Tο ότι η Xρυσή Aυγή κινείται στα όρια της νομιμότητας με τις πρακτικές της δε χρειάζεται τηλεφώνημα κανενός υπουργού και κανενός πρωθυπουργού για να διαπιστωθεί. Aν για την κίνηση διώξεων το δικαστικό σύστημα χρειάζεται την έγκριση της εκτελεστικής εξουσίας, αυτό είναι πρόβλημα αλλά όχι, δε μπορώ να πω ότι σοκάρομαι. Aν έπαιζα τα λεφτά μου στο στοίχημα, θα πόνταρα στο "ναι, προηγήθηκε τηλεφώνημα" παρά στο "όχι, η δικαιοσύνη δε είναι δεκτική σε κυβερνητικές πιέσεις". Το ότι η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά παίζει επικίνδυνα παιχνίδια στα όρια της νομιμότητας, κι αυτό δε με ρίχνει από τα σύννεφα. Γι αυτό και δεν την ψηφίζω άλλωστε. Και όσους έχουν απομείνει να την ψηφίζουν πλέον, δε νομίζω να τους πολυαγγίζει εδώ που τα λέμε. Όπως τους οπαδούς του Ερντογάν στην Τουρκία δεν τους πολυένοιαξε που έκλεισε YouTube και twitter και τον ξανατίμησαν με την ψήφο τους. Τέτοιες δημοκρατικές ευαισθησίες περί διάκρισης των εξουσιών είναι ψιλά γράμματα για πολλούς. Γενικεύω τώρα και σίγουρα αδικώ πολλούς δημοκράτες δεξιούς. Αλλά αφού έχουν ηγέτη τους το Σαμαρά, έπρεπε να τα περιμένουν αυτά.