________________
1.

Με τον άντρα μου διαφωνούμε σε ένα θέμα και θέλω τη γνώμη σου. Ο γλυκούλης μου θέλει να αγοράσουμε εξοχικό για να πηγαίνουμε κάθε καλοκαίρι, εγώ όμως φοβάμαι ότι αν συμβεί αυτό δεν θα ταξιδεύουμε και θα καθησυχαστούμε με το εξοχικό. Θέλω πάρα πολύ να ταξιδεύουμε κάθε καλοκαίρι (όπως και κάνουμε τα τελευταία 8 χρόνια), όμως αυτός λέει ότι κουράστηκε και θέλει να έχουμε ένα δικό μας μέρος. Δεν μου αποκλείει ότι δεν θα ταξιδεύουμε κιόλας, απλά δήλωσε ότι θα είναι λιγότερο πολυέξοδα τα ταξίδια μας και σπανιότερα. Για να σου δώσω να καταλάβεις, το εξοχικό θέλει να το πάρουμε στη Χαλκιδική ή σε κάποιο νησί των Σποράδων. Εγώ όμως δεν θέλω καθόλου! Μάλιστα, όσο έγραφα αυτό το μήνυμα, τόσο συνειδητοποίησα πόσο δεν το θέλω το εξοχικό. Τι να κάνω;;;; Σώσε με!- περ

Να σε σώσω;!

Υπάρχουν επιχειρήματα και για τις δυο πλευρές, αλλά οι δυο πλευρές είναι ο άντρας σου κι εσύ, η γνώμη μου τι σημασία έχει; Θέλεις να σου δώσω επιχειρήματα; Αν δεν έχεις δικά σου, τότε αντιδράς συναισθηματικά. Όχι ότι δεν έχει και αυτό αξία, αλλά και η συναισθηματική αντίδραση έχει τους λόγους της. Βρες το γιατί δεν θέλεις, και συζητήστε το. Μεταξύ σας.

________________
2.

Αγαπητή Α, μπα,

Φέρθηκα άδικα σε κάποιον πρώην φίλο μου. Τα πράγματα τελείωσαν μεταξύ μας πριν 9 με 10 μήνες και έκτοτε δεν έχουμε κάποια επικοινωνία. Μου πήρε καιρό να καταλάβω το λάθος μου (μέχρι τότε είχα την εντύπωση ότι εγώ ήμουν η αδικημένη). Καταλαβαίνω ότι δεν βοηθάω στην κατανόηση της κατάστασης, αλλά ας λάβουμε ως δεδομένο ότι έχω κάνει λάθος. Έχει περάσει τόσος καιρός και θέλω να ζητήσω συγνώμη. Εδώ και τρεις μήνες δεν το κάνω επειδή α) έχει περάσει τόσος καιρός και θα ήταν περίεργη μια τόσο καθυστερημένη συγνώμη, β) μου είναι δύσκολο.

Το θέμα είναι τώρα, ακόμα και αν μαζέψω κουράγιο και καταπιώ την περηφάνειά μου, θα το έκανα επειδή θέλω να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου (συνειδησιακά) ή επειδή θέλω να ξέρει ότι αναγνωρίζω τα λάθη μου; Από τη μια είναι ωραία να παραδέχεται κάποιος που σε αδίκησε το λάθος του, αλλά από την άλλη μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα, να σου θυμίσει άσχημα πράγματα που είχες ξεχάσει. Φοβάμαι ότι ίσως ξύσω ή ξανανοίξω κάποια πληγή. Αλλά τι νόημα έχει αν περάσει κι άλλος καιρός ώστε να είμαι σίγουρη; Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Αισθάνομαι ότι θα είναι λάθος αν ζητήσω συγνώμη αλλά επίσης λάθος αν δεν ζητήσω.

