Συμφωνώ, άλλο το να θέλουν πάρα πολλοί γονείς να κάνουν ντε και καλά γιατρούς και αρχιτέκτονες παιδιά που μετά βίας πιάνουν τη βάση, και που στο κάτω κάτω δεν αγαπούν τη μελέτη (και δικαίωμά τους, τνω παιδιών) και άλλο να καταδικάζεις στην απουσία ευκαιριών ένα παιδί με αξία, που προσπαθεί, που αγαπά τα γράμματα, μόνο και μόνο επειδή το κρίνεις από την οικονομική και κοινωνική του θέση...