ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.6.2018 | 17:00

Δυσκολη εξισωση

Αφου επεστρεψα απο τη 4ετη παραμονη μου στη Πατρα και, αφου αποφοιτησα ως αριστουχος απο τη φιλοσοφικη , γυρισα στο πατρικοσ την Αθηνα με τους γονεις και τα 2 αδερφια μου.Μεταξυ αλλων ειχα παρει και βραβειο 3000ευρω λογω των επιδοσεων μου , απο τα οποια εχω κρατησει τα 2000.Επιστρεφοντας λοιπον στο πατρικο η κατασταση ηταν ασφυκτικη.Διαρκεις τσακωμοι-εντασεις , ελλειψη σεβασμου μεταξυ των μελων της οικογενειας , φτωχεια -πεινα , ανεργος πατερας και μη προθυμος να βρει δουλεια αραζοντας ολη μερα στον υπολιγιστη.Μεταξυ αυτων να αναφερω οτι δεν εχω δικο μου δωματιο, αλλα και τα 3 αδερφια ειμαστε στο ιδιο δωματιο.Λογω αυτης της καταστασης συνεννοηθηκα με τη γιαγια μου - που μενει μονη της στην ιδια περιοχη - να πηγαινω σπιτι της για να διαβαζω εστω , μιας που προετοιμαζομουν να δωσω εισαγωγικες εξετασεις για ενα μεταπτυχιακο.Λογω του οτι χρειαζοταν τελικα lower - που δεν ειχα- για να λαβω μερος σε αυτο ,αφησα τη προοπτικη του μεταπτυχιακου και ξεκινησα μονος διαβασμα για να παρω το lower το προσεχη Δεκεμβρη . Επειδη ομως η γιαγια μου ειναι παλαιων αρχων , ειχαμε εντασεις και σκεφτηκα να ψαξω τροπο να νοικιασω μια γκαρσονιερα στο κεντρο. Μεσω ενος κοινωνικου προγραμματος για απορους, ανακαλυψα οτι αν νοικιαζα μια γκαρσονιερα πχ 120 ευρω , θα μπορουσα να παιρνω 200 ευρω απο το κρατος και να ειχα εκπτωση 70% στο ρευμα.Παραλληλα ομως για να παιρνω αυτο το 200ρι ,θα απαγορευεται να δουλευω με ενσημα και να βγαζω πανω απο 200 ευρω το μηνα.Ετσι , υπολογισα να εψαχνα να βρω κανα ιδιαιτερο να κανω σε μαθητες, προκειμενου να βγαινουν τα λοιπα εξοδα.Να σημειωσω οτι η 1-2 φορες τη βδομαδα θα επικεπτομαι τη γιαγια μου για να παιρνω φαγητο απο εκεινη, οπως προχειρα συνεννοηθηκαμε.Το προβλημα ειναι οτι υπαρχει τεραστια ζητηση σε φθηνες γκαρσονιερες και ειναι αρκετα δυσκολο για να κλεισει κανεις μια τετοια.Ενα αλλο στοιχειο της εξισωσης ειναι οτι ο πατερας μου εχει εξοχικο ημιτελες στα ανατολικα της αττικης , αλλα εκει πηγαινουμε 1-2 φορες το χρονο και το πληρωνουμε χρυσο μεσω του ΕΝΦΙΑ και των λοιπων λογαριασμο .Επισης η συγκεκριμενη περιοχη εχει υψηλη εγκληματικοτητα και δεν μπορει να μεινει κανεις σε αυτο σε συνδιασμο με το οτι δεν εχει και ιδιαιτηρη ασφαλεια ως σπιτι.Ηδη προσπαθω να τους πεισω να το πουλησουν προκειμενω μεταξυ των αλλων να μου αγορασουν μια γκαρσονιερα στο κεντρο.Θεωρω οτι πρεπει να πουληθει μια κατοικια που δε χρησιμευει σε κανεναν , αντιθετα μας ειναι βαρος.Εν γενει αρντουνται να το πουλησουν με το αιτιολογικο οτι "θα το πουλησουμε τσαμπα , δεν αξιζει".Να σημειωσω οτι εχουμε και να μαγαζι 100 τ.μ στα βορεια προαστια που εδω και τρια χρονια δεν εχει νοικιαστει.Και αυτο θα μπορουσε να πουληθει κατα τη γνωμη μου.Επισηςστρατο δεν εχω παει ακομα , υπολογιζω να παω ειτε αφου παρω τα διπλωματα αγγλικων.Ενδεχομενως αφου παρω τα διπλωματα αγγλικων , να δωσω εξετασεις για καποιο μεταπτυχιακο.Θα ηθελα τη γνωμη σας για οσα εγραψα , δεδομενου οτι για μενα το να μενω μονος ακομα και σε μια ¨τρυπα" 10 τ.μ ειναι ζωτικης σημασιας.Θεωρειτε οτι εχουν δικιο οι γονεις μου που δεν πουλανε κανενα ακινητο για να με βοηθησουν- μεταξυ των αλλων , ή οχι , και γιατι?
