιμεντα....
Γενικα αυτα σκεφτομαι πανω κατω..Ποτε επιτελους θα ρθει και σε μενα αυτο που λεμε ΄' η χρονια μου!' Θα ηθελα τη γνωμη σου.Ελπιζω να μη σε κουρασα και σε ευχαριστω παρα πολυ για το χρονο σου.

Η τύχη δεν έχει καμία σχέση με αυτό που σου συμβαίνει. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι λόγοι που βρίσκεσαι στο σημείο που βρίσκεσαι. Κάποια χαρτιά σου μοιράστηκαν χωρίς να ρωτηθείς, αλλά για κάποιες συνθήκες είσαι υπεύθυνη μόνο εσύ – και αυτό είναι πολύ καλό.


Η χρονιά σου θα έρθει όταν συμβούν τα εξής:


Όταν σιγουρευτείς μέσα σου ότι είσαι απολύτως εντάξει με τα κιλά σου. Όχι σε σύγκριση με άλλους ανθρώπους. Εσύ, για τον εαυτό σου.


Όταν καταλάβεις ότι δεν χρειάζεται να είσαι στρέιτ για να αποκτήσεις οικογένεια και παιδιά. Υπάρχουν λεσβίες που έχουν κάνει οικογένεια, και ο αριθμός αυτών των οικογενειών θα αυξάνεται συνέχεια. Θέλει δύναμη, τόλμη, ναι, αλλά δεν είσαι υποχρεωμένη να παντρευτείς άντρα για να αποκτήσεις οικογένεια. Το τι θα επιλέξεις τελικά, είναι άλλο θέμα – πάντως δεν μπορείς να χρησιμοποιείς αυτό ως δικαιολογία για να μην ζήσεις τη ζωή σου όπως θέλεις.


Όταν αποδεχτείς πλήρως ότι θέλεις σχέση με γυναίκα και αυτό είναι μια χαρά.


Όταν καταλάβεις ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις, ακριβώς είναι Μεγαλοδύναμος και Δημιουργός των Πάντων, θα ήταν εντελώς σχιζοφρενής αν απέρριπτε το 10% του ανθρώπινου δημιουργήματος που ο ίδιος προγραμμάτισε να είναι γκέι. Στο κάτω κάτω, αν δεν του αρέσει, γιατί δεν το αλλάζει;

Η θεωρία ότι ο Θεός δεν αγαπάει τους γκέι είναι πολιτικός μοχλός των μισαλλόδοξων ανθρώπων που χρησιμοποιούν τη θρησκεία ξεχειλώνοντας τη όπως τους βολεύει κάθε φορά για να ταμπουρωθούν κι άλλο στη μισαλλοδοξία που τους τρέφει. Το γεγονός ότι υπάρχουν – χριστιανικές - εκκλησίες που δέχονται τους πάντες με τη σημαία του ουράνιου τόξου στην πόρτα τους, και άλλες Ταλιμπανόπληκτες που θέτουν προϋποθέσεις στο μήκος φούστας, σημαίνει ακριβώς αυτό: ότι όλα αυτά δεν είναι καθόλου θεία, αλλά εντελώς ανθρώπινα.


Όταν καταφέρεις να τα κάνεις αυτά κτήμα σου, να τα πιστέψεις βαθιά μέσα σου, και να γίνεις ένα με αυτές τις σκέψεις, χωρίς να τις αμφισβητείς, τότε θα κάνεις σχέση. Τα χαρτιά που σου έτυχαν είναι πολύ πιο δύσκολα από αυτά που έτυχαν στις φίλες σου, γιατί ο κόσμος είναι στρωμένος για τους λευκούς, αρτιμελείς, ετεροφυλόφιλους ανθρώπους που δεν διαφωνούν ιδιαίτερα με την πολιτική που κυριαρχεί. Όλοι οι άλλοι πρέπει να κάνουν τα κουμάντα τους.

111

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