Στο σημερινό «Α μπα»: στον μικρόκοσμο του καθένα

Στο σημερινό «Α μπα»: στον μικρόκοσμο του καθένα Facebook Twitter
33

 

Λόγω της Χριστουγεννιάτικης άδειας, το σημερινό Α,μπα μεταδίδεται σε επανάληψη.
Η πρώτη δημοσίευση των ερωταπαντήσεων αυτών έγινε σαν σήμερα πριν από ακριβώς ένα χρόνο! (Τα σχόλια διατηρούνται αυτούσια - Αλλάξατε γνώμη σε κάτι από τότε;)

 

ΑΥΡΙΟ ΤΟ Α,ΜΠΑ θα έχει ολοκαίνουργιο ποστ

 

__________________
1.

Αγαπητή Α,μπα
Θέλω να σταματήσω να σκέφτομαι τον πρώην μου -ω ναι, είμαι τόσο πρωτότυπη. Έχω χωρίσει εδώ και 9μήνες και ακόμα τον σκέφτομαι κάθε μέρα. Όχι όλη μέρα, αλλά καθε μερα! Έχουσα πλήρη επίγνωση ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει και γιατί δεν έχει προκύψει κάτι άλλο -δεν "ψαχνω" κιολας- (αλλά και γιατί μου έλειψε πραγματικά) προσπαθώ να σκέφτομαι τα αρνητικά ,αλλα πάντα τελικά τα "σπρώχνω" και ονειροπολώ. Ακόμα κι οι γονείς του μου λείπουν! Το σπίτι του, το σκυλί, όλα! :P Επίσης να πω ότι αν κ οκ το σκεφτόμασταν και οι δύο (γτ τσακωνομασταν αρκετα κ ηταν ψυχοφθορο), με χώρισε μέσω τηλεφώνου ο...αχαρακτήριστος μετα από 3 χρόνια σχέσης και δεν τον ξαναείδα από τότε (μενουμε σε διπλανές περιοχές) ! Αυτό νομίζω έχει κάνει όλο το κακό.. Νιωθω να τον θέλω, αλλά για λίγο, γιατί μακροπρόθεσμα δε θα μαστε ευτυχισμενοι. Αλλά θέλω. Α! κ του χα στείλει στο τριμηνο να βρεθουμε (για να κλείσει μέσα μου -χαζό αλλά έτσι ένιωθα) αλλά ούτε που απάντησε. Να σου πω βέβαια ότι έδειχνε να μ αγαπάει, μου είπε να χωρίσουμε πολύ στενοχωρημένος κι επιπλέον μια παλαιότερη φορά που χαμε απομακρυνθεί, εκείνος με πλησίασε για να τα ξαναβρούμε. πφ.
Αυτό που προσδοκώ γράφοντάς σου είναι ότι ίσως στην απάντησή σου βρω το κάτι που θα με τσιγκλίσει-ξυπνήσει λόγω του τροπου που απαντάς. (αν και ελπίζω να μου χει φύγει ως τότε!).
Μου έλειψε ρε Α,μπα. Και δεν ξέρω πώς να ξεφύγω απ τις σκέψεις μου.
(ίσως τελικά αυτό είναι το όλο point του mail μου :( )
allie hamilton

