Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

5 εξαιρετικά κρασιά από αιγαιοπελαγίτικα νησιά

Κρασιά προερχόμενα από τα ελληνικά νησιά πάντα ιντριγκάρουν.

5 εξαιρετικά κρασιά από αιγαιοπελαγίτικα νησιά

Η απόχρωση του καυτού ήλιου στο σώμα μας ξέφτισε για τα καλά. Tο καλοκαίρι, όσο και να προσπαθούμε, είναι οριστικά παρελθόν. Αν κάτι έμεινε χαραγμένο στη μνήμη μας, είναι οι άβολες συνθήκες υπό τις οποίες ταξιδέψαμε, η αβεβαιότητα που μας επιφύλασσε κάθε καινούργια ημέρα. Ανάλογα με την ενημέρωση του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, προγραμματίζαμε προορισμούς και μετακινήσεις. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, γνωστοί και φίλοι που έμειναν τον Αύγουστο στο κλεινόν άστυ βρήκαν εσωτερική ηρεμία, χωρίς το σφίξιμο στο στομάχι, που υποδείκνυε το άγχος τοπικών lockdowns.

Όμως υπήρξαν και ευχάριστες στιγμές, που κάτω από τις δύσκολες συνθήκες που προανέφερα αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα. Για εμάς, τους ανθρώπους του κρασιού, που τόσο έχει πληγεί από τους αυστηρούς περιορισμούς στην εστίαση, κάθε νέα οινική ανακάλυψη αποτέλεσε νότα αισιοδοξίας. Η γευστική μας παλέτα έδινε το στίγμα μακρινών οινοπεδίων. Κρασιά προερχόμενα από τα ελληνικά νησιά πάντα ιντριγκάρουν, πόσο μάλλον αυτό το στείρο καλοκαίρι. Μια γουλιά Ασύρτικο και νιώθαμε την άγρια ομορφιά των Κυκλάδων, με Φωκιανό ταξιδεύαμε στα ικαριώτικα πανηγύρια...


Κάπως έτσι μοιραζόμαστε μαζί σας ετικέτες με τις οποίες νιώσαμε συγκίνηση και μας δίνουν δύναμη για τους δύσκολους μήνες που είναι μπροστά μας. Κάποια στιγμή, αυτή η τρέλα που ζούμε θα περάσει. Η καχυποψία θα δώσει τη θέση της στη διαχυτικότητα, θα δούμε ξανά το πρώτο φως της ημέρας διασκεδάζοντας, οι μάσκες θα είναι οριστικά παρελθόν και θα βλέπουμε μόνο πλατιά χαμόγελα.

Μια γουλιά Ασύρτικο και νιώθαμε την άγρια ομορφιά των Κυκλάδων, με Φωκιανό ταξιδεύαμε στα ικαριώτικα πανηγύρια...

ΓΑΜΜΑ

Θάσος

Κτήμα Καζαβίτι / Ασύρτικο - Ροδίτης - Λημνιό / 2018

Κρασί με «προσανατολισμό» Βουργουνδίας, αρώματα και γεύση δαμάσκηνου, φράουλας, γλυκόρριζας και νότες καπνού. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Λίγοι γνωρίζουν πως στη Θάσο θεσπίστηκε η πρώτη οινική νομοθεσία στον πλανήτη πριν από χιλιάδες χρόνια και τα νέα από το «σμαραγδένιο» νησί είναι άκρως ενθαρρυντικά, χάρη στον επίμονο οινοποιό Alexander Heer που αναβιώνει αμπελώνες του νησιού με γηγενείς ποικιλίες. Το φυσικής οινοποίησης Γάμμα (μόνο 250 φιάλες) αποτελεί ωδή στην ηδονή, στην καλή γεύση και στην ομορφιά της ζωής. Ζυμώνει επί 4 μήνες σε πήλινους αμφορείς και στη συνέχεια ωριμάζει για 12 μήνες σε χρησιμοποιημένο γαλλικό δρύινο βαρέλι, με τις οινολάσπες. Κρασί με «προσανατολισμό» Βουργουνδίας, αρώματα και γεύση δαμάσκηνου, φράουλας, γλυκόρριζας και νότες καπνού. Πολύπλοκο, ελαφρά τανικό, με υψηλή οξύτητα και ένταση στο τελείωμα. Ένα λευκό που αναμφίβολα κάνει τη διαφορά στο τραπέζι.

