4 εξαιρετικά βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν και αξίζει να διαβάσεις

Χόρχε Λουίς Μπόρχες 

Το βιβλίο των φανταστικών όντων

Μτφρ.: Γιώργος Βέης, Eκδόσεις Πατάκη

«… Ας περάσουμε τώρα από τον ζωολογικό κήπο της πραγματικότητας στον ζωολογικό κήπο της μυθολογίας – στον κήπο, δηλαδή, που δεν τον κατοικούν λιοντάρια αλλά Σφίγγες, κένταυροι και γρύπες. Οι κάτοικοι του δεύτερου αυτού ζωολογικού κήπου θα μπορούσαν να είχαν υπερβεί κατά πολύ σε πλήθος τους κατοίκους του πρώτου, δεδομένου ότι ένα τέρας δεν είναι παρά ένας συνδυασμός από μέλη πραγματικών όντων, οι δυνατότητες παραλλαγής των οποίων θα μπορούσαν να αγγίξουν το άπειρο. Στον κένταυρο έχουμε μια μείξη αλόγου με άνθρωπο· στον Μινώταυρο, ταύρου με άνθρωπο (ο Δάντης τον φαντάστηκε να έχει πρόσωπο αλόγου και σώμα ταύρου). Φαίνεται, λοιπόν, πως έτσι θα μπορούσαμε να παραγάγουμε εξελικτικά τέρατα –συνδυασμούς δηλαδή ψαριών, πουλιών και ερπετών– σε ατέλειωτη ποικιλία, την οποία μόνο η ανία ή η αποστροφή θα μπορούσαν να περιορίσουν. Αυτά όμως δεν γίνονται τα τέρατά μας, δόξα τω Θεώ, θα είναι θνησιγενή. Ο Φλομπέρ, στις τελευταίες σελίδες του “Πειρασμού του Αγίου Αντωνίου”, συγκέντρωσε ένα πλήθος μεσαιωνικών και κλασικών τεράτων και προσπάθησε –έτσι, τουλάχιστον, υποστηρίζουν οι σχολιαστές του– να επινοήσει μερικά καινούργια· το αποτέλεσμα δεν είναι και πολύ εντυπωσιακό, και ελάχιστα απ’ αυτά τα τέρατα διεγείρουν πραγματικά τη φαντασία μας. Όποιος ρίξει μια ματιά στις σελίδες αυτού του εγχειριδίου, δεν θ’ αργήσει να καταλάβει ότι η μυθική ζωολογία είναι κατά πολύ φτωχότερη από τη ζωολογία του Δημιουργού. Όσο αγνοούμε τη σημασία του δράκοντα, άλλο τόσο αγνοούμε και τη σημασία του σύμπαντος· αν και στην εικόνα του δράκοντα υπάρχει κάτι που γοητεύει την ανθρώπινη φαντασία· αυτός είναι και ο λόγος που τον συναντάμε σε τελείως διαφορετικούς τόπους και χρόνους. Ο δράκοντας, δηλαδή, είναι ένα τέρας κατά κάποιον τρόπο αναγκαίο και όχι τυχαίο ή εφήμερο, όπως λ.χ. η τρικέφαλη χίμαιρα ή ο κατώβλεπας. Βέβαια, έχουμε πλήρη συνείδηση ότι το βιβλίο αυτό, που ίσως να ’ναι και το πρώτο αυτής της κατηγορίας, δεν εξαντλεί το σύνολο των φανταστικών ζώων. Αναδιφώντας τις κλασικές και ανατολικές λογοτεχνίες, μείναμε με την αίσθηση ότι το θέμα μας δεν εξαντλείται ποτέ».

John Le Carré

Νυχτερινή Βάρδια

Μτφρ.: Πητ Κωνσταντέας, Εκδόσεις Χαρλένικ Ελλάς

Ο Τζόναθαν Πάιν είναι απλώς ο νυχτερινός διευθυντής ενός πολυτελούς ξενοδοχείου. Όταν, όμως, η προσπάθεια να διαβιβάσει ορισμένες πληροφορίες στις βρετανικές Αρχές –σχετικά με τις ύποπτες συναλλαγές ενός επιχειρηματία στο ξενοδοχείο– αποτυγχάνει παταγωδώς και οι κοντινοί του άνθρωποι αρχίζουν να πεθαίνουν, ο Πάιν μπλέκει σε έναν ιλιγγιώδη αγώνα εναντίον τέτοιων ισχυρών δυνάμεων που ούτε καν είχε φανταστεί πως υπήρχαν. Μέσα από μια συναρπαστική ιστορία για την αλήθεια πίσω από τον σκληρό κόσμο του λαθρεμπορίου όπλων, τα δισεκατομμύρια δολάρια που διακινούνται στα σκοτεινά αυτά κυκλώματα και τις διεφθαρμένες μυστικές υπηρεσίες, ο Τζον λε Καρέ δημιουργεί έναν κλειστοφοβικό κόσμο, όπου κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν.