17
 
 
 
 
σχόλια
΄Καταλαβαίνω το κομμάτι του οτι δεν έχεις δικό σου χώρο, είναι πολύ ενοχλητικό. Ωστόσο αν οι γονείς δε θέλουν να πολυλήσουν το σπίτι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.. Συνέχισε τις προσπάθεις για ιδιαίτερα, κοίτα και για άλλες εναλλακτικές πχ σε κάποιο site σαν το δουλευταρά ή το fiverr αν βοηθάει.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον , όπως ανέφερα και πιο πάνω , με " διαλύει" το ότι ζω για κάποιες ώρες στο πατρικό.Λιγο το ότι το συγκεκριμένο σπίτι έχει κατάσταση ζούγκλας, λίγο το ότι είχα συνηθίσει 4 χρόνια να ζω μόνος ως φοιτητής, δε αντέχω εκεί μέσα.Απο την άλλη , θα πρέπει αναγκαστικά να κάνω κάτι , όπως είπες να βρω ιδιαίτερα...Πώς θα μπορεσω υπό αυτές τις συνθήκες; Δε ξέρω
Μπορείς να τυπώσεις επαγγελματικές κάρτες και να δίνεις παντού (στο φούρνο,στο μινι-μαρκετ-ειδικά κοντά σε σχολεία-και γενικά οπουδήποτε κινείται κόσμος με παιδιά όπως και χαρτάκια για ιδιαίτερα,με χαμηλές τιμές).Το θέμα είναι ότι σε αυτή τη δουλειά πρέπει να δικτυωθείς με τα χρόνια ώστε να σε προτείνει ο ένας στον άλλον και επίσης υπάρχει υπερπληθώρα φιλολόγων που κάνουν ιδιαίτερα ακόμα με μικρή αμοιβή.Αλλά μη κολλάς μόνο στα ιδιαίτερα,γιατί το τηλέφωνο μπορεί να μη χτυπήσει και ποτέ,αλλά ψάξε το οτιδήποτε θα σου δώσει τη δυνατότητα να μαζέψεις κάποια χρήματα.
Έχεις ξαναγράψει πολλές φορές και προσωπικά νομίζω ότι σου είχα απαντήσει να ξεμπερδέψεις πρώτα με το στρατό ώστε να τελειώνεις με αυτήν την εκκρεμότητα και να δεις μετά τι θα κάνεις με τη ζωή σου. Κατανοώ επίσης ότι σε αυτή τη φάση που είσαι δεν περιμένεις από κάποιον να σου πει γενικώς και αορίστως πόσο σε καταλαβαίνει,αλλά να σου προτείνει πρακτικές λύσεις.Αν αποφασίσεις ότι δεν πρόκειται να πας τώρα στρατό και ότι έχεις περιθώριο για αναβολή,πρέπει να κάνεις κάτι με τα αγγλικά ώστε να έχεις τουλάχιστον το λόουερ ή ακόμα καλύτερα c1 για να μπεις σε κάποιο μεταπτυχιακό (ίσως τα 2 χιλιάρικα που έχεις στην άκρη σου φανούν χρήσιμα γι'αυτό το σκοπό) και έπειτα να ψαχτείς κυρίως με το ΙΚΥ μήπως πάρεις κάποια υποτροφία (αριστεία και χαμηλό εισόδημα είναι απαραίτητες προυποθέσεις απ'όσο ξέρω) ή και με άλλα ιδρύματα που προκηρύσσουν κατά καιρούς υποτροφίες-αλλά θέλει ψάξιμο.