Θα σταματήσεις να σκέφτεσαι τον πρώην σου, όταν φτάσεις στο σημείο να έχεις σκεφτεί ό,τι πρέπει να σκεφτείς για τον πρώην σου. Δεν γίνεται να επιταχύνεις αυτή τη διαδικασία, και η επιθυμία σου να σταματήσεις να τον σκέφτεσαι απλώς σε καθυστερεί κι άλλο. Δες το ως εξής: δεν σκέφτεσαι στον πρώην σου. Σκέφτεσαι τον εαυτό του, όπως ήταν με τον πρώην σου. Δεν σου λείπει απλώς ο σκύλος, σου λείπει η εικόνα του εαυτού σου όταν ήταν με τον σκύλο. Δεν είναι κακό να σκέφτεσαι τα παλιά και να στενοχωριέσαι. Μην λογοκρίνεις τον εαυτό σου, αν επιμένει, κάτι θέλει να σου πει. Όταν φύγει η επικάλυψη της νοσταλγίας του παλιού σου εαυτού, θα εμφανιστεί η πραγματικότητα. Δεν ήταν τέλεια τα πράγματα. Αυτό το ξέρεις ήδη, αλλά δεν καταφέρνεις να ξύσεις τις στρώσεις για να καταλάβεις το γιατί. Ο εαυτός που νοσταλγείς επίσης δεν ήταν τέλειος, και γι' αυτό έληξε η ιστορία. Αφέσου στις σκέψεις, είναι η διαδικασία επεξεργασίας. Να αρχίσεις να ανησυχείς αν δεν σε ανησυχεί ότι τον σκέφτεσαι ακόμα.

__________________
2.

Α μπα, σε διαβάζω καθε μέρα, και σε θαυμάζω για τις απόψεις σου. Ήθελα να σε ρωτήσω.. οι τοξικοί άνθρωποι βρίσκουν και τα κάνουν; "χτυπάνε" μόνο σε αδύναμους χαρακτήρες; και άρα φταίω εγώ που κάθομαι και τα τρώω; γιατί δεν μπορώ να το κόψω; είμαι με ένα παιδί 2 χρόνια, μένουμε μαζί 3 μήνες. τον τελευταίο καιρό η σχέση μας με κάνει να νιώθω ανασφάλεια, παράνοια και τρέλα, λόγω κάποιον γεγονότων στα οποία αυτός με έβγαζε τρελή και παρανοϊκή και οτι όλα ήταν στο μυαλό μου. με λίγα λόγια, γκομένιαζε με κάποια στο φεισμπουκ, έψαξα το κινητό του, νιώθω κατίνα, αλλά όχι άσχημα. γιατί ξέρω πλέον οτι δεν είμαι τρελή. με παρακάλεσε να μην φύγω και να προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε. οτι έχει προβλήματα, ότι είναι σαν να είναι δύο άτομα που το ένα θέλει να είναι μαζί μου και να μην με πληγώνει. και το άλλο απλά κάνει χωρίς να σκεφτεί. δεν έφυγα. όμως τώρα δεν μπορώ να ηρεμήσω. όλα μου φαίνονται ύποπτα, όλα μου φαίνονται περίεργα, και για κάποιον καιρό ήταν καλά τα πράγματα. τώρα όμως βλέπω ομοιότητες στη συμπεριφορά του με εκείνη την περίοδο και δεν ξέρω τι να σκεφτώ. είναι μέσα στο μυαλό μου; και το οτι γκομένιαζε, μπορεί και να μπορούσα να το ξεπεράσω. το οτι με έβγαλε τρελή, και πως όλα είναι στο μυαλό μου και δεν μπορώ να του λέω πως δεν τον εμπιστεύομαι, αυτό πως το ξεπερνάς; είναι όντως τοξικός; και γιατί δεν μπορώ να φύγω; ξέρω πως δεν αντέχω άλλο, κουράστηκα, δεν μπορώ να ζω πια με αυτά στο κεφάλι μου. τον αγαπάω. με αγαπάει. και κουράστηκα.

Πολύ της μόδας είναι αυτός ο όρος τελευταία, ο «τοξικός» άνθρωπος, και νομίζω ότι είναι άλλη μια φράση που δεν σημαίνει τίποτα. Αν ρωτήσεις εκατό ανθρώπους ποιος είναι ο ορισμός του τοξικού ανθρώπου, θα πάρεις εκατό διαφορετικές απαντήσεις. Τώρα λέμε τοξικούς όλους όσους μας φέρονται άσχημα; Ή όλους όσους δεν συμπαθούμε; Ή όλους όσους επιτρέπουμε να μας φέρονται άσχημα; Εσύ τι εννοείς με το «τοξικός»; Αν δηλαδή πάρει την σφραγίδα του «τοξικού» θα αλλάξει κάτι;


