η παρέλαση της 28ης γίνεται στη βάση της αρχής του πολέμου, ενός πολέμου στον οποίο το ελληνικό κράτος ηττήθηκε εντέλει και εμπεριέχει τόσο στρεβλωμένο περιεχόμενο (το όχι ''του Μεταξά'') που καταντάει γραφικό. Δηλαδή, μια παρέλαση για την απελευθέρωση θα είχε μεγαλύτερο νόημα, ή ακόμα τη μέρα της ίδρυσης του ΕΑΜ, η οποία συγκεντρώνει και το νόημα του αληθινού ''όχι'' κτλ κτλ. Ακόμα και η 25η Μαρτίου είναι η ημερομηνία (τυπική) ναρξης της επανάστασης και όχι της ιδρύσεως του κράτους. Ο εορτασμός συνεπώς μιας πολιτικής και στρατηγικής επιλογής ενός δικτάτορα, στα πλαίσια ενός καταπιεστικού καθεστώτος με χιλιάδες φυλακισμένους και εξόριστους, η οποία εντέλει ούτε καν στόχευε σε μια αποτελεσματική απόκρουση αλλά στην εξυπηρέτηση βραχυπρόθεσμων πολιτικών σκοπιμοτήτων, εκφράζει από μόνος του την επικρατούσα ιδεολογική κυριαρχία εμπλουτισμένη με λαϊκιστικά χαρακτηριστικά.