#4Το ότι αγαπάμε τα πεθερικά μας σημαίνει ότι είναι τυχερός ο σύντροφος μας. και το ότι δεν βρίσκουμε 3 την ώρα αφορμές για ανούσιες γκρίνιες, είναι μεγάλο προσόν. Το ότι το σπίτι μας είναι ανοιχτό για οποιονδήποτε συγγενή μας χρειάζεται, δικό μας ή δικό του, μας τιμά και δεν είναι αυτονόητο. Αυτά επίσης συνιστούν λόγους που μας επέλεξαν. Στα χρόνια που είμαστε μαζί τους έχουμε αποδείξει ότι έχουμε και αυτά τα χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, γι'αυτό και παντρευτήκαμε, οπότε δεν έχουμε ν'αποδείξουμε κάτι περισσότερο. Όταν έρθει η ώρα, θα σταθούμε όπως απαιτήσουν οι περιστάσεις, εφόσον έχουμε τη δυνατότητα, πρακτικά, σωματικά, ψυχικά.Ακόμα και να είχες αρχικά συμφωνήσει σ'αυτό το σενάριο, έχεις κάθε δικαίωμα να αλλάξεις γνώμη, αφού καταλήγεις να καταπιέζεσαι. Η αγάπη προς κάποιον δεν αποδεικνύεται με το να καταπιεζόμαστε για χάρη του αλλά με το να είμαστε δίπλα του όταν μας έχει πραγματική ανάγκη.Ξέρεις ότι τον φέρνεις σε δύσκολη θέση, ξέρεις πώς είναι να πρέπει να γίνεις δυσάρεστος στη μάνα σου, καταλαβαίνεις ότι έχει πολλά στο κεφάλι του, αλλά δυστυχώς κάποιες φορές στη ζωή πρέπει να κάνουμε και να πούμε πράγματα που πολύ θα θέλαμε να αποφύγουμε. Μακάρι να μπορούσες να δώσεις εσύ λύση αλλά αυτό θα ήταν που θα έφερνε γκρίνιες. Προσπάθησες όσο μπορούσες να το ανεχτείς αλλά πλέον έχεις την προσοχή σου στραμμένη στο θέμα παιδί και δεν θέλεις λόγους να διαταράσσεται αυτή η προσοχή. Θέλεις να είσαι ήρεμη, γιατί το δικαιούσαι και το χρειάζεσαι. Και τώρα έχετε εσείς προτεραιότητα. Δε χρειάζονται καν εντάσεις. Αντιθέτως, είναι τόσο ανισόρροπο αυτό που συμβαίνει, που δυο ήρεμα αλλά τσεκουράτα και καλά επιλεγμένα λόγια, θα κάνουν μεγάλο θόρυβο. Εμένα, παρόλο που έχω την τύχη ο σύντροφός μου να είναι ονειρεμένος, μεταξύ άλλων και στο πώς οριοθετεί τους γονείς του, στη διαχείριση αυτής της κατάστασης με βοήθησε πολύ η συζήτηση με ψυχολόγο, που πήγαινα για άλλους λόγους. Είχα συνηθίσει να ενδιαφέρομαι και να φροντίζω πολύ τους άλλους, είχα τρελές ενοχές όταν δεν είχα όρεξη να ανταποκριθώ σε οποιοδήποτε χατήρι και αυτό ήταν λουκούμι για την (αξιαγάπητη τελικά με όσα ακούω) πεθερά μου. Μπορείς να απευθυνθείς σε έναν κι εσύ, για να σε καθοδηγήσει καθαρά και μόνο για αυτό το θέμα: Πώς να μη νιώθεις ο μ@λάκας της υπόθεσης, χωρίς να νιώθεις μαύρη σκύλα. Υπάρχει η ισορροπία, σου εύχομαι να τη βρεις.Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σου στέλνω και μην ξεχνάς: Η αγάπη νικάει.