Θα σε βοηθήσει περισσότερο να περιγράψεις με αληθινές λέξεις αυτό που συμβαίνει. Ο δικός σου γκομένισε και σε έβγαλε τρελή αντί να το παραδεχτεί. Δεν είναι η πιο πρωτότυπη ιστορία του κόσμου. Δεν χρειάζεσαι ειδική λέξη για το φαινόμενο. Θέλει να σε έχει, και μάλλον θέλει να έχει κι άλλες από δίπλα, και δεν θέλει να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του. Φέρεται έτσι γιατί του επιτρέπεται να φέρεται έτσι, αυτή τη στιγμή από σένα, στο παρελθόν από άλλους. Όταν συναντάει κάποιον που δεν του το επιτρέπει, τον αφήνει και βρίσκει τον επόμενο που κάνει υπομονή.


Φυσικά και μπορείς να του πεις ότι δεν τον εμπιστεύεσαι. Το τι θα κάνει με αυτή την πληροφορία είναι πολύ καθοριστικό για την πορεία της σχέσης σας.

__________________
3.


Αγαπητή Λένα τα έχω κάνει σκατά. Πολύ σκατά. Ο άνθρωπος που αγαπώ έχασε την εμπιστοσύνη του σε μένα οριστικά, ενώ μου είχε δώσει άπειρες ευκαιρίες να καταλάβω ότι πρέπει να σταματήσω να τον πληγώνω και να του κλονίζω την εμπιστοσύνη. Αυτά τα οποία συνεβαιναν στην ουσία είχαν κοινό παρονομαστή το ότι δεν έκοβα τον αέρα σε αυτούς που με προσεγγίζαν γιατί είμαι ανώριμη. Δεν ήμουν θετική αλλά δεν το έκοβα γιατί είχα ανάγκη επιβεβαίωση και πολλές φορές δεν αντιλαμβανομουν τη βαρύτητα ορισμένων κινήσεων και περιστατικών. Όλα αυτά μαζί με άλλες συμπεριφορές μου που τον έκαναν να απομακρύνεται και να χάνει την πίστη του σε μας, λόγω του ότι στη φάση που με πέτυχε δεν ήμουν έτοιμη να δεθώ . Φοβόμουν και δεν πίστευα σε τίποτα. Παρόλα αυτά κατάλαβα πόσο ηλίθια και εγωκεντρικά φέρθηκα σε γενικές γραμμές, μιας και το γεγονός ότι δεν ήμουν έτοιμη για σχέση και είμαι ανώριμη δεν θα είναι για πάντα η δικαιολογία, και ότι εφόσον πραγματικά νιώσαμε και οι δυο ξεχωριστά συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, με το Γιώργο να το δείχνει έμπρακτα κάθε ώρα και στιγμή, έπρεπε να αφεθώ και εξωτερικεύω με τη σειρά μου κάθε γλυκό συναίσθημα που έσπειρε μέσα μου με την φροντίδα την αγάπη και την καθαρότητα του χαρακτήρα του.(Γιατί πραγματικά τέτοιο πλάσμα δεν εχω ξανασυναντήσει στη ζωή μου και δεν έχω ξανανιώσει κάτι τόσο δυνατό για κανεναν) αφότου λοιπόν σκεφτηκα όλα αυτά και το συζητήσαμε, το προσπαθούμε ξανά, και βλέπω πως επιτέλους ξανάειναι ευτυχισμένος και νιώθει πραγματικά ότι τον θέλω και όλα θα πάνε καλά. Και το προχθεσινό ξημέρωμα εμφανίζεται με μήνυμα ο πρώην με τον οποίο