Μιλάς λες και οι άνθρωποι είναι μπαλάκια του πιγκ πογκ που απλά πάνε προς όποια μεριά του τραπεζιού έτυχε χωρίς καμία προσωπική ευθύνη,πρωτοβουλία ή αντίδραση σε ότι κάνουν.Λόγω του ότι διαθέτουμε νοημοσύνη έχουμε και την ευθύνη των πραξεών μας,και υπάρχει μια μεγάλη διαφορά στους ανθρώπους που επιλέγουν να κάνουν σαπούνι ένα λαό,σε κάποιον που δοκιμάζει ναρκωτικά κτλ όλοι πειραματιζόμαστε,αλλά η ομάδα και οι αρχές που επιλέγουμε να πειραματιστούμε μας καθορίζουν πολύ,και όχι η πράξη του πειραματισμού.Με την ίδια λογική αφού όλοι περπατάμε και αναπνέουμε,μπορούμε εν δυνάμει να κάνουμε ένα λαό σαπούνι!Ούτε είμαστε τόσο άβουλοι,ούτε τόσο άμοιροι ευθυνών.Τόση απλούστευση πιά χάνει το νόημα.