Όσον αφορά το θέμα του χώρου,ίσως είναι το μικρότερο πρόβλημα από τα υπόλοιπα που αναφέρεις,καθώς στην Αθήνα υπάρχουν πολλές βιβλιοθήκες-αναγνωστήρια όπου μπορείς να πηγαίνεις για διάβασμα,ή ακόμα και καφετέριες όπου πηγαίνουν πολλοί φοιτητές με τα λάπτοπ και τις σημειώσεις τους και διαβάζουν (Ίσως δεν ενδείκνυνται από άποψη ησυχίας,αλλά είναι μια λύση).Το σπίτι της γιαγιάς,βέβαια,θα ήταν η βέλτιστη λύση κατά τη γνώμη μου,αλλά εφόσον δεν είναι εφικτό μπορείς να δοκιμάσεις τα παραπάνω.Όσο για το σπίτι στη Ραφήνα,κατανοώ το ότι οι δικοί σου δεν θέλουν να το δώσουν κομμάτι ψωμί.Και επίσης ότι το σκέφτονται και μακροπρόθεσμα είτε ως κατοικία κάποιου από σας είτε ως εξοχικό και δεν το βλέπω παράλογο.Πάντως ακόμα και τα κρούσματα που αναφέρεις να μην υπήρχαν,πάλι θα είχε κάποιο έχτρα κόστος η διαμονή σου εκεί (θέρμανση,ρεύμα,φαγητό,μετακίνηση) οπότε όχι..Η λύση που λένε παραπάνω (πωλητήριο και αγορά 3 σπιτιών) προυποθέτει ανθρώπους που θα δουν το θέμα σαν επένδυση και θα ασχοληθούν σοβαρά με αυτό.Συγγνώμη αν ακουστεί κάπως ,αλλά άνθρωπος άεργος που κάθεται όλη μέρα στον υπολογιστή πόσο πιθανό είναι να τα κάνει αυτά?Γιάννη,στη θέση σου δε θα πόνταρα στους γονείς έτσι όπως τα περιγράφεις.Κοίτα τι μπορείς να κάνεις για τις σπουδές σου,και με κάποια part-time απασχόληση να μπορέσεις να μαζέψεις χρήματα για να νοικιάσεις αργότερα.
Το θέμα δεν είναι τόσο ότι δεν έχω χώρο να διαβάσω.Μια χαρά μπορώ να διαβάζω στη γιαγιά μου , αλλά θέμα εντοπίζεται ουσιαστικά στο ότι κάποιες ώρες αναγκαστικά τις περνάω στο πατρικό , όπου δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά (καθώς και τα τρία αδέλφια κοιμωμαστε στο ίδιο δωμάτιο ) , ξυπνάω σε περιβάλλον εντάσεων φασαρίας κλπ.Ουτε γυμναστική μπορώ να κάνω με την ησυχία μου , παρόλο που έχω αναλογο εξοπλισμό.Ο πατέρας μου δούλευε για 30 χρόνια ως συνιδιοκτήτης οικογενειακής επιχείρησης με στεγνοκαθαριστήριο.Τωρα εδώ και 3 χρόνια αφότου έκλεισε , κυριολεκτικά αρνείται πεισματικά να ψάξει για δουλειά, με αιτιολογικό ότι έχει δουλέψει 30χρονια συνεχόμενα.Η μάνα μου δουλεύει ως καθαρίστρια και παίρνει 250 το μήνα και ουσιαστικά ζούμε κυρίως από τη σύνταξη της γιαγιάς (μητέρας του πατέρα μου και σύζυγό του θανόντος παππού πρώην ιδιοκτήτη σπιτιού Ραφήνας).Με δυσκολεύει το να βρω κάποια δουλειά πχ ιδιαίτερα όχι τόσο από τό ότι δεν έχω παρελθούσα διδακτική εμπειρία αλλά από το ότι θα ζω σε τέτοιο περιβάλλον έστω για κάποιες ώρες ..