είχα κανει την μαλακία να μην τον ξεκοψω όπως θα έπρεπε αλλά να ανταποκρίνομαι μερικές φορές σε μια επικοινωνία μέσω μηνυμάτων για μένα αδιάφορη, με αποτέλεσμα να το δει το αγόρι μου και να του κοπούν τα πόδια. Αυτά που είδε ήταν μια συνομιλία πριν ξεκινήσουμε να είμαστε μαζί, στην οποία είχε αναφερθει ερωτικό περιστατικό, αργότερα (στην αρχή που ήμουν με το αγόρι μου) μια συνομιλία για ένα καφέ που δεν ήπιαμε ποτε (και είμαι πραγματικά ηλίθια που σκέφτηκα αυτό τον χαλαρό καφέ με τον πρώην, ακόμα κι αν δεν σήμαινε τίποτα για μενα) και την τελειωτικη φαρμακερή μου ατάκα-απαντηση στο κράξιμο του πρώην για τα χρόνια πολλά που δεν είπα, "αν ήταν θα ερχόμουν μόνη μου ή καθολου"-οταν μου είπε πως θα ήθελε να ήμουν εκεί ακόμα και με το αγόρι μου. Ο Γ. πλέον πιστεύει πως τον έχω κερατώσει με τους πάντες, εχει μπει σε μουντ "χωρίσαμε είσαι απαίσια, τελειωσε" αμφιβάλλει πλήρως για το ποιόν μου και τις προθέσεις μου, και αυτή την στιγμή κρατιέμαι με χίλια ζόρια να μην τον βομβαρδίσω στα τηλέφωνα και μηνύματα, ώστε τον αφήνω για λίγο να ηρεμήσει . Όμως δεν ξέρω τι να κάνω αγαπητή Λένα.. Από την μια ούτε που σκέφτηκα ποτέ να τον προδώσω, στη σκέψη μου και στην ζωή μου ήταν όντως μόνο αυτός και είμαι διατεθειμένη και κάνω τα πάντα και να υποστώ οποιαδήποτε αντίδραση του (γιατί πιο καλοπροαίρετο και ειλικρινές και υπέροχο άτομο δεν υπαρχει),και από την άλλη όπως τα έκανα και όπως τον έκανα κομμάτια ντρέπομαι για λογαριασμό μου να ξαναζητήσω για ακόμα μια φορά να με πιστεψει και να συνεχίσουμε να είμαστε μαζι.. Τα ευχάριστα με τα δυσάρεστα που του έχω προσφέρει είναι σε αναλογία 3:10,και σκέφτομαι μήπως δεν του αξίζω και ίσως του κάνω όντως πολύ κακό.. Αλλά πραγματικά προσπάθησα και θελω να προσπαθησω να τον κάνω ευτυχισμένο και να έχουμε αυτή την υπέροχη σχεση που πήγαμε να χτίσουμε και γκρέμισα με τις ανωριμοτητες και την ηλιθιότητα μου.. Άργησα πολύ να καταλάβω πόσο τον θέλω, και ότι πρέπει να το δείχνω και στην πράξη, μάλλον.. Φοβάμαι πολυ πως δεν θέλει να μ'ακουσει πια.. Θα εκτιμήσω πολύ τη γνώμη σου. Συγγνώμη για την έκθεση, προσπάθησα να τα γράψω όσο πιο αντικειμενικά και λιγότερο εγωκεντρικά μπορούσα. Σε ευχαριστώ.

Με μπέρδεψες κάπως με τα μηνύματα και τις συνομιλίες με τον πρώην και τι είδε ο νυν, και το μπέρδεμα με κάνει να υποψιάζομαι ότι είναι μια προσπάθεια συσκότισης. Μάλλον τα έκανες ακόμη χειρότερα από όσο μας λες.


