#2 «κανείς δεν είναι αρκετά καλός για να έχει ανθρώπους γύρω του, αν δεν μπορεί να φιλτράρει τον εαυτό του»Δεν ψαρώνω εύκολα με ατάκες -στο FB μου δεν θα δεις ούτε μια φωτό με δειλινό στ' ακρογιάλι και λόγια σοφών τυπωμένα πανω- αλλά αυτή την ξεχωρίζω από τις ατάκες του συρμού.Μάλλον γιατί οι φράσεις που φοριούνται πολύ προωθούν μια αβίαστη αποδοχή του εαυτού μας "μείνε όπως είσαι", "όσοι σε αγαπούν αληθινά θα σε δεχτούν με όλα τα στραβά σου" κλπ κλπ.Και καλό είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας φυσικά. Αλλά όχι και να τον νταντεύουμε "έτσι είμαι, δεχτείτε με με τα ελαττώματά μου, ΟΛΑ τα ελαττώματα, που δεν θα κάνω τον παραμικρό κόπο να συμμαζέψω, θα είμαι προσβλητικός/εγωπαθής/εριστικός/μίρλας, τι να κάνουμε, σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, εβίβα".Όχι στην αυτομαστίγωση, πάντα ωστόσο έχει νόημα η προσπάθεια για αυτογνωσία και εξέλιξη. Το αδιαπραγμάτευτο "έτσι είμαι" δεν είναι μαγκιά (για ν'ακουστώ λίγο σαν γκρουπ του FB :Ρ :Ρ).