MATER NATURA 5 ΚΑΒΕΙΡΙΟΣ ΟΙΝΟΣ

Λήμνος

Οικογένεια Βαϊμάκη / Μοσχάτο Αλεξανδρείας / 2017

Χρώμα λευκό με αποχρώσεις χρυσού, αρώματα περγαμόντου, λάιμ και τριαντάφυλλου, με νότες μέντας, καλό σώμα, τονισμένη οξύτητα, πλούσια και μακρά επίγευση. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Ο έμπειρος οινολόγος Βασίλης Βαϊμάκης από τα Ιωάννινα επιλέγει αμπελοτεμάχια και ποικιλίες από διαφορετικά σημεία της χώρας και οινοποιεί με το δικό του, χαρακτηριστικό στυλ. Κι αν ο Βασίλης φημίζεται για τις ρουστίκ εκδοχές του Ξινόμαυρου, το Mater Natura 5 (συνολική παραγωγή 950 φιάλες) προέρχεται από Μοσχάτο Αλεξανδρείας προέλευσης Λήμνου (απόδοση 500 κιλά/στρέμμα), από εδάφη αμμοπηλώδη πάνω σε ηφαιστειογενές υπόστρωμα με πολύ καλή αποστράγγιση. Ο μούστος παρέμεινε με τα στέμφυλα για τρεις ημέρες, κλασική λευκή ζύμωση, χωρίς καμία προσθήκη ή παρέμβαση (ολικά θειώδη 8ppm). Χρώμα λευκό με αποχρώσεις χρυσού, αρώματα περγαμόντου, λάιμ και τριαντάφυλλου, με νότες μέντας, καλό σώμα, τονισμένη οξύτητα, πλούσια και μακρά επίγευση.


Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό λευκό που εξελίσσεται συνέχεια στο ποτήρι. Αποτελεί γρίφο τι πιάτα μπορείτε να συνοδέψετε αρμονικά, γι' αυτό απλώς ανοίξτε μια φιάλη και απολαύστε την με καλή παρέα.

ΠΛΕΙΑΔΕΣ

Ανάφη

Κτήμα Φλαμουρού / Φωκιανό - Μαυροτράγανο - Τρυφιλιάτικο - Εφτάκοιλο - Μαντηλάρι - Βουδόματο / 2019

Πρόκειται για ένα νόστιμο, χωρικής οινοποίησης κρασί, και κάθε πτυχή του αποκαλύπτει την αγριάδα του τόπου από τον οποίο προέρχεται. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Στη σαγηνευτική Ανάφη, που έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο μονόλιθο της Μεσογείου μετά το Γιβραλτάρ, το ενδιαφέρον μονοπωλούν οι παραλίες και η μαγευτική θέα από την Παναγία την Καλαμιώτισσα. Όμως μην ξεχνάμε ότι η γεωλογική της σύσταση έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, μια και επηρεάστηκε από τη μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της γειτονικής Σαντορίνης το 1500 π.Χ. Εκεί, ο νεαρός Στέφανος Μιχάλης, μάγειρας στο επάγγελμα, διατηρεί ζωντανή την αμπελοκαλλιέργεια κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Είναι άξιο αναφοράς ότι «κόλλησε το μικρόβιο» όταν το 2007 έκανε τρύγο στον αείμνηστο Χαρίδημο Χατζηδάκη, μια συνάντηση που εξελίχθηκε σε φιλία και γνώση.


Αυτό το φυσικής οινοποίησης ροζέ προέρχεται απ' ό,τι ποικιλίες (λευκές και ερυθρές) υπάρχουν στις πεζούλες του νησιού, ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο «πατατράβα». Η συνολική παραγωγή αγγίζει μόλις τις 500 φιάλες και όλες οι διαδικασίες (στο αμπέλι και το οινοποιείο) γίνονται χειρωνακτικά.


Μην μπείτε σε κλισέ συγκρίσεις με επώνυμα ινσταγκραμικά ροζέ. Πρόκειται για ένα νόστιμο, χωρικής οινοποίησης κρασί, και κάθε πτυχή του αποκαλύπτει την αγριάδα του τόπου από τον οποίο προέρχεται.