Αφού βλέπεις ότι οι δικοι σου δεν δραστηριοποιούνται, θα μπορούσες εσυ να προτείνεις κάποιες εναλλακτικές που εξυπηρετούν όλους.Λύση πρώτη: πουλάτε το εξοχικο και αγοραζετε 3γκαρσονιέρες σε περιοχές που μπορούν να γίνουν εκεμεταλλευσιμες όπως ειπες απο φοιτητές. Ετσι, αν χρειαστεί μενετε τα παιδιά ή αλλιως νοικιάζονται και τωρα, για να επωφεληθούν αμεσα, ή και αργότερα αν αποκτησετε οικογένειες και δεν εξυπηρετειστε. Με αυτό τον τροπο θα καταλάβουν οι γονείς σου οτι δεν θες να ξεπουλήσετε ενα εξοχικο για να βολευτείς εσυ, αλλα για να αποκτήσουν αμεσα ενα εισόδημα και να " τακτοποιηθούν" και τα αδέρφια σου σε βάθος χρόνου. Λύση δεύτερη: το εξοχικό αν ειναι δυνατόν, να βελτιωθεί ωστε να χρησιμοποιηθεί ως airbnb. Με τη συμφωνία ομως, οτι αν ασχοληθείς εσυ, θα επωφεληθείς ενός εισοδήματος για να μπορέσεις να ορθοποδησεις. Ειναι ωραιο και ωριμο που εχεις ενα μπούσουλα στη ζωη σου και προσπαθείς να οργανωθείς. Ειμαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρεις στη ζωή σου γιατί βγάζεις ακομα πολυ δυναμισμό και πρωτοβουλίες που δεν έχουν οι δικοί σου.Τέλος, να σου πω οτι υπάρχουν πολλα έξοδα για να συντηρείς ενα σπιτι και δεν είναι μονο το ενοικιο. Δεν ειναι απλο ακομα και με εισοδήματα. Μήπως να έβρισκες μια δουλειά εστω part time για να τα καταφέρεις;
Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον , και θεωρώ ότι έκανες το πιο ουσιαστικό σχόλιο.Η αλήθεια είναι ότι λίγο πολύ και εγώ τα είχα σκεφτεί αυτά , αλλά ίσως πολλές φορές έχανα τη ψυχραιμία μου και δεν εθετα το θέμα σωστά και διπλωματικά, όπως προτεινες.Να πρότεινα δηλαδή κάτι που θα εξυπηρετεί όλους.Η αλήθεια είναι ότι το θέμα είναι πολύπλοκο και δύσκολο.Λιγο η οικονομική κρίση και η πτώση αξίας των ακινήτων ,λίγο το ότι έχω τα άλλα δύο αδέλφια που και αυτά δικαιωματικά δικαιούνται μερίδιο ,λίγο η επιθυμία των γονέων να κάνουν κάνα μπανάκι το καλοκαίρι , κάνουν τη πιθανή πώληση του εξοχικού ανέφικτη.Απο την άλλη , επειδή θα ήθελα να ασχοληθώ με το καθηγητηλικι ( πχ ιδιαίτερα για αρχή) θα ήταν ιερό για μένα να έχω ένα χώρο να μπορώ να κοιμάμαι απρόσκοπτα και να μη ξυπνάω μέσα σε περιβάλλον έντασης.Σκεφτηκα να μένω στη γιαγιά αλλά και εκεί υπάρχουν θέματα πχ ξυπνάει κάθε μέρα στις 5 το πρωί , βάζει σκούπες κάνει δουλειές κλπ.Εκει επίσης θα έχω άλλα θέματα , πχ αν κάνω έξοδο κάνα Σάββατο , θα γκρινιάζει (ανησυχεί) αν αρχίσω να γυρίσω κλπ .. Μπορεί να φαίνεται αστείο αυτό αλλά είναι πραγματικότητα
Έχεις δίκιο που θες να μείνεις μονος σου να ανεξαρτητοποιηθείς κτλ αλλα ενα σπίτι που μπορεί να αγοραστηκε με πολυ κοπο και διπλα λεφτα ειναι κριμα να πουληθει για ενα κομματι ψωμί. Αν πχ το αγορασαν με δανεια κτλ 100000 ευρω τωρα μπορει να πουληθεί 20-30 χιλιάδες και είναι κρίμα. Εξάλλου σε 10 χρόνια από τώρα είναι μια εγγύηση ένα σπίτι για σένα και τα αδέρφια σου αν το φτιάξετε και δεν έχετε που αλλού να μείνετε ενώ η γκαρσονιέρα ουτε για οικογενεια κάνει και τα χρηματα εξανεμίζονται σε χρόνο dt.
Στη Ραφηνα ειναι το εξοχικο , ενω στο μυαλο μου ειχα για γκαρσονιερα πχ στο Κουκακι που ειναι φοιτητοπεριοχη.Ή Πανορμου , αγια παρασκευη κλ. Παντως οχι σε υποβαθμισμενη περιοχη.Εχεις δικιο δεν το διευκρινησα.
