ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εν τέλει τι έγινε? θεωρώ πως η κοπέλα κάπου έχει δίκιο, κάπου όμως έχει μπλέξει και τα πράγματα στο μυαλό της. τα λεφτά των γονιών μας ή των πεθερικών μας δεν είναι λεφτά μας και ούτε ποτέ θα γίνουν παρά μόνο έαν οι κάτοχοι τους το θελήσουν από μόνοι τους. τώρα γιατί δεν το θέλησε και η πλευρά των πεθερικών κάτι σημαίνει απαραίτητα όχι και τόσο τραγικό. γμώμη μου πάντως είναι ότι όταν δεν ζητάς παίρνεις πολύ περισσότερα από ότι αν τα ζητούσες σε τέτοιες περιστάσεις. παραδειγμα, με τον αρραβωνιαστικό μου νοικιάσαμε σπίτι και όπου να ναι μπαίνουμε. τέσσερα χρόνια τώρα δεν επιβαρύναμε κανέναν, δουλεύουμε βέβαια και οι δύο, και τώρα οι δικοί μας και από τισ 2 πλευρές από την χαρά τους ο ένας θα μας κάνει δώρο την κρεβατοκάμαρα ο άλλος ηλεκτρικές συσκευές, ο΄άλλος κουρτίνες κτλ. δεν ζητήσαμε όμως τίποτα, περιμέναμε να μπορόυμε, κάναμε τον προυπολογισμό μας και παραγείλλαμε τα πράγματα που αντέχαμε να πληρώσουμε και όταν το ανακοινωσαμε από μόνοι τους είπαν εγώ εκέινο, εγώ το άλλο, κτλ.. χωρίς ζητιανές και εκβιασμόυς, γιατί πολλοί άνθρωποι μπορεί να παίρνουν τους καιρούς αυτούς 2,500 και 3000 ευρώ αλλά πριν την κρίση να έιχαν στήσει τη ζωή τους έτσι που τώρα να πρέπει να ανταπεξέλθουν σε ανελάστικές δαπάνες που αντστοιχούν σε μεγαλύτερα ποσά. υπομονή και επιμονή σου έυχομαι, και μία συμβουλη όταν δύο άνθρωποι συγκατοικούν και είναι ζευγάρι που πρόκειται να πάει σοβαρα, δεν χωρούν έννοιες όπως δανεισμός, και τα λεφτα σου και τα λεφτα μου.