Φεύγει Αγγλία το Σεπτέμβρη και δεν θα μπορέσουμε να ειδωθούμε για πάνω από ένα χρόνο. Με έχει διαγράψει από το facebook (από το τέλος της ιστορίας) και δεν ξέρω καθόλου αν έχει ξεχάσει ή όχι. Ότι και να κάνω για εγωϊστικό σκοπό το κάνω, οπότε προσπαθώ να το δω από τη δική του πλευρά, κάτι που είναι αδύνατον. Ποιά είναι η γνώμη σου; Θα εκτιμούσα πολύ τη δική σου άποψη πάνω στο θέμα.- some person

Η άποψη μου είναι ότι είναι έτσι κι αλλιώς εντελώς αδύνατον να βγάλουμε τον εαυτό μας έξω από ό,τι κάνουμε. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει πράξη που γίνεται 100% ανιδιοτελώς, γιατί ακόμη και ο στόχος είναι η ευχαρίστηση του άλλου και τίποτα άλλο, μέσα από αυτό θα πάρουμε κι εμείς ευχαρίστηση με τη μορφή του αυτοσεβασμού και της αυτοπραγμάτωσης (ακόμη και αν ξεβολευτούμε ή ακόμη και αν θυσιαστούμε) και τελικά, γι' αυτό το κάνουμε. Μέσα από τις δικές μας αισθήσεις βιώνουμε τον κόσμο, είμαστε οι αισθήσεις μας, δεν έχει πάντα νόημα η συζήτηση «το κάνω αυτό για μένα ή για τον άλλον;» Ό,τι και να κάνεις για τον άλλον, το κάνεις και για σένα.

Οπότε, πες το, κι ας έχει περάσει καιρός, και ας φανεί εγωιστικό, και ας ξύσεις πληγές. Είναι τόσο σπάνιο να ακούς το «είχες δίκιο και είχα άδικο», σε κάνει να νιώθεις λιγότερο τρελός και μόνος.

________________
3.

Παρακολουθώ από το internet τα πρόσφατα γεγονότα με τη δολοφονία ενός νεαρού στο Ferguson Missouri των ΗΠΑ. Φυσικά η αστυνομική βία και ασυδοσία είναι κάτι που συμβαίνει και στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα και παντού. Γιατί καταχρώνται της εξουσίας οι αστυνομικοί; Είναι εκεί για να προστατεύουν όλους (υποτίθεται, έστω) αλλά πώς φτάνουν τόσο συχνά και τόσο εύκολα στο άλλο άκρο; Φαντάζομαι για να γίνεις αστυνομικός πρέπει να έχεις μια...τρέλα (πώς αλλιώς να το πω;), σωστά;

Γιατί το κάνει αυτό οποιοσδήποτε έχει εξουσία, αυτή δεν είναι η ερώτηση; Στην περίπτωση των αστυνομικών το αποτέλεσμα είναι βίαιο, άμεσο και διακρίνεται πανεύκολα. Γιατί το κάνει ένας δάσκαλος, ένας πολιτικός, ένας πατέρας, ένας εργοδότης; Για τον ίδιο λόγο το κάνει και ένας αστυνομικός. Γιατί η εξουσία μεθάει, γιατί δίνει μια αίσθηση παντοδυναμίας, γιατί τρέφει τα πιο ποταπά μας ένστικτα, και ασκείται πιο παράτολμα όταν κάποιος ξέρει ότι δεν υπάρχουν συνέπειες, κοινωνικός έλεγχος και τιμωρία. Δεν αρκεί να βασιζόμαστε στην προσωπική ηθική του καθένα για να μην κάνει κατάχρηση της εξουσίας του και μετά να ρωτάμε «μα γιατί το έκανε». Επειδή μπορούσε και ήξερε ότι δεν θα είχε συνέπειες. Η διαφθορά είναι που συντηρεί την ασυδοσία.

________________
4.

Γειά σου αγαπημένη μου Α, μπα,

Δεν είναι η πρώτη φορά που στέλνω ερώτηση, γι' αυτό ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων. Δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτό που έχω να ρωτήσω, είναι πιο πολύ κάτι που αναρωτιέμαι.