Το σπιτι το ειχε αγορασει ο παππους μου , ο οποιος πεθανε πριν 3 χρονια.Για την ακριβεια ειχε αγορασει το οικοπεδο και μετα χρονια το εχτισε.Συγκεκριμενα ειναι 80 τ.μ ειναι το σπιτι και 600 τ.μ ολο το οικοπεδο και βρισκεται στη Ραφηνα.Προσωπικα αγαπημενε φιλε , εχω σοβαρο θεμα και δεν επιθυμω να μενω με κανεναν , ουτε με τα αδερφια μου.Δεν ξερω ποσο μπορει να πουληθει παντως μας ειναι βαρος καθοτι μονο ΕΝΦΙΑ πληρωνουμε και λογαρισμους για αυτο και κανεις δεν μενει ουτε προκειται να μεινει.Υπαρχουν γκαρσονιερες στην Αττικη μεχρι 15.000 ευρω που θα μπορουσε να αγορασει , αν πουλιοταν αυτο της Ραφηνας και με τα υπολοιπα λεφτα να εκαναν οτι θελαν οι γονεις μου
Εντάξει εσύ τη λύση τη βρήκες άλλα στο μεταξύ δεν είναι δικό σου ούτε αποφασιζεις εσύ. Το ότι το είχε χτίσει άρα δεν το αγόρασε και οτι πέθανε άρα δεν ζει για να το δει να πουλιέται δεν μου λέει κάτι. Επιπλεον λες να μου αγορασουν και μου φαίνεται ότι αφήνεις στην απέξω τα αδέρφια σου.
Ναι εχεις δικιο, δεν αποφασιζω εγω , αλλα όποιος αποφασισει (εν προκειμενω ο πατερας μου που ειναι ο ιδιοκτητης)θα κριθει και θα υποστει τις συνεπειες των επιλογων του.Ο ενας αδερφος ειναι 12 χρονων , οποτε σε καμια 10ρια χρονια θα συζητησουμε την υποθεση του.Εκεινος θα ζει με τους γονεις μου αναγκαστικα μεχρι τοτε.Ο δευτερος αδερφος ειναι 21 και δεν θελει να μεινει μονος τουλαχιστον για τα 3-4 επομενα χρονια.Το επιχειρημα οτι "το σπιτι της Ραφηνας θα μπορουσε στο μελλον γινει ο τοπος κατοικιας σας" , το λενε και οι γονεις μου αλλά το θεωρω φασιστικο γιατι δεν με ρωτησε κανεις εμενα αν θελω να ζω με αλλους.Υποτιθεται γενικα η περιπτωση μου ειναι επειγουσα γιατι μεταξυ των αλλων προκειται να συνεχισω τις σπουδες μου σε μεταπτυχιακο επιπεδο στους επομενους μηνες-χρονια.Αυτο που μου λενε επισης ειναι " πηγαινε νοικιασε , αν μπορεις να βγαζεις τα εξοδα σου" , που ειναι λογικο μεν αλλά απο την αλλη γιατι να μη διεκδικησω κατι περισσοτερο απο τα υπαρχοντα ακινητα?
Να πω οτι επιχειρησα να μεινω μονιμα στη Ραφηνα στο εν λογω σπιτι το περασμενο καλοκαιρι , αλλα τη δευτερη μερα ειδα μπροστα στα ματια μου να σκαρφαλωνουν ρομά για να μπουν να κλεψουν...Με τα πολλα , επεστρεψα στο πατρικοκαι παλι.Και το επιχειρησα αυτο γιατι ηξερα τι σημαινει να ζει κανεις στο πατρικο μου..
Τι σημαίνει θα κριθεί και θα υποστεί τις συνέπειες των επιλογών του; λίγο κάπως μου ακούγεται αυτό (εκδικητικό;) και κατά δεύτερον λες σου φαίνεται φασιστικό να μείνεις στη Ραφήνα γιατί δεν σε ρώτησε κάνεις. Εύκολη η λύση χάρισε το μερίδιο σου στα αδέρφια σου και μην ζητάς μερίδιο από το σπιτι πανε μείνε όπου θες. Αλλά το κάνεις; αμ δε! Γι αυτό κάνε το κουμάντο σου με τις δικές σου δυναμεις και μην περιμένεις απο τα ετοιμα. Και που ξέρεις μπορεί σε μια δεκαετια να ευχαριστείς το Θεό που δεν το πουλήσετε.