Στο σημερινό ‘Α, μπα’: δεν είμαι ούτε hype, ούτε φαίνομαι εναλλακτική…

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: δεν είμαι ούτε hype, ούτε φαίνομαι εναλλακτική… Facebook Twitter
50


________________
1.


Είμαι σε μία σχέση εδώ και 4 μήνες περίπου. Δεν θα έλεγα οτι ζω και τον μεγαλύτερο έρωτα παρόλα αυτά εκείνος είναι τρυφερός μαζί μου και περνάμε ωραία σαν ζευγάρι και έχει αρχίσει να εκφράζει πιο έντονα συναισθήματα για μένα. Υπάρχει όμως και άλλο ένα πρόβλημα..το σεχ είναι χάλια. Και λέω χάλια γιατί ενώ δεν είναι μικρός σε ηλικία (τύπου 20-25) δεν έχει καθόλου διάρκεια και φυσικά αντοχή για δεύτερο round κτλ και ούτε προσπαθεί να με ικανοποιήσει και εμένα πριν η μετά. Νομίζω οτι αυτό μου φταίει πιο πολύ από όλα. Σκεφτομαι οτι αν είναι έτσι στην αρχή της σχέσης, φαντάσου μετά πόσο βαρετή θα είναι η σεξουαλική μου ζωή. Πως όμως μπορώ να του το πω χωρίς να παρεξηγηθεί/πληγωθεί? Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να τον κάνω να νιώσει άσχημα αλλά κάποια στιγμή πρέπει να πάρω και εγώ αυτό που θέλω...δεν πρέπει?? Φιλιά-φάτσα-κάρτα

Πρέπει, πώς δεν πρέπει. Μάλλον καμία δεν είχε το κουράγιο να του το πει, γι' αυτό φέρεται έτσι σ' αυτή την ηλικία. Η γνώμη μου είναι πώς πρόκειται για δύσκολο πρότζεκτ και αν δεν έχεις πρόθεση να καθίσεις πολύ μαζί του, δεν θα καταφέρεις πολλά. Δεν είναι κάτι που συζητιέται στα καλά καθούμενα, με καφέ – το πιο πιθανό είναι ότι έτσι θα τον πληγώσεις και θα τον κάνεις να φερθεί αμυντικά. Το καλύτερο είναι να το δείξεις ή να το πεις με τρυφερό τρόπο την ώρα που συμβαίνει, με παραινέσεις και επιβράβευση όταν κάνει αυτό που ήθελες. Αν παίρνει από γράμματα, θα το καταλάβεις αμέσως. Αν είναι από αυτούς που δεν θεωρούν δεδομένο να δώσουν εκτός του να πάρουν, θα έχετε σύντομα και άλλου είδους προβλήματα.

________________
2.


Αγαπητή μου Λένα,

Τι κάνεις όταν μαθαίνεις πως κάποιος, που δεν είναι παρά μόνο γνωστός σου από κοινές παρέες και δε γνωρίζει σχεδόν το παραμικρό για την προσωπική σου ζωή, κάνει ιδιαίτερα προσβλητικά σχόλια για την σεξουαλική σου ζωή σε άτομα που δεν είναι καν κοντινά του;

Αυτά που μου αναλογεί (μας μάλλον γιατί πρόκειται για μένα και πολύ καλή μου φίλη) δεν ισχύουν αλλά και πάλι δε νομίζω πως έχει κανείς το δικαίωμα να ασχολείται με το τι κάνει ο άλλος στο κρεββάτι του.

Τον αντιμετωπίζεις κατάματα και του λες τι έμαθες (είναι βέβαιο Λένα - δεν είναι άλλα κουτσομπολιά) και ότι είναι ντροπή του να μιλά με αυτόν τον τρόπο για άτομα που δεν γνωρίζει κ κόβεις διπλωματικές σχέσεις ή κάνεις το μ...α γιατί δεν αξίζει να ξεκατινιαστείς;

Τι πιστεύεις;

Σ' ευχαριστώ πολύ!

Keep going, είσαι τόσο απολαυστική που σου εύχομαι να τυπωθείς και σε βιβλίο! Σε φιλώ-Σοφία

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι θα έλεγαν να το αντιμετωπίσεις κατάματα, αλλά για μένα αυτό μπορεί να πετύχει μόνο υπό προϋποθέσεις. Α) κάποιος που φέρεται έτσι δεν είναι άνθρωπος που ντρέπεται εύκολα και ιδρώνει το αυτί του και Β) για να πετύχει χρειάζεται τρομερή ψυχραιμία γατί δεν φαντάζεσαι τι μπορεί να ακούσεις, λόγω του Α).


