ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.4.2013 | 03:07

Kαι τωρα τι...?

Λενε οτι οι αντρες με το που θα γνωρισουν τη γυναικα της ζωης τους το ξερουν. Ετσι κ ο δικος μου, χρονια περιζητητος εργενης με καποιες-λιγες-σχεσεις, μ'εμενα απ'το δευτερο μηνα εψαχνε μονοπετρο. Γιατι ομως οσος καιρος περναει εκεινος ειναι ολο και πιο σιγουρος κ εγω ψαχνω ολο κ πιο πολυ την εξοδο κινδυνου? Μαλωνουμε συχνα, εκεινος το ξεχναει τη δευτερη μερα, "ολα τα ζευγαρια μαλωνουν". Εγω ομως που σιχαινομαι τους καβγαδες και τις βαριες κουβεντες, εχω περασει πολλα βραδια αυπνη κ σκεπτομενη οτι αν δεν μπορω να το ανεχτω τωρα, σιγα μην μπορω μετα απο 5-10 χρονια. Οταν ειμαστε καλα "σαν κ εσενα αποκλειεται να βρω" κ "ποσο τυχερος ειμαι" κ μολις θυμωσε μου ζητησε πισω το δαχτυλιδι γιατι δεν το αξιζα, κ μετα απο λιγες μερες κατεβασε μουτρα που δεν το φορουσα. Μου εχει πει πολλες φορες να μη του δινω καμια σημασια για το τι μου λεει οταν θυμωνει, αλλα δεν βλεπω να μπορω να το κανω.Μου εχει φωναξει ποσες φορες για τα εξοδα, να ειναι ολα δια του δυο, ναι αλλα ρε φιλε απ'τη στιγμη που εσυ εισαι και απο ευπορη οικογενεια με γερες πλατες αλλα κυριως με καλη κ καλοπληρωμενη δουλεια κ εγω με το ζορι τα βγαζω περα δε θα επρεπε να εισαι πιο γενναιοδωρος? Η τουλαχιστον να κανουμε οικονομια με τον τροπο που ξερω εγω καλα? Εκδρομες με το αμαξι γιατι εσυ σε λεωφορεια κ τρενα δεν μπαινεις, αλλα εγω τι φταιω να πεταω ετσι τα λεφτα μου σε βενζινες? Και τελευταια που δεν πηγαμε πουθενα γκρινια. Με υποστηριζει κ με στηριζει οσο κανεις στις επαγγελματικες μου αποφασεις, αλλα μολις με δει λιγο αισιοδοξη με κραζει λεγοντας "ολος ο κοσμος ειναι ανεργος, μην εισαι τοσο αισιοδοξη". Εεεε???Αλλα εκτος αυτων ειναι απιστευτα γλυκος και καλος μαζι μου, με επικοινωνια σπανια και βαθια, απ΄το πιο μικρο ως το πιο μεγαλο. Σεβεται τα αισθηματα μου με σπανιο τροπο κ οταν ειμαι στενοχωρημενη προσπαθει με μικρους χαζους τροπους να μου φτιαξει το κεφι. Αλλα ειναι κ αρκετα ανασφαλης, θελει συνεχως επιβεβαιωση με το να μιλαμε ΑΔΙΑΚΟΠΑ κ να του λεω πως νιωθω, κατι που με κουραζει, ιδιως οταν δεν εχω ορεξη για πολλα πολλα και θελω απλα να κοιταξω για λιγες ωρες το ταβανι.Και ερωτω : ειναι χασματα αυτα που πρεπει να γεφυρωθουν, ετσι ειναι ολα τα ζευγαρια με τα καλα κ τα κακα τους ή απλα να την κανω οσο ειναι ακομα (σχετικα) νωρις για να γλιτωσουμε κ τα λεφτα του διαζυγιου....?
1
 
 
 
 
σχόλια
Αυτό που ξέρω παιδιά (ως βετεράνος σε ηλίθιες σχέσεις), είναι πως όταν στις 5 παραγράφους και οι 5 αρχίζουν απο το "ΑΛΛΑ" κάτι δεν πάει καλά. Όταν υποτίθεται ότι βρίσκεις τον άνθρωπο που θα κανεις μαζί του οικογένεια, είμαι σίγουρη ότι τα "αλλά" θα πρέπει να είναι τα λιγότερα δυνατόν!! Τί να πω?? Έτσι αισθάνομαι τουλάχιστον!! Άλλο να πεις: είναι γλυκός, αλλά η μάνα του με τρελλαίνει πχ, κι άλλο: είναι γλυκός και υποστηρικτικός αλλά όταν χαίρομαι μου βάζει πάγο, μου φωνάζει, μου κάνει φασαρία για τα λεφτά, μου ζητάει πίσω το δακτυλίδι και τέτοια!!