Είχαμε κάνει τη βλακεία και είχαμε πάρει τη βιντεοκασέτα για ''πλάκα''όταν πήγαιναμε δημοτικό με δυό συμμαθητές μου..'Οχι μόνο ο υπεύθυνος του μαγαζιού δεν πρόβαλε καμμία αντίρρηση αλλά χαμογέλασε κιόλας..Που να ξέραμε τι μας περίμενε..Σαν βλαμμένα πήγαμε και το είδαμε και είχαμε παγώσει απ'τον τρόμο..Πέρα όμως απ'τα ψυχολογικά προβλήματα που μας είχε δημιουργήσει γενικότερα μη τυχόν μας συμβεί και εμάς κάτι παρόμοιο,ντρεπόμασταν να παραδεχτούμε ότι θέλαμε παρέα να κάνουμε το καθετί εξαιτίας αυτού που είδαμε λόγω ενός φόβου ίσως και παράλογου..Ακόμη θυμάμαι τον τύπο εκείνο που μας έδωσε τη βιντεοκασέτα χωρίς να αντιλαμβάνεται το κόστος που θα είχε στη ψυχή ενός εντεκάχρονου..