Caryl Férey

Ούτου – Από τη σάγκα Μαορί

Μτφρ.: Αργυρώ Μακάρωφ, Εκδόσεις Άγρα

O Tζακ Φιτζέραλντ, Μαορί στην καταγωγή, κατατάχθηκε στην Αστυνομία του Ώκλαντ μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της γυναίκας του και της κόρης του στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας. Όταν η είδηση της αυτοκτονίας του φτάνει στον παλιό του φίλο Πωλ Όσμπορν στην Αυστραλία, εκείνος πετάει αμέσως στη Νέα Ζηλανδία για να αναζητήσει την αλήθεια, πεπεισμένος ότι ο θάνατος του Τζακ δεν ήταν αυτοκτονία. Ειδικός στον πολιτισμό των Μαορί, ο Όσμπορν εντοπίζει τα τελευταία βήματα του φίλου του σε έναν απόκρυφο κόσμο μυστηρίου. Παράλληλα, όμως, επιστρέφει και στο δικό του παρελθόν. Η Χάνα, που τη λέει «γυναίκα του» και που τη γνωρίζει από παιδί, εμφανίζεται και πάλι στον δρόμο του. Και καθώς οι εξαφανίσεις συνεχίζονται, ένα παγερό σκηνικό βίας και ναρκωτικών ουσιών χτίζεται. Μαζί με τα γονίδια, στο αίμα των ανθρώπων μεταφέρεται και η δίψα για εκδίκηση... «Ούτου» σημαίνει εκδίκηση. Το «Ούτου» είναι συναρπαστικό, με γρήγορο ρυθμό. Συνεχώς αμφισβητεί τις βεβαιότητες, σοκάρει και ταυτόχρονα ψυχαγωγεί. Στο βιβλίο κανένας χαρακτήρας δεν είναι ασφαλής, η ανάπτυξη της πλοκής δεν είναι η αναμενόμενη. Και τα δυο μυθιστορήματα της «Σάγκα Μαορί» του Καρύλ Φερέ, το «Χάκα» και το «Ούτου», σκοτεινά και γεμάτα βία, υφαίνουν την υπόθεσή τους πάνω στην κατάσταση μιας χώρας γεμάτης εσωτερικές συγκρούσεις από τη μακραίωνη δυσφορία των ιθαγενών κατοίκων της που εκδιώχθηκαν από τη γη τους, στερήθηκαν τον πολιτισμό τους και απέτυχαν να αφομοιωθούν στο προκαθορισμένο πλαίσιο της τάξης των λευκών αποίκων.

Robert Littell

Φίλμπυ: Πορτραίτο του κατασκόπου σε νεαρά ηλικία

Μτφρ.: Ανδρέας Αποστολίδης, Εκδόσεις Άγρα

«Το μεγάλο πλεονέκτημα της αθωότητας είναι πως αισθανόμαστε μια ορισμένη απόλαυση όταν τη χάνουμε». «Ο Φίλμπυ. Αυτός ο νεαρός Άγγλος δεν μου ενέπνευσε καμία εμπιστοσύνη όταν τον στρατολόγησα. Άχαρος, συνεσταλμένος, με έντονο τραύλισμα... Εκείνο το καλοκαίρι του 1933 έψαχνε απεγνωσμένα να δώσει νόημα στην ύπαρξή του. Έγινε ο σύζυγός μου και ο καλύτερος στη δουλειά. Άπιαστος, χωρίς συναισθηματισμούς, η προδοσία ήταν γι’ αυτόν παιχνίδι. Του ήταν, άραγε, αρκετός ο ρόλος του διπλού πράκτορα;». Ο Άγγλος Χάρολντ Έιντριαν Ράσσελ Φίλμπυ τρυπώνει το 1963 με το παρατσούκλι «Κιμ» στο ρωσικό φορτηγό πλοίο «Ντολμάτοβα» που αποπλέει αθόρυβα από το λιμάνι της Βηρυτού. Κατάσκοπος στην υπηρεσία της Σοβιετικής Ένωσης, διαφεύγει από τη λιβανέζικη πρωτεύουσα έχοντας μια τσάντα με τα ρούχα του στον ώμο και καμία βεβαιότητα για το μέλλον του στη Μόσχα. Θα τον καλοδεχθούν οι Σοβιετικοί στα σώματα της κατασκοπείας τους; Το Μεγάλο Παιχνίδι που με τόση ζέση παίζει θα έχει και τρίτη πράξη; Η μήπως η Καρδιά του Σκότους στη Μόσχα του ετοιμάζει έναν άλλο προορισμό; Το «Φίλμπυ: Πορτραίτο του κατασκόπου σε νεαρά ηλικία» είναι μια έξοχη διήγηση για έναν από τους πιο συναρπαστικούς και αινιγματικούς μυστικούς πράκτορες, που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του τους φίλους του, τους έρωτές του αλλά και τις υπερδυνάμεις της εποχής σε πλήρη αμηχανία απέναντί του. Στις σελίδες του παρελαύνει η παρέα των διάσημων κατασκόπων που ξεπήδησαν από τους αριστερούς κύκλους του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στις αρχές του 1930 –Γκάυ Μπέρτζες, Ντον Μακλήν, Άντονυ Μπλαντ–, η δραστήρια Βιεννέζα κομμουνίστρια Λίτζι Φρήντμαν, που έγινε σύζυγος του Φίλμπυ, καθώς και μια σειρά ιστορικών προσωπικοτήτων. Τόποι του μυθιστορήματος είναι η Μόσχα, η Βιέννη της δεκαετίας του 1930, η Ισπανία του εμφυλίου, το Λονδίνο, το Γιβραλτάρ, το Καλαί και η Γαλλία του Ψευδο-πόλεμου το 1940, η Βηρυτός.