ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως να ξεκινήσω...Έχω μείνει μόνη. Δεν χτυπάει το τηλ να βγω με φίλη, φίλους. Έχω ανθρώπους αλλά μακριά. Σπούδασαν έφυγαν.Δεν χτυπάει γιατί δεν με θέλουν. Χωρίς να το καταλαβαίνω τους έδιωξα. Ένιωθα δυνατή και επειδή είμαι ντόμπρο άτομο καμαρώνα για αυτό και τους τα έλεγα και τους πληγωνα. Και το έβλεπα ότι πληγωνονται αλλά μπροστά στο βωμό της αλήθειας και του ρεαλισμού συνέχιζα και δεν κράταγα το στοματάκι μου κλειστό. Αυτό νομίζω ότι φταίει. Δεν αντεχαν τις αλήθειες απο την μια και το κυριότερο ότι συνεχώς η ξερόλα έλεγα. Σίγουρα σε όσα έλεγα είχα δίκιο. Αλλά δεν είχα σε ενα βασικό. Στο τραπέζι το φύλλο χαρτί 6. Εγώ το βλέπω 6 και ο απέναντι μου το βλέπει 9.Αυτό το έμαθα εδώ και 1 χρόνο. Τοοοσο αργά. Και μιλάμε για 40 φεύγα η ηλικία μου. Αυτό λοιπόν που δεν ήξερα είναι ότι όσο απόλυτο δίκιο έχω εγώ έτσι όπως το βλέπω από την δική μου οπτική γωνία το ίδιο απόλυτο δίκιο έχει και η απέναντι κοπέλα που το βλέπει από την δική της πλευρά και με τα δικά της βιώματα. Λάθη δεκάδες.... Έπαιρναν για χρόνια πολλά και δεν το σηκωνα γιατί βαριόμουν να μιλήσω. Τώρα μου εύχονται δέκα άτομα και αν. Πάσχα ένα. Φοβερό; Ναι, ξέρω ότι και που εύχονται δεκάδες ψιλό φεικ είναι άλλα εδώ πέρασα στο άλλο άκρο. Να αναφέρω ότι έχω συζηγο και είναι πολύ σωστός στην οικογένεια και δυο παιδιά, δόξα το θεό η σχέση μας. Με θέμα παρέες τρομερό πρόβλημα. Λύση τι να βρω. Αφού εστίασα στο κακό που κάνω... Πως το λύνω.... Προχθές σε έξοδο και νέες κοπέλες προσπάθησα να είμαι καλή συνομιλητρια, να συμφωνώ στις ιδέες και στα λόγια γιατί είναι σεβασμός στην δική τους άποψη και οπτική γωνία. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα... Αργότερα ήρθε πιο γνωστή κοπέλα στην συνομιλητρια και με εμένα η πρώτη είχε πολύ λιγότερες κουβεντες.. Αν αυτό σημαίνει πως με απέρριψε... Δεν ξέρω. Έδειχνε θετική πάντως μαζί μου. Είτε από ευγένεια, είτε με συμπάθησε.Άλλη μια περίπτωση η τελευταία που με έκανε πέρα έγινε το εξής:Πάσχα χωριό. Ανάσταση βράδυ. Φεύγει με το Χριστός Ανέστη ενώ εγώ έμεινα έως το τέλος της εκκλησίας. Την άλλη μέρα την παίρνω να πιούμε ένα καφέ μέχρι να ετοιμαστεί αρνάκι και είπε πως δεν είχε χρόνο. Και καυτηριασε έντονα το θέμα πως με περίμενε το βράδυ έξω από την εκκλησία να με χαιρετήσει και δεν βγήκα έξω. Από τότε πάγος. Δραστηριότητες και νεες γνωριμίες. Χορό δεν παίζει να πάω.Γυμναστήριο δεν έχω γνωρίσει ποτέ καμία. Ότι θεωρούμε από τον αντρικό πληθυσμό όμορφη να είναι ανασταλτικός παράγοντας; ξέρω και εγώ.Επαγγελματικά δεν υπάρχει συνάδελφος μην το συζητήσουμε. Δεκάδες σκέψεις για το τι φταίει και τι έχω δημιουργήσει. Μπορώ να φτιάξω όμως τίποτα; Μπορώ να αλλάξω; Θα ήθελα να δημιουργούσα ενα ερωτηματολόγιο και να το απαντήσουν οι κοπέλες που θέλω και έχουν φύγει μακριά μου. Πραγματικά θα τρόμαζα πιστεύω με τα αποτελέσματα. Αλλά θα έβλεπα όλα όσα τους έκαναν να απομακρυθούν.Φυσικά και δεν υπάρχουν οικογενειακοι φίλοι συν ο σύζυγος βαριέται να βγει. Εδώ και μια δεκαετία βγαίνω μόνη μου... μόνο με κοπέλες που είναι είτε χωρισμένες, είτε ελεύθερες... Είτε χωρίς τον συζηγο εκείνο το βράδυ. Έχω δεκάδες εκατοντάδες νύχτες κλάψει στην ερώτηση που είναι ο β..δηλαδή ο συζηγος. Πάντα μόνη. Τι κάνω... Κάποια λύση...