Εξαιρετικά ενδιαφέροντα όλα αυτά. To Βoys don't cry το είχα δει και με είχε προβληματίσει αρκετά (όπως φαντάζομαι ήταν ο αρχικός σκοπός του). Δεν με είχε τότε απασχολήσει το αν το άτομο που εκλήθη να παίξει τον trans ρόλο ήταν cis ή όχι επειδή υπέθεσα ότι:1.δεν υπάρχουν αρκετοί trans ηθοποιοί (κι αυτό συμφωνώ ότι μπορεί να διορθωθεί και για λόγους εργασιακής ισότητας)και2.η φύση της ηθοποιίας είναι να υποδύεσαι κάτι που ΔΕΝ είσαι. Αντλείς βέβαια από το δυναμικό που έχεις αλλά σάμπως ο Φάινς που έπαιξε τόσο πειστικά τον Αμόν Γκετ ήταν ναζί φονιάς στην δική του ζωή; Δηλαδή ίσως η πρόκληση (αλλά και το όφελος) είναι κάποιος να κάτσει να ασχοληθεί με ποιά πανανθρώπινα σημεία μπορεί να ταυτιστεί με το trans άτομο ώστε να αντλήσει από κεί και να μάθει πράγματα και να μπορεί έτσι να δείχνει ενσυναίσθηση κι αργότερα στην προσωπική του ζωή.Κι αυτό από τον ηθοποιό επεκτείνεται και στον θεατή που είναι κι ο αντικειμενικός σκοπός καθώς η πλειοψηφία των θεατών είναι καλώς ή κακώς cis. Εκτός αν μιλάμε για ειδικευμένες ταινίες για trans κοινό. Αλλά μήπως έτσι πυροβολεί η lgbtq+ κοινότητα τα πόδια της ξεκόβοντας τα θέματά της από τον ευρύτερο κοινωνικό ιστό; @Βλαχάκι με ενδιαφέρει η γνώμη σου σε αυτό αν θέλεις να την δώσεις.
Σχολιάζει ο/η