Πήρες ένα πολύ σημαντικό μάθημα από αυτή την ιστορία, και το κέρδος είναι ανεκτίμητο. Δεν ξέρω τι θα γίνει με το παλληκάρι, εκτός του ότι τον έχεις κάνει Θεό επειδή έχεις τύψεις, και επειδή έτσι νιώθεις ότι ανυψώνεις τον εαυτό σου. Καλύτερα να υποφέρεις για τον πιο φανταστικό άντρα της γης, παρά για έναν που δεν πολυξέρεις. Γιατί με όλα αυτά, δε νομίζω ότι προλάβατε να δημιουργήσετε μια στενή, αποκλειστική σχέση. Ό,τι έχετε μεταξύ σας, είναι μέρος του πήγαινε-έλα και της αίσθησης απόρριψης που έχει. Οι εγωισμοί σας αυτή τη στιγμή είναι πολύ πιο πάνω από την σχέση σας. Είναι αρκετά δύσκολο να ξεμπλέξετε το παρελθόν και να μπείτε σε μια νέα εποχή με ίσους όρους. Για να γίνει αυτό, πρέπει και οι δύο να ξεχάσετε τα παιχνίδια εξουσίας που έχουν παιχτεί ανάμεσα σας, και εσύ πρέπει να παραιτηθείς από αυτή την ανάγκη, αν όχι για πάντα, για μεγάλο, πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.


Είναι ώρα για περισυλλογή και αυτοκριτική, αγαπητή φίλη. Κατάλαβες ότι είσαι ανώριμη και έχεις μεγάλη ανάγκη για επιβεβαίωση, αλλά αυτό δεν θα διορθωθεί αν τα ξαναφτιάξεις με τον υπέροχο Γιώργο. Ο Γιώργος, αν δεν ξεκινήσεις μια σοβαρή προσπάθεια με τον εαυτό σου, θα λειτουργήσει ως χανσαπλάστ, ενώ από κάτω χρειάζεται μπαϊπάς. Κάποτε πρέπει να σταματήσεις να αυτοπροσδιορίζεσαι μέσα από τους άντρες. Ποια είσαι, και ποια θέλεις να είσαι; Όχι για τους Γιώργους αυτού του κόσμου. Για να είσαι εντάξει όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη.

__________________
4.

Αγαπητή Α,μπα,
Καταρχάς να πω και γω με την σειρά μου, ότι έχεις γίνει λατρεμένη καθημερινή συνήθεια. Σχεδόν εθιστική. Αποφάσισα να σου γράψω με την ελπίδα ότι ίσως καταλάβεις, μιας και οι φίλοι δεν μπορούν. Θα προσπαθήσω να περιγράψω το πρόβλημά μου, όσο πιο καλά μπορώ. Χωρίσαμε πριν από μισό χρόνο με δική του πρωτοβουλία λόγω απόστασης. Αποφασίσαμε από κοινού ότι θα ήταν πιο όμορφό, αν είχαμε την ευκαιρία να αποχαιρετήσουμε ο ένας τον άλλο από κοντά.
Για να μη τα πολυλογώ αυτή η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Από την μία εξέφραζε την τεράστια επιθυμία του να βρεθούμε και να μιλήσουμε από κοντά, από την άλλη δεν εκμεταλλευόταν καμία ευκαιρία. Δύο φορές το ακύρωσε και άλλες δύο δεν μπήκε καν στον κόπο να με ενημερώσει ότι δεν θα μπορέσει. Όλο αυτό με θύμωνε και με στεναχωρούσε απίστευτα. Σε κάποια τηλέφωνα, εξέφρασα την αγανάκτηση μου αλλά έπαιρνα απαντήσεις του στύλ "δεν κατάλαβα", "δεν ξέρω", "δεν το σκέφτηκα".
Αποφάσισα να μη δώσω περισσότερη έκταση. Έφυγα για διακοπές, άφησα υπολογιστή και κάθε ηλεκτρονικό μέσο επικοινωνίας πίσω μου και προσπάθησα να καθαρίσω το μυαλό μου από όλα αυτά. Δεν απάντησα
στις δύο κλήσεις του, γιατί ακόμα πονούσα και δεν είχα κάτι περισσότερο να του πω. Όταν επέστρεψα από τις διακοπές ένιωθα πολύ καλύτερα. Αυτό κράτησε μέχρι σήμερα που μου μίλησε στο fb σαν να μη τρέχει τίποτα ξανά και απάντησα στο ίδιο ύφος. Αυτό είναι το πρόβλημά μου:
Δεν μπορώ να με τοποθετήσω κάπου σε όλη αυτή την ιστορία και γίνομαι έρμαιο των δικών του κινήσεων. Μέσα σε όλα αυτά που στέκομαι? Είμαι η αναξιοπρεπής και αδύναμη κοπέλα που πρέπει να μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό της και τα όριά της? Είμαι η χαζούλα που δεν κατάλαβε εγκαίρως τι συνέβαινε? Είμαι μία
εγωίστρια που δεν κατάφερε απλά να "πάρει το αίμα της πίσω". Προσπαθούσα απλά να βρω το δίκιο μου? Όλα αυτά? Τίποτε από αυτά?
Νόμίζω πως αν δεν απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, δεν θα καταφέρω να υιοθετήσω μια υγιή και ειλικρινή στάση απέναντι σε εμένα, σε εκείνον και στην όλη κατάσταση. - finding Nemo