Είσαι τύπος που μπορεί να μιλήσει ξεκάθαρα χωρίς να καμφθεί από τη γαϊδουριά; Αν είσαι, πες τα κατάματα. Αν δεν είσαι, και αν κινδυνεύεις να νιώσεις ακόμη χειρότερα μετά, σίγουρα κόβεις διπλωματικές σχέσεις και ξεκινάς την καμπάνια από την ανάποδη, από τους αποδέκτες των κουτσομπολιών, εκμηδενίζοντας συστηματικά την αξιοπιστία του. Δεν πιστεύω ότι «δεν αξίζει να ξεκατινιαστείς» γιατί αυτός που δε μιλάει, καταλήγει να φαίνεται ένοχος. Οι γύρω δεν επιβραβεύουν τον ανώτερο άνθρωπο και οι φήμες κολλάνε όπως οι τσίχλες στα μαλλιά.

________________
3.


Αντιμετωπίζω ένα συγκεκριμένο πρόβλημα στο κύκλο μου. Δουλεύω στο τομέα της επικοινωνίας. Αλλά δεν είμαι ούτε hype, ούτε φαίνομαι εναλλακτική, ούτε ντύνομαι με ψαγμένες μάρκες ούτε μιλάω συνέχεια για τα ταξίδια που έχω κάνει σε μεγάλα αστικά κέντρα. Δεν έχω i-phone γιατί δεν συμφωνώ με την φιλοσοφία, ακούω ρεμπέτικα, το καλύτερο γλέντι το έχω κάνει με ρετσίνα-κόλα στο Πραγγί Έβρου, θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τους Καλαρρύτες (αλλά και πάλι δεν περηφανεύομαι hipsterικα με στυλ..."το καλύτερο κεμπάπ θα το φας σε ένα μικρό καφενεδάκι, που το έχει μια γραφική γιαγιά πάνω στην Ηπειρο...κτλ κτλ κτλ). Δεν μου αρέσουν οι δημόσιες σχέσεις και δεν πάω σε εκθέσεις που δεν με ενδιαφέρουν απλά για socializing. Τελοσπαντων είμαι άλλο στυλ, αλλά είμαι κειμενογράφος και πρέπει να δουλεύω σε αυτό το χώρο με πληροφορικάριους γραφίστες, αρχισυντάκτες, όλοι καλλιτέχνες και πολύ "ψαγμένοι". Πως να αντιμετωπίζω αυτή την ευγενική απόρριψη, αυτό τον κεκαλυμμένο σνομπισμό; Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει κάτι αντίστοιχο...- Petros

Την ευγενική απόρριψη την αντιλαμβάνεσαι επειδή θεωρείς δεδομένο ότι θα δεχτείς ευγενική απόρριψη. Όλοι αυτοί που περιγράφεις ψοφάνε για ανθρώπους που είναι αυθεντικά διαφορετικοί και δεν είναι καρμπόν του «αυθεντικά διαφορετικού». Μη δικαιολογείσαι και μην εξηγείσαι. Αν σε ρωτάνε, πες τι σου αρέσει, πες τι δε σου αρέσει, μην πηγαίνεις εκεί που δε θέλεις, και σε όποιον αρέσεις. Να δεις που θα αρέσεις σε περισσότερους από όσους φαντάζεσαι (και αν όχι, τι να κάνουμε. Κειμενογράφος είσαι, δεν πας για δήμαρχος.)


Εμένα μου φαίνεται ότι τους σνομπάρεις και ταυτόχρονα τους θαυμάζεις κρυφά. Μια φυλή είναι, όπως όλες οι άλλες. Όταν τους απομυθοποιήσεις, κάτι που εύχομαι να συμβεί σύντομα, θα γελάς με αυτά που λες τώρα.

________________
4.


Γεια σου Α μπαααα.
Το τελευταιο εξαμηνο εχω καποια θεματα . Λοιπον , για παραδειγμα ειμαι σε ενα χωρο γεματο ανθρωπους και γω ειμαι στη μεση . Ξαφνικα με πιανει μια δυσφορια , μια ταχυκαρδια και θελω να κλαψω .. δεν ξερω τι να κανω!! Μηπως εχω αγοραφοβια και με πιανουν κρισεις πανικου ή κλειστοφοβια;
Πιο συγκεκριμενα , πηγα σε μια συναυλια που ειχε γυρω στα 30000 ατομα , σε ανοιχτο χωρο και γω ημουν μεσα στο πληθος. Ξαφνικα με πιανει αυτη η δυσφορια , ενας πονοκεφαλος και μια ταση φυγης . Φευγω απο κει και ηρεμω . Σε μια αλλη παλι συναυλια με πολυ κοσμο και σε κλειστο χωρο το ιδιο πραγμα ακριβως . Την εβγαλα στη τουαλετα για να μπορεσω να παιρνω αερα. Και τελευταιο παραδειγμα σε ενα νυχτερινο κεντρο καθομαι διπλα στη πορτα , ολα ωραια μια χαρα . Με το που κλεινουν την πορτα και συνειδητοποιω οτι η αλλη πορτα ειναι στην αλλη ακρη ξαναρχιζει ο ιδιος πανικος .
Σαν ατομο ειμαι κοινωνικη και δεν εχω προβλημα να ειμαι σε ενα χωρο με ανθρωπους . Οπως επισης και αντεχω να ειμαι σε ενα ασανσερ . Τι πιστευεις οτι μπορει να συμβαινει;
Σε ευχαριστω πολυυυυ :)- σαμ θινγκ

