Μετά το Après la bataille (Μετά τη μάχη) του Γιούσρι Νασραλάχ, που άνοιξε το Διαγωνιστικό Τμήμα του φεστιβάλ Καννών το 2012 και πραγματευόταν την Αραβική Άνοιξη, έρχεται ένας ακόμη Αιγύπτιος σκηνοθέτης, ο Μοχάμεντ Ντιάμπ, δημιουργός του Cairo 678 και μιας από τις μεγαλύτερες αραβόφωνες επιτυχίες στο box office, του Island, με μια ταινία που ετοίμαζε επί χρόνια και τελικά άλλαξε θεματικό προσανατολισμό: η Κλούβα λειτουργεί ως αλληγορία γεμάτη ένταση και συμβολισμό για τη διάλυση της επανάστασης και τη σύγκρουση μεταξύ των υποστηρικτών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των φιλομιλιταριστών. Ο Ντιάμπ αποδίδει το κλίμα καχυποψίας και απογοήτευσης των μαντρωμένων στην αστυνομική κλούβα, με την κάμερα να «μεταδίδει» την αντάρα και την ελπίδα στις περιορισμένες, κλεφτές ματιές έξω από το ιδρωμένο huis clos. Αναπόφευκτα, οι αντιδράσεις υπολογίζονται για να καλύψουν το φάσμα των αντιθέσεων και να τονίσουν τη συγκεχυμένη ατμόσφαιρα, αλλά η δεξιοτεχνία του Ντιάμπ είναι δεδομένη, όπως και η αίσθηση του επείγοντος που φέρει η πολιτική του χειρονομία.