ΥΓ: Διαβάζοντας ξανά το γράμμα μου διαπιστώνω ότι είναι σχεδόν ανέφικτο να απαντήσεις, αφού δεν με ξέρεις. Το στέλνω όμως με την ελπίδα ότι θα βρεις τις κατάλληλες ερωτήσεις που πρέπει να θέσω στον εαυτό μου, για να ξετυλίξω το κουβάρι.

Θα σου πω ποιο νομίζω εγώ ότι είναι το πρόβλημα σου, γιατί νομίζω ότι δεν το έχεις καταλάβει ακόμα. Χωρίσατε. Και σκέφτεσαι σα να μην έχετε χωρίσει.


Σου μίλησε στο fb σα να μην τρέχει τίποτα, διότι τίποτα δεν τρέχει. Απολύτως τίποτα. Έχετε χωρίσει. Μπορεί να συνεχίσετε να μιλάτε σα να μην τρέχει τίποτα, από κεκτημένη ταχύτητα, συνήθεια, και κάποτε αυτό θα σταματήσει.


Ή και όχι. Αλλά δεν έχει σημασία. Επειδή έχετε χωρίσει.


Ώρα να αρχίσεις να σκέφτεσαι ανάλογα.

__________________
5.


Θα ήθελα να ξέρω αν είναι και άλλοι σε δουλειές που οι συνάδερφοί τους μαζεύονται σε ένα γραφείο κάθε πρωί από τις 7 ως τις 9.30 και ξανά από τις 1 μέχρι τις 3 και κουβεντιάζουν (δεν ξέρω τί) χασκογελώντας δυνατά κάθε 3 λεπτα; Επίσης 2 από αυτούς που έχουν βροντερή φωνή όποτε θέλουν να μιλήσουν σε κάποιον άλλον για κάτι αντί να σηκωθούν να πάνε στο γραφείο του τον φωνάζουν από το δικό τους. Να πω ότι τα γραφεία δεν είναι στον ίδιο χώρο.
Τις περισσότερες φορές τους παρομοιάζω με γιδοβοσκούς που φωνάζουν στα πρόβατα ή πάνε να αρμέξουν τις κατσίκες.
Σε άλλα τμήματα που έχω πάει δεν έχω δει αυτό το πράγμα. Μιλάνε μεν αλλά χωρίς να ακούγονται, μαζεύονται μεν αλλά 3-5 κι όχι όλο το τμήμα δηλ 15 άτομα σε ένα γραφείο για να πουν και γω δεν ξέρω τί που τους κάνει να αισθάνονται υπέροχοι ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
Ενώ όταν θέλουν να φωνάξουν κάποιον δεν γκαρίζουν 'Μανώωωωωλ' εεεεεε Μανώωωωωωωωωλη ΕΛΑ ΕΔΩ ΡΕ'.
Είναι και άλλοι με τέτοιους συναδέρφους;

 

Ωτοασπίδες; Ακουστικά και μουσική; Αλλαγή γραφείου;