Ασχολούμαι κατά καιρούς με τη συγγραφή, κάτι που από μικρή ήθελα να κάνω επαγγελματικά. Τώρα επίσης αυτό νομίζω θέλω, αλλά το πρόβλημα είναι ότι μάλλον δεν μπορώ. Γράφω αποκλειστικά όταν έχω έμπνευση, που είναι σπάνια. Αν επιχειρήσω χωρίς να με τραβάει, δεν διαβάζεται ό,τι έγραψα. Πάντα βαριέμαι και βρίσκω κάτι άλλο να κάνω. Ο μόνος καιρός που θέλω να γράφω συνέχεια και είμαι κάπως παραγωγική είναι όταν έχω κάτι σημαντικό να κάνω (πχ εξετάσεις). Αυτό το τελευταίο είναι ιδιαίτερο πρόβλημα γιατί δεν καταφέρνω να διαβάσω ποτέ στην εξεταστική. Στη διάρκειά της δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο να κάνω, θέλω σοβαρά να γράψω κάτι. Σκέφτομαι ότι έτσι θέλω να βγάζω το ψωμί μου.

Μετά τελειώνουν οι εξετάσεις ή η υποχρέωση που με κρατούσε από το να γράφω και βαριέμαι, δεν κάνω τίποτα. Με ανησυχεί και το γεγονός ότι παραμελώ έτσι το διάβασμα και το γεγονός ότι ενώ τη μια στιγμή θέλω κάτι πάρα πολύ, την επόμενη δεν πολυσκοτίζομαι. Πλάθω ιστορίες, νιώθω ότι με τραβάει γενικά η τέχνη αυτή, αλλά στην τελική έργο δεν παράγω.

Ακούγομαι σαν άτομο που δεν θέλει ιδιαίτερα να κυνηγήσει τη συγγραφή επαγγελματικά και ίσως είναι αλήθεια, αλλά γιατί έχω τόση έμπνευση και όρεξη όταν έχω κάτι άλλο να κάνω; Δεν μπορώ να διαβάσω έτσι!

Θα χαιρόμουν πολύ αν έχεις κάποιο σχόλιο για την κατάστασή μου να το ακούσω!- some person

Σε κρατάει ο φόβος ότι αυτό που θα κάνεις, όταν έχεις την ευκαιρία, δεν θα είναι αρκετά καλό με αυτό που φαντάστηκες ότι θα κάνεις. Και έχεις δίκιο: αυτό που θα γράψεις, σε σχέση με αυτό που φαντάστηκες ότι θα γράψεις, θα είναι χίλιες φορές χειρότερο. Δέξου το. Αναγνώρισε ότι η φαντασίωση δεν είναι η πραγματικότητα. Αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να το δεχτείς, χρησιμοποιείς την ιδέα «γράψιμο» ως δεκανίκι.

________________
5.

Είσαι υπέρ της ψυχανάλυσης ή της ψυχοθεραπείας; έχεις κάνει κάτι από τα 2; και αν ναι, σε βοήθησε; και σε ποιο σημείο τελειώνει; όταν έχεις συνειδητοποιήσει την πηγή των προβλημάτων και απλά.. τι; το γνώθι σ' εαυτόν λύνει τα προβλήματα; και πως λύνεται ένα πρόβλημα όταν με την επανάληψή του από βρεφική ηλικία έχει γίνει πλέον βίωμα;

ναι, σίγουρα θα το συζητήσω με τον ψυχοθεραπευτή και ψυχαναλυτή μου αλλά θέλω και την άποψη κάποιου, που υποψιάζομαι ότι γνωρίζει τη διαδικασία.. ευχαριστώ εκ των προτέρων - μια ελένη-μια ελένη

Εεε, νομίζω ότι μετά από τόσο καιρό είναι ξεκάθαρο ότι είμαι υπέρ της ψυχανάλυσης ή της ψυχοθεραπείας. Δεν πιστεύω ότι το χρειάζονται όλοι, ούτε ότι το έχουν ανάγκη όλοι, ούτε ότι είναι για όλους. Πιστεύω ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί να βελτιώσει πάρα πολύ τη ζωή κάποιου, ίσως και να τον σώσει. Δεν έχω κάνει τίποτα από τα δύο όμως. Όχι επειδή δεν πιστεύω σ' αυτά – ξαναλέω, πιστεύω – αλλά γιατί είμαι τεμπέλα και δεν θέλω να κάνω την σκληρή δουλειά που απαιτείται.