Παθαίνεις κρίσεις πανικού. Φοβάσαι ότι χάνεις τον έλεγχο. Γιατί τους παθαίνεις, δεν ξέρω, χρειάζεται κάποιος ειδικός, με τη βοήθεια του οποίου θα καταλάβεις γιατί τις παθαίνεις. Κάποιος που ξέρει θα σε βοηθήσει να τις αντιμετωπίσεις. Είναι κάτι πολύ συχνό, σχεδόν όλοι έχουν πάθει από μια φορά. Διάβασε αυτό, βρες και κάποιον για να ξεκινήσετε τη συζήτηση, και όλα θα πάνε καλά.

 

________________
5.


(με αφορμή την #1 των 10/12/12) Δηλαδή εσύ λες "έχω περίοδο"; Εγώ το λέω μόνο όταν ξέρω οτι ο περίγυρος είναι απαραίτητα χύμα (εννοώ, άνετοι και με χιούμορ). Αν είναι λίγο κυριλέ και σφιγμένος, λέω "αδιαθέτησα" - μόνο αν αναγκαστώ να το πω, βέβαια. Ή το λέω χιουμοριστικά "περιοδεύω/'ηρθαν οι Ρώσοι" κι άλλα χαζά. Ε, τι να λέω!; Άμα πω "έχω περίοδο" σε ανοίκεια άτομα, ακούγεται σαν να λέω "έριξα μια χέσα προχτες και γέμισα τη λεκάνη ως πάνω".
Όσο για τα αντισυλληπτικά, έχω ζητήσει απο τον γυναικολόγο μου να τα πάρω, καθαρά για λόγους απόλαυσης (άλλωστε γι'αυτό δεν τα παίρνουμε συνήθως;), και ήταν αρνητικός. Σαν να του ζητούσα να πάρω τσάμπα φάρμακα για τον ποταπό λόγο να τελειώνει ο άλλος αβέρτα μέσα. Που έτσι είναι, αλλά! Ποιά όψη του νομίσματος είναι σωστή;- κάφρισα Ιωάννα

Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω υπό ποιες συνθήκες υπάρχει περίπτωση να ΠΡΕΠΕΙ να πεις ότι έχεις περίοδο, ειδικά σε ανοίκεια άτομα. Βρέθηκες σε επιτροπή σωματικής δυσφορίας και σε ρώτησαν; Πώς κύλησε η συζήτηση ώστε να πρέπει οπωσδήποτε να το πεις; Μήπως είσαι από αυτούς που αναλύουν τι τους συμβαίνει; Με εξοντώνουν όσοι συζητούν τα ασήμαντα σωματικά τους θέματα, είτε περίοδος, συνάχια, πόνοι, κοιλιακοί μυς, όλα αυτά – είναι πιο βαρετά και από τις διηγήσεις ονείρων. Στην κορυφή της ενόχλησης είναι όσοι συζητούν τη σχέση τους με την τουαλέτα, υποθέτω ότι το κάνουν για να δείξουν πόσο περιφρονούν τις κοινωνικές συμβάσεις, μόνο που πάνω στη φούρια τους να ρίξουν το καπιταλιστικό σύστημα από μέσα, κάνουν τους υπόλοιπους να αηδιάζουν και να βαριούνται ακόμη περισσότερο.


Να πώς το λύνεις: δεν το λες σε κανέναν, εκτός αν υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος να το πεις. Και αν υπάρχει κάποιος λόγος να μοιραστείς την κατάσταση της σωματικής σου πορείας με κάποιον άλλον, ναι, λες «έχω περίοδο».


Για τον γυναικολόγο σου: άλλαξε τον το γρηγορότερο, είναι πάρα πολύ κακός γιατρός. Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις σε απολύτως κανέναν γιατί θέλεις αντισυλληπτικά. Τα θέλεις γιατί έχεις το δικαίωμα να τα θέλεις. Έχουν παλέψει πολλές γυναίκες για αυτό το δικαίωμα, δεν θα εξηγηθούμε στον καθένα μισογύνη.

________________
6.


Ποια είναι η γνώμη σου για το glee;- last christmas


Σιχαίνομαι τα μιούζικαλ.


