Αυτό που παρέχουμε και δείχνει πολλά για μας είναι η ευγένεια. Αυτή η στάση είναι δική μας επιλογή και δείχνει πράγματα για μας. Ο σεβασμός όπως και η εκτίμηση έχουν να κάνουν και με την εικόνα που πλάθουμε για τον άλλον μέσα μας. Αυτή μπορεί να είναι εντελώς αυθαίρετη ή να έχει φροντίσει ο άλλος να δημιουργηθεί. Οπότε ούτε κερδίζεται ακριβώς, ούτε χαρίζεται αλλά σίγουρα δημιουργείται ή χάνεται στο πέρασμα του χρόνου. Αυτό που προϋπάρχει ή όχι, είναι ο λεγόμενος αυτοσεβασμός. Ένα άτομο μ' αυτοσεβασμό δεν παραβιάζει στο άκυρο τα όρια ενός άλλου ούτε κι επιτρέπει να του τα παραβιάζουν. Κοινώς, δεν μας φέρονται καλά επειδή είμαστε καλοί αλλά επειδή είναι καλοί ή άσχημα επειδή είμαστε κακοί( όταν έστω δεν υπάρχει κάποιο προηγούμενο αδικίας) αλλά επειδή αυτοί δεν ξέρουν να συμπεριφέρονται. Άρα όταν πάψουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο επιδραστικοί στους άλλους( είτε θετικά είτε αρνητικά) θα κρίνουμε ορθότερα που πρέπει να μένουμε ή φεύγουμε και δεν θα κοιτάμε να κερδίσουμε τον σεβασμό από ένα άτομο που είναι εξαρχής ασεβές κι αγενές.