__________________
6.


στο ονομα της ηδονης της ευχαριστησης στο σεξ καταπαταμε ηθικες και αξιες τοσο ευκολα;Το δικο μου θεμα ειναι οτι μετα απο καπιοα χρονια γαμου ηρθε το τελος και αυτο ειναι το λιγοτερο αφου πολυ ξαφνικα ηρθε στη ζωη μου ενας ανθρωπος (συγγενης του πρωην εχουμε οικογενειακες σχεσεις και ηταν απο τους ανθρωπους και αυτος και η γυναικα του που τους επελεξα να ειναι στη ζωη μου ) ξεκινωντας να με παρηγορει φτασαμε να γουσταρουμε πολυ ο ενας τον αλλο ξεκαθαρο σεξ ομως και απο τις δυο πλευρες.Συγχρονως μιλαμε στο τηλεφωνο και αναλυουμε οτι μπορεις να φανταστεις.Εγω το βλεπω σα ψυχοθεραπεια πρωτη ή οχι;Ποιος ξερει αραγε;Εχω αποδεχτει οτι δεν υπαρχει προοπτικη ,δεν με αφορα και κατι τετοιο στην παρουσα φαση.Αναρωτιεμαι γιατι ενω εχω τοσα προβληματα βγαινοντας απο ενα διαζυγιο με πολλα θεματα (οικονομικα-ψυχολογια παιδιων αστα ναπανε κτλ) γουσταρω τοσο πολυ να παω μαζι του.Ειμαι παλιανθρωπος εεε;Γιατι αναιρω τις αποψεις μου ,τις ηθικες μου αξιες χωρις καν να νιωθω τυψεις;Τι συμβαινει αραγε στην ψυχοσυνθεση μας και πως γινεται εναν ανθρωπο ξαφνικα πραγματικα ομως ξαφνικα να αλλαζει ο τροπος που τον βλεπεις;Πολλες ερωτησεις ε;Οτι μπορεις βοηθησε να καταλαβω...ΦΙΛΙΑ!!!!- Ραφαελα

 

Το λιγότερο που οφείλουμε στον εαυτό μας είναι η ειλικρίνεια. Ταυτόχρονα είναι και το πιο δύσκολο. Δεν καταπάτησες αξίες στο όνομα της ηδονής και τις ευχαρίστησης. Δεν είναι ξεκάθαρο σεξ και από τις δυο πλευρές. Πρόκειται για κανονική, παράπλευρη σχέση, για συναισθηματική απάτη απέναντι στη γυναίκα του, κι εσύ είσαι το τρίτο πρόσωπο.


Το γιατί δεν το ξέρω, εσύ το ξέρεις, και ίσως το καταλάβεις αν αποφασίσεις να είσαι ειλικρινής στο τι θέλεις, και τι από αυτά που θέλεις καλύπτεται από αυτή τη σχέση.

__________________
7.


Αγαπημένη Α Μπα!
Εχω δυο θέματα που με απασχολούν...
Το περασμένο μήνα έκανα ενα ταξίδι σε κάποια βόρειο-ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για να επισκεφτώ κατι παλιούς ξένους συμμαθητές μου γύρω στα 40, οι οποίοι κατάγονται απο αυτη την χώρα.
Επισκεφτήκαμε διαφορά μαγαζιά, φθηνά αλλα και ακριβά εστιατόρια στα οποια συχνάζουν οι ντόπιοι και με πολυ θλίψη συνειδητοποίησα οτι ενώ εμεις βουλιάζουμε στους φόρους, στις μειώσεις μισθών, στην φτώχεια των διπλανών μας (η οποια ελπίζουμε να μην χτυπήσει και την δίκη μας πόρτα), στην μιζέρια και στην μεμψιμοιρία , στα καθημερινά άγχη , η ζωη στο εξωτερικό συνεχίζεται. Οι ανθρωποι δουλεύουν, βγάζουν χρήματα, διασκεδάζουν, ξοδεύουν, αποταμιεύουν, κανουν σχέδια για το μέλλον...ελπίζουν...
Βαρέθηκα να ζω σε αυτη την κατάσταση στην αγαπημένη μου Ελλαδα. Πως μπορούμε να αισθανθούμε καλύτερα ζώντας εδώ; Πως μπορούμε να αφήνουμε πισω μας τα καθημερινά μίζερα και να ξεκινήσουμε να ελπίζουμε πραγματικά;
Ειμαι απο την φύση μου αισιόδοξη και ελπίζω οτι μόνο καλά θα έρθουν αλλα ώρες ώρες αναγκάζομαι βγάζω τα γιαλια της αισιοδοξίας και αναγκαζομαι να βλέπω με ρεαλισμό την κατάσταση που ομολογώ οτι δεν μου αρέσει καθολου....

