ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξερω ακριβως πως εγινε η ζημια παλια μου αγαπη. Πολυ ευκολο να το καταλαβω. Το ονομα του αρχιζει απο Μ. Το θεμα ειναι οτι εσυ περιμενεις απο μενα να σε αγαπω ακομα, οταν σε ειχα προειδοποιησει οτι αν σκοτωσω την αγαπη μου για σενα δε θα μεινει τιποτα απο μας. Σε ειχα προειδοποιησει αλλα ησουν πολυ σιγουρος για την αποφαση σου. Σου ειχα πει οτι θα εισαι ενας ξενος για μενα. Ειναι αληθεια οτι εχω αποξενωθει απο τα αισθηματα που σου ειχα. Το ξερεις οτι αυτο που ειχαμε ηταν αληθινο, και ο,τι ενιωθα τοτε ηταν αληθινο. Το ξερεις. Και τωρα μου ζητας τα ρεστα γιατι δε νιωθω πια τιποτα για σενα. Γιαυτο και δε θελω να γραφω αλλο πια απο δω, γιατι δε θελω να σε πληγωνω αλλο, δεν εχει κανενα νοημα. Σε νοιαζομαι πολυ, αλλα δε σαγαπω πια. Μπορει και να γινω σκληρη στα λογια και να σε πονεσω η να το χω κανει ηδη. Λυπαμαι. Αυτο που ζησαμε ναι μου εκανε ζημια. Ειναι σαν ενα χερι μου να εχει αρρωστησει και γω να μην το αναγνωριζω πια ως κομματι μου. Ετσι ακριβως. Ειναι ενα ξενο σωμα πανω μου, δικο μου, ομως δεν το νιωθω δικο μου. Μου ειναι ξενο. Προτιμησα να το κοψω και να ζησω παρα να το κουβαλω μαζι μου και να με σκοτωσει. Αυτο συμβαινει οταν αναγκαζεσαι να πας κοντρα στα αισθηματα σου για να επιβιωσεις. Δεν μπορεις να με γιατρεψεις εσυ μονο ενας ξενος με τον οποιο μπορω να χτισω κατι απο την αρχη. Δε φταις εσυ, το ξερω οτι μαγαπησες, παρολο που σου χω παραπονα δεν σαδικω για την αποφαση σου, ηταν η σωστη, στα ειπα και κατ ιδιαν. Και γω στη θεση σου αυτο θα εκανα στην τελικη. Απλα πρεπει να μαφησεις να φυγω οριστικα, αποχαιρετησε με, κρατα με σε ενα μερος του μυαλου σου ως μια γλυκια αναμνηση απο κατι που δε μπορει να ξαναγυρισει. Let me go.