ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μάλλον δεν είναι ο τρόπος διασκέδασής σου. Απλά και μόνο επειδή είσαι κοινωνική και εξωστρεφής, δεν σημαίνει ότι τα κλαμπ είναι η Μέκκα σου, ειδικά κιόλας αν δεν είσαι του χορού και δεν πεθαίνεις να περάσεις τη βραδιά ουρλιάζοντας στο αυτί του συνομιλητή σου εν μέσω της βαβούρας και της δυνατής μουσικής. Ίσως θα σου ταίριαζαν δραστηριότητες όπως σπορ, ποδηλασία ή πεζοπορία, εκεί που ναι μεν επικοινωνείς με την παρέα, αλλά καθένας είναι αρκετά απασχολημένος ώστε να μην ψειρίζουν την παραμικρή αλλαγή έκφρασης στο πρόσωπό σου ούτε να σε ρωτάνε γιατί δεν πίνεις/δεν χορεύεις/τι έχεις και δεν χαμογελάς λες κι είσαι high. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι επειδή βρέθηκες σε πάρτυ ή κλαμπ, δεν σημαίνει ότι ντε και καλά πρέπει να το πας μέχρι τελικής πτώσης - να χορεύεις ασταμάτητα, να γίνεις ντίρλα ή/και να φύγεις ξημερώματα. Τέτοια άτομα πολύ γρήγορα "καίγονται" γιατί οποιαδήποτε ευχαρίστηση τη μετατρέπουν σε κατάχρηση.

Βρές σιγά σιγά εναν τρόπο διασκέδασης που να σε ικανοποιεί. Αυτό με τα κλάμπ θα ατονήσει καθώς ο καθενας απο τους φίλους σιγά σιγά θα βρίσκει κάπου αλλού το νόημα. Διατήρησε τις φιλίες που μετράνε, δημιουργησε άλλες που θα είναι στο ίδιο μήκος κύματος, τωρα που είναι σχετικά νωρίς,. Μιάς και αρχισες να το καταλαβαίνεις, αρχισε να επενδύεις σε κάτι άλλο (επενδύεις εννοώ χρήμα και κυρίως χρόνο), δεν θες να είσαι η τελευταία που θα μείνει στο κλάμπ/τραπέζι οταν σβήνουν τα φώτα (μεταφορικά μιλώντας). Κι όπως λένε μερικοί: Life is too short for bad wine/friends! Καλή τύχη

και γω, αν παω σε μαγαζι και δε παιχτει κατι με καποια γυναικα, βαριεμαι και ξενερωνω απιστευτα και τη κοπαναω για τη κρεβατα μου

Να χαίρεσαι τη νιότη σου.
Εγώ πάντως απορώ πώς την παλεύετε όταν περιμένετε έξω από το κλαμπ για να μπείτε μέσα.
Παλιά, στα λυκειακά μου χρόνια αλλά και στα φοιτητικά πήγα λίγο σε κλαμπ επειδή με καλούσαν συμμαθητές και συνσπουδαστές μου. Πριν χρόνια λέμε τώρα.
Δε μου άρεσε το γενικό κλίμα αλλά ήταν ξεσηκωτικά, δεν μπορώ να πω, κουνιόμουν κάτω από τη ντισκομπάλα για κανα δεκάλεπτο. Λίγο ευχάριστο ήταν.
Αλλά πώς αντέχετε εσείς οι κλάμπερς αυτό το ''περίμενε'' στην πόρτα;
Πριν λίγες εβδομάδες που είχα πάει σινεμά με έναν γνωστό μου, μόλις τελείωσε ο σινεμάς ποου ήταν εκεί κοντά περάσαμε έξω από το LOHAN στην ιερά οδό λίγο πριν τα μεσάνυχτα και γινόταν χαμός, πατείς με πατώ σε, τρέλα, ούτε η Κηφισίας Δευτέρα πρωί τέτοια κίνηση, πανζουρλισμός.
Είναι πάντως μια μορφή εκτόνωσης, το καταλαβαίνω.
Οι βιορυθμοί σου είναι διαφορετικοί, εξομολογούμενη, γι' αυτό δεν μπορείς να ξενυχτήσεις ως το πρωί. Αν κάποιος άνθρωπος έχει συνηθίσει να κοιμάται ξημερώματα τότε τού είναι εύκολο να είναι όλη νύχτα στο πόδι.
Αν θες κι εσύ να ξενυχτάς ως το πρωί χωρίς κούραση τότε θα πρέπει να πιεστείς να αλλάξεις το ωράριό σου και τις δραστηριότητες που κάνεις μέσα στη μέρα.
Μπράβο για την κοινωνικότητά σου, να είσαι πάντα καλά, να έχεις πάντα παρέα και καλά ξημεροβραδιάσματα σ' αυτά τα Bolivar και τα AKANTHUS που πάτε εσείς οι trendy νεολαίοι.

2 τη νύκτα σε club? Αρρωσταίνω στην σκέψη. λολ
Αυτός ο τρόπος διασκέδασης μετά τα πρώτα ''άντα'' δεν προσφέρει καμία συγκίνηση.
Σε δικαιολογώ λόγω ηλικίας.