________________
7.


Αγαπημένη Α, μπα,
Τους τελευταίους μήνες ζω στο εξωτερικό στα πλαίσια προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών. Εδώ που βρίσκομαι περνάω πολύ όμορφα γιατί ενώ δεν είναι μεγαλούπολη, είναι οργανωμένη, από όλα φιλήσυχη και γενικότερα ανθρώπινη. Δε θέλω να σκέφτομαι ότι θα περάσει ο καιρός και θα πρέπει να γυρίσω στην Ελλάδα. Ξέρω ότι αυτή η κατάσταση ευτυχίας ειναι από μια άποψη πλασματική, και η φοιτητική ζωή πιο εύκολη (αν και τα τελευταία χρόνια δουλεύω σε ό,τι ευκαιρία μου δωθεί για να βγάζω τα έξοδα μου), όμως βλέποντας την εναλλακτική θέλω να προσπαθήσω να μείνω εδώ περισσότερο. Αν το κάνω αυτό, θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά με δική μου ευθύνη και έξοδα που σημαίνει ότι θα πρέπει να βρω μια δουλειά και παράλληλα να δώσω παράταση στην ολοκλήρωση των σπουδών μου. Αξίζει τον κόπο ή τελικά θα δω την πόλη από την άλλη της πλευρά, αυτή του εργαζόμενου και θα απομυθοποιηθούν όλα;

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τελειώσεις τις σπουδές σου και να επιστρέψεις ως νεαρός επαγγελματίας.

50

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
#1 "Tο σεξ είναι χάλια", αυτό είναι πρόβλημα, το ότι δεν είσαι ερωτευμένη το αντιπαρέρχομαι, γιατί θεωρώ, ανεξάρτητα με το αν είναι καλό ή κακό, δίκαιο ή άδικο, πως με το καλό σεξ διασφαλίζεται λίγο περισσότερο η βιωσιμότητα μιας σχέσης,ειδικά σε καιρούς οικονομικής κρίσης...Βέβαι εδώ τίθεται ένα άλλο ερώτημα, για την ηθική κρίση, για το πόσο δηλαδή ισότιμες μπορεί ή θα έπρεπε να είναι οι σχέσεις. Στο προκείμενο όμως, το σεξ πρέπει αδιαπραγμάτευτα, ως απόλαυση να είναι αμοιβαία και ισότιμη, ισάξια. Είναι πολύ δύσκολο να το πεις, θα έπρεπε μάλλον να το είχες ξεκαθαρίσει από τις πρώτες φορές, αποχωρώντας, αλλά ποτέ δεν είναι αργά...Το σκεφτόμουν κι εγώ αυτό το θέμα πρόσφατα με αφορμή μια καλή φίλη που της έτυχε αντίστοιχη φάση και εξακολουθώ να πιστεύω πως σε τέτοια σκηνικά κάνεις πίσω και ψάχνεις για κάτι άλλο. Δεν είναι θέμα αγένειας ή ευγένειας, είναι θέμα "προδιαγραφής" όσο σκληρό κι αν ακούγεται. Δυστυχώς ο ανταγωνισμός υπάρχει κ τίθεται από όλους προς όλους, έμψυχους και άψυχους οργανισμούς. Το θέμα είναι τί πρτίθεται να αγοράσει κανείς και πώς ορίζει ο καθένας μας το "βάλιου φορ μάνευ"
#1Αφού έχεις βαρεθεί να ακούς το γνωστό πλέον "Ωραία περνάμε, αλλά δεν είμαι σε φάση για μόνιμη σχέση" καταλήγεις στο είμαι σε μόνιμη σχέση, αλλα δεν είμαι ερωτευμένη, το σεξ είναι χάλια κτλ.?Εάν στους 4 μήνες ΔΕΝ είσαι ερωτευμένη, ποτε θα ερωτευτείς στα 2 χρόνια? Εκτός και αν είσαι σε ηλικία που δεν σε νοιαζει το σεξ και ο έρωτας αλλά ψαχνεις τη συντροφικότητα, οπότε προσπαθησέ να βελτιώσεις τα πράγματα με τρυφερό και ήπιο τρόπο ώστε να μην πληγώσεις τον άλλο.
Λένα: "Δεν πιστεύω ότι «δεν αξίζει να ξεκατινιαστείς» γιατί αυτός που δε μιλάει, καταλήγει να φαίνεται ένοχος. Οι γύρω δεν επιβραβεύουν τον ανώτερο άνθρωπο και οι φήμες κολλάνε όπως οι τσίχλες στα μαλλιά."Μου έχει συμβεί μέσα στην ίδια μου την οικογένεια! Και είναι ακριβώς όπως τα λέει η Α, μπα. :-(