Ομορφιά μεγάλου μεγέθους

Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
26
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose

 Την προηγούμενη εβδομάδα μία ξεχωριστή παράσταση έκανε πρεμιέρα στο 39ο Sydney Festival της Αυστραλίας, δημιουργώντας αστραπιαία θόρυβο σε πάμπολλα διεθνή μέσα που σχολίασαν ποικιλοτρόπως την ιδιαιτερότητά του.


To "Nothing To Lose" είναι ένα χοροθέατρο με υπέρβαρους πρωταγωνιστές που προκαλεί τις μέχρι τώρα παγιωμένες αντιλήψεις για τον χορό, επιχειρεί να προτείνει μία νέα οπτική στα καθιερωμένα πρότυπα ομορφιάς, και αμφισβητεί ευθαρσώς τις προκαταλήψεις που θέλουν τους παχύτερους ανθρώπους τεμπέληδες και καθόλου δραστήριους (εκτός από μη ελκυστικούς, ασεξουαλικούς, αποτυχημένους ή ακόμα και δυστυχείς).

Όλοι μας λίγο-πολύ νιώθουμε κάποιου είδους ντροπή για το σώμα μας, ανεξάρτητα από το φύλο ή το μέγεθός μας. Πιστεύω όμως ότι οι γυναίκες δέχονται την πιο αμείλικτη και απροκάλυπτη διαπόμπευση λόγω του μεγέθούς του σε σχέση με τους άντρες.


Εμπνεύστρια του πρότζεκτ είναι η περφόρμερ, κωμικός, σκηνοθέτιδα και "fat activist" Kelli Jean Drinkwater, αναγνωρισμένη για το ριζοσπαστικό της έργο στην πολιτική σώματος (καλύτερα στην αγγλική ορολογία, body politics).

Η Kelli Jean μαζί την χορογράφο της ομάδας Force Majeure, Kate Champion (η οποία είχε παλιότερα ταράξει για ακόμα μία φορά τα νερά σκηνοθετώντας μία παράσταση με πρωταγωνιστές αποκλειστικά ηλικιωμένους χορευτές) δημιούργησαν το "Nothing to Lose" με σκοπό να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας θετικής εικόνας για τους εύσωμους ανθρώπους, και κυρίως με σκοπό να δώσουν ορατότητα σε μία κοινωνική ομάδα ολοκληρωτικά αόρατη και επιδεικτικά αγνοημένη στον καλλιτεχνικό κόσμο.


"Θέλαμε να ασχοληθούμε με ένα πρότζεκτ πιο 'κινηματικό' και όχι αποκλειστικά καλλιτεχνικό", μας λέει από την μακρινή Αυστραλία όταν καταφέραμε επιτέλους να βρούμε μία άκρη με την διαφορά ώρας.


Η 39χρονη Kelli Jean Drinkwater μεγάλωσε σε μία παραθαλάσσια πόλη της Αυστραλίας, και από μικρή αγαπούσε πολύ το κολύμπι. Μεγαλώνοντας το να εκθέτει το σώμα της γινόταν όλο και πιο δύσκολο καθώς τις περισσότερες φορές κατέληγε σε γελιοποίηση. Ως απάντηση, η Kelli Jean ίδρυσε το 2012 μία ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης "μεγάλων" κοριτσιών, τις Aquaporko! (νερό-χοιροι), γύρισε σε ντοκιμαντέρ την ιστορία τους και κέρδισε διακρίσεις σε φεστιβάλ!


Της ζητήσαμε να μας μιλήσει για το "Nothing To Lose", για το κίνημα του fat activism, αλλά και για τον κίνδυνο να ειδωθεί μία τέτοια παράσταση ως ένα freak show.

Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Εμπνεύστρια του πρότζεκτ είναι η κωμικός, σκηνοθέτιδα και "fat activist" Kelli Jean Drinkwater, αναγνωρισμένη για το ριζοσπαστικό της έργο στον χώρο των body politics

Τι ακριβώς είναι το κίνημα του Fat Activism, περί τίνος πρόκειται;

Το κίνημα ξεκίνησε την δεκαετία του'60, ως μία πρόσκληση για ίσα δικαιώματα και λιγότερες διακρίσεις - προσπαθώντας να αντικαταστήσει την κοινωνική ντροπή για το σώμα μας με υπερηφάνεια.
Η βασική αρχή του κινήματος είναι να αμφισβητήσει την κυρίαρχη ιδεολογία και τα συμπεράσματα έχει βγάλει το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής κοινωνίας για τους ανθρώπους μεγάλου μεγέθους. Με λίγα λόγια, το κίνημα του "fat activism" ενθαρρύνει την κριτική και πολύπλευρη σκέψη γύρω από την πολιτική του σώματος.

Πώς ήταν η ζωή μεγαλώνοντας ως ένα "μεγάλο" κορίτσι;

Ως μικρό –παχουλό- παιδί ήμουν πάντα πολύ ορεξάτη, χαρισματική και περιπετειώδης.

Μου άρεσε να χορεύω, να κολυμπάω και γενικότερα να κάνω παραστατικά πράγματα.

Όμως στην αρχή της εφηβείας το μέγεθός μου άρχισε να γίνεται ζήτημα. Τόσο μεγάλο ζήτημα που μου πήρε πολλά χρόνια για το επεξεργαστώ ψυχολογικά.

Ευτυχώς, στα early 20s μου βρήκα τον φεμινισμό, την queer κουλτούρα, και την πολιτική του σώματος (body politics) και δεν κοίταξα ποτέ πια πίσω.


Oι άνδρες με περισσότερα κιλά βιώνουν λιγότερη ντροπή για το σώμα τους απ' ότι οι γυναίκες;

Όλοι μας λίγο-πολύ νιώθουμε κάποιου είδους ντροπή για το σώμα μας, ανεξάρτητα από το φύλο ή το μέγεθός μας. Πιστεύω όμως ότι οι γυναίκες δέχονται την πιο αμείλικτη και απροκάλυπτη διαπόμπευση λόγω του μεγέθούς του σε σχέση με τους άντρες. Η αρσενική πλευρά τείνει να είναι και πιο ύπουλη σε αυτό το θέμα.

Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Kelli Jean Drinkwater


Πώς θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τον σκοπό, το μήνυμα που ένα τέτοιου είδους πρότζεκτ θέλει να περάσει στον κόσμο;

Το να έχουμε κατά νου ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο για το πώς θα πρέπει να μοιάζει κάθε πρότζεκτ (είτε αυτό είναι χορός, είτε θέατρο, κτλ) είναι πολύ περιοριστικό από καλλιτεχνική άποψη.

Αυτό που εμείς θέλαμε είναι να δημιουργήσουμε ένα έργο το οποίο θα διερευνά το πώς είναι να ζει κάποιος ως χοντρός σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από εντονότατο χλευασμό προς το πάχος, αλλά συγχρόνως και ένα έργο που επιτρέπει στο κοινό να αφήσει τα στερεότυπα πίσω του και να βιώσει μια εμπειρία μεγάλων ανθρωπίνων σωμάτων με ένα τρόπο που δεν είχε την ευκαιρία μέχρι τώρα.

Με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι πρωταγωνιστές; Δεν πρόκειται για επαγγελματίες, έτσι;

Πραγματοποιήσαμε οντισιόν με ανοιχτό κάλεσμα για όποιον θα ενδιαφερόταν να συμμετέχει σε ένα τέτοιο πρότζεκτ.

Το αποτέλεσμα ήταν να συναντήσουμε μερικούς εκπληκτικούς ανθρώπους που είχαν απόλυτη αρμονία ρυθμού και σώματος. Όλο το καστ έχει εμπειρία σε διάφορα είδη performance όπως ο χορός, η ηθοποιία, ακόμα και το μπουρλέσκ.


Ο χώρος του επαγγελματικού χορού είναι για την κοινή γνώμη στενά συνδεδεμένος με ακραίους περιορισμούς βάρους, και με τρομακτικές σχεδόν ιστορίες πειθαρχίας και αυτοσυγκράτησης των χορευτών.

Ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν ότι οι παχύτεροι άνθρωποι δεν μπορούν καν να χορέψουν.
Ακριβώς, και αυτό είναι από τα σημαντικότερα θετικά αποτελέσματα της πραγματοποίησης μιας παράστασης σαν το Nothing to Lose:

Το ότι δηλαδή το κοινό θα αναγκαστεί να αμφισβητήσει τις μέχρι τώρα ιδέες του σχετικά με το κατά πόσο ένα χοντρό σώμα μπορεί να είναι "fit".

Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose

Κι όμως, είναι πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται ότι μία τέτοια παράσταση "ωραιοποιεί" και προβάλει μια μη υγιή σωματική κατάσταση; Τι απαντάτε σε αυτό;

Απαντώ ότι καιρός ήταν ένα χοροθέατρο να επιτρέψει επιτέλους να ακουστεί και μία εναλλακτική φωνή γύρω από το πώς είναι να ζεις και να κινείσαι μέσα σε ένα χοντρό σώμα.

Να δώσει μία νέα προοπτική στο τι θεωρούμε όμορφο και γκλάμουρ , ή ακόμα και υγιές.

Δεν πιστεύω ότι βιομηχανίες δισεκατομμυρίων όπως αυτή της διατροφής και της ομορφιάς που ευδοκιμούν κάνοντας τους ανθρώπους να μισούν το σώμα τους μπορεί να απειληθεί από μία παράσταση χοροθεάτρου.

Θα ήθελα να μπορεί να το κάνει, αλλά πρέπει να είμαι ρεαλίστρια!

Από την άλλη, δεν υπάρχει το ρίσκο να ειδωθεί το Nothing to Lose ως μία παράσταση στην οποία ο κόσμος για θα ερχόταν "για να δει ένα μάτσο χοντρούς να χορεύουν πάνω στην σκηνή"; Για να σπάσει πλάκα με τους πρωταγωνιστές;

Γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή ότι κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανόν να συμβεί, και ότι οι άνθρωποι μπορεί να ερχόταν απλά για να δουν ένα freak show.

Ασχολούμαστε με την ιδέα της "ιδιοκτησίας" του σώματος, της άδειας και του αναπόφευκτού επίμονου βλέμματος από πολύ νωρίς μέσα στην παράσταση, και παίζουμε μαζί της καθ' όλη τη διάρκεια του έργου.

Ποιες ήταν τελικά οι αντιδράσεις του κοινού;

Η γενική αντίδραση ήταν η έκπληξη αλλά και η ευγνωμοσύνη για την ύπαρξη ενός τέτοιου έργου.
Επίσης έντονο ήταν και το αίσθημα ανακούφισης του κοινού για το γεγονός ότι ασχοληθήκαμε με ένα τέτοιο θέμα με σεβασμό και αυθεντικότητα.

Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετική πέρα από κάθε προσδοκία.

Επόμενα σχέδια για την πορεία του "Nothing to Lose";
Υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για μία πιθανή περιοδεία της παράστασης σε άλλες χώρες, αλλά τίποτα δεν είναι ακόμα επιβεβαιωμένο. Προς το παρόν η παράσταση θα ταξιδέψει στην Μελβούρνη τον ερχόμενο Μάρτιο, ενώ στο μεταξύ ετοιμάζεται ένα ντοκιμαντέρ για το όλο εγχείρημα, γυρισμένο και σκηνοθετημένο από μένα, το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2015.

Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο.: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Toby Burrows/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Kate Blackmore/ Nothing To Lose
Ομορφιά μεγάλου μεγέθους Facebook Twitter
Φωτο: Kate Blackmore/ Nothing To Lose
26

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