#1 Θεωρώ κι εγώ ότι η μαμά σου δεν έχει κατάθλιψη, αλλά ότι σ' έχει βάλει στη θέση του συντρόφου και σου έχει αναθέσει ρόλο που δεν σου αρμόζει. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά ξεκίνησαν τα τελευταία 3 χρόνια, δηλ τα χρόνια που η δική σου ζωή άλλαξε και αυτή δεν είναι πια η πρώτη σου προτεραιότητα. Φταίει η ίδια που άφησε τον εαυτό της και τη ζωή της πίσω και τώρα περιμένει το αντάλλαγμα. Εγώ πάντως θα σου πω να κάνεις αυτό που έκανα κι εγώ για τις μαμαδίσιες ενοχές: πήγαινε σε ψυχολόγο. Θ'αλλάξει όλη σου η νοοτροπία, θα ανακουφιστείς πραγματικά. Θα τα βάλεις όλα σε σωστή προοπτική. Και μπράβο σου, τα λες πολύ ωραία και ώριμα για την ηλικία σου, μια χαρά θα τα πας!