ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ερωτευμένη με συμφοιτήτριά μου, ζω με αυτή τη συνθήκη πολύ καιρό και δεν της έχω επικοινωνήσει τίποτα γιατί έχει μακροχρόνια σχέση, επίσης gay. Νιώθω ενοχές και μόνο που τη σκέφτομαι ή μας φαντάζομαι μαζί δε θέλω να διαταράξω τη σχέση της ούτε να πληγώσω ανθρώπους, αλλά από την άλλη δεν ελέγχω αυτό που μου συμβαίνει και όσο προσπαθώ να καταπνίξω τα αισθήματά μου τόσο δυναμώνουν σε κάθε περίπτωση έχω μια λύπη. Πίστευα ότι ο χρόνος μπορεί να με σώσει αλλά δεν αλλάζει κάτι, περισσότερο χαλάει η καρδιά μου. Δεν ξέρω πώς να βγω απ' το λαβύρινθο, πιστεύετε αν της μιλούσα θα μπορούσε να με βοηθήσει ή θα μεγάλωνε το δράμα; Ευχαριστώ.