#1 Το παρελθόν δεν έχει να δώσει κάτι καινούριο. Κοιτώντας πίσω αξιολογείς και επαναπροσδιορίζεις άρα μαθαίνεις. Όταν μπλέκεσαι μ΄αυτό, μένεις πίσω. Κάποιος , κάπου λέει " η ζωή επαναλαμβάνει το μάθημα που δεν έχεις καταλάβει". Εάν ισχύει αυτό, εσύ πιο μάθημα δεν πήρες ;;#2 Βλέπει , ακούει , αισθάνεται επομένως η προσέγγιση από σένα καλό είναι να μην κατευθύνει. Οι γονείς έχουν τη δική τους ένταση και το παιδί τη δική του ιδιοσυγκρασία. Δεν έχει νόημα να αποκρύψεις την αλήθεια ή να ωραιοποιήσεις καταστάσεις ( εξάλλου δεν γίνεται κιόλας...) καλό θα ήταν πιστεύω να έχεις κατά νου την ψυχοσύνθεση του πριν γίνει οποιαδήποτε αποκάλυψη.#4 Όποιος ψάχνει, δυστυχώς βρίσκει...Το ερώτημα για μένα είναι πότε και γιατί ψάχνει κανείς; Ότι κι αν οδήγησε το χέρι σου, ήξερες τι έψαχνες..Επομένως σ΄έτρωγε και θα συνεχίσει και θα το ξανακάνεις. Το αντέχεις ; Αφού είστε καλά μαζί, γιατί να δηλητηριάζεσαι ;#5 Δοκίμασε και το πιστολάκι μαλλιών πριν την κάλτσα. Επίσης παίζει ρόλο και ο τύπος κάλτσας. Υπάρχουν κάτι χνουδωτές, μαλακές , θαυματουργές!#6 Κανείς δεν αντέχει τους κανόνες ορθογραφίας.#7 Έχω σαστίσει. Πώς είναι δυνατόν να την καλεί για να πει τα καλύτερα για το παιδί και να δίνει αυτή τη γραμμή στη μητέρα; Είναι αυτός εκπαιδευτικός; Να κάνεις ό,τι μπορείς. Δεν έχω ιδέα τι, αλλά έχει τα χρόνια του λυκείου μπροστά του και φαντάζομαι άλλον διευθυντή!