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΑΚΙ

Τήνος

Domaine de Kalathas / Μαύρο Ποταμίσι - Κουμαριανό - Κουντούρα / 2019

Επιλέξαμε και σας προτείνουμε το Κοκκινάκι, που περισσότερο παραπέμπει σε ελαφρύ ερυθρό, διότι μας κράτησε συντροφιά αρκετά ζεστά καλοκαιρινά μεσημέρια και το απολαύσαμε. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Τα Κυκλαδονήσια προσφέρονται για αλλοδαπούς «αναχωρητές», τους οποίους συνήθως στην αρχή οι τοπικές κοινωνίες αντιμετωπίζουν ως εστέτ, με τον καιρό όμως γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι τους. Κάπως έτσι ξεκινάει και η ιστορία του graphic designer Jerome Charles Binda, που για τη τηνιακή γη άφησε τις αγοροπωλησίες έργων τέχνης στο Παρίσι. Έτσι, το 2011, στην ενδοχώρα του νησιού, σε μια απόκοσμη και απρόσιτη περιοχή με τεράστιους διάσπαρτους βράχους, απέκτησε αμπελάκια ‒κάποια με πρέμνα 100+ ετών‒, ανάμεσα στα οποία φύτεψε νέα, πάντα με τοπικές ποικιλίες. Κι ενώ άκουγα αστικούς μύθους (ναι, υπάρχουν τέτοιοι και στο κρασί) για κάποιον ιδιόρρυθμο και απρόσιτο Γάλλο, όταν αποφάσισα, τον Οκτώβρη του '16, να πάρω το πλοίο για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι το αποτέλεσμα της δουλειάς του, με δέχτηκε πρόσχαρα, σκαρφαλώσαμε στ' αμπέλια, δοκιμάσαμε τα κρασιά του, γελάσαμε, μεθύσαμε.


Ο Jerome έχει μεγάλη γκάμα ετικετών, κυρίως λευκών, και δεν σταματάει να πειραματίζεται. Ο χαρακτήρας τους είναι ζουμερός και σαρκώδης. Κάθε πρότασή του, για διαφορετική περίσταση. Επιλέξαμε και σας προτείνουμε το Κοκκινάκι, που περισσότερο παραπέμπει σε ελαφρύ ερυθρό, διότι μας κράτησε συντροφιά αρκετά ζεστά καλοκαιρινά μεσημέρια και το απολαύσαμε. Αν επιθυμείτε κάτι πιο «εξωτικό», δοκιμάστε τον Νοτιά (100% Άσπρο Ποταμίσι), ωδή στην κατηγορία των orange wines.

ΑΡΑΛΛΕ

Ικαρία

Οινοποιία Καρίμαλη / Φωκιανό - Κουντούρα / 2017

Ερυθρό με «γενναιόδωρα» αρώματα δαμάσκηνων, ώριμων κερασιών, δάφνης και μαύρου πιπεριού. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Από την αρχαιότητα, η Ικαρία είχε συνδεθεί με τον θεό Διόνυσο, την καλλιέργεια της αμπέλου και την παραγωγή του αρχαίου πράμνιου οίνου. Εκεί, ο Γιώργος Καρίμαλης και η κόρη του Ηλιάνα καλλιεργούν τα αμπέλια με ήπιες πρακτικές και οινοποιούν με απόλυτα φυσικές μεθόδους. Το νησί φημίζεται, επίσης, για τη μακροζωία, η οποία συνδέεται με τον τρόπο ζωής των κατοίκων. «Αραλλέ» σημαίνει «ξεκούραση» και εκτιμάται ιδιαίτερα στην ικαριώτικη κουλτούρα. Ερυθρό με «γενναιόδωρα» αρώματα δαμάσκηνων, ώριμων κερασιών, δάφνης και μαύρου πιπεριού. Θερμό στόμα με μαύρα φρούτα, βανίλια και σοκολάτα γάλακτος στο προσκήνιο, καλή ενσωμάτωση τανινών και οξύτητας και πλούσια επίγευση με πικάντικες νότες. Κατά την άποψή μας, το πιο ενδιαφέρον αιγαιοπελαγίτικο ερυθρό που δοκιμάσαμε φέτος. Προτείνουμε να καταναλώνεται πάντα ελαφρά δροσερό.

Όλες οι παραπάνω προτάσεις αφορούν περιορισμένης παραγωγής κρασιά, τα οποία απορροφώνται κυρίως στον τόπο παραγωγής τους και μικρές ποσότητες φτάνουν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Μοναδική εξαίρεση το Domaine de Kalathas, που πιο εύκολα θα βρείτε ετικέτες του στο Παρίσι ή το Μοντρεάλ, παρά εντός συνόρων.


Σημασία έχει ότι η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού, εδώ και χιλιάδες χρόνια, μένει ζωντανή και στα πιο απομακρυσμένα μέρη της πατρίδας μας.