Ένα βινύλιο στροφάρει μελωδικά καθώς ο Ταφ Λάθος μας καλωσορίζει στο καλόγουστο υπόγειο της οικογένειάς του στην Ηλιούπολη που τα τελευταία χρόνια έχει μεταποιήσει σε ένα μικρόκοσμο γεμάτο μουσική, retro αντικείμενα και καλούς φίλους. Είναι το αρχηγείο της Bashment Records, της δισκογραφικής που δημιούργησε για να στεγάσει τη μουσική του και παραγωγές καλών του φίλων. Στο καθιστικό που ετοιμαζόμαστε να κάνουμε την συνέντευξη δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από την συλλογή του Ταφ Λάθος: παλιά synths, βινύλια, κόμικς, παιχνίδια, και μπιχλιμπίδια κάθε λογής. «Είμαι μεγάλος ρετροσυλλέκτης», μας λέει δείχνοντας μας το αγαπημένο του ρομπότ, «βέβαια, οι φίλοι προτιμούν να με φωνάζουν ρακοσυλλέκτη». Μιλώντας για τα synths που έχει στοιβάξει το ένα πάνω στο άλλο σε μια γωνία του δωματίου, μας εξηγεί «Έχω τρέλα με τα 70ς και με την αναλογική μουσική. Αυτά τα σύνθια που βλέπεις, είναι τζόγος. Αν τα βρεις τη σωστή στιγμή, στη σωστή τιμή, πρέπει να τα πάρεις επιτόπου. Κάποια μπορεί να τα βρεις στα σκουπίδια, δεν ξέρουν και τα πετάνε. Απλά πρέπει να είσαι τυχερός να βρεις που τα πετάνε».
Το στούντιο της Bashment Records ήταν ένα παιδικό όνειρο για τον Ταφ Λάθος. «Από μικρός είχα κόλλημα να φτιάξω ένα στούντιο. Θυμάμαι πως στο δωμάτιο που είχα όταν ήμουν παιδί δεν υπήρχε χώρος να περπατήσεις εξαιτίας των πραγμάτων που στοίβαζα. Σε εκείνο το δωμάτιο ηχογραφούσαμε, όταν ήμουν δεκατεσσάρων χρονών, με τους Ψυχόδραμα τα πρώτα τους κομμάτια. Για εξοπλισμό είχαμε ένα μικρόφωνο που είχε πάρει ο πατέρας μου στον αδερφό μου και μια κάρτα ήχου sound blaster. Γι’ αυτό και συνήθιζαν να λένε ότι ο ήχος των Ψυχόδραμα είναι ‘βρώμικος’. Πολλά χρόνια μετά, όταν μάζεψα κάποια χρήματα από μερικές επιτυχημένες εμφανίσεις με τους Ψυχόδραμα, αποφάσισα να τα επενδύσω στο να φτιάξω αυτό το στούντιο. Τα λεφτά που βγάζω από την μουσική, πίσω στην μουσική τα επενδύω πάντα».
Μας ζητούν να κάτσουμε στα σπίτια μας και να κλάψουμε την μοίρα μας περιμένοντας να έρθει κάποιος να μας σώσει. Μα ποιος θα αλλάξει την κατάσταση άμα δεν την αλλάξουμε εμείς; Κανένα πολιτικό κόμμα δεν πρόκειται να το κάνει αυτό. Πρέπει να στηριχθούμε στον εαυτό μας και να προσπαθήσουμε μεταξύ μας. Δεν μας λείπει τίποτα, είμαστε η απόλυτη μηχανή για να κάνουμε ότι θέλουμε, να παλέψουμε για τη ζωή μας. Δεν πρέπει να ψαρώνουμε.
Αφορμή για την συνάντησή μας με τον Ταφ Λάθος είναι η καινούρια δισκογραφική του δουλειά, η «Ελπίδα», ένας δίσκος ανακουφιστικά αισιόδοξος και φωτεινός. «Όλα ξεκίνησαν δύο χρόνια πριν», μας εξηγεί ο Ταφ Λάθος, «είχα γράψει ένα τραγούδι που λεγόταν ‘Ελπίδα’. Μιλούσε για την κατάστασή μας, που είμαστε ναυαγοί στην θάλασσα και έρχεται το καράβι που λέγεται ‘Ελπίδα’ και μας σώνει. Με αυτό το κομμάτι ως αφετηρία, ξεκίνησα να γράφω το συγκεκριμένο cd, το οποίο μου πήρε δύο χρόνια για να ολοκληρώσω. Πρόκειται για μια ιστορία η οποία εκτυλίσσεται από το πρώτο κομμάτι έως το τελευταίο. Μάλιστα, ένας φίλος μου πρότεινε να το κάναμε ταινία μικρού μήκους. Αν είχαμε το budget θα το κάναμε».
Αλήθεια όμως, γιατί όλοι μοιάζουν να επιζητούν μανιωδώς την ελπίδα τελευταία; «Αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις ότι όλοι μιλούν για προβλήματα. Μας ζητούν να κάτσουμε στα σπίτια μας και να κλάψουμε την μοίρα μας περιμένοντας να έρθει κάποιος να μας σώσει. Μα ποιος θα αλλάξει την κατάσταση άμα δεν την αλλάξουμε εμείς; Κανένα πολιτικό κόμμα δεν πρόκειται να το κάνει αυτό. Πρέπει να στηριχθούμε στον εαυτό μας και να προσπαθήσουμε μεταξύ μας. Δεν μας λείπει τίποτα, είμαστε η απόλυτη μηχανή για να κάνουμε ότι θέλουμε, να παλέψουμε για τη ζωή μας. Δεν πρέπει να ψαρώνουμε».
Όπως μου εξηγεί, ο καινούριος δίσκος αντηχεί πολλά δικά του βιώματα με τρόπο κωδικοποιημένο. «Όταν άρχισα να γράφω τον δίσκο είχα μόλις βγει από μια πολύ δύσκολη φάση στη ζωή μου. Ήμουν τυχερός γιατί είχα κάποιους δικούς μου ανθρώπους που με στήριξαν. Είχα όμως και την μουσική. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις δημιουργικές δραστηριότητες για να ξεφύγεις από τα προβλήματά σου. Αν δεν κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου, γρήγορα τα προβλήματα θα σε κουκουλώσουν και δεν θα μπορείς να δεις παραπέρα».
«Ο δίσκος αυτός μου έχει δώσει πολλή χαρά. Τυχαίνει να μου στέλνουν μηνύματα διάφορα παιδιά και να μου λένε πως τους έχω βοηθήσει στην ζωή τους. Φίλε, αυτό είναι ό,τι πιο σπουδαίο μπορείς να πετύχεις με τη μουσική, να κάνεις μερικές ψυχές να νοιώσουν καλύτερα. Ειδικά το συγκεκριμένο cd, βγάζει πολλή αισιοδοξία και ελπίδα. Εγώ ακούω 2-3 κομμάτια κάθε πρωί, προκειμένου να στροφάρω και να κάνω τις δουλειές μου».
Ο Ταφ Λάθος μέσα από την παρουσία τους ως χιπ χοπ καλλιτέχνης και παραγωγός έχει καταφέρει να βιοπορίζεται αποκλειστικά από την μουσική. «Από παιδί ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο από μουσική. Δεν ήταν απλό, δούλεψα σκληρά για δέκα χρόνια μέχρι να τα καταφέρω. Πάλεψα γι’ αυτό, αλλά άξιζε, γιατί με κάνει χαρούμενο και κάθε μέρα ξυπνάω με ένα χαμόγελο».
Για τον Ταφ Λάθος η μουσική είναι οικογενειακή υπόθεση. Ξεκινώντας από τους Ψυχόδραμα που ήταν το χιπ χοπ σχήμα του αδερφού του Κυριάκου, ως τις συνεργασίες του σήμερα, ο Ταφ Λάθος επιλέγει μόνο καλούς φίλους για να συμπορευτεί. Δεν είναι τυχαίο που η μεγαλύτερη του groupie, είναι η μητέρα του. Ή όπως λέει ο ίδιος σε ένα κομμάτι του δίσκου: ‘δακρύζω όταν ακούω κομμάτια με τη μάνα μου στο τέρμα’. «Η οικογένειά μου είναι πολύ περήφανη για εμένα και τον αδερφό μου και όλα αυτά τα χρόνια είχα τρομερή στήριξη από τους γονείς μου. Καταλαβαίνουν εντελώς τι κάνω και τους αρέσει. Μάλιστα, κάθε φορά που γράφω ένα καινούριο κομμάτι οι δύο άνθρωποι που το ακούνε πρώτοι είναι η μάνα μου και η κοπέλα μου. Η μάνα δεν μασάει, θα την δεις πολλές φορές στο κοινό. Άλλες φορές πάλι, κάνει πεσίματα απροειδοποίητα σε live. Θυμάμαι είχε σκάσει σε λάιβ στη γεωπονική, δεξιά στο stage. Μου πετάει ένα χαμόγελο και λέω ‘έτσι είσαι ε;’. Κάποιες φορές της το κόβω, της λέω ‘άραξε, δεν είναι για σένα’, αλλά δεν μασάει».
Ακούγοντας την ‘Ελπίδα’ πολλές φορές σε ξαφνιάζει η ευαισθησία που αποπνέει το χιπ χοπ του Ταφ Λάθος. Απαλλαγμένο από συμπλέγματα που θέλουν τους χιπ χόπερς ‘σκληρά αλάνια’, ο Ταφ Λάθος, δεν διστάζει να εκτεθεί μέσα από εύθραυστες εκτελέσεις. Ανάμεσα στα κομμάτια του δίσκου και το τραγούδι ‘Μετά’ στο οποίο κάνει εντύπωση ένα πιανιστικό σόλο. «Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος έχει συνηθίσει το χιπ χοπ ως ένα πράγμα πολύ συγκεκριμένο: ένα μπάσο, μια λούπα, ένα ντραμς και μια φωνή. Εμένα μου αρέσει να το ψάχνω λίγο παραπάνω. Παίζω πιάνο από μικρός και το θεωρώ ένα καταπληκτικό όργανο που βγάζει τέλειο συναίσθημα. Πάντως θεωρώ ότι δεν υπάρχουν κανόνες στη μουσική και ο καθένας πρέπει να κάνει ό,τι γουστάρει. Εγώ για πάρτη μου βάζω τα όργανα, δεν θεωρώ ότι όλοι πρέπει να κάνουν το ίδιο. Θεωρώ μάλιστα ότι το πιο δύσκολο πράγμα είναι να φτιάχνεις τη μουσική σου λιτή και απέρριτη».
Κλείνοντας την συζήτησή μας με το χιπ χοπ στην Ελλάδα σήμερα, μου λέει. «Θεωρώ ότι το χιπ χοπ έχει τεράστια δυναμική αυτή την εποχή στην Ελλάδα. Υπάρχει ένα τεράστιο κοινό που ακολουθεί φανατικά τους μεγάλους της σκηνής. Γίνονται πολλές καλές δουλειές και υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν σοβαρά πράγματα και δεν λένε μπαρούφες, λένε αλήθειες. Το χιπ χοπ πάει πολύ καλά στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πράγματα που πρέπει να ξανασκεφτούμε ως χιπ χοπ καλλιτέχνες. Ειδικά το θέμα με τα ναρκωτικά. Είναι γνωστό ότι το χιπ χοπ παραδοσιακά σπρώχνει την φάση των ναρκωτικών. Από την στιγμή, λοιπόν, που το κοινό μας είναι και μικρά παιδιά, πρέπει να μαζευτούμε, να τα κάνουμε καλά παιδιά, να μην τα αποβλακώσουμε, να μην γίνουνε ψευτόμαγκες».
Ο νέος δίσκος του Ταφ Λάθος ‘Ελπίδα’ κυκλοφορεί.
Facebook: https://www.facebook.com/taftismenoslathos
σχόλια