Τα περισσότερα προβλήματα δεν «λύνονται». Αυτό που μαθαίνεις μεγαλώνοντας, είτε κάνεις ψυχοθεραπεία είτε όχι, είναι πώς να τα αντέχεις, να τα χειρίζεσαι με έναν τρόπο ώστε να μην σου δημιουργούν σοβαρά προβλήματα με τους άλλους. Αν το καταφέρεις, είναι σα να τα έχεις λύσει. Ο στόχος δεν είναι η μόνιμη κατάσταση ευτυχίας και ανεμελιάς, είναι η αντιμετώπιση της ζωής, μέρα με τη μέρα, και η αντοχή στα χτυπήματα, η δημιουργία σταθερών σχέσεων με άλλους και η αγάπη. Για τις στιγμές ευτυχίας δεν χρειάζεσαι προετοιμασία, αν κάνεις όλα τα παραπάνω, θα τις αναγνωρίσεις εύκολα.

________________
6.

Αγαπητη α μπα μου,
φοβερη η στηλη σου! εχει εδω και κατι εβδομαδες που τη διαβάζω ανελλιπώς!
Το θεμα εχει ως εξης: 5 χρονια σχεσης, και οι δυο 22 χρονων πλεον, τον αγαπω και με αγαπα.. φτανει μονο η αγαπη σε αυτη την ηλικια? γιατι ο ερωτας εχει φυγει σιγουρα, απο τη μερια μου τουλαχιστον.. και αν δεν ζησουμε και αλλες εμπειριες με αλλους συντροφους τωρα ποτε θα τις ζησουμε?? και το γεγονος οτι ερωτευεσαι καποιον αλλον τη στιγμη που εισαι σε σχεση τι σημαινει? μηπως ειναι καλυτερα να βαζεις τελος σε μια σχεση οταν ο ερωτας φευγει? ειμαι μπερδεμενη.. χωριζεις ή οχι?? δεν θελω να τον πληγωσω..- φασκελοκουκουλωστα

Έχεις χωρίσει ήδη, αλλά δεν του το έχεις πει ακόμα. Θα πληγωθεί, αυτό δεν μπορείς να το γλιτώσεις. Ό,τι κάνεις έχει συνέπειες.

________________
7.

Έχω μείνει χωρίς δουλειά, ο σύντροφός μου με στηρίζει ηθικά. Ξέρω ότι προέχει να σταθώ στα πόδια μου και όχι να κάνω σπασμωδικές κινήσεις. Έτσι όμως πνίγω μέσα μου την επιθυμία να προχωρήσω μαζί του και να κάνουμε ένα παιδί. Εκείνος, μάλλον δεν το επιθυμεί (είναι ήδη πατέρας ενός παιδιού από τον πρώτο του γάμο). Τον βαραίνω -έτσι;;- E.Λ.

Στην περίπτωση που η σχέση σας είναι τόσο φρέσκια που δικαιολογείται να μην ξέρεις αν θέλει ο άλλος να κάνει παιδί ή όχι, δεν θα έπρεπε να θέλεις εσύ, γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν γνωρίζεστε αρκετά για κάτι τέτοιο, ότι η σχέση δεν είναι τόσο δεμένη και σχηματισμένη για μια τόσο μόνιμη και συνταρακτική εξέλιξη.

Αν η σχέση είναι προχωρημένη, όταν λέτε «είμαι με κάποιον και ΜΑΛΛΟΝ δεν θέλει παιδί ενώ εγώ θέλω», πώς είναι δυνατόν να μην αυτοχαστουκίζεστε; ΜΑΛΛΟΝ; Πώς είναι δυνατόν να μην ξέρετε κάτι τόσο θεμελιώδες, τόσο βασικό, για μια σχέση που είναι σταθερή και θεωρείται και από τους δύο αορίστου χρόνου; Πώς επενδύετε στο μέλλον χωρίς να έχετε ξεκαθαρίσει τα απολύτως βασικά – πού θα μείνετε, αν θα κάνετε παιδιά και πόσα και πότε; Δύο πράγματα είναι όλα κι όλα!