Για μένα το 5 δείχνει κάπως το άγχος που έχουμε όλοι να μη φανούμε χαζοί. Εννοώ, δεν αναρωτιέται κανείς αν υπάρχουν "ψηλοί και κοντοί άνθρωποι από τη στιγμή που γεννιούνται ή όλα πηγάζουν από τις προσπάθειες που καταβάλλει ο καθένας και τη διαπαιδαγώγηση; Ίσως και την αυτοπεποίθηση;" Ή αντίστοιχα γρήγοροι και αργοί (στο τρέξιμο), αλτικοί και μη αλτικοί, δυνατοί και αδύναμοι κλπ κλπ. Δεν γίνεται ποτέ ανάλογη κουβέντα για τις σωματικές δυνάμεις. Εκεί, όλοι λίγο ως πολύ αποδεχόμαστε ότι έχουμε κάποια όρια προς τα πάνω και προς τα κάτω από γεννησιμιού μας, και με τη διαπαιδαγώγηση μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, μέχρι τα όριά μας, αλλά δεν μπορούμε π.χ. όλοι να γίνουμε Μπολτ, όση προπόνηση και αναβολικά και αν πάρουμε. Στο μυαλό όμως όχι. Υπάρχουν άνθρωποι που δε θέλουν να το δεχτούν με τίποτα, απ' ότι φαίνεται.
Σχολιάζει ο/η