Ενα αλλο αλληλένδετο θεμα που παρατήρησα εκεί και εχω παρατηρήσει και σε αλλες ευρωπαϊκές χώρες ειναι οτι οι έχοντες (μέτρια ή αρκετά) χρήματα δεν έχουν τουπέ και ύφος. Δεν ντύνονται με flashy ρουχα και πανάκριβες τσάντες αξίας όσο ο μηνιαίος τους μισθός, δεν φοράνε ρόλεξ έχοντας στην τσέπη μόνο 5 ευρώ, δεν οδηγάνε cayenne ενώ δεν έχουν χρήματα να βάλουν βενζίνη, δεν καπνίζουν πούρο με έπαρση.
Οδηγάνε αυτοκίνητα χαμηλού κυβισμού, ποδήλατο για να πάνε στην δουλεια τους ή παίρνουν το μετρό.
Τί σκατα συνεβει σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων και συμπεριφέρονταν (και συμπεριφέρονται ακομη) σαν να ζουν σε έναν ολοδικό τους κόσμο; Ποιοι νομίζουν οτι ειναι; Γιατι τόση φιγούρα και ύφος και τουπέ; Τι απωθημένα ειναι ολα αυτα; Απο που προέρχονται;

Σε ευχαριστώ που με άκουσες.

Σε μια κοινωνία που τα λεφτά είναι πολύ λίγα, όποιος έχει πολλά, ξεχωρίζει αμέσως. Το χρυσό ρόλεξ σε βάζει οπτικά τουλάχιστον, αυτόματα, σε μια άλλη, ανώτερη τάξη.


Σε μια κοινωνία που όλοι έχουν πάνω κάτω λεφτά, τα πολυτελή αντικείμενα έχουν λιγότερη σημασία. Οι κοινωνικές τάξεις δεν καθορίζονται τόσο από τα χρήματα, όσο από την καταγωγή – τα χρήματα ακολουθούν με αυτονόητο τρόπο.


Τέλος, τα αληθινά πολυτελή αντικείμενα είναι ορατά μόνο στους πλούσιους που τα ξέρουν και έχουν μεγαλώσει μαζί τους. Δεν γυαλίζουν, δεν γράφουν μάρκα επάνω τους, δεν λάμπουν. Τα μεγάλα αμάξια και τα χρυσά μεγάλα ρολόγια και οι γιγαντιαίες τσάντες με στάμπες είναι καθρεφτάκια για ιθαγενείς νεόφτωχους.


Για τα πρώτα ερωτήματα δεν έχω απαντήσεις. Θα έρθουν καλύτερες μέρες, αλλά ποιος ξέρει πότε. Πενήντα χρόνια για την ιστορία ενός έθνους είναι μόνο μια στιγμή, αλλά για την ανθρώπινη πραγματικότητα σημαίνει ολόκληρες γενιές χαμένες. Οπότε δεν ξέρω αν πρέπει να ελπίζεις στην συλλογική βελτίωση. Προσπάθησε να επενδύσεις στον μικρόκοσμό σου. Άλλωστε μέσα από αυτούς τους μικρόκοσμους θα έρθει η αλλαγή.

33

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