Εν μέρει έχεις ένα δίκιο καθώς ο λόγος είναι ισχυρό εργαλείο για τους (εν δυνάμει) παιδαγωγούς. Όμως, προσωπικά, μου προκαλεί θυμό και θλίψη ότι πολλές φορές οι απαιτήσεις περιορίζονται μόνο στο πόσο καλά ξέρουν να χρησιμοποιούν την γλώσσα οι παιδαγωγοί ενώ αυτό είναι μόνο ένα μέρος των δεξιοτήτων/ικανοτήτων που θα πρέπει να έχουν.Κατανοώ ότι όταν ο τρόπος έκφρασης βγάζει μια προχειρότητα είναι κακός δείκτης μιας και έμμεσα καταδεικνύει έναν λιγότερο δουλεμένο τρόπο σκέψης, μια αφέλεια ας πούμε. Αλλά κι ένας παιδαγωγός με πολύ καλό λόγο μπορεί να είναι απαράδεκτος στη δουλειά του αλλά ικανότατος στο να φαίνεται έξοχος. Ξέρει τι πρέπει να πει στους ενήλικες για να πείσει. ;) Προς υπεράσπιση της κοπέλας, πέρα από τον λόγο είδα ότι είναι παρατηρητική και διερωτάται. Αυτό δείχνει άτομο που θέλει να βελτιωθεί. Αν με ρωτούσε κάποιος ποιο είναι το βασικό κριτήριο για να γίνει κάποιος καλός παιδαγωγός είναι να προκαλεί τον εαυτό του να γίνεται όλο και καλύτερος στη δουλειά του αλλά και σαν άτομο, γιατί, τα παιδιά μιμούνται. Αυτό που είμαστε, αυτό που κάνουμε είναι πιο σημαντικό απ' αυτό που λέμε στον κόσμο των παιδιών. Όσο πιο ικανός ο παιδαγωγός και με περισσότερες γνώσεις, ακόμη καλύτερα. :)