Υπάρχει μια κοινότητα ανθρώπων εκεί έξω (αυτή τη στιγμή, ο αριθμός φτάνει τα 3 εκατομμύρια παγκοσμίως και αυξάνεται καθημερινά) που αρέσκονται στο να περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο… αποφεύγοντας μας!
Το 1979 ο hippy καλλιτέχνης Kit Williams έθαψε ένα μικρό κόσμημα σε σχήμα λαγού επιστρωμένο με ατόφιο χρυσάφι στη Βρετανική εξοχή και παρουσίασε ένα εικονογραφημένο βιβλίο, το Masquerade, δίνοντας στοιχεία για το πού το είχε κρύψει.
Ακολούθησε χαμός: χιλιάδες επίμονοι αναγνώστες έσκαψαν πάνω απ' τη μισή Βρετανία ψάχνοντας γι’ αυτό το καταραμένο αντικείμενο. Δεκαετίες αργότερα ο λαγός θα ξαναέφτανε στα χέρια του δημιουργού του, μέσω του παιχνιδιού...
Μιλήσαμε μ' έναν Έλληνα παίκτη, τον Τάσο Τσιτσίρα (ηχολήπτη, ραδιοφωνικό παραγωγό και ιδιωτικό υπάλληλο) για τις εμπειρίες του με το παιχνίδι.
—Τι είναι λοιπόν το Geocaching;
Το geocaching είναι ουσιαστικά ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού που παίζεται από παίκτες όλων των ηλικιών σε παγκόσμια κλίμακα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι μέσω της ιστοσελίδας του geocaching ή της εφαρμογής για smartphone, να εντοπίσεις μία κρύπτη (ή γεωκρύπτη), που βρίσκεται κρυμμένη σε ένα από τα χιλιάδες σημεία όλου του κόσμου, να την επισκεφτείς, να γράψεις στο σημειωματάριο της κρύπτης ότι την βρήκες καθώς και να το δηλώσεις στην ιστοσελίδα. Πολλοί παίκτες ανταλλάσσουν και αντικείμενα (θησαυρούς) που βρίσκονται μέσα την κρύπτη, αφαιρούν ένα, και προσθέτουν ένα άλλο.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που δεν θέλουν την ευκολία του smartphone, ούτε τις βοήθειες που δίνουν για το που είναι η κρύπτη, και απλά χρησιμοποιούν μια συσκευή GPS και μόνο με τις συντεταγμένες εξορμούν για να την ανακαλύψουν.
Μία κρύπτη αποτελείται συνήθως από το κουτί (ή τάπερ, ή κάποιο δοχείο που σφραγίζει καλά) ένα μπλοκάκι, ένα στυλό, ένα σημείωμα καλωσορίσματος του παίκτη το οποίο είναι χρήσιμο και σε περίπτωση που το βρει κάποιος τυχαία, και διάφορα αντικείμενα-θησαυρούς. Υπάρχουν κρύπτες διαφόρων μεγεθών, από ένα κουτάκι φιλμ που περιέχει μόνο το Logbook, μέχρι και πολύ μεγάλα δοχεία.
—Ποιο είναι το πιο ωραίο σ' αυτήν την περιπέτεια;
Είναι ένας τρόπος να εξερευνήσεις τον κόσμο, μαζί με φίλους ή την οικογένεια σού. Πραγματικά περνάς πολύ όμορφα. Βλέπεις τον κόσμο, ή την περιοχή σου με άλλο μάτι, μπορείς να γνωρίσεις νέα μέρη, να αξιοποιήσεις της διακοπές ή το ταξίδι σου με τρόπο διαφορετικό από ό,τι έχεις συνηθίσει μέχρι τώρα.
—Παίζουν πολλοί Έλληνες;
Το παιχνίδι στην Ελλάδα δεν έχει γνωρίσει ακόμη μεγάλη δημοσιότητα. Τώρα που μιλάμε υπάρχουν 3447 κρύπτες κρυμμένες σε όλη την Ελληνική επικράτεια.
Παγκοσμίως όμως υπάρχουν περίπου 3 εκατομμύρια κρύπτες σε 180 χώρες και περίπου 3 εκατομμύρια ενεργοί χρήστες (περίπου 830.000 στης ΗΠΑ, 375.000 στην Γερμανία, 160.000 στην Μ. Βρετανία και περίπου 1.200 στην Ελλάδα).
—Και πώς ξεκινά κανείς;
Ο πιο εύκολος τρόπος για να ξεκινήσεις είναι να ψάξεις για κρύπτες στην περιοχή σου, να κάνεις εγγραφή στο παιχνίδι, να επισκεφτείς την κρύπτη και να το δηλώσεις.
Αν θες να το πας παραπέρα, μπορείς να αρχίσεις να κρύβεις τους δικούς σου «θησαυρούς» κοντά στην περιοχή σου, και να βλέπεις παίκτες απ' όλο τον κόσμο να τους ψάχνουν και να τους βρίσκους. Υπάρχουν αναλυτικές οδηγίες στην σελίδα του παιχνιδιού, καθώς υπάρχουν αυστηροί κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις, όπως το ότι δεν πρέπει να διαταράσσεται το φυσικό περιβάλλον, η πανίδα, και η χλωρίδα της περιοχής.
—Εσύ πώς ξεκίνησες;
Η προσωπική μου εμπειρία ξεκίνησε περίπου το καλοκαίρι του 2010 βρίσκοντας τυχαία το παιχνίδι στο internet.
Έκανα εγγραφή και έψαξα για κρύπτες στην περιοχή μου. Δεν υπήρχαν και πάρα πολλές τότε στην Κομοτηνή. Διαλέξαμε μία με δυο φίλους μου και ανεβήκαμε στο αυτοκίνητο να την βρούμε... Ήταν πραγματικά πολύ ωραία εμπειρία, πηγαίναμε με το αυτοκίνητο σαν να ψάχναμε για τον κρυμμένο θησαυρό που δεν τον έχει βρει ποτέ κανείς. Αδρεναλίνη στο φουλ, και φτάσαμε. Δεν δυσκολευτήκαμε να την βρούμε γιατί ήταν εύκολη κρύπτη, γράψαμε στο logbook, πήραμε κάποια αντικείμενα από μέσα, και προσθέσαμε κάποια άλλα. Βγήκαμε της κατάλληλες φωτογραφίες, τοποθετήσαμε την κρύπτη πίσω στην θέση της, και με ένα αίσθημα ολοκλήρωσης ξεκινήσαμε για την επιστροφή πίσω. Κάπως έτσι ήταν η πρώτη εύρεση «θησαυρού»!
—Και μετά;
Μετά από καιρό αποφασίσαμε, πάλι η ίδια παρέα, να κρύψουμε την πρώτη κρύπτη μας…
Το πρώτο που κάναμε ήταν να βρούμε το κατάλληλο μέρος. Να μην μπορεί να την βρει κάποιος τυχαία, να μην φαίνεται πού θα ήταν κρυμμένη. Αφού βρήκαμε το μέρος επιλέξαμε το δοχείο που θα αποτελούσε την κρύπτη. Μετά τυπώσαμε τα κατάλληλα κείμενα, τοποθετήσαμε σημειωματάριο και «θησαυρούς» και πήγαμε να την τοποθετήσουμε… Κι από τότε κρύψαμε και άλλες πολλές. Είναι πραγματικά εθιστικό παιχνίδι, και πολύ έξυπνο. Είδαμε απίστευτα μέρη και μοναδικά τοπία, μέχρι τώρα!
