Όταν ο Λαζόπουλος υμνεί τον Τσίπρα και η ελπίδα γίνεται εμετός

Όταν ο Λαζόπουλος υμνεί τον Τσίπρα και η ελπίδα γίνεται εμετός Facebook Twitter
Ναι, καλε μου Λάκη. Ο Τσίπρας με γεμίζει ελπίδα. Άγρια ελπίδα. Επαναστατική. Όπως γεμίζει και εσένα. Όπως γέμιζε και τον Παύλο Χαϊκάλη. Το ξέρω ότι τις νύχτες κλαις στο προσκεφάλι σου για την Αριστερά. Για το δίκιο. Για τους πρόσφυγες. Για την κοινωνική αδικία.
24

 

 

Το τι είναι ο Λαζόπουλος, το γνωρίζετε. Δεν χρειάζεται ούτε αντέχει κριτική ανάλυση. Είναι αυτό το σιχαντερό ψέμα που ορίζει τη μοντέρνα Ελλάδα. Από κολλητός της Μιμης, στα κωλάδικα γιωτ, και τέλος τηλευαγγελιστής του Τσίπρα. «Φιλοδωρήθηκε» από τον πνευματικό του σύντροφο Κοντομηνά και με ένα σάϊτ. Ανάλογης αισθητικής με τη ζωή του όλη.

 

Εκεί φιλοξενήθηκε χθες και το εξής επικό κείμενο, μετά την ομιλία του Τσίπρα, που θα έπρεπε να διδάσκεται στις σχολές δημοσιογραφίας ως ο ορισμός του συναισθηματικού εμετού.

 

Οταν η ελπίδα γίνεται δάκρυ…

 

Εμφανώς συγκινημένος ήταν ο Αλέξης Τσίπρας όταν, μετά το τέλος της ομιλίας στο Σύνταγμα, ανέβηκαν μαζί του στο πόντιουμ ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας Πιέρ Λοράν, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Die Linke Γκρέγκορ Γκίζι, ο επικεφαλής των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας και η αντιπρόεδρος των Οικολόγων Πρασίνων και υποψήφια για την προεδρία της Κομισιόν το 2014, Σκα Κέλερ.

 

Σε ένα από τα σπάνια πλάνα της ΕΡΤ, η οποία κάλυπτε την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο φακός της κάμερας «έπιασε» τον κ. Τσίπρα έτοιμο σχεδόν να βουρκώσει και αμέσως μετά ένα κοριτσάκι περίπου δέκα χρονών στους ώμους του πατέρα του, στις μπροστινές θέσεις, το οποίο ήδη έκλαιγε, υπό τους ήχους του «Bella Ciao». Να ήταν άραγε, η βουή και η πολυκοσμία; Να ήταν το κλάμα των ανεκπλήρωτων προσδοκιών; Άραγε, να ήταν όλες οι ελπίδες μαζί, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού;

 

 

Τι λε ρε παιδί μου! Τι ποιητικό πάθος! Τι μεγαλείο ψυχής! Βοούν οι θυρίδες στην Ελβετία, οργούν οι βίζιτες στα γιότ!

 

Πες την αλήθεια! Δεν προτιμάς να ερεθίζεσαι μαζί μου, κι ας σε βασανίζω λίγο, κι ας σε εξαπατώ, κι ας ξέρεις ότι είμαι μια απ΄τα ίδια -ένα κωλόπαιδο κανονικό, ένας ανετούα βγαλμένος από τη νόθα, τερατώδη κρυπτογαμία μιας αριστεράς ψευτρούλας και του βαμπιρικού lifestyle του "πετυχαίνω πάση θυσία, μαλάκες Έλληνες!

 

Ναι, καλε μου Λάκη. Ο Τσίπρας με γεμίζει ελπίδα. Άγρια ελπίδα. Επαναστατική. Όπως γεμίζει και εσένα. Όπως γέμιζε και τον Παύλο Χαϊκάλη. Το ξέρω ότι τις νύχτες κλαις στο προσκεφάλι σου για την Αριστερά. Για το δίκιο. Για τους πρόσφυγες. Για την κοινωνική αδικία. Οταν γέρνεις στον ώμο του Κοντομηνά, στη Νέα Υόρκη που πηγαίνετε μαζί, ξέρω ότι λέτε γλυκόλογα για την ειρήνη των λαών και την λεβέντικη ρήξη και τη δραχμή. Ιδίως για την τελευταία, που σας συμφέρει κιόλας. Ίσως μιλάτε και για δολλάρια και για ράβδους χρυσού -δεν ξέρω σε τι σκατά νόμισμα πληρώνεστε.

 

Ξέρω όμως, ότι εσείς που δεν ανήκετε στον παλιό κόσμο, στην γερασμένη διεφθαρμένη Ελλάδα που πολεμά ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέρω ότι εσείς, που δεν ανήκετε στα media της διαπλοκής και κάνετε ανένδοτο για τη φτωχολογιά -ξέρω ότι εσείς θα κρατήσετε πάλι τη φλόγα της ψυχούλας σας αναμμένη, να μας φωτίσετε κι εμάς, τα μορμολύκεια.  Από το ευγενικά, ολόλευκα κανάλια σας, τα ασπροντυμένα media σας, την ακατούρητη ποδιά σας, την λυρική σαλιάρα σας θα αναπεμφθεί ο νέος θούριος. Ίτε παίδες και παίδαροι. Εάλω η πόλις!

 

Ποτέ μου δεν σας σιχάθηκα, ποτέ μου δεν σας αρνήθηκα. Δεν με ένοιαξε που το περίφημο ηθικό σας πλεονέκτημα ήταν να ζυγιστείτε στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή της επαράτου δεξιάς -άξιος ο μισθός σας. Ποτέ δεν συμμερίστηκα ότι θα καταγραφείτε ιστορικά στους ανθρώπους με ταλέντο που δέχτηκαν για τα λεφτά και το παιχνίδι της αγοράς να συρρικνωθείτε σε επικολυρικά μυρμήγκια.

Οπτική Γωνία
24

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