Πιστεύω ότι από όσα περιγράφεις στην εξομολόγηση, τίποτε δε γίνεται επίτηδες. Καμιά φορά ξεφεύγουμε στο σχόλιο επί σχολίου.Επίσης, η υποκειμενικότητα των καταστάσεων, όπως δίνονται εδώ μέσα, δε βοηθάει.Σε πολλές εξομολογήσεις έχω εκφραστεί με μειωτικό, προσβλητικό τρόπο. Δε σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνω ότι για το πρόσωπο που εξομολογείται είναι σημαντικό θέμα. Αλλά δε το αξιολογώ, ως τρίτος παρατηρητής, ως σημαντικό γενικότερα. Αν θες ως μια έμμεση προτροπή ότι δίνεται πολυ σημασία στα λόγια και όχι στην ουσία. Π.χ. στις εξομολογήσεις του στυλ "του είπα, μου είπε, οι άλλοι είπαν, τι γνώμη έχετε".Τέλος να σου πω ότι υπάρχουν εξομολογήσεις που παίρνουν ΜΗΔΕΝ σχόλια. Πως λες να νιώθουν αυτοί; Στην τελική, μία εξομολόγηση με 20 τρολοσχόλια δίνει στον άλλον το στοιχείο ότι πρέπει να δει αλλώς τα πράγματα (όχι τόσο σοβαρά, όσο τα νιώθει ή τα περιγράφει, πιο αναλυτικά γιατί λέει λίγα και αδιάφορα για το θέμα